Θεώρησα λοιπόν καλό νά σηκώσω ψηλά τίς σωλήνες του ποτίσματος,στερεώνοντας τις στην γύρω περίφραξη αλλά και πάνω σε σύρμα που τέντωσα σε ευθείες με τις ελιές,ώστε το σύστημα να βρίσκεται ψηλά σε μόνιμη θέση και να γίνεται το όργωμα χωρίς εμπόδια. Μετά από τρείς μήνες, και μέσα στο κατακαλόκαιρο,είχα το αποτέλεσμα που βλέπετε στις φωτογραφίες! Οι ποντικοί έκαναν επιδρομή σε όλες τις σωλήνες ψάχνοντας να βρούν λίγο νερό για να...ξεδιψάσουν! Σωλήνα 6 ατμοσφαιρών την έτρωγαν λες και ήταν από χαρτί,εντελώς ανενόχλητοι αφού στο ύψος πού ήταν όλα στερεωμένα, οι γάτες δεν μπορούσαν να ανέβουν εύκολα...Όταν είδα το πρόβλημα για πρώτη φορά,τους μοίρασα κουτιά με νερό στο χωράφι,έτσι, να πίνουν τα ζωντανά και να αφήσουν ήσυχες τις σωλήνες μου.Αυτοί όμως συνέχισαν με μεγαλύτερη μανία,μέχρι που διέλυσαν όλο το αρδευτικό μου σύστημα.
Αργότερα έμαθα ότι κάποιος γείτονας είχε μοιράσει στο χωράφι του ειδικό ποντικοφάρμακο που προκαλεί υπερβολική δίψα και αιμοραγία στους ποντικούς.Κι αυτοί ψάχνοντας για νερό κομάτιασαν τις δικές μου σωλήνες.Αναγκάστηκα λοιπόν να ξαναφτιάξω ολόκληρο το αρδευτικό μου σύστημα απο την αρχή,πάνω στο έδαφος αυτή τη φορά,όπως ήταν και πρίν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου