Τεχνικές Βιολογικής Απολύμανσης Εδάφους

Η απολύμανση του εδάφους είναι μια διαδικασία αντιμετώπισης εδαφογενών παθογόνων μυκήτων, ζιζανίων και νηματωδών πριν από τη φύτευση και αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρακτική για τους καλλιεργητές στην εντατική καλλιέργεια οπωροκηπευτικών.

Η απολύμανση του εδάφους εφαρμόζεται σε καλυμμένες καλλιέργειες λαχανικών και ανθοκομικών καλλιεργειών υψηλής εμπορικής αξίας και ενίοτε σε υπαίθριες καλλιέργειες ανάλογα με τη φύση του εδάφους, τη δυνατότητα εφαρμογής αμειψισποράς και την ανθεκτικότητα ή ευαισθησία των ξενιστών. Καλλιέργειες οπωροκηπευτικών παίζουν σημαντικό οικονομικό ρόλο σε ορισμένες περιοχές όπου αντιπροσωπεύουν την κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή για τη γεωργία.

Η τοξικότητα και οι συνέπειες στο περιβάλλον από τη χρήση των χημικών προϊόντων από τη μια, και τα οικονομικά και πρακτικά προβλήματα της απολύμανσης με ατμό ή Βρομιούχο Μεθύλιο στη συμβατική καλλιέργεια από την άλλη, καθιστούν αναγκαία την εφαρμογή εναλλακτικών μεθόδων που θα επιτρέπουν να μειωθούν οι αρνητικές συνέπειες από τη χρήση των καθιερωμένων μεθόδων. Μια τέτοια πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι και η ηλιοαπολύμανση.

Η ηλιοαπολύμανση είναι η απολύμανση με την ηλιακή ενέργεια την οποία συλλαμβάνουμε και παγιδεύουμε στο έδαφος με τη χρήση του πλαστικού. Η καταστροφή των παθογόνων του εδάφους με την ηλιακή ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί παραδοσιακή μέθοδος και έχει χρησιμοποιηθεί με διάφορες μορφές σε πολλές περιοχές της γής. Η μέθοδος αυτή έχει αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία στη γεωργία και ιδιαίτερα στα θερμοκήπια, λόγω της επιβάρυνσης του εδάφους με παθογόνα εξαιτίας εντατικών μορφών καλλιέργειας.

Τεχνική Ηλιοαπολύμανσης

Βήμα 1ο: Προσθήκη κοπριάς ή κομπόστ στο έδαφος

Πριν ξεκινήσουμε τη διαδικασία της απολύμανσης του εδάφους με ηλιακή ενέργεια, εάν πρέπει να προσθέσουμε στο έδαφος κοπριά, οργανικά λιπάσματα, κομπόστες ή άλλα υλικά διορθωτικά του pH, τα προσθέτουμε από την αρχή για να απολυμανθούν και αυτά.

Βήμα 2ο: Ψιλοχωμάτισμα του εδάφους

Χρειάζεται να κάνουμε ένα φρεζάρισμα του εδάφους σε ένα βάθος 20-30 εκατοστών για να μπορεί να ανεβεί γρηγορότερα και περισσότερο η θερμοκρασία του και έτσι να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την καταπολέμηση Εχθρών, Ασθενειών και Ζιζανίων.

Βήμα 3ο: Προσθήκη υγρασίας στο έδαφος

Εάν το έδαφος είναι στεγνό η ηλιοαπολύμανση δεν έχει καλά αποτελέσματα. Προσθέτουμε υγρασία στο έδαφος για να έρθει στην υδατοϊκανότητα του (στο ρώγο του). Η υγρασία είναι σημαντική για να μπορέσουν οι σπόροι των ζιζανίων, μυκήτων και μικροοργανισμών να απορροφήσουν υγρασία και να ξεκινήσει η διαδικασία φυτρώματος.

Βήμα 4ο: Κάλυψη του εδάφους με διαφανές πλαστικό 0,05 – 0,12 mm

Το έδαφος καλύπτεται με διαφανές πολυαιθυλένιο πάχους 0,05-0,12 χιλιοστών για πάνω από 6-8 εβδομάδες το καλοκαίρι, που υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια. Το πλαστικό πρέπει να εφάπτεται με την επιφάνεια του εδάφους και να παραχώνεται περιφερειακά με χώμα. Για να γίνει καλύτερη η καταπολέμηση των νηματωδών, των ζιζανίων κλπ. πρέπει η κάλυψη να φθάνει και να ξεπερνάει τις 8 εβδομάδες.

Ποιοι παράγοντες βοηθούν στην βιολογική απολύμανση του εδάφους;

Η θερμοκρασία και οι μικροργανισμοί!

Επίδραση της θερμοκρασίας

Η θερμοκρασία του εδάφους τις μεσημεριανές ώρες επηρεάζεται σε ένα βάθος 30 εκατοστών και φθάνει 10 – 12 °C περισσότερο από το ακάλυπτο έδαφος. Μπορεί να φθάσει και πάνω από 50 °C. Τις βραδινές ώρες η θερμοκρασία του εδάφους πέφτει, με αποτέλεσμα να ξεκινάει η διαδικασία φυτρώματος των σπόρων ζιζανίων, μυκήτων και των αυγών των νηματωδών. Τις μεσημεριανές ώρες ανεβαίνει η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πολλά ζιζάνια και μικροοργανισμοί. Η χρονική διάρκεια των 2 – 3 μηνών, έχει σαν αποτέλεσμα η δράση της ηλιοαπολύμανσης να φθάνει σε ένα βάθος 30 εκατοστών και να περιορίζει σημαντικά τον πληθυσμό των παθογόνων.

Επίδραση των μικροοργανισμών

Η ηλιοαπολύμανση δεν δημιουργεί το λεγόμενο βιολογικό κενό, καταστροφή, δηλαδή όλων των μικροοργανισμών. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι πιο ευαίσθητοι από τους ωφέλιμους στην άνοδο της θερμοκρασίας, με αποτέλεσμα μετά από ένα διάστημα να αλλάζει η σύνθεση της βιοκοινότητας του εδάφους. Ο πληθυσμός των ωφέλιμων υπερέχει από τον πληθυσμό των παθογόνων, δημιουργώντας ανταγωνίστηκες συνθήκες στα παθογόνα και εμποδίζει την εξάπλωσή τους. Η μέθοδος γίνεται πιο αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με βιορρυθμιστές (χιτίνη, ασπαραγίνη κλπ.) ή με βιολογικά σκευάσματα (Βιοτρόν πλας, Ριζοτέρια κλπ. που προσθέτουν ωφέλιμους μικροοργανισμούς μετά την ηλιοαπολύμανση).

Πηγή>http://agrosimvoulos.gr/