Το φραγκοστάφυλο

Τα φραγκοστάφυλα είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνες και καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε σιρόπια, ποτά, μαρμελάδες, ακόμα και σε κρασία.

Το φραγκοστάφυλο είναι μικρός θάμνος με ύψος  1-2 μ. Είναι ανθεκτικό στο κρύο και ευδοκιμεί σε υγρά και δροσερά κλίματα και σε όλα τα εδάφη εκτός των πολύ υγρών. Οι καρποί του είναι σε μικρά τσαμπιά ενωμένοι και ωριμάζουν τον Ιούλιο.
Είναι πολύ πλούσιοι σε βιταμίνες και καταναλώνονται φρέσκοι ή χρησιμοποιούνται σε σιρόπια, ποτά, μαρμελάδες, ακόμα και σε κρασία.

Αναγνωρίζονται εύκολα από το βαρύ άρωμα που βγαίνει απ τους βλαστούς και τα φύλλα τους. Ένα ώριμο φυτό μπορεί να παράγει 3-5 κιλά καρπούς ανάλογα με το είδος και την ποικιλία.

Υπάρχουν τρία βασικά είδη φραγκοστάφυλου.
Το μαύρο Ribes nigrum
το κόκκινο Ribes rubrum
το λευκό Ribes sativum

Τα περισσότερα από τα καλλιεργούμενα προέρχονται από άγρια είδη. Έχουν δημιουργηθεί πολλές ποικιλίες που διαφέρουν κυρίως στο χρώμα αλλά και στο μέγεθος των καρπών.

Απαιτήσεις
Είναι σκληροτράχηλα φυτά και εύκολα στην καλλιέργεια. Προτιμούν τις ηλιόλουστες θέσεις. Αν η περιοχή στην οποία θα γίνει η φύτευση έχει πολύ ζεστό καλοκαίρι, φυτέψτε τα σε μέρος που θα έχει ένα βαθμό σκίασης.
Προτιμούν τα δροσερά, υγρά και με καλή στράγγιση εδάφη. Αν τα εδάφη κατακρατούν νερό και δεν έχουν καλή στράγγιση είναι πολύ πιθανή η ανάπτυξη ασθενειών.

Λίπανση μπορεί να γίνει κάθε άνοιξη με σύνθετο λίπασμα πλούσιο σε οργανική ουσία και ελεύθερο χλωρίου.

Το κλάδεμα, θα πρέπει να γίνεται νωρίς την άνοιξη, πριν ξεκινήσει η νέα βλάστηση. Καλό είναι να αφαιρείτε όλους τους παλαιούς βλαστούς.

Η συγκομιδή των φραγκοστάφυλων διαρκεί πολύ. Εάν επιλέξετε έξυπνα τις ποικιλίες, ο χρόνος συγκομιδής ενδέχεται να εκτείνεται από τις αρχές Ιουλίου έως τα μέσα Αυγούστου. Μπορείτε να τα απολαμβάνετε φρέσκα για έξι εβδομάδες. Έπειτα μπορείτε να τα καταψύξετε.

Θρεπτική αξία
Τα φραγκοστάφυλα έχουν τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε  βιταμίνης C από όλα τα φρούτα των εύκρατων ζωνών, με 177-187mg βιταμίνης C ανά 100 γρ. καρπών), ενώ εξίσου μεγάλη είναι και η θρεπτική αξία του χυμού (138 ως 186 mg/100 γρ).

Η σημαντική θρεπτική αξία του φραγκοστάφυλου αυξάνεται ακόμη περισσότερο, καθώς εκτός από βιταμίνες, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε φυτικές ίνες. Όπως είναι γνωστό, οι φυτικές ίνες είναι μείζονος σημασίας για την καλή λειτουργία του εντέρου, βοηθώντας παράλληλα τη δημιουργία συναισθήματος κορεσμού   στο στομάχι.
Εκτός από τα παραπάνω, τα φραγκοστάφυλα είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε, προβιταμίνη Α και πολυφαινόλες, φυτικές ουσίες γνωστές για την αντιοξειδωτική τους δράση, καθώς έχουν την ιδιότητα να συλλαμβάνουν τις ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν τους ιστούς του σώματος.

Πρώτοι σε εξαγωγές.
Το φραγκοστάφυλο καλλιεργείται κυρίως στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, με τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Πολωνία στις πρώτες θέσεις, ενώ επιλεγμένες καλλιέργειες υπάρχουν και στην Ασία.

Οι εξαγωγές  αυτών των χώρων, αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια, καθώς όλο και περισσότερες έρευνες επιβεβαιώνουν την υψηλή διατροφική αξία του καρπού, ενώ πλέον η χρήση του έχει επεκταθεί και σε άλλους κλάδους, όπως η βιομηχανία καλλυντικών (αιθέρια έλαια, κρέμες περιποίησης), η φαρμακοβιομηχανία κλπ.

Η Βρετανία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή στην Ευρώπη. Στην Πολωνία, οι καλλιέργειες φραγκοστάφυλου υπερτετραπλασιάστηκαν μέσα σε 20 χρόνια, από 4.700 εκτάρια το 1961 σε 18.000 εκτάρια το 1982, ανεβάζοντας την παραγωγή από 20.000 τόνους σε 59.600 αντίστοιχα. Έκτοτε, το υψηλό κόστος των εργατικών αποτέλεσε τον κύριο λόγο για τον οποίο μέρος των καλλιεργειών εγκαταλείφθηκε, ωστόσο παραμένει ακόμα και σήμερα η δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα σε παραγωγή.  Η Γαλλία, τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα στην Ευρώπη, παράγει μεταξύ 8.000 και 11.000 τόνων ετησίως, με καλλιέργειες περίπου 3.000 εκταρίων. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της εξάγεται (κυρίως σε ασιατικές χώρες), ενώ ένα σημαντικό ποσοστό απορροφάται στην τοπική αγορά, ιδιαίτερα στην παραγωγή του λικέρ Crème de Cassis, που χρησιμοποιείται ευρέως στη χώρο.

Πηγή:.gardenmagazine.gr