Μήπως όμως αυτή η παρεξήγηση πρέπει να συνεχίζει να υπάρχει διότι έτσι ευνοούνται μερικοί?
Το γνωρίζουμε ότι αυτή η ανάρτηση θα στεναχωρήσει μερικούς.Όμως κάποτε,πρέπει τα πράγματα να μπούνε στη θέση τους.
Αν σας λέγαμε ότι εμείς οι επαγγελματίες παραγωγοί προτιμούμε τα κηπευτικά του θερμοκηπίου απο τα υπαίθρια για το τραπέζι μας,,σίγουρα θα λέγατε ότι λέμε βλακείες!Είναι όμως έτσι?Πόσο σίγουροι μπορεί να είστε ότι οι διάφοροι, άσχετοι με το χωράφι, διατροφολόγοι διαιτολόγοι,μάγειροι και παντογνώστες,σας λένε το σωστό όταν σας προτρέπουν να καταναλώνετε προιόντα υπαίθρια και στην εποχή τους?
Ψεκασμός εντομοκτόνων με μηχανοκίνητη ραντιστήρα σε υπαίθρια ντομάτα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή.
Μέχρι πρίν απο 20-30 χρόνια,όταν φύτευε στο χωριό ο παππούς με τη γιαγιά το μποστανάκι με μιά δεκαριά ρίζες κηπευτικά,δέν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Κι αυτό γιατί,λόγω ανέχειας,οι άνθρωποι δέν μπορούσαν τότε να αγοράσουν κανένα φυτοφάρμακο.Καλλιεργούσε λοιπόν ο κόσμος απλά, με κοπριά αλλά και με σχετικά αβλαβή εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα,όπως η γαλαζόπετρα,ο ασβέστης και το θειάφι.Η προστασία βέβαια που είχαν τα φυτά απο αυτά τα υλικά ήταν σχετικά μικρή με αποτέλεσμα,εκτός απο την περιορισμένη παραγωγή,ενίοτε να έχουμε τρύπες και σημάδια στους καρπούς και κατεστραμμένα φυλλώματα στα φυτά.
Αυτά όμως εκείνη την εποχή,ήταν πταίσματα μιάς και οι καταναλωτές νοιάζονταν περισσότερο για την γεύση του καρπού και όχι τόσο για την εμφάνιση.
Αν μιλάμε λοιπόν για τα υπαίθρια της εποχής εκείνης,τότε θα συμφωνήσουμε κι εμείς ότι τα προιόντα τότε ήταν σχετικά αγνά.
Και λέμε σχετικά διότι όλο και κάποιος παππούς θα έβαζε λίγο φλίτ η DDT στα φυτουλάκια του,πάντα όμως στα μουλωχτά!
Απο τότε μέχρι σήμερα,πέρασε καιρός,και τα πράγματα άλαξαν λίγο.
Ο παππούς με τη γιαγιά έφυγαν και τη θέση τους πήραν επαγγελματίες παραγωγοί που σαν κύριο στόχο τους έχουν όχι την παραγωγή προιόντων για να γεμίσει απλά η κατσαρόλα του σπιτιού,αλλά την πλήρη κάλυψη του οικογενειακού τους εισοδήματος.Το μποστανάκι έγινε μεγάλο χωράφι,ο γαιδαράκος αντικαταστάθηκε με το τραχτέρ,η τσάπα έγινε φρέζα και η παλιά χάλκινη ραντιστήρα έγινε μηχανακίνητο βυτίο ψεκασμού.
Παράλληλα άλλαζαν και οι συνήθειες αλλά και οι απαιτήσεις της Ελληνίδας νοικοκυράς,που σιγά σιγά αντικατέστησε τα κοφίνια του μανάβη με τα καροτσάκια του σουπερμάρκετ και της λαικής.Καθώς λοιπόν ψώνιζε ως σύγχρονη καταναλώτρια απο το πολυκατάστημα με τα φώτα και τις φανταχτερές βιτρίνες,δέν ήταν δυνατόν να είναι τα αγγούρια στραβά,να έχουν σημάδια οι ντομάτες η να έχουν τρύπες τα φύλλα των λαχανικών.
Ετσι οι έμποροι προσάρμοσαν τις προδιαγραφές των προιόντων ανάλογα με τις απαιτήσεις των καταναλωτών.
Εκ των πραγμάτων,έπρεπε τώρα ο παραγωγός,να φροντίζει με τη σειρά του, να μήν υπάρχουν ψεγάδια στα προιόντα του για να αγοράζονται εύκολα απο τον έμπορο.
Το θέμα της γεύσης ήρθε σε δεύτερη μοίρα.Εκείνο που προείχε,ήταν η εμφάνιση.
Αλλά για να επιτευχθεί η τέλεια εμφάνιση,έπρεπε να καταπολεμούνται συνέχεια τα διάφορα έντομα και σκουλήκια που προκαλούν τα σημάδια,καθώς και όλοι οι μύκητες που προκαλούν σαπίσεις και ζημιές στην καλλιέργεια,όπως ο περονόσπορος,ο βοτρύτης,το φουζάριο κλπ.
Ηταν λοιπόν απόλυτη ανάγκη αλλά και μοναδική λύση η έντονη χρήση χημικών φυτοφαρμάκων.
Σήμερα,μέχρι να αλλάξει η νοοτροπία του καταναλωτή (που δέν το βλέπουμε) και να σταματήσει να ζητά αψεγάδιαστα προιόντα, ο παραγωγός είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες φυτοφαρμάκων διότι διαφορετικά δεν θα μπορέσει να πουλήσει ούτε ένα κιλό.
Πού χρησιμοποιούνται όμως περισσότερα φυτοφάρμακα? Στα υπαίθρια,η στο θερμοκήπιο?
Το 1970 φτιάχτηκαν τα πρώτα θερμοκήπια στην Ελλάδα.Αρχικά ήταν απλές κατασκευές με ξύλινο σκελετό και κάλυψη απο πλαστικό.Ο στόχος των κατασκευών αυτών,ήταν η επίτευξη μιάς σχετικής πρωιμότητας των κηπευτικών με την φυσική αύξηση της θερμοκρασίας μέσα στο χώρο,λόγω της ηλιοφάνειας,αλλά και η προστασία της καλλιέργειας απο τη βροχή, τον αέρα και τα βλαβερά έντομα,τους κύριους εχθρούς των φυτών.
Στην εποχή μας,οι στόχοι του θερμοκηπίου παραμένουν οι ίδιοι.
Οι κατασκευές όμως είναι πλέον σύγχρονες,μεταλλικές,με δυνατότητα πλήρους διαχωρισμού της καλλιέργειας απο το εξωτερικό περιβάλλον.
Θερμοκήπια-φρούρια,εναντι των εντόμων,με αδιαπέραστα εντομολογικά δίχτυα,δημιουργούν τέτοιο περιβάλλον στα φυτά που είναι σχεδόν περιττή η χρήση δηλητηρίων.
Οι ψεκασμοί εντομοκτόνων που γίνονται μέσα σε ένα θερμοκήπιο,είναι λιγότεροι κατά 90% σε σχέση με την ύπαιθρο.
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους.
Πρώτον,οι καλλιέργειες στα θερμοκήπια είναι συνήθως χειμερινές.Ως γνωστόν το χειμώνα λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας τα βλαβερά έντομα εξαφανίζονται απο το περιβάλλον και απο τις καλλιέργειες.Αρα δεν υπάρχει λόγος ψεκασμού των φυτών με εντομοκτόνα.Εχετε δεί εσείς πουθενά το χειμώνα μύγες, κουνούπια η άλλα έντομα?
Δεύτερον,η πολύ μεγάλη χρήση ωφέλιμων εντόμων (έντομα δηλαδή που τρώνε τα βλαβερά χωρίς να πειράζουν το φυτό) έχει περιορίσει την χρήση των δηλητηρίων στο μηδέν καθώς κανείς δεν θέλει να σκοτώσει τα πανάκριβα αλλά και αποτελεσματικά ωφέλιμά του στην πιπεριά,η τους βομβίνους του στην ντομάτα.
Αυτού του είδους οι τεχνικές,κατα κόρον δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε μιά υπαίθρια καλλιέργεια διότι τα ωφέλιμα έντομα σε ενα ανοιχτό περιβάλλον,σύντομα παίρνουν φύλλο και φτερό.
Οι μόνες επεμβάσεις που γίνονται πλέον με εντομοψεκασμούς στο θερμοκήπιο,είναι στην αρχή της καλλιέργειας,δηλαδή στο άδειο χωράφι,πρίν την εγκατάσταση της καλλιέργειας κατά τον αύγουστο-σεπτέβρη και στο τέλος της περιόδου,όταν πρέπει να αδειάσει το χωράφι απο τα φυτικά υπολλείματα της καλλιεργητικής χρονιάς,τον μάιο-ιούνιο.
Αντίθετα,στις υπαίθριες καλλιέργειες που ξεκινούν την άνοιξη και διαρκούν μέχρι το τέλος του φθινοπώρου,η φύση πραγματικά οργιάζει!Κάθε λογής ιπτάμενα ζωύφια επισκέπτονται καθημερινά το χωράφι με σκοπό να τραφούν απο τα καλλιεργούμενα φυτά.Είναι τόσο μεγάλη η ποσότητα των εντόμων που ο παραγωγός είναι αναγκασμένος να ραντίζει με ισχυρά δηλητήρια και δυό και τρείς φορές την εβδομάδα για να μπορέσει να πάρει καρπό χωρίς κουσούρι και σημάδια.Αυτά τα δηλητήρια δημιουργούν κυριολεκτικά,στρώματα πάνω στο φυτό,και δέν ξεπλένονται,επειδή απλούστατα, το καλοκαίρι,δέν βρέχει!
Το πρόβλημα στα υπαίθρια,γίνεται εντονότερο όταν πρόκειται για καλλιέργειες φυτών απο τα οποία ο άνθρωπος καταναλώνει τα φύλλα του.
Το φυτό αναπνέει.Και για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί τα φύλλα του ως πνευμόνια.Το φύλλο μαζί με το οξυγόνο η το διοξείδιο του άνθρακα αποροφά και την υγρασία που βρίσκεται πάνω του. Οτιδήποτε εμπεριέχεται μέσα σε αυτή την υγρασία,όπως τα δηλητήρια,αποροφάται κι αυτό άμμεσα,και αποθηκεύεται στο εσωτερικό του φύλλου.Εμείς πιστεύοντας ότι κάνουμε υγειινή διατροφή τρώμε αυτά τα πράσινα λαχανικά χωρίς να γνωρίζουμε ότι τα δηλητήρια που έχουν αποροφηθεί,δεν ξεπλένονται,ούτε κάτω απο την βρύση!
Τους χειμερινούς μήνες,οι καλλιέργειες των πράσινων λαχανικών στην ύπαιθρο,αντιμετωπίζουν και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα.Τα σαλλιγκάρια.Αλοίμονο,κανένα μαρούλι η σπανάκι δεν πρέπει να έχει τρύπες.Διαφορετικά δεν πουλιέται.Ετσι,το φάρμακο για τα σαλιγκάρια πάει σύννεφο.Αυτό το φάρμακο όμως είναι ένα πολύ ισχυρό δηλητήριο...
Στο εσωτερικό ενός θερμοκηπίου δεν υφίσταται πρόβλημα με σαλιγκάρια διότι απλούστατα,ο χώρος είναι κλειστός και δεν μπορούν να μπούν μέσα.Αρα δεν ραντίζουμε!
Ας έρθουμε τώρα στην χρήση των μυκητοκτόνων.
Οι προσβολές που αντιμετωπίζουμε στα φυτά απο μύκητες όπως ο βοτρύτης και ο περονόσπορος, ωφείλονται κυρίως στις βροχές,στο κρύο και στον αέρα.Αυτοί οι παράγοντες,απουσιάζουν τελείως απο το εσωτερικό του θερμοκηπίου,άρα περιορίζονται κατά πολύ και τα ραντίσματα.
Αντίθετα,στην υπαίθρια παραγωγή,η βραδυνή υγρασία του αέρα,είναι ικανή να καταστρέψει σε δέκα μέρες ολόκληρη την καλλιέργεια.Αναγκαστικά λοιπόν αυξάνεται και η ποσότητα των ψεκασμών με ισχυρά μυκητοκτόνα.
Τί γίνεται με το νερό και το πότισμα.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των θερμοκηπίων,ποτίζεται με νερό της βροχής που είναι άφθονο τους χειμερινούς μήνες.Το καθαρό βρόχινο νερό συλλέγεται απο την οροφή του θερμοκηπίου με ειδικές εγκαταστάσεις και αποθηκεύεται σε δεξαμενές, απο όπου και αντλείται για το πότισμα της καλλιέργειας.Το βρόχινο νερό δεν περιέχει βαρέα μέταλλα η άλλες χημικές ενώσεις που μπορούν να περάσουν στο φυτό μέσω του ριζικού του συστήματος.
Εγκατάσταση συστήματος συλλογής βρόχινου νερού σε θερμοκήπιο.
Αντίθετα,οι υπαίθριες καλλιέργειες αρδεύονται απο πηγάδια και απο γεωτρήσεις.Πριν φτάσει δηλαδή το νερό στην ρίζα του φυτού,περνά μέσα απο το έδαφος απο όπου και προσλαμβάνει κάθε λογής χημικές ενώσεις όπως χρώμιο,αρσενικό και νιτρώδη.Όλα τα παραπάνω,είναι καρκινογόνα και περνούν στο σύστημα του φυτού μέ το πότισμα.
Να μιλήσουμε και λίγο για τα λιπάσματα.Στίς υπαίθριες καλλιέργειες χρησιμοποιούνται συνήθως τα χημικά κοκώδη λιπάσματα τα οποία έχουν χαμηλό κόστος και ενσωματώνονται στο έδαφος απο την αρχή της καλλιέργειαςΕκτός όμως απο το χαμηλό κόστος,έχουν και νιτρικά αλλά και χλώρια που περνούν μαζί με τα θρεπτικά συστατικά στο φυτό και στους καρπούς του.
Αντίθετα,σε ένα θερμοκήπιο,τέτοια λιπάσματα δέν μπορούν να χρησιμοποιηθούν λόγω των χειμερινών θερμοκρασιών.Τα χημικά λιπάσματα κατεβάζουν την θερμοκρασία στην ρίζα του φυτού με αποτέλεσμα να έχουμε μειωμένη παραγωγή.Γι αυτό και τα λιπάσματα που χρησιμοποιούνται σε ένα θερμοκήπιο,είναι ως επι το πλείστον υγρής μορφής,εκχυλίσματα απο φυσικά υλικά όπως φύκια η κοπριές και άλλα φυτικά υπολείματα.Αυτά τα εκχυλίσματα,δεν περιέχουν ούτε νιτρώδη,ούτε χλώρια.
Οσο για την εποχικότητα που διατυμπανίζουν οι αδαείς,είναι κάτι το πολύ σχετικό που δέν έχει να κάνει με τις εποχές του χρόνου αλλά με την περιοχή στην οποία παράγεται ένα προιόν. Παράδειγμα,στην Κρήτη η ντομάτα καλλιεργείται το χειμώνα επειδή το καλοκαίρι λόγω της ζέστης δεν δένουν τα λουλούδια,σε αντίθεση με την Μακεδονία μας όπου αυτού του είδους οι καλλιέργειες γίνονται μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ας σταματήσουμε λοιπόν να αναμασούμε την καραμέλα του"αγνού" υπαίθριου που μας σερβίρουν οι διάφορες τηλεπερσόνες που δεν έχουν αγγίξει ποτέ λίγο χώμα στη ζωή τους και άς σκεφτούμε σοβαρά τις επιλογές μας για το τραπέζι της οικογένειάς μας.
Και να μην ξεχνάμε ότι όλες οι έρευνες και οι έλεγχοι που γίνονται απο την ευρωπαική ένωση στα ελληνικά προιόντα είτε υπαίθρια είτε θερμοκηπίου αναφέρουν ότι η παραγωγή της χώρας μας σε όλα τα είδη,είναι η ασφαλέστερη σε όλη την Ευρώπη. Μ.Μ.
Προωθήστε το άρθρο για να διαβαστεί απο όσο το δυνατόν περισσότερους καταναλωτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου