Λίπανση
'Oπως όλα τα δέντρα, έτσι και η ελιά παρόλο που είναι "λιτοδίαιτη", έχει ανά-
γκη από λιπάσµατα για να έχει ικανοποιητική καρποφορία και παραγωγή κά-
θε χρόνο. Oι ποσότητες του λιπάσµατος που χρειάζονται εξαρτώνται από
πολλούς παράγοντες, όπως είναι η ηλικία των δέντρων, η γονιµότητα του
εδάφους και από το αν αρδεύονται ή όχι. Mε τη λίπανση στο χρονικό διά-
στηµα που µεσολαβεί από τη συγκοµιδή του ελαιoκάρπου µέχρι την άνθηση,
βοηθούµε τα ελαιόδεντρα να βρίσκονται σε άριστη θρεπτική κατάσταση,
γιατί µέσα σ' αυτή την περίοδο γίνεται η διαµόρφωση των οφθαλµών και η
δηµιουργία ικανοποιητικής άνθησης και καρποφορίας. Γι' αυτό οι λιπάνσεις
πρέπει να γίνονται έγκαιρα για να υπάρχουν στη διάθεση των ελαιοδέντρων
τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, άζωτο, φωσφόρος και κάλι.
Το άζωτο χρειάζεται σε µεγάλες ποσότητες, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου,
προκειµένου το ελαιόδεντρο να αναπτύξει καλή βλάστηση και καρποφο-
ρία. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο από ένα δεκάριο µε ελιές αφαιρούνται
από το έδαφος1500-3500 γραµµάρια αζώτου, ανάλογα µε την ποικιλία και
την παραγωγική ηλικία του δέντρου. Η ελιά έχει µεγάλη ανάγκη αζώτου κα-
τά τη διάρκεια της διαφοροποίησης των µατιών (Φεβρουάριος-Μάρτιος),
την περίοδο ανθοφορίας και καρπόδεσης (Απρίλιος-Ιούνιος) και την εποχή
που γίνεται η σκλήρυνση του κουκουτσιού (Ιούλιος-Αύγουστος). Αν το δέ-
ντρο δεν έχει το απαιτούµενο άζωτο κατά τη διάρκεια της άνοιξης, σχηµα-
τίζονται πολλά άγονα άνθη και παρατηρείται έντονη καρπόπτωση.
Tα φωσφοροκαλιούχα λιπάσµατα συντελούν στη γρήγορη ωρίµανση και αυ-
ξάνουν την περιεκτικότητα του καρπού στα στοιχεία αυτά. Το κάλι απατει-
ται σε µεγάλες ποσότητες ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του καρ-
πού και είναι εξίσου σηµαντικό µε το άζωτο για την επίτευξη καλής παρα-
γωγής. Επίσης, το κάλι βοηθά το δέντρο να αναπτύξει αντοχή στο ψύχος,
στην ξηρασία και στις µυκητολογικές ασθένειες.
Η ελιά έχει µεγάλες απαιτήσεις σε κάλι, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ωρί-
µανσης του καρπού, που το 60% του καλίου ή και περισσότερο συγκεντρώ-
νεται σ’ αυτό.
O καλύτερος τρόπος για την εξακρίβωση των αναγκών ενός ελαιώνα σε
θρεπτικά στοιχεία είναι η χηµική ανάλυση φύλλων και εδάφους που γίνεται
από τις αρµόδιες υπηρεσίες του Tµήµατος Γεωργίας. Tούτο είναι απαραίτη-
το για κάθε συστηµατική φυτεία. Όπου όµως, για οποιονδήποτε λόγο δεν
έχει γίνει χηµική ανάλυση φύλλων και εδάφους, οι ελαιοκαλλιεργητές µπο-
ρούν να ακολουθήσουν ως κατευθυντήριες γραµµές τον ακόλουθο Πίνακα:
Ηλικία Αρδευόµενος ελαιώνας Ξηρικός ελαιώνας
δέντρων (γραµµάρια/δέντρο) (γραµµάρια/δέντρο)
Άζωτο Φωσφόρος Κάλι 20-10-10
2 100 100 100 400
3 200 100 100 500
4 300 100 100 100
5 400 100 100 1000
6 600 200 200 1500
7 700 200 200 2000
8 800 250 250 3000
9 900 250 250 4000
10 1000 300 300 5000
11 και άνω 1250 400 500 6000
Στις αρδευόµενες φυτείες δίνεται µια ποσότητα γύρω στο ένα τέταρτο των
πιο πάνω εισηγήσεων µέσα στον Iανουάριο, για να διευκολυνθεί η διαµόρ-
φωση των οφθαλµών, και το υπόλοιπο διαµοιράζεται στους µήνες από
Mάιο µέχρι Aύγουστο. 'Oσοι καλλιεργητές επιθυµούν να έχουν πρόγραµµα
συνδυασµένης άρδευσης/λίπανσης, θα πρέπει να επικοινωνήσουν µε τον
Περιφερειακό Γεωργικό Λειτουργό ή τον αρµόδιο Kλάδο του Tµήµατος Γε-
ωργίας.
Στις ξηρικές καλλιέργειες δίνεται όλη η ποσότητα σε µια ή δυο λιπάνσεις µέ-
σα στους µήνες Iανουάριο-Mάρτιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις προσέχουµε
να υπάρχει αρκετή υγρασία στο έδαφος ή να αναµένεται βροχή για να δια-
λυθεί το λίπασµα και να µεταφερθεί στο βάθος που είναι το ριζόστρωµα.
Oι ελαιοκαλλιεργητές πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι οι ποσότητες αυτές
των λιπασµάτων είναι ενδεικτικές και πρέπει κάθε 2-3 χρόνια να αναθεω-
ρούνται µε χηµικές αναλύσεις φύλλων και εδάφους.
γκη από λιπάσµατα για να έχει ικανοποιητική καρποφορία και παραγωγή κά-
θε χρόνο. Oι ποσότητες του λιπάσµατος που χρειάζονται εξαρτώνται από
πολλούς παράγοντες, όπως είναι η ηλικία των δέντρων, η γονιµότητα του
εδάφους και από το αν αρδεύονται ή όχι. Mε τη λίπανση στο χρονικό διά-
στηµα που µεσολαβεί από τη συγκοµιδή του ελαιoκάρπου µέχρι την άνθηση,
βοηθούµε τα ελαιόδεντρα να βρίσκονται σε άριστη θρεπτική κατάσταση,
γιατί µέσα σ' αυτή την περίοδο γίνεται η διαµόρφωση των οφθαλµών και η
δηµιουργία ικανοποιητικής άνθησης και καρποφορίας. Γι' αυτό οι λιπάνσεις
πρέπει να γίνονται έγκαιρα για να υπάρχουν στη διάθεση των ελαιοδέντρων
τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία, άζωτο, φωσφόρος και κάλι.
Το άζωτο χρειάζεται σε µεγάλες ποσότητες, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου,
προκειµένου το ελαιόδεντρο να αναπτύξει καλή βλάστηση και καρποφο-
ρία. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο από ένα δεκάριο µε ελιές αφαιρούνται
από το έδαφος1500-3500 γραµµάρια αζώτου, ανάλογα µε την ποικιλία και
την παραγωγική ηλικία του δέντρου. Η ελιά έχει µεγάλη ανάγκη αζώτου κα-
τά τη διάρκεια της διαφοροποίησης των µατιών (Φεβρουάριος-Μάρτιος),
την περίοδο ανθοφορίας και καρπόδεσης (Απρίλιος-Ιούνιος) και την εποχή
που γίνεται η σκλήρυνση του κουκουτσιού (Ιούλιος-Αύγουστος). Αν το δέ-
ντρο δεν έχει το απαιτούµενο άζωτο κατά τη διάρκεια της άνοιξης, σχηµα-
τίζονται πολλά άγονα άνθη και παρατηρείται έντονη καρπόπτωση.
Tα φωσφοροκαλιούχα λιπάσµατα συντελούν στη γρήγορη ωρίµανση και αυ-
ξάνουν την περιεκτικότητα του καρπού στα στοιχεία αυτά. Το κάλι απατει-
ται σε µεγάλες ποσότητες ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του καρ-
πού και είναι εξίσου σηµαντικό µε το άζωτο για την επίτευξη καλής παρα-
γωγής. Επίσης, το κάλι βοηθά το δέντρο να αναπτύξει αντοχή στο ψύχος,
στην ξηρασία και στις µυκητολογικές ασθένειες.
Η ελιά έχει µεγάλες απαιτήσεις σε κάλι, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ωρί-
µανσης του καρπού, που το 60% του καλίου ή και περισσότερο συγκεντρώ-
νεται σ’ αυτό.
O καλύτερος τρόπος για την εξακρίβωση των αναγκών ενός ελαιώνα σε
θρεπτικά στοιχεία είναι η χηµική ανάλυση φύλλων και εδάφους που γίνεται
από τις αρµόδιες υπηρεσίες του Tµήµατος Γεωργίας. Tούτο είναι απαραίτη-
το για κάθε συστηµατική φυτεία. Όπου όµως, για οποιονδήποτε λόγο δεν
έχει γίνει χηµική ανάλυση φύλλων και εδάφους, οι ελαιοκαλλιεργητές µπο-
ρούν να ακολουθήσουν ως κατευθυντήριες γραµµές τον ακόλουθο Πίνακα:
Ηλικία Αρδευόµενος ελαιώνας Ξηρικός ελαιώνας
δέντρων (γραµµάρια/δέντρο) (γραµµάρια/δέντρο)
Άζωτο Φωσφόρος Κάλι 20-10-10
2 100 100 100 400
3 200 100 100 500
4 300 100 100 100
5 400 100 100 1000
6 600 200 200 1500
7 700 200 200 2000
8 800 250 250 3000
9 900 250 250 4000
10 1000 300 300 5000
11 και άνω 1250 400 500 6000
Στις αρδευόµενες φυτείες δίνεται µια ποσότητα γύρω στο ένα τέταρτο των
πιο πάνω εισηγήσεων µέσα στον Iανουάριο, για να διευκολυνθεί η διαµόρ-
φωση των οφθαλµών, και το υπόλοιπο διαµοιράζεται στους µήνες από
Mάιο µέχρι Aύγουστο. 'Oσοι καλλιεργητές επιθυµούν να έχουν πρόγραµµα
συνδυασµένης άρδευσης/λίπανσης, θα πρέπει να επικοινωνήσουν µε τον
Περιφερειακό Γεωργικό Λειτουργό ή τον αρµόδιο Kλάδο του Tµήµατος Γε-
ωργίας.
Στις ξηρικές καλλιέργειες δίνεται όλη η ποσότητα σε µια ή δυο λιπάνσεις µέ-
σα στους µήνες Iανουάριο-Mάρτιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις προσέχουµε
να υπάρχει αρκετή υγρασία στο έδαφος ή να αναµένεται βροχή για να δια-
λυθεί το λίπασµα και να µεταφερθεί στο βάθος που είναι το ριζόστρωµα.
Oι ελαιοκαλλιεργητές πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι οι ποσότητες αυτές
των λιπασµάτων είναι ενδεικτικές και πρέπει κάθε 2-3 χρόνια να αναθεω-
ρούνται µε χηµικές αναλύσεις φύλλων και εδάφους.
Ποσότητα και τύπος λιπάσµατος της ελιάς
Η ποσότητα και ο τύπος λιπάσµατοςκαθορίζεται ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες για θρεπτικά στοιχεία των ελαιοδένδρωνΕπίσης, πρέπει να εκτιµούνται οι καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα το
ύψος και η κατανοµή των βροχοπτώσεων στην περιοχή του ελαιώνα, η ιστορία
λίπανσης του χωραφιού
Αναφορικά µε την ποσότητα της λίπανσης.
Αζωτούχος λίπανση: Ανάλογα µε την γονιµότητα του εδάφους και την
εδαφική υγρασία, την ηλικία, την βλάστηση και την αναµενόµενη παραγωγή των
δένδρων, την ποικιλία κ.λ.π. συνιστάται ετήσια χορήγηση αζώτου.
Καλιούχος λίπανση: Το ύψος της καλιούχου λίπανσης καθορίζεται µε
βάση το ύψος της αζωτούχου λίπανσης και µεταβάλλεται από χρονιά σε χρονιά
ανάλογα µε το ύψος καρποφορίας των ελαιόδενδρων.
Φωσφορική λίπανση: Η φωσφορική λίπανση επιβάλλεται µόνο αν
υπάρχουν ενδείξεις αντίδρασης των δένδρων (πτωχά αβαθή εδάφη, µε υψηλό
ανθρ ασβεστ ή χαµηλό pH) ή όταν εφαρµόζονται για πολλά έτη υψηλές
ποσότητες Ν.
Επιπρόσθετα, κατά την επιλογή των λιπασµάτων πρέπει να λαµβάνονται
υπόψη τα εξής:
Αζωτούχα λιπάσµατα: Η επιλογή των αζωτούχων λιπασµάτων πρέπει
να γίνεται µε τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η οξίνιση τωνεδαφών και η έκπλυση των νιτρικών προς το υπέδαφος και τον
υδροφόρο ορίζοντα. Σε όξινα εδάφη (pH<6,5; 7) πρέπει να αποφεύγεται η
χρήση της θειικής ή νιτροθειικής αµµωνίας και να ενθαρρύνεται η χρήση
του νιτρικού ασβεστίου, του νίτρου της Χιλής ή της ασβεστούχου νιτρικής
αµµωνίας. Αντίστοιχα, στα ασβεστούχα-αλκαλικά εδάφη να προτιµάται η
θειική αµµωνία. Επίσης, ανάλογα µε χρόνο εφαρµογής, τη µηχανική
σύσταση του εδάφους, τις αναµενόµενες βροχοπτώσεις κ.λ.π. να
επιλέγεται αζωτούχο λίπασµα ταχείας ή αργής δράσης. Σε κάθε δε
περίπτωση να προτιµούνται τα λιπάσµατα σταδιακής αποδέσµευσης,
ιδιαίτερα όταν αρδεύουµε.
Καλιούχα λιπάσµατα: Σε εδάφη µε προβλήµατα αλατότητας πρέπει να
εφαρµόζονται καλιούχα λιπάσµατα που έχουν χαµηλό δείκτη αλατότητας,
όπως το θειικό κάλιο.
¾ Κάθε υπέρβαση πάνω από 10% της δόσης Ρ Κ πρέπει να δικαιολογείται.
Ιδιαίτερα για το Ρ, που είναι υπεύθυνος ρύπανσής επιφανειακών νερών.
Επίσης, πρέπει να λαµβάνεται υπόψη ο ανταγωνισµός Κ-Mg χορηγώντας
ανάλογη ποσότητα MgO όπου απαιτείται.
Απαγορεύεται η χρήση ανόργανων ή οργανικών λιπασµάτων (και
κοπριάς) που περιέχουν βαρέα µέταλλα (πέρα από τα επιτρεπόµενα όρια)
και τοξικές ουσίες βιολογικής προέλευσης (φαινολικές ουσίες κ.λ.π.).
Η εφαρµογή µικροστοιχείων, ιδιαίτερα µε διαφυλλικούς ψεκασµούς,
πρέπει να τεκµηριώνεται µε ανάλυση φυτικών ιστών.
Μέθοδος εφαρµογής λιπάσµατος
Ανάλογα µε την µορφή του λιπάσµατος, οι µέθοδοι που δύναται να
επιλεγούν για την εφαρµογή του είναι:
1. Μη υδατοδιαλυτά κοκκώδεις µορφής ή µορφής σκόνης λιπάσµατα:
Εντοπισµένη εφαρµογή σε όλη την εδαφική επιφάνεια κάτω από την κόµη
των ελαιόδενδρων µε το χέρι ή µηχανική διασπορά µε λιπασµατοδιανοµείς
και άµεση ενσωµάτωση τους στο έδαφος.
2. Υδατοδιαλυτά κοκκώδη ή κρυσταλλικής µορφής και υγρής µορφής
λιπάσµατα: Εφαρµογή µε το δίκτυο άρδευσης (υδρολίπανση) και σε
ειδικές περιπτώσεις µε διαφυλλικούς ψεκασµούς.
Χρόνος και συχνότητα εφαρµογής λιπάσµατος
Αζωτούχος λίπανση: Κρίσιµη περίοδος κατά την οποία τα ελαιόδενδρα
πρέπει να έχουν στην διάθεση τους το απαιτούµενο άζωτο είναι από τις αρχές
Φεβρουαρίου έως τα µέσα Ιουνίου (µε µια διακύµανση λίγων ηµερών ανάλογα µε
την περιοχή), οπότε γίνεται η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλµών, η
ανάπτυξη ανθικών µερών και η καρπόδεση. Ωστόσο, επάρκεια αζώτου και µετά
την καρπόδεση θα δώσει καλό µήκος νέας βλάστησης και ικανοποιητική
καρποφορία την επόµενη χρονιά.
Σε περίπτωση προσθήκης στο έδαφος αζωτούχων λιπασµάτων, ο χρόνος
εφαρµογής καθορίζεται ως εξής:
1. Σε ξηρικούς ελαιώνες, η αζωτούχος λίπανση γίνεται την περίοδο
Φεβρουαρίου- αρχές Μαρτίου. Εντός της περιόδου αυτής, στα
συνεκτικότερα εδάφη και υπό συνθήκες µικρού βροχοµετρικού ύψους,
είναι προτιµότερο το άζωτο να δίνεται νωρίτερα, ενώ στα ελαφρότερα
εδάφη και υπό συνθήκες µεγαλύτερου βροχοµετρικού ύψους, το άζωτο
πρέπει να δίνεται περί του τέλους της παραπάνω περιόδου. Γενικά να
αποφεύγεται, όσο είναι δυνατόν, η λίπανση µε αζωτούχα λιπάσµατα
από 15 Οκτωβρίου µέχρι 1 Φεβρουαρίου.
2. Σε υγρές περιοχές ή σε αρδευόµενους ελαιώνες, συνιστάται η τµηµατική
εφαρµογή της αζωτούχου λίπανσης, µέρος της οποίας εφαρµόζεται την
άνοιξη στα πλαίσια της επιφανειακής λίπανσης. Καλιούχος και φωσφορική λίπανση: Στα πλαίσια της βασικής
λίπανσης, η καλιούχος και η φωσφορική λίπανση (όταν απαιτείται) εφαρµόζεται
το φθινόπωρο ή το αργότερο νωρίς το χειµώνα.
- Πηγή>www.easreth.gr
Πηγή>
http://www.moa.gov.cy
http://www.moa.gov.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου