Τρεις κατηγορίες αγροτών και τρεις συντελεστές φόρου

Σχέδιο φορολόγησης με τρεις συντελεστές περιμένει τους αγρότες μετά τις εκλογές.Τα χαµηλά εισοδήµατα µέχρι 6.000 ευρώ θα φορολογούνται µε 6%, οι κατά κύριο επάγγελµα αγρότες µένουν στο 13%, ενώ το 20% (2016) και 26% (2017) θα ισχύσει µόνο για τους ετεροεπαγγελµατίες. Σ’ αυτές τις εκλογές, οι αγρότες έχουν το πάνω χέρι.

Η κατάσταση στον αγροτικό χώρο είναι µπλεγµένη αλλά, για να την ξεκαθαρίσει κανείς, οφείλει να έχει το νου του στα πραγµατικά δεδοµένα και όχι στις εκλογές.

Τα πράγµα λοιπόν έχει ως εξής: Ως αποτέλεσµα των δηµοσιονοµικών αναγκών της χώρας και της ανάγκης για νέα βοήθεια από τους πιστωτές, ανακύπτει, πέραν των άλλων, η υποχρέωση µιας αιφνίδιας και υπέρµετρης φορολογικής επιβάρυνσης των συντελεστών της αγροτικής παραγωγής. Η επιβάρυνση αυτή δεν περιορίζεται στο φόρο εισοδήµατος, όπου τουλάχιστον υπάρχουν ψήγµατα δικαιοσύνης, αντίθετα επεκτείνεται στην έµµεση φορολογία (συντελεστές ΦΠΑ, αγροτικό πετρέλαιο κ.α.), κάτι που µεταβάλλει δραµατικά τα κόστη λειτουργίας των εκµεταλλεύσεων.

Οι φέροντες την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας οφείλουν να αντιληφθούν το µέγεθος του προβλήµατος και να καταλήξουν τόσο σε άµεσα αντισταθµιστικά οφέλη (έκπτωση κόστους προσωπικής εργασίας, αναγνώριση δαπανών για αποσβέσεις, έλεγχος έκδοσης παραστατικών, τήρηση κανόνων αγοράς κ.α.), όσο και σε µια δέσµη µέτρων που θα διευκολύνουν την ανασυγκρότηση της γεωργίας.

Στο δεύτερο σκέλος ρόλο θα µπορούσαν να παίξουν τα συλλογικά σχήµατα παραγωγών και η εκ βάθρων αναµόρφωση της αγοράς, προσπάθειες που θα µπορούσαν να υποστηριχθούν και από τα διαρθρωτικά προγράµµατα για την αγροτική ανάπτυξη.

Το δεύτερο απαιτεί βάθος χρόνου. Το πρώτο όµως είναι άµεσα απαιτητό, γιατί αλλιώς απειλείται µε κατάρρευση το µεγαλύτερο µέρος των εκµεταλλεύσεων. Γενικές προσεγγίσεις του τύπου «θα υποστηριχθούν οι κατά κύριο επάγγελµα αγρότες, οι χαµηλοεισοδηµατίες και οι νέοι αγρότες» (δηλαδή όλοι) είναι µόνο για λαϊκή κατανάλωση και προεκλογική προπαγάνδα.

Η κυβέρνηση, παλιά ή νέα, οφείλει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να δει πώς θα εξασφαλίσει όρους βιωσιµότητας και σε ποιους αγρότες. Η πολιτική του διαίρει και βασίλευε έχει χρεοκοπήσει. Την ίδια στιγµή και οι ίδιοι οι αγρότες υποχρεούνται να δουν τα πράγµατα αλλιώς.

Περισσότερη συνεργασία (έστω και δύο – δύο, τρεις – τρεις), λιγότερα και καλύτερα µηχανήµατα που θα αξιοποιούνται εξαντλητικά από περισσότερους , συστηµατικότερη προσωπική και οικογενειακή εργασία αλλά και βάρος στην τεχνογνωσία.

Agrenda