Θρίπες.Γνωρίστε τον εχθρό!

ΕΝΤΟΜΟ: Θρίπες (Frankliniella occidentalis Pergκαιe; Thrips tabaci Lindeman)

Ξενιστές:
Οι θρίπες μολύνουν διάφορες καλλιέργειες και αυτοφυή φυτά όπως λαχανικά, οπωροφόρα, εσπεριδοειδή, ανθοκομικά, και καλλωπιστικά.

Σπουδαιότητα:
Λόγω της μεγάλης μόλυνσης που προκαλεί και της δυνατότηας πολλαπλασιασμού του με την εύκολη μετάδοση, ο ιός TSWV προκαλείται από το σημαντικότερο έντομο των περιοχών όπου παράγεται πιπεριά.

Συμπτώματα:

a)’Αμεσες ζημιές· Τα δαγκώματα από ενήλικα έντομα και κάμπιες που σιτίζονται. Αδειάζουν το   παρεγχυματικό περιεχόμενο των κυττάρων, τα οποία αποχρωματίζονται. Στην αρχή ο προσβεβλημένος ιστός είναι λευκός ή ασημένιος και αργότερα γίνεται καφέ ή μαύρος· Αποτελέσμτα εναπόθεσης αυγών. . Οι θηλυκές θρίπες εναποθέτουν αυγά με΄σα στο μαλακό ιστό προκαλώντας κοιλότητες ή αδενώδη εξογκώματα εσωτερικά, και εξωτερικά νεκρωτικές βλάβες. · Το δάγκωμα από θρίπες στους καρπούς της πιπεριάς, τους κάνουν να μοιάζουν ασημένιοι. Το ίδιο χρώμα εμφανίζεται και στα φύλλα. Η μόλυνση προκαλεί επίσης

b) Έμμεσες ζημιέςΗ Frankliniella occidentalis είναι ο κύριος και αποτελεσματικότερος φορέας του  TSWV (Tomato Spotted Wilt Virus) στην Ευρώπη. Η μετάδοση του ιού είναι τύπου κυκλικού και επίμονου (Sakimura, 1962). Η αναπαραγωγή και αποτύπωση του ιού διεξάγονται μέσα στις θρίπες.  (Ullman κ.ά., 1993). Το Thrips tabaci είναι επίσης φορέας τουTSWV, αν και λιγοτερο σημαντικός απ’ ό,τι η F. occidentalis.

Περιγραφή εντόμου:

Τα εξελικτικά στάδια της  F. occidentalis είναι: αυγό, κάμπια I, κάμπια II, προνύμφη, νύμφη και ενήλικο.

Στην αρχή το αυγό είναι υαλώδες, στην άνθιση υπόλευκο. Τότε καθίστανται ορατά και τα μάτια του εντόμου, ως κόκκινα σημαδάκια.

Η κάμπια I είναι ασπρουλή και κιτρινίζει όσο αναπτύσσεται. Έχει μήκος 0,4 χιλ. Στο τέλος αυτού του σταδίου  αποκτά μακρύ τρίχωμα.

Η κάμπια II έχει σχηματισμένες κεραίες και μήκος  1-1,1 χιλ.

Η προνύμφη είναι λευκή, έχει μπροστά κοντές κεραίες και αρθρώσεις, καθώς και μικρά κόκκινα σημάδια που αντιπροσωπεύουν τα μάτια. Το περίγραμμα των φτερών δεν ξεπερνά την τρίτη υποδιαίρεση του υπογαστρίου. Ορατές στον προθώρακα είναι μακριές τρίχες, χαρακτηριστικές των ενηλίκων.

Η νύμφη είναι κιτρινόλευκη με ανεπτυγμένα σημεία ματιών. Το περίγραμμα των φτερών ξεπερνά την τέταρτη υποδιαίρεση του υπογαστρίου.

Τα δύο φύλλα ξεχωρίζουν και στα δύο στάδια νύμφης. Τα νεοσχηματισμένα ενήλικα έντομα είναι λαμπερά με σκούρες αρθρώσεις στα άκρα. Τα χειμερινά θηλυκά είναι σκουροκαφέ με προθώρακα πιο ανοιχτόχρωμο από το υπογάστριο, ανοιχτόχρωμο ή ελαφρά σκούρο κεφάλι. Τα θερινά θηλυκά είναι ανοιχτόχρωμα με καφέ στίγματα στο υπογάστριο Τα θηλυκά έχουν μήκος 1,2-1,6 χιλ. Τα αρσενικά έχουν μήκος 0,8-0,9 χιλ., είναι ανοιχτόχρωμα παντού εκτός των αρθρώσεων.

Τα αυγά του Thrips tabaci μοιάζουν σε σχήμα με φασόλια, είναι υαλώδη και λεία. Η νύμφη είναι λευκή και κιτρινίζει καθώς αναπτύσσεται. Τα ενήλικα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Οι χειμερινές γενιές είναι σκουροκαφέ και οι θερινές πιο ανοιχτόχρωμες. Τα ενήλικα αρσενικά είναι ανοιχτόχρωμα όλο το χρόνο. Τα ενήλικα έχουν 7 αρθρώσεις, τα μπροστινά φτερά έχουν 3-5 τρίχες

Βιολογικός κύκλος:Η διάρκεια του βιολογικού κύκλου εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την ποσότητα της διαθέσιμης τροφής. Ιδεώδης θεωρείται η θερμοκρασία 25 έως 30ºC, ενώ η ελάχιστη για την εξέλιξη του εντόμου είναι γύρω στους  10ºC.

Στα θερμά κλίματα, η Frankliniella occidentalis πολλαπλασιάζεται όλο το χρόνο. Στις θερμές περιοχές η ανάπτυξη σταματα το χειμώνα, και το στάδιο ενηλίκου είναι η μορφή χειμέριας νάρκης.

Θερμοκρασία (ºC)	Μήκος κύκλου  (Ημέρες)	Longevity (ημέρες)	Γονιμότητα (αυγά/θηλυκό)
15	39	46	50
20	26	75	126
25	13	31	135
27	10	34	229
30	9	12	40
35	10	10	5

Πίνακας 4. Bιολογικό δυναμικό της Frankliniella occidentalis με διαφορετικές θερμοκρασίες.
 Ο αριθμός των κατ’ έτος γενεών της T. tabaci εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες. Στις ψυχρές περιοχές μπορεί να εμφανιστούν 2-3 γενιές. Στις θερμές περιοχές ο αριθμός των ετήσιων γενεών είναι 15-16. Ο μεγάλος αριθμός γενεών προκαλεί σύμπτωση διαδοχικών γενεών.Οι ιδανικές βιοτικές συνθήκες για το T. Tabaci είναι περίπου 30ºC και ολοκληρώνουν το βιολογικό τους κύκλο σε 11-12 ημέρες (Sakinura, 1937; en Lewis, 1973). Η περίοδος επώασης των αυγών στους 30ºC είναι περίπου 5 ημέρες, η εξέλιξη της κάμπιας διαρκεί 6 ημέρες και της νύμφης περίπου 4 ημέρες (Lall και Singh, 1968; en Lewis, 1973). Σχετική υγρασία κάτω του 30% και θερμοκρασία υψηλότερη των  35ºC, προκαλούν το θάνατο της νεαρής κάμπιας.

Αντιμετώπιση:Οι θρίπες αντιμετωπίζονται τόσο σαν έντομα, λόγω των άμεσων ζημιών που προκαλούν, όσο και σαν φορείς του  TSWV. Αυτός ο ιός είναι ολέθριος για την πιπεριά.

a) Χημικά μέτρα:
· Χρήση εντομοκτόνου επαφής-διείσδυσης. Λόγω του τρόπου με τον οποίο τρέφεται το έντομο, η επάρκεια του συστημικού εντομοκτόνου είναι περιορισμένη.
· Συνιστώμενα ενεργά συστατικά: summer oil, acrinatrín, azadiractine, sulphure+cipermetrin, deltametrin,formetanato, lufenuron, malathion, metiocarb, spinosad, tau-fluvalinato.
· Η αποτελεσματικότητα των χημικών εφαρμογών εξαρτάται από την εναλλαγή δραστικών ουσιών (για την αποφυγή δημιουργίας ανθεκτικότητας), τη σωστή εφαρμογή και το χρόνο θεραπείας.

b) Αντιμετώπιση στην καλλιέργεια:
· Χρήση φυτών χωρίς θρίπες, που θα προμηθευτούμε από υπεύθυνα φυτώρια. · Χρηση δικτύου που προστατεύει από θρίπες, στα ανοίγματα εξαερισμού του θερμοκηπίου.· Πλήρης απομάκρυνση/καταστροφή των υπολειμμάτων προηγούμενων καλλιεργειών· Έλεγχος ζιζανίων, που λειτουργούν ως δεξαμενές για τους θρίπες. · Χρήση χρωμοτροπικών μπλε παγίδων, στο ύψος της καλλιέργειας, για τον περιορισμό του πληθυσμού του εντόμου.

c) Βιολογικός έλεγχος:Οι θρίπες έχουν φυσικούς εχθρούς, που βοηθούν πολύ στον περιορισμό του πληθυσμού τους. Κάποιοι εξ αυτών (Διώκτες, Παράσιτα και εντομοπαθογενικά) οδηγούνται σε τεχνητό πολλαπλασιασμό και πωλούνται, για να χρησιμοποιηθούν στα θερμοκήπια.

Διώκτες:· Aelothrips intermedius, A. fasciatus και A. tenuicornis.· Orius laeviagatus, O. Aldidipennis και O. Majusculus.· Neoseiulus cucumeris, N. barkeri.

Παράσιτα:· Ceranisus menes και C. americensis.

Εντομοπαθογενικοί μύκητες:
· Verticilium lecanii, Beauweria bassiana, Paecylomyces fumoroseus και Metarryzium anisopliae.

Αποτελέσματα πειραμάτων:Στην θερμοκηπιακή καλλιέργεια της πιπεριάς στο  Campo της Καρθαγένης (Murcia), επιτεύχθηκε ολοκληρωμένη αντιμετώπιση εντόμων και ασθενειών σε άνω του 80% της καλλιεργούμενης περιοχής. Η F. occidentalis και οTSWV περιορίζουν την καλλιέργεια της πιπεριάς, γι’ αυτό και είναι ουσιαστική η αντιμετώπιση των θριπών, προκειμένου να αποφευχθεί η επέκταση του ιού.

Για να αντιμετωπιστεί με φυσικό τρόπο ο πληθυσμός του F. occidentalis,ελευθερώνονται στα θερμοκήπια τα Neoseiulus cucumeris, Orius laevigatus καιOrius albidipennis. Τα Neoseiulus cucumeris είναι σε πακέτα, τοποθετημένα σε κάθε φυτό (1 πακέτο ανά 3-5 φυτά), σε διακλαδώσεις όταν ανοίγουν τα πρώτα άνθη. Η απελευθέρωση του Orius laevigatus γίνεται όταν η μέση θερμοκρασία είναι 18-20ºC. Όταν το O. laevigatus δεν ανταποκρίενται καλά, ελευθερώνεται το Oriusalbidipennis, είδος που αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες του τέλους της άνοιξης και του καλοκαιριού.

Πηγή>http://www.plantprotection.hu/

Φωτογραφική αναγνώριση προσβολής.