Οι μέλισσες συμβάλλουν στην αναπαραγωγή των φυτών

 

Σε περίοδο ανθοφορίας (άνοιξη - αρχές καλοκαιριού), οι μέλισσες από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου, όπως όλοι μας ξέρουμε, επισκέπτονται λουλούδια. Η μέλισσα συλλέγει νέκταρ ή γύρη σε ένα ταξίδι αλλά ποτέ και τα δύο ταυτόχρονα. Οι μέλισσες έχουν μια στρώση από τρίχες στις οποίες προσκολλάται η γύρη. Έτσι άθελά της, πηγαίνοντας από λουλούδι σε λουλούδι, αφήνει κομμάτια γύρης!

Οι κόκκοι της γύρης είναι ζωτικής σημασίας αφού χωρίς αυτούς τα λουλούδια δε θα ήταν σε θέση να σχηματίσουν σπόρους...Το μέρος του λουλουδιού που παράγει τη γύρη είναι το άνθος – το άκρο του στήμονα.

Προτού σχηματιστούν οι σπόροι, η γύρη πρέπει να φτάσει σε ένα άλλο μέρος του λουλουδιού, το στίγμα. Η μετακίνηση της γύρης από το άνθος προς το στίγμα ονομάζεται επικονίαση. Κάποια λουλούδια είναι σε θέση να κάνουν αυτή τη δουλειά από μόνα τους, χωρίς εξωτερική βοήθεια. Η περίπτωση αυτή ονομάζεται αυτοεπικονίαση.

Στην διασταυρωτή επικονίαση η γύρη πρέπει να μεταφερθεί από το ένα λουλούδι στο άλλο. Κάποιες φορές αυτό γίνεται με τη βοήθεια του αέρα, άλλες γίνεται με τη βοήθεια σκαθαριών.

Αλλά τις περισσότερες, όπως πολλοί θα έχουν παρατηρήσει σε κήπους και σε λιβάδια, η γύρη μεταφέρεται από λουλούδι σε λουλούδι, με τις μέλισσες! Προσφέρουν μεγάλη βοήθεια στα λουλούδια – μπορεί να θεωρηθεί και ως αντάλλαγμα για το μέλι που παράγουν το οποίο αποτελεί ένα είδος «άρτου» για τις μέλισσες. Έτσι, με αυτή τους την ενέργεια οι μέλισσες, βοηθάνε μεγάλο μέρος των φυτών, να αναπαραχθούν με τη μέθοδο της διασταυρωτής επικονίασης!

Πηγή:coolweb.gr

Παραδοσιακή συνταγή μαγειρίτσας για το Πασχαλινό τραπέζι.

 

Υλικά για την μαγειριτσα:

• 1 συκωταριά
• έντερα
• 1 φλιτζάνι λάδι
• 2 μαρούλια ψιλοκομμένα
• 10 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
• 1 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
• 1 φλιτζάνι ρύζι
• 3 αυγά
• 2 λεμόνια
• Άνηθος

Παραδοσιακή Μαγειρίτσα

Αφού πλύνουμε πολύ προσεκτικά τα έντερα και την συκωταριά τα ζεματίζουμε σε καυτό νερό. αφού βράσουν τα ψιλοκόβουμε σε πολύ μικρά κομμάτια.
Σε κατσαρόλα με καυτό λάδι τσιγαρίζουμε τα κρεμμυδάκια, ξερά και φρέσκα και στην συνέχεια προσθέτουμε τα κομμάτια της συκωταριάς και τα έντερα.
ακολύθως προσθέτουμε τα μαρούλια και τον άνηθο και αλάτι και πιπέρι.
Αφήνουμε να σιγοβράσει σε χαμηλή φωτιά προσθέτοντας 4 φλιτζάνια νερό
Μόλις βράσουν προσθέτουμε και το ρύζι.
Σβήνουμε την φωτιά αφού βράσει και ετοιμασθεί το μείγμα.
Χτυπάμε χωριστά τα ασπράδια σε μαλακή μαρέγκα και τους κρόκους, προσθέτετε τους κρόκους στην μαρέγκα και χτυπάμε
και σιγά σιγά τα στυμμένα λεμόνια, στην συνέχεια λίγο λίγο προσθέτουμε το ζουμί από την μαγειριτσα χτυπώντας γρήγορα και συνεχώς για να μην κόψει. αφού έχει προστεθέι αρκετό για να ζεσταθεί το μείγμα ρίχνουμε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα (στείλτε του και ένα φιλάκι όπως κάνανε οι γιαγιάδες μας) ανακατεύοντας ελαφρά το μείγμα για να πάει το αυγολέμονο παντού.

Η Μαγειρίτσα σας είναι έτοιμη! Καλή όρεξη.

Πηγή:www.logia.gr

Πώς καλλιεργώ μελιτζάνες

Μελιτζάνες (Πηγή εικόνας: http://gardening.sheknows.com/2011/03/08/growing-eggplants/)

Φυτό μελιτζάνας

Η μελιτζάνα είναι τροπικό φυτό. Αγαπά πολύ τη ζέστη.

Η μελιτζάνα είναι ένα από τα αγαπημένα μου λαχανικά. Δεν τη χορταίνω να την τρώω τηγανιτή, βραστή ή ψητή. Λατρεύω το μουσακά με μελιτζάνες, τις τηγανητές μελιτζάνες και τη μελιτζανοσαλάτα.

Αφιερώστε ένα μέρος του κήπου σας για να καλλιεργήσετε τις δικές σας μελιτζάνες. Δεν είναι δύσκολο και θα σας αποζημιώσουν με τη γεύση και την ομορφιά τους.

Οι μελιτζάνες μπορούν να καλλιεργηθούν και σε γλάστρες.

Η μελιτζάνα Solanum Melongena Var. Esculentum, είναι φυτό των τροπικών χωρών και ανήκει στην οικογένεια Solanaceae. Στην Ευρώπη ήρθε από τότε που οι Μαυριτανοί μπήκαν στην Ισπανία το 16ο αιώνα.

Πότε σπέρνουμε μελιτζάνες

Μπορείτε να σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στο χώμα ή σε φυτώριο.

Σπορά μελιτζάνας απευθείας στο χώμα
Θα πρέπει να σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στο χώμα όταν ο καιρός έχει ζεστάνει αρκετά. Αυτό συνήθως συμβαίνει στα τέλη Απριλίου. Μην επιχειρήσετε να σπείρετε απευθείας στο χώμα σπόρους  μελιτζάνες τον Μάρτιο ή νωρίς τον Απρίλιο.

Η ιδανική θερμοκρασία για να βλαστήσουν οι σπόροι μελιτζάνας είναι 24-32 βαθμοί Κελσίου.

Μπορείτε να συνεχίσετε τη σπορά μελιτζάνας μέχρι και τον Ιούνιο.

Αν θέλετε να έχετε συνεχόμενη παραγωγή από μελιτζάνες, σπείρτε με διαφορά 15 ημερών.

Σπορά μελιτζάνας απευθείας στο σπορείο
Μπορείτε να σπείρετε σπόρους μελιτζάνας στο σπορείο 6 με 8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα. Πρακτικά αυτό σημαίνει αρχές με μέσα Μαρτίου.

Το σπορείο θα πρέπει να βρίσκεται σε μέρος που η θερμοκρασία είναι 21 ή περισσότεροι βαθμοί Κελσίου.

Ξεκινώντας τις μελιτζάνες από σπόρους σε σπορείο

Μπορείτε να ξεκινήσετε τις μελιτζάνες, σπέρνωντας τους σπόρους στο σπορείο, 6 με 8 εβδομάδες πριν τα τελευταία κρύα. Πρακτικά αυτό σημαίνει αρχές με μέσα Μαρτίου.

Το βάθος σποράς είναι περίπου 1 με 1,5 εκατοστά.

Πρέπει όμως να φροντίσετε όμως ώστε το σπορείο να βρίσκεται σε ένα ζεστό μέρος. Το σπορείο πρέπει να έχει τουλάχιστον 18 με 21 βαθμούς Κελσίου, ώστε να βλαστήσουν οι σπόροι.

Οι σπόροι της μελιτζάνας δε βλασταίνουν τόσο γρήγορα όσο οι σπόροι της τομάτας.

Πρέπει να έχετε υπομονή και να μην απογοητευτείτε.

Όταν τα φυτάκια φτάσουν σε ύψος τα 10 εκατοστά, είναι έτοιμα για μεταφύτευση.

Για 2 περίπου εβδομάδες πριν τη μεταφύτευση, θα πρέπει να τα σκληραγωγήσετε. Να τα βγάζετε στον ήλιο και τον αέρα. Κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Ξεκινήστε, αφήνοντάς τα για 2 ώρες στον ήλιο.

Ξεκινώντας τις μελιτζάνες από σπόρους απευθείας στο χώμα

Αν σπείρετε τους σπόρους μελιτζάνας απευθείας στην τελική τους θέση στο χώμα, θα πρέπει να το κάνετε μόνο εφόσον ο καιρός έχει ζεστάνει αρκετά και μόνιμα. Αυτό συνήθως συμβαίνει στα τέλη Απριλίου.

Θα πρέπει να φυτέψετε τις μελιτζάνες σε ένα μέρος του κήπου το βλέπει πολύ ο ήλιος. Οι μελιτζάνες είναι τροπικά φυτά και αγαπούν τον ήλιο και τη ζέστη.

Προετοιμάστε τη θέση που θα σπείρετε τη μελιτζανιά όπως περιγράφεται στη συνέχεια. (Κάντε το ίδιο και κατά τη μεταφύτευση).

Ανοίξτε ένα λάκο στο έδαφος διαμέτρου 30 εκατοστών και βάθους 20 εκατοστών.

Γεμίστε το 1/3 του λάκου με κομπόστ.

Προσθέστε το 1/3 από το χώμα που αφαιρέσατε και ανακατέψτε με το στρώμα του κομπόστ.

Συμπληρώστε το υπόλοιπο 1/3 με κομπόστ.

Ανοίξτε με το δάκτυλό σας τρία λακάκια με βάθος 1 με 1,5 εκατοστά. Τοποθετήστε 1 σπόρο σε κάθε λακάκι.

Σκεπάστε το σπόρο και πατήστε ελαφρά το χώμα.

Ποτίστε καλά το χώμα. Ποτίζετε όποτε χρειάζετε ώστε το χώμα να είναι υγρό αλλά όχι βρεγμένο.

Μπορεί να περάσει και ένας μήνας μέχρι να δείτε τα φυτάκια να βγαίνουν από το χώμα.

Μην απογοητευτείτε!

Τι έδαφος θέλουν οι μελιτζάνες;

Το ιδανικό έδαφος για την καλλιέργεια μελιτζάνας είναι αμμοπηλώδες, πλούσιο σε οργανικές ουσίες και καλά αποστραγγιζόμενο. Το έδαφος θα πρέπει να έχει pH μεταξύ 5,5 και 8,0.

Τι λίπασμα χρειάζονται οι μελιτζάνες;

Μπορείτε να λιπάνετε τις μελιτζανιές με την ακόλουθη αναλογία:

Άζωτο (N): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο

Φώσφορος (P): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο

Κάλιο (K): 20 - 25 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο

Μαγνήσιο (Mg): 5 - 8 γραμμάρια/τετραγωνικό μέτρο

Μπορείτε να ρίξετε το 40% της δόσης του Αζώτου, Καλίου και Μαγνησίου με τη βασική λίπανση και το υπόλοιπο 60% σε 3 με 6 ισόποσες δόσεις μετά την πρώτη συγκομιδή.

Υπερβολική δόση Αζώτου μπορεί να οδηγήσει σε πλούσιο φύλλωμα αλλά μικρή παραγωγή.

Το Φώσφορο, μπορείτε να τον ρίξετε όλο στη βασική λίπανση.

Η μελιτζάνα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην έλλειψη Μαγνησίου και των ιχνοστοιχείων Ψευδάργυρος, Σίδηρος, Βόριο και Μολυβδαίνιο. Μπορείτε να προμηθευτείτε από γεωπονικά καταστήματα αυτά τα ιχνοστοιχεία σε μορφή σκόνης που διαλύεται σε νερό, και να λιπάνετε τα φυτά.

Αποστάσεις σποράς της μελιτζάνας

Η μελιτζάνα σπέρνεται σε παράλληλες γραμμές. Έχουμε δύο αποστάσεις. Την απόσταση γραμμής από γραμμή και την απόσταση των φυτών επάνω στη γραμμή.

Οι αποστάσεις γραμμής από γραμμή είναι μεταξύ 60 και 90 εκατοστών.

Άνθος μελιτζάνας (Πηγή εικόνας: http://www.gardenmandy.com/my-eggplant-is-blooming-pic/)

Η απόσταση ανάμεσα στα φυτά στην ίδια γραμμή είναι από 45 έως 60 εκατοστά. Όσο πιο πυκνές είναι οι αποστάσεις σποράς τόσο πιο πολλά φυτά θα μπορέσετε να βάλετε ανά μονάδα επιφάνειας. Ταυτόχρονα όμως χρειάζεται περισσότερη λίπανση και φροντίδα.

Στήριξη μελιτζάνας

Όταν το φυτό φτάσει τα 30 εκατοστά σε ύψος και αφού δέσει καρπούς, θα χρειαστεί να το στηρίξετε.

Μπορείτε να μπείξετε μία βέργα στο χώμα και πάνω σε αυτή να δέσετε το φυτό.

Πότισμα μελιτζάνας

Η μελιτζάνα είναι ένα φυτό που χρειάζεται πολύ νερό. Ποτίζετε τακτικά ώστε το χώμα να είναι υγρό αλλά όχι βρεγμένο. Τους πολύ θερμούς μήνες του καλοκαιριού, όταν το φυτό έχει καρπούς, θα πρέπει να την ποτίζετε περισσότερο.

Συγκαλλιέργεια μελιτζάνας

Μαζί με τις μελιτζάνες, μπορείτε να σπείρετε τα ακόλουθα φυτά:

• Βασιλικός (Είναι απαραίτητος. Βάλτε βασιλικούς ανάμεσα στις μελιτζάνες)
• Φασόλια
• Μπιζέλια
• Σπανάκι
• Θυμάρι

Αποφύγετε να καλλιεργήσετε τη μελιτζάνα με

Οι μελιτζάνες συγγενεύουν με πατάτες, τομάτες και πιπεριές. Θα πρέπει να αποφεύγετε να τις καλλιεργείτε μαζί με τομάτες, πιπεριές και πατάτες.

Ποικιλίες μελιτζάνας

Θα βρείτε μαύρες, άσπρες και ριγωτές μελιτζάνες.

Από τις Ελληνικές ποικιλίες, ξεχωρίζουν οι:

Λαγκαδά: Επιμήκης καρπός με βαθύ μωβ χρώμα

Άργους (Τσακώνικη): Επιμήκης καρπός με λευκές γραμμές κατά μήκος. Στο σχήμα είναι παρόμοιες με την ποικιλία Λαγκαδά.

Σύρου: Χοντροί ή στρογγυλοί καρποί με βαθύ μωβ χρώμα.

Λευκές Σαντορίνης: Στρογγυλοί καρποί με λευκό χρώμα. Πιο γλυκιά γεύση από τις μαύρες μελιτζάνες.

 Πηγές:

http://el.wikipedia.org/

http://www.ehow.com/

Πηγή>http://www.kalliergo.gr/

Τα ήθη και έθιμα του Μ. Σαββάτου σε όλη την Ελλάδα

Η μεγαλύτερη μέρα της χριστιανοσύνης, η σημαντικότερη γιορτή του ορθόδοξου κόσμου

​Η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης έφτασε και μαζί της ζωντανεύουν τα έθιμα και οι παραδόσεις που κάθε χρόνο δίνουν έναν διαφορετικό τόνο σε κάθε γωνιά της χώρας.

Το Πάσχα γιορτάζεται με το δικό του ξεχωριστό τρόπο και σε κάθε περιοχή, προσδίδοντας ένα ξεχωριστό τόνο στον εορτασμό. 

Από τη Σάμο, όπου πραγματοποιείται το έθιμο των τουφεκιών, στην Αρκαδία και το πέταγμα των αερόστατων, στην Κέρκυρα και τη ρίψη κανατιών μέχρι και την Καλαμάτα και τη Χίο με τον «σαϊτοπόλεμο» και τον ρουκετοπόλεμο αντίστοιχα.

Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου γιορτάζουμε «την θεόσωμον ταφήν» και «την εις άδου κάθοδον. 

Σύμφωνα με την παράδοση, το Μεγάλο Σάββατο είναι η μέρα που βρίσκονται τα σώματα των ανθρώπων που έφυγαν από αυτή τη ζωή. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.

Ύστερα διαβάζονται οι Προφητείες για την Ανάσταση και ψέλνεται ο Ύμνος των Τριών Παίδων. Ήδη από το βράδυ οφείλουν να έχουν αλλάξει όλα τα πένθιμα καλύμματα του ναού και να έχει στολισθεί με κόκκινα, αναστάσιμα, ενόψει της μεγάλης βραδιάς.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όλα τα φώτα της εκκλησίας σβήνουν και πέφτει παντού σκοτάδι. Λίγο πριν τις 12.00 το βράδυ, ο ιερέας ψάλλει το «Δεύτε λάβετε φως» και βγαίνει με τη λαμπάδα του αναμμένη μέσα από την Ωραία Πύλη δίνοντας το Άγιο Φως στους εκκλησιαζόμενους. Στη συνέχεια οι πιστοί βγαίνουν έξω από την εκκλησία, όπου ο παπάς διαβάζει το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως και μόλις τελειώσει, ακριβώς τα μεσάνυχτα, ψάλλει το «Χριστός Ανέστη...».

Μετά την Ανάσταση, οι πιστοί μεταφέρουν στο σπίτι τους το Άγιο Φως. Στην είσοδο του σπιτιού τους, κάνουν, με τον καπνό της λαμπάδας, το σχήμα του σταυρού. Μετά ανάβουν το καντήλι και προσπαθούν να το κρατήσουν τουλάχιστον τρεις με σαράντα ημέρες. Ακολουθεί το πασχαλινό τραπέζι για να φάνε την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα και να τσουγκρίσουν κόκκινα αυγά.

Πολλές είναι οι κατά τόπους παραδόσεις σε σχέση με την βραδιά της Ανάστασης. Σε αρκετές περιοχές οι ανύπαντρες κοπέλες οφείλουν να ανάψουν την λαμπάδα τους από λαμπάδα κάποιου άντρα, για να παντρευτούν.

Στην Κέρκυρα: σπάνε τις κανάτες ενώ το Μεγάλο Σάββατο γεμίζουν στην αγορά ένα κάδο με νερό και τον στολίζουν με πρασινάδες και λουλούδια. Όποιος περάσει από κει πρέπει να ρίξει ένα νόμισμα και μετά την Ανάσταση, οι παραβρισκόμενοι παίρνουν νερό από τον κάδο και πλένουν το πρόσωπο και τα χέρια τους, για να καθαριστούν από κάθε αμαρτία.

Στην Ζάκυνθο: σπάνε πήλινα κανάτια αλλά και σε άλλες περιοχές, όπως στην Κορώνη της Μεσσηνίας, για την εκφόβιση των δαιμόνων που αντιμάχονται την Ανάσταση του Σωτήρος.

Στη Φθιώτιδα τη νύχτα που γίνεται η Ανάσταση, ένας Επίτροπος της Εκκλησίας παίρνει μια σκλίδα (καλάμι από μπρίζα) αγιασμένη από τον αγιασμό των Φώτων, ανεβαίνει στο καμπαναριό ψηλά και την ανάβει για να προφυλάξουν ολόκληρη την περιοχή από το χαλάζι. Στα Άγραφα την ώρα που θα πει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη», οι χριστιανοί καίνε το φανό.

Στη Σύρο το Μεγάλο Σάββατο αρχίζει με το κάψιμο του φανού. Αλλά και στη Σινώπη, οι πιστοί δεν λησμονούν το πάθος τους κατά του Ιούδα και όταν πει ο παπάς το "Χριστός Ανέστη", τότε θα πάρει ο καθένας ένα δαφνόφυλλο να το κάψει, γιατί η δάφνη είναι καταραμένο δέντρο.

Στη Πάτμο, η Ανάσταση γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα στο μοναστηριακό συγκρότημα του νησιού, αλλά και στο γυναικείο μοναστήρι του Ευαγγελισμού έξω από τη Χώρα, ενώ την Κυριακή του Πάσχα, το απόγευμα, στο Μοναστήρι της Πάτμου γίνεται η δεύτερη Ανάσταση κατά την οποία το ευαγγέλιο διαβάζεται στα ιταλικά, τα γαλλικά, τα ρωσικά, τα αγγλικά, τα γερμανικά και τα σερβικά, αλλά και στα αρχαία ομηρικά ελληνικά.

Στην Αρκαδία, τη νύχτα της Ανάστασης τα παιδιά ρίχνουν στη θάλασσα χιλιάδες κεριά που συμβολίζουν τις χαμένες ψυχές των Τσακώνων ναυτικών και ψαράδων. Την Κυριακή του Πάσχα διοργανώνεται τσακώνικο γλέντι στην κεντρική πλατεία, με αρνιά, κρασί και χορό, ενώ διαβάζεται το Ευαγγέλιο στην τσακωνική διάλεκτο.

Στην Καλαμάτα αναβιώνει ένα έθιμο, το οποίο πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι, με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.

 Κρήτη- το κάψιμο του Ιούδα

Πριν την ανάσταση, σε όλη την Κρήτη, όλα τα παιδιά του χωριού μαζεύουν ξύλα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να καεί και τα αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό από τα ξύλα και στην κορυφή έχουν ένα σκιάχτρο με ένα παλιό κουστούμι που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο παπάς λεει το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ βάζουν φωτιά και τον καίνε. Η νύχτα γίνεται μέρα από τα πυροτεχνήματα, η καμπάνα του χωριού χτυπά συνεχώς και μάλιστα οι παλιότεροι λένε ότι όταν αυτοί ήταν μικροί δεν άφηναν 3 μερόνυχτα την καμπάνα να σταματήσει γιατί το θεωρούσαν για καλό. Ξυπνούσαν ακόμα και τη νύχτα να πάνε να την χτυπήσουν.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι σύνθημα αγάπης, το οποίο εκδηλώνεται με τον αμοιβαίο ασπασμό των εκκλησιαζόμενων. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μέρα της χριστιανοσύνης, την σημαντικότερη γιορτή του ορθόδοξου κόσμου. 

Καλή Ανάσταση!!!

Πηγή.http://www.star.gr/

Βαρύς ο λογαριασμός των εισφορών για τους αγρότες

Ολική ανατροπή στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών. Οι αυξήσεις θα είναι σταδιακές και αναδρομικές αφού ξεκινούν από το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και φθάνουν μέχρι το 2022, όταν πλέον κάθε αγρότης θα πληρώνει για σύνταξη και υγεία το 26,95% του εισοδήματός του.

Η σωρευτική αύξηση από φέτος μέχρι και το 2022 αγγίζει το 39% για έναν αγρότη που είναι σήμερα ενταγμένος στην τρίτη ασφαλιστική κλάση και θα δηλώνει ετήσιο εισόδημα μέχρι 4.923 ευρώ (κατώτατη ασφαλιστική κατηγορία).

Σήμερα περισσότεροι από τους μισούς ασφαλισμένους του ΟΓΑ (περίπου 350.000 αγρότες) βρίσκονται στην τρίτη ασφαλιστική κλάση, ενώ εννέα στους δέκα αγρότες δήλωσαν το 2014 εισόδημα έως 5.000 ευρώ.

Ειδικότερα η 3η κλάση θα πληρώσει 379 ευρώ περισσότερα το 2016 σε εισφορές (συνολικά 1.333 ευρώ) σε σύγκριση με το 2014 (είχε πληρώσει 954 ευρώ).

Το πρώτο «καπέλο» για τους ασφαλισμένους αγρότες έρχεται με τις εισφορές του β' εξαμήνου του 2015 αφού αυξάνεται κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες (από 7% στο 10%) η εισφορά για σύνταξη (ποσοστό αύξησης 42,87%).

Οι ασφαλισμένοι στην τρίτη ασφαλιστική κλάση θα πληρώσουν μόνο για σύνταξη 436 ευρώ για το β' εξάμηνο του 2015 και 871 ευρώ για ολόκληρο το 2016.

Αντίστοιχα οι ασφαλισμένοι στην 2η κλάση θα πληρώσουν μόνο για σύνταξη 362 ευρώ το β' εξάμηνο του 2015 και 724 ευρώ το 2016.

Σε αυτά τα ποσά πρέπει να προστεθούν οι εισφορές για υγειονομική περίθαλψη που, σύμφωνα με το 'Εθνος, αυξάνεται από 1/1/2016 έως 31/12/2016 σε ποσοστό 3,61% (αντί 2,75%) επί των υφιστάμενων ασφαλιστικών κατηγοριών.

Πηγή>http://www.enikonomia.gr/

Η Μεγάλη Παρασκευή σε όλη την Ελλάδα

Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Ο λαός ζει με κατάνυξη το θείο δράμα. Η έντονη του επιθυμία να συμμετάσχει στο πάθος του Κυρίου, διαφαίνεται και από κάποιες απλές, ωστόσο χαρακτηριστικές του πράξεις, τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Στα χωριά της Πυλίας, την Μεγάλη Παρασκευή,

πίνουν ξίδι και καπνιά για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι. Στην Κρήτη, τη Μεγάλη Παρασκευή, τρώνε νερόβραστα φαγητά με ξύδι, σαλιγκάρια βραστά, των οποίων το ζουμί μοιάζει με ξύδι.

Στην Κορώνη, ούτε φωτιά ανάβουν, ούτε μαγειρεύουν, ούτε μπουκιά βάζουν στο στόμα τους. Κάποιοι βάζουν σε ένα ποτήρι ξύδι, ρίχνουν μέσα και λίγη αράχνη και πίνουν τρεις γουλιές γιατί έτσι πότισαν και το Χριστό.

Όταν κατά το μεσημέρι, γίνει η Αποκαθήλωση και εκτεθεί σε προσκύνημα η χρυσοΰφαντη παράσταση του νεκρού Ιησού, πάνω σε φορητό κουβούκλιο, τότε αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου. Το στολισμό κάνουν τα κορίτσια της ενορίας, με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη.

Σε πολλούς τόπους, τα κορίτσια ενώ στολίζουν τον Επιτάφιο, ψάλλουν το μοιρολόγι της Παναγίας, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι που ιστορεί τη σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας.

Και αμέσως αρχίζει η συρροή του κόσμου και το προσκύνημα του Επιταφίου. Παρθένες με κάνιστρα γεμάτα λεμονόφυλλα, ή τριαντάφυλλα στέκονται κοντά του και ραίνουν με μύρα το νεκρό Ιησού. Οι προσκυνητές, προπάντων γυναίκες και παιδιά αφού φιληθούν, περνούν κάτω από τον Επιτάφιο, «για να τους πιάσει η χάρη «όπως λένε.

Όταν νυχτώσει αρχίζει η ακολουθία και η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Στις πόλεις προηγούνται οι μουσικοί, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες. Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις.

Σε πολλές περιοχές, την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου, ανάβουν φωτιές, στις οποίες καίγονται θυμιάματα, ενώ σε άλλες καίγεται ο Ιούδας.

Στο Μελιγαλά, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ανάβουν «φουνταρίες». Κάθε νοικοκυρά, όταν σημαίνει η καμπάνα για τον Επιτάφιο, ρίχνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της δυο – τρία μάτσα κληματόβεργες και τους βάζει φωτιά. Μέχρι να βγει ο Επιτάφιος, οι κληματόβεργες έχουν πλέον γίνει θράκα. Την ώρα που o παπάς περνά έξω από το δρόμο του σπιτιού της, η νοικοκυρά ρίχνει πάνω στη θράκα μια χούφτα μοσχολίβανο και ο παπάς κάνει εκεί παραστάσιμο.

Στις Μέτρες της Θράκης, η πομπή του Επιταφίου, σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο Ιερέας διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Παίρνουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και τη ρίχνουν στα μνήματα.

Στην Κίο, τη Μεγάλη Παρασκευή που γυρίζουν τον Επιτάφιο, σταματούν στις διασταυρώσεις και μνημονεύουν.Επίσης οι πόρτες των σπιτιών τους μένουν ανοιχτές, για να μπει μέσα η Θεία Χάρη. Οι άνθρωποι πηγαίνουν νωρίτερα και τοποθετούν χώμα στα σημεία που θα σταματήσει ο επιτάφιος. Μόλις τελειώσει η λειτουργία, πηγαίνουν και παίρνουν από εκείνο το χώμα και το σκορπούν στο σπίτι για να χαθούν οι κοριοί.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Ο λαός ζει με κατάνυξη το θείο δράμα. Η έντονη του επιθυμία να συμμετάσχει στο πάθος του Κυρίου, διαφαίνεται και από κάποιες απλές, ωστόσο χαρακτηριστικές του πράξεις, τη Μεγάλη Εβδομάδα. Στα χωριά της Πυλίας, την Μεγάλη Παρασκευή, πίνουν ξίδι και καπνιά για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι. Στην Κρήτη, τη Μεγάλη Παρασκευή, τρώνε νερόβραστα φαγητά με ξύδι, σαλιγκάρια βραστά, των οποίων το ζουμί μοιάζει με ξύδι.

Στην Κορώνη, ούτε φωτιά ανάβουν, ούτε μαγειρεύουν, ούτε μπουκιά βάζουν στο στόμα τους. Κάποιοι βάζουν σε ένα ποτήρι ξύδι, ρίχνουν μέσα και λίγη αράχνη και πίνουν τρεις γουλιές γιατί έτσι πότισαν και το Χριστό.

Όταν κατά το μεσημέρι, γίνει η Αποκαθήλωση και εκτεθεί σε προσκύνημα η χρυσοΰφαντη παράσταση του νεκρού Ιησού, πάνω σε φορητό κουβούκλιο, τότε αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου. Το στολισμό κάνουν τα κορίτσια της ενορίας, με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη.

Σε πολλούς τόπους, τα κορίτσια ενώ στολίζουν τον Επιτάφιο, ψάλλουν το μοιρολόγι της Παναγίας, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι που ιστορεί τη σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας.

Και αμέσως αρχίζει η συρροή του κόσμου και το προσκύνημα του Επιταφίου. Παρθένες με κάνιστρα γεμάτα λεμονόφυλλα, ή τριαντάφυλλα στέκονται κοντά του και ραίνουν με μύρα το νεκρό Ιησού. Οι προσκυνητές, προπάντων γυναίκες και παιδιά αφού φιληθούν, περνούν κάτω από τον Επιτάφιο, «για να τους πιάσει η χάρη «όπως λένε.

Όταν νυχτώσει αρχίζει η ακολουθία και η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Στις πόλεις προηγούνται οι μουσικοί, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες. Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις.

Σε πολλές περιοχές, την ώρα της περιφοράς του Επιταφίου, ανάβουν φωτιές, στις οποίες καίγονται θυμιάματα, ενώ σε άλλες καίγεται ο Ιούδας. Στο Μελιγαλά, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ανάβουν «φουνταρίες». Κάθε νοικοκυρά, όταν σημαίνει η καμπάνα για τον Επιτάφιο, ρίχνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της δυο – τρία μάτσα κληματόβεργες και τους βάζει φωτιά. Μέχρι να βγει ο Επιτάφιος, οι κληματόβεργες έχουν πλέον γίνει θράκα. Την ώρα που o παπάς περνά έξω από το δρόμο του σπιτιού της, η νοικοκυρά ρίχνει πάνω στη θράκα μια χούφτα μοσχολίβανο και ο παπάς κάνει εκεί παραστάσιμο.

Στις Μέτρες της Θράκης, η πομπή του Επιταφίου, σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο Ιερέας διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και καίνε τον Ιούδα. Παίρνουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και τη ρίχνουν στα μνήματα.

Στην Κίο, τη Μεγάλη Παρασκευή που γυρίζουν τον Επιτάφιο, σταματούν στις διασταυρώσεις και μνημονεύουν.Επίσης οι πόρτες των σπιτιών τους μένουν ανοιχτές, για να μπει μέσα η Θεία Χάρη. Οι άνθρωποι πηγαίνουν νωρίτερα και τοποθετούν χώμα στα σημεία που θα σταματήσει ο επιτάφιος. Μόλις τελειώσει η λειτουργία, πηγαίνουν και παίρνουν από εκείνο το χώμα και το σκορπούν στο σπίτι για να χαθούν οι κοριοί.

Στο Κατσιδόνι Κρήτης, την ώρα που λέει ο παπάς στην Εκκλησία, εν καλάμω κάνουν σταυρούς από καλάμι για να διώξουν τους ποντικούς από τα κουκιά.

Σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα στη Λέσβο, δεν ανάβουν φωτιές μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλά και τις υπόλοιπες μέρες από τη Μεγάλη Τετάρτη μέχρι το Μεγάλο Σάββατο.

Ξεχωριστή σημασία έχει και η συνήθεια των Σερραίων γυναικών, να τοποθετούν στη διάρκεια της περιφοράς του Επιταφίου, πάνω σε τραπέζι μπροστά από το κατώφλι της Εξώπορτας, την εικόνα του Εσταυρωμένου ανάμεσα σε άνθη, αναμμένα κεριά και θυμιάματα. Δίπλα τοποθετούν ένα πιάτο με χλόη φακής, ή κριθαριού, την οποία έχουν φυτέψει για αυτό το σκοπό, κάποια ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής. Το έθιμο συναντάται και σε άλλες περιοχές και θυμίζει τους Κήπους του Αδώνιδος.

Στη γιορτή του Αδωνη, οι γυναίκες ντυμένες πένθιμα, τοποθετούσαν επάνω σε νεκροκρέβατο κέρινα ομοιώματα του Αδωνη, γύρω από τα οποία έβαζαν άνθη και τους λεγόμενους «κήπους» δηλαδή γλάστρες όπου είχαν φυτέψει μάραθα ή άλλα φυτά, που γρήγορα μαραίνονται, αλλά και γρήγορα ξανά ανθίζουν. (για να συμβολίζουν, την πρόωρα μαραμένη νεότητα του Αδωνη)

Όπως στα κεριά της Μεγάλης Πέμπτης, έτσι και στα λουλούδια του Επιταφίου, (Χριστολούλουδα, Σταυρολούλουδα) αποδίδεται μεγάλη θαυματουργός Δύναμη. Σε πολλούς μάλιστα τόπους, η διανομή τους γίνεται από τον ίδιο τον ιερέα. Ορισμένες φορές, εντελώς άτοπα στη θρησκευτική αντίληψη, μπαίνει και το μαγικό στοιχείο.

Τα λουλούδια δηλαδή του Χριστού, για να έχουν δραστικότερη ενέργεια πρέπει να τα κλέψουν !!

Στη Σπάρτη, όταν γυρίσουν τον Επιτάφιο, τον ξεστολίζει ο καντηλανάφτης, ο οποίος παίρνει τα κεριά και τα φυλάει. Την άλλη μέρα, τα βάζει ο παπάς σε ένα δίσκο με τα σταυρολούλουδα και τα μοιράζει στις γυναίκες. Τα λουλούδια αυτά, οι γυναίκες τα κρατούν ως φυλαχτό και όταν αρρωστήσει ένα παιδάκι βάζουν στα κάρβουνα λίγο νερό και μερικά σταυρολούλουδα και το λιβανίζουν.

Στην Πάρο, τα κεριά του Επιταφίου, τα φυλούν και όταν έχει φουρτούνα, βρέχει ή αστράφτει, τα ανάβουν να περάσει η κακοκαιρία. Ακόμα, στο εικονοστάσι, τοποθετείται και κλαδί ελιάς, που παραμένει εκεί ως αγιώτικο.

ΑΛΛΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Αγυρμός παιδιών

Στην Κορώνη, τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, τα παιδιά, κρατώντας ένα σταυρό στο χέρι, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα πάθη του Χριστού. Τα φιλεύουν με κουλούρια, κόκκινα αυγά ή λεφτά. Στο Καστανόφυτο Καστοριάς, τα παιδιά του χωριού, παίρνουν από την εκκλησία το χελιδόνι, (ξύλινο ομοίωμα περιστεριού) το κρατούν με ένα ξύλο ψηλά, το στολίζουν με λουλούδια και το περιφέρουν στα σπίτια. Κατά την περιφορά μαζεύουν δώρα, αυγά κόκκινα κα

Περιοδεία στα ξωκλήσια

Στα Τελώνια της Λέσβου, τη Μ. Παρασκευή, οι κάτοικοι σηκώνονται τα χαράματα και γυρίζουν στα ξωκλήσια. Πρέπει να επισκεφθούν 9-13 ξωκλήσια. Ανάβουν κεριά και θυμίαμα.

Επίσκεψη στο νεκροταφείο

Αποθέτουν στεφάνια και θυμιατίζουν.

Λιτανεία του Εσταυρωμένου

Στη Ζάκυνθο, το μεσημέρι της Παρασκευής, περιφέρουν τον Εσταυρωμένο στην πόλη.

Παρασκευή νέας ζύμης

Στην Ανατολική Κρήτη, την ώρα που λέει ο παπάς, το πρώτο ευαγγέλιο, της Μ. Παρασκευής, η παπαδιά βαστά αλεύρι και νερό, κάνει προζύμι με τις ευχές του Ευαγγελίου και το προζύμι ανεβαίνει.

Πηγή>olympia.gr

H αυθεντική συνταγή για πολίτικο τσουρέκι βήμα - βήμα διά χειρός Στέλιου Παρλιάρου!

Η αυθεντική συνταγή για πολίτικο τσουρέκι, δια χειρός Στέλιου Παρλιάρου.

Συνταγή: Στέλιος Παρλιάρος
Φωτογραφίες: Άλκης Καλούδης

Υλικά
•40 γρ. νωπή µαγιά
•190 γρ. φρέσκο γάλα πλήρες + 40 γρ. επιπλέον, χλιαρό
•2 αυγά, κατά προτίµηση βιολογικά + 1 επιπλέον, για επάλειψη
•125 γρ. βούτυρο αγελάδος σε θερµοκρασία δωµατίου, κοµµένο σε κοµµάτια
•680 γρ. αλεύρι σκληρό ή για τσουρέκι
•120 γρ. ζάχαρη
•1 πρέζα αλάτι
•8 γρ. µαχλέπι (περίπου 1 κουτ. γλυκού, όχι πολύ γεµάτο)
•8 γρ. κρύσταλλοι µαστίχας (περίπου 1/2 κουτ. γλυκού), κοπανισµένοι στο γουδί µε λίγη άχνη ζάχαρη, µέχρι να γίνουν λεπτή σκόνη, ή τριµµένοι στο µούλτι, ή 5 - 6 σταγόνες µαστιχέλαιο
•αµύγδαλο φιλέ για την επιφάνεια

Συγκεντρώνουμε όλα τα υλικά που θα χρειαστούμε.
 
Σε ένα µικρό µπολ βάζουµε τα 40 γρ. χλιαρό γάλα και διαλύουµε τη νωπή µαγιά µέσα σε αυτό.
 
Στον κάδο του µίξερ ρίχνουµε τα στερεά υλικά, δηλαδή το αλεύρι, τη ζάχαρη και το αλάτι.
 
Προσθέτουµε τα δύο αυγά…
 
…το µείγµα της διαλυµένης µαγιάς και…
 
…το υπόλοιπο γάλα (190 γρ.).
 
Ζυµώνουµε τα υλικά µε το γάντζο σε µέτρια ταχύτητα έως ότου αναµειχθούν καλά.
 
Προσθέτουµε σιγά-σιγά το βούτυρο σε κοµµάτια και συνεχίζουµε το ζύµωµα.
 
Στην αρχή, το µείγµα θα είναι αρκετά κολλώδες. Δεν πρέπει να παρασυρθούµε και να προσθέσουµε επιπλέον αλεύρι.
 
Συνεχίζοντας το ζύµωµα, θα δούµε ότι η ζύµη θα αρχίσει να ξεκολλάει από τα τοιχώµατα και να συγκεντρώνεται γύρω από το γάντζο. Τότε είναι έτοιµη.
 
Προσθέτουµε τη µαστίχα και το µαχλέπι και ζυµώνουµε για µερικά δευτερόλεπτα ακόµη.
 
Φτιάχνουµε µια µπάλα µε τη ζύµη και τη βάζουµε σε µια λεκανίτσα. Τη σκεπάζουµε µε µια πετσέτα και την αφήνουµε σε ζεστό περιβάλλον για 2 - 3 ώρες, έως ότου διπλασιαστεί σε όγκο.
 
Τη µεταφέρουµε σε έναν πάγκο εργασίας και τη ζυµώνουµε λίγο µε τα χέρια, ώστε να φύγει όλος ο αέρας.
 
Τη χωρίζουµε σε 3 ίσα µέρη. Είναι προτιµότερο να τα ζυγίσουµε, για να είναι ακριβώς ίσα.
 
Πλάθουµε κάθε κοµµάτι, πρώτα σε µπαλάκια και έπειτα…
 
...σε φιτίλια. Τα βάζουµε το ένα παράλληλα στο άλλο και τα ενώνουµε στην κορυφή.
 
Τα πλέκουµε σε πλεξούδα και τη βάζουµε στη λαµαρίνα του φούρνου, πάνω σε λαδόκολλα ή επιφάνεια σιλικόνης.
 
Το αφήνουµε ξανά σε ζεστό περιβάλλον για 1 ώρα, να φουσκώσει. Ανακατεύουµε το αυγό µε ελάχιστο νερό και µε ένα πινέλο αλείφουµε το τσουρέκι, µε προσοχή γιατί, αν το τρυπήσουµε, θα φύγει ο αέρας και το τσουρέκι θα «κάτσει».
 
Πασπαλίζουµε µε το αµύγδαλο φιλέ και ψήνουµε σε προθερµασµένο φούρνο στους 170° C για περίπου 40 λεπτά, µέχρι το τσουρέκι να ροδίσει και να ξεκολλάει από τη λαδόκολλα.

Μερίδες: για 1 µεγάλο τσουρέκι ή 2 µικρά
Προετοιμασία: 60΄
Αναμονή: 3-4 ώρες
Ψήσιμο: 40'

Συμβουλές
•Αν δεν έχουµε µίξερ πάγκου ή αν θέλουµε να διπλασιάσουµε τη δόση και δεν χωράει στον κάδο, µπορούµε να ζυµώσουµε τα υλικά µε τα χέρια. Για να µην κολλάει η ζύµη, λιώνουµε το βούτυρο και βουτάµε πού και πού τα χέρια µας σε αυτό, µέχρι να το ενσωµατώσουµε όλο στη ζύµη.
 
•Για να φουσκώσει πιο γρήγορα η ζύµη, µπορούµε να τη βάλουµε στο θερµοθάλαµο που βρίσκεται στο κάτω µέρος του φούρνου (είναι το συρτάρι, στο οποίο συνήθως αποθηκεύουµε ταψιά). Θα ανάψουµε το φούρνο για λίγο να ζεσταθεί καλά. Επίσης, µπορούµε να τη βάλουµε και σε ελαφρώς ζεσταµένο φούρνο. Προσοχή, όµως! Η θερµοκρασία δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 35° - 40° C.
 
•Προτιµάµε τη νωπή µαγιά, γιατί δίνει πιο ωραία γεύση. Αν χρησιµοποιήσουµε ξερή, βάζουµε µόνο 20 γρ. απευθείας στον κάδο του µίξερ.

•Αν θέλουµε στο τσουρέκι µας κόκκινο αυγό, το βάζουµε όταν φτιάξουµε την πλεξούδα, πριν από το δεύτερο φούσκωµα.

Πηγή: steliosparliaros.gr

Ιεραπετρίτικα καλιτσούνια

Για τη ζύμη:

• 1 κιλό αλεύρι
• 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
• 1 φλιτζάνι ζάχαρη
• ½ κουταλάκι σόδα
• 1 φλιτζάνι λάδι
• 1 φλιτζάνι γάλα
• 4 αυγά

Για τη γέμιση:

• 1280 γρ μυζήθρα
• 2 φλιτζάνια ζάχαρη
• 2 αυγά,
• 1 κουταλιά φρέσκο βούτυρο
• ½ κουταλάκι κανέλα
• 2 βανίλιες
• Ξύσμα ενός λεμονιού

Μαλάσουμε τα παραπάνω υλικά μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένη με μια βαμβακερή πετσέτα για 1/2 ώρα.

Ετοιμάζουμε τη γέμιση ανακατεύοντας καλά όλα τα υλικά.

Ανοίγουμε φύλλο πάχους 1,5 εκ. και κόβουμε κομμάτια με το άνοιγμα ενός μεγάλου ποτηριού, ή ενός μικρού πιάτου (εξαρτάται από το πόσο μικρά ή μεγάλα θέλουμε τα καλτσούνια). Απλώνουμε πάνω 1 κουταλιά από τη γέμιση μας και τσιμπάμε γύρω-γύρω τη ζύμη με τα δάχτυλά μας. (τον δείκτη και τον αντίχειρα, ώστε να μοιάζουν με λυχναράκια.

Τα αλείφουμε με αυγό, τα τοποθετούμε σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 15-20 λεπτά (ανάλογα το φούρνο).

Όταν τα ξεφουρνίσουμε τα βάζουμε σ ένα σκεύος και από πάνω απλώνουμε φρέσκα νερατζόφυλλα και λεμονόφυλλα. Θα τους δώσουν υπέροχο άρωμα.

Μικρά Μυστικά

Αυτή η συνταγή είναι πολύ παλιά και μου την έχει δώσει μία νοικοκυρά από τις Μάλες ένα χωριό έξω από την Ιεράπετρα. Στην Ιεράπετρα αυτό το υπέροχο γλύκισμα λέγεται καλτσούνι. Σε άλλα μέρη της ανατολικής Κρήτης όπου συνηθίζεται να γίνεται, τα λένε λυχναράκια από το σχήμα τους που θυμίζει παλιό Μινωικό λύχνο. Στη Σητεία τα λένε ανεβατά, γιατί τα κάνουν με ανεβατή ζύμη και μερικές φορές τα κλείνουν σταυρωτά σα φάκελο από πάνω. Κατά τη δική μου άποψη τα Ιεραπετρίτικα  είναι τα καλύτερα. Μεγάλη σημασία σε αυτό το γλυκό έχει η ποιότητα των υλικών και ειδικά της μυζήθρας.

Ένα άλλο μυστικό που κάνει τη διαφορά, είναι να καλύψουμε τα καλτσούνια μας με τα φρέσκα νερατζόφυλλα και λεμονόφυλλα, πράγμα που δε μπορούμε να κάνουμε όλο το χρόνο παρά μόνο την Άνοιξη. Σε μερικά μέρη βάζουν ανθόνερο αλλά πιστέψτε με δεν είναι το ίδιο.

Τι να πιούμε;

Απογειώστε αυτό το παραδοσιακό γλύκισμα τυριού, συνοδεύοντας το με ένα ωραίο γλυκό κρασί από τη ποικιλία Μοσχάτο.

Πηγή>http://veneto.gr/

Πάσχα 2016: Τα πιο περίεργα έθιμα σε όλη την Ελλάδα

Το Πάσχα είναι ίσως η πιο εμβληματική γιορτή της Ορθοδοξίας που εορτάζεται στην Ελλάδα με ξεχωριστά ήθη και έθιμα.

Μεγάλη Πέμπτη

Στη Δυτική Μακεδονία, τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης, στα Δώδεκα Ευαγγέλια, οι γυναίκες φέρνουν κουλουράκια για τους ζωντανούς και μετά την εκκλησία τα μοιράζουν στον κόσμο.

Μεγάλη Παρασκευή

Στη Νέα Μεσημβρία Θεσσαλονίκης, τη Μεγάλη Παρασκευή, οι δύο Επιτάφιοι των ενοριών, μετά την περιφορά τους στους δρόμους, συναντώνται στα νεκροταφεία. Οι κάτοικοι ανάβουν κεριά στα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή.

Στις Σέρρες, τη Μεγάλη Παρασκευή, κατά την περιφορά του Επιταφίου αναβιώνει στη συνοικία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, το έθιμο «Αδώνια» το οποίο επιτάσσει σε κάθε κατώφλι του σπιτιού να έχει τοποθετηθεί ένα τραπεζάκι, με θυμίαμα, την εικόνα του Εσταυρωμένου και ένα πιάτο με κριθάρι ή φακή, έθιμο που παραπέμπει στους «Αδώνιδος Κήπους».

Στη Σύρο οι Ορθόδοξοι και οι Καθολικοί, στέλνουν μήνυμα ενότητας γιορτάζοντας την ίδια μέρα το Πάσχα. Οι Επιτάφιοι συναντώνται στην κεντρική πλατεία Μιαούλη, όπου γίνεται κατανυκτική δέηση.

Στον Τυρός, τη Μεγάλη Παρασκευή, η περιφορά των δύο επιτάφιων γίνεται στην παραλία, με τη συνοδεία των ψαροκάικων.

Μεγάλο Σάββατο 

Στη Ζάκυνθο, στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων, η περιφορά του Επιταφίου, τις πρώτες πρωινές ώρες του Μ. Σαββάτου.

Στη Λευκάδα, το Μ. Σάββατο το πρωί, η Φιλαρμονική παίζει εορταστικές μελωδίες και οι νοικοκυρές πετούν και σπάζουν έξω από τα σπίτια τους διάφορα πήλινα αγγεία.

Πάσχα

Στην Αράχωβα, η περιφορά της Εικόνας του Αγίου Γεωργίου γίνεται ανήμερα του Πάσχα.

Την Κυριακή του Πάσχα αναβιώνουν στην Καστανούσα Κερκίνης οι ποντιακές «αυγομαχίες». Το έθιμο έχει τις ρίζες του στον Πόντο και συμβολίζει τη σύγκρουση του καλού με το κακό.

Στην παραλία της Συκιάς, στη Χαλκιδική, διοργανώνονται την τρίτη ημέρα του Πάσχα Αλογοδρομίες.

Στην Καλαμάτα, γίνεται ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών». Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, του οποίου οι ρίζες βρίσκονται αρκετά πίσω στον χρόνο, στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821.

Στη Λιβαδειά, οι νέοι της πόλης να συμμετέχουν στο έθιμο του «λάκκου». Στα νερά της Κρυας Βρύσης στήνουν υπαίθριους λάκκους και ανάβουν φωτιές για να ψήσουν αρνιά τα οποία τα μοιράζουν δωρεάν σε όλους όσοι προσέλθουν.

Πηγή: Δήμος Λεβαδέων

Στην Πάτμο, την Κυριακή του Πάσχα, στο Μοναστήρι γίνεται η δεύτερη Ανάσταση κατά την οποία το Αναστάσιμο Ευαγγέλιο διαβάζεται σε επτά γλώσσες.

Στην Ύδρα στη συνοικία Καμίνι, ο Επιτάφιος μπαίνει στη θάλασσα και διαβάζεται η ακολουθία του.

Στην Ορεστιάδα κατά τη δεύτερη Ανάσταση βγάζουν σε δημοπρασία την εικόνα της Αγίας Αναστασίας. «Όποιος πλειοδοτήσει, κρατά την εικόνα στο γύρο που κάνουν, σχηματίζοντας το «μαγικό κύκλο», ο οποίος προστατεύει το χωριό από κάθε κακό.

Πηγή: http://www.cnn.gr

Γιατί βάφουμε κόκκινα τα αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη

   


Το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα. Η παράδοση μάλιστα επιτάσσει να τα βάφουμε κόκκινα, ενώ τα τελευταία χρόνια η τάση είναι τα αυγά να βάφονται σε διάφορα χρώματα και να στολίζονται με ποικίλα σχέδια και τεχνοτροπίες.



Γιατί όμως βάφουμε κόκκινα τα αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη; Η απάντηση «κρύβεται» σε διάφορες εκδοχές, οι ερμηνείες που δίνονται είναι πολλές και διαφορετικές, όπως και οι συμβολισμοί.
Τα αβγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας.
Η χριστιανική παράδοση θέλει τα αυγά, σύμβολο της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής, να βάφονται κόκκινα, γιατί συμβολίζουν το Αίμα του Χριστού.
Σύμφωνα με μία εκδοχή η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να μην τον βασανίσουν. Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αυγά, τότε αυτά βάφηκαν κόκκινα.
Λένε ακόμα πως το αυγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός, όπως το περίβλημα του αυγού, αλλά έκρυβε μέσα του τη «Ζωή», αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε.
Μία άλλη προσέγγιση συνδέει το κόκκινο χρώμα με τη Μαρία Μαγδαληνή. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ενημερώθηκε για την Ανάσταση του Χριστού, θεώρησε τόσο απίθανο το γεγονός, "όσο και το να βαφτούν τα αυγά κόκκινα". Η Μαρία Μαγδαληνή τότε, χρωμάτισε μερικά αυγά κόκκινα και του τα πήγε για να του επιβεβαιώσει το γεγονός.
Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον Τιβέριο Καίσαρα και του ανακοίνωσε ότι αναστήθηκε ο Χριστός. Εκείνη την ώρα κάποιος κρατούσε δίπλα από τον Αυτοκράτορα ένα καλάθι αυγά. Ο Τιβέριος Καίσαρας, είπε στην Μαρία Μαγδαληνή ότι, εάν αυτό που λέει, είναι αλήθεια, τότε τα αυγά, από άσπρα που είναι, να γίνουν κόκκινα. Όπερ και εγένετο.
Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη, στην επίσημη τελετή που γινόταν το πρωί της Κυριακής του Πάσχα, προσέφεραν κόκκινα αυγά. Οι εκλεκτοί καλεσμένοι τσούγκριζαν τα αυγά με τον αυτοκράτορα και τη βασιλομήτορα και στη συνέχεια γευμάτιζαν.
Ωστόσο, αυτές είναι οι Χριστιανικές εκδοχές που συνοδεύουν τις ρίζες του εθίμου που «θέλει» τα αυγά να βάφονται κόκκινα. Tα αυγά, σύμβολο γέννησης, έχουν συνδυαστεί με παγανιστικές παραδόσεις και γιορτές της Άνοιξης, τα οποία παραπέμπουν στην αναγέννηση της ζωής μετά το χειμώνα.
Πολλοί λαογράφοι εκτιμούν ότι το έθιμο του αυγού έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο και την Περσία, όπου φίλοι και συγγενείς αντάλλαζαν αυγά κάθε εαρινή ισημερία.
Σύμφωνα με το Ακαδημαϊκό Έντυπο Folklore, τα αυγά σε όλο τον κόσμο συμβολίζουν τη ζωή και την αναγέννηση. Εμφανίζονται σε κάθε σημαντική στιγμή της ανθρώπινης ζωής. Είτε πρόκειται για γέννηση, είτε για γάμο, είτε για την ανέγερση νέου σπιτιού, στην αρρώστια και στο θάνατο. Στην αρχαιότητα έθαβαν αυγά μαζί με το νεκρό. Τα αυγά προσφέρονται ως δώρο και αποτελούν διακόσμηση σε κάθε εορταστική περίπτωση.
Κατά την προ χριστιανική περίοδο, τα αυγά χρησιμοποιήθηκαν για μαντικούς σκοπούς για να προβλέψουν το μέλλον. Για την ιστορία πάντως αναφέρουμε ότι ο Βασιλιάς Edward I της Αγγλίας, το 13ο αιώνα, παρήγγειλε 450 αυγά και ζήτησε να χρωματιστούν και να διακοσμηθούν με χρυσό, τα οποία προσέφερε στη συνέχεια ως πασχαλινά δώρα στους αγαπημένους του.

Η Αργυρώ Μπαρμπαρίγου μοιράζεται  τον τρόπο για να βάψουμε τα πασχαλινά αυγά, είτε στο παραδοσιακό κόκκινο χρώμα, είτε σε άλλο πιο... μοντέρνο, χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά, που υπάρχουν στην κουζίνα μας.

 Ως φυσικές βαφές για τα αυγά μας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ενδεικτικά παντζάρια, τα εξωτερικά φύλλα των κρεμμυδιών, ή κόκκινο λάχανο. Το παντζάρι θα δώσει στα αυγά μας ένα σκούρο μωβ χρώμα, όμως η Αργυρώ Μπαρπαρίγου σημειώνει πως αν συνδυάσουμε το παντζάρι με τα εξωτερικά φύλλα από το κρεμμύδι, αυτό θα δώσει στα αυγά ένα πιο φυσικό κόκκινο χρώμα.

Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι τα αυγά να είναι καλά καθαρισμένα με ένα πανάκι και να είναι σε θερμοκρασία δωματίου όταν τα βάλουμε στην κατσαρόλα με το νερό, στο οποίο θα προσθέσουμε ακόμη και τη φυσική βαφή που θέλουμε (παντζάρι, κόκκινο λάχανο ή φύλλα κρεμμυδιού), μαζί με λίγο ξύδι, ενδεικτικά χρειάζεται ένα φλιτζάνι του καφέ για δέκα αυγά.

Στη συνέχεια βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για περίπου 20 λεπτά. Extra tip από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου, να αφήσουμε τα αυγά να κρυώσουν μέσα σε αυτό το μείγμα.

Στη συνέχεια τα αφαιρούμε από την κατσαρόλα και τα αφήνουμε να στεγνώσουν κι ακολούθως τα αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο, για να γυαλίσουν.

Βάψιμο αυγών με φυσική βαφή (φωτογραφία αρχείου) Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΜΑΚΟΣ ΗΛΙΑΣ

Σε περίπτωση που θέλουμε τα αυγά μας να είναι πιο εντυπωσιακά, μπορούμε να τους κάνουμε σχέδια, χρησιμοποιώντας και πάλι υλικά που υπάρχουν στην κουζίνα μας. Επιλέγουμε φύλλα από φυτά, πχ άνηθο ή μαϊντανό, τα «κολλάμε» στο αυγό και στη συνέχεια το τοποθετούμε σε κάτι ελαστικό, όπως είναι το καλσόν, το δένουμε για να είναι σταθερό και το τοποθετούμε στην κατσαρόλα, ακολουθώντας την παραπάνω διαδικασία.

Πηγή: http://www.cnn.gr/