Ήταν πριν πεντακόσια περίπου χρόνια, όταν, οι Ισπανοί κατακτητές, έφερναν μαζί τους ένα καινούργιο φυτό από τη Λατινική Αμερική, ως δώρο για τη βασίλισσα τους, μαζί με τα άλλα λάφυρα. Ήταν οι πρώτες γλυκοπατάτες, που ήρθαν μ’ αυτόν τον τρόπο στην Ευρώπη, όπως και τόσα άλλα είδη που συμπεριλαμβάνονται σήμερα στη διατροφή μας: την πατάτα, την πιπεριά, το καλαμπόκι, την ντομάτα, κ.λ.π.
Στην Ελλάδα ήρθε με τους Ενετούς κατακτητές, γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στα Ιόνια νησιά και γενικά στις Ενετικές κτήσεις. Οι αρχαίοι Ατζέκοι την είχαν ως το σημαντικότερο στοιχείο της διατροφής τους. Στη Λατινική Αμερική, την Αφρική, την Ασία, φτιάχνουν μέχρι σήμερα από τις γλυκοπατάτες ψωμί, αλκοολούχο ποτό, αλλά και χρώμα για να βάφουν κόκκινες τις φυτικές υφαντικές ίνες.
Η γλυκοπατάτα δεν έχει καμιά σχέση με την πατάτα. Είναι εντελώς διαφορετικό φυτό, δεν είναι υπόγειος βλαστός αλλά βολβός.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς, πώς, ένα τόσο λιτοδίαιτο φυτό, δίνει τόσες βιταμίνες κι ιχνοστοιχεία στον άνθρωπο. Ουσιαστικά δεν θέλει παρά ελάχιστη περιποίηση από τον κηπουρό. Αγαπά τα φτωχά εδάφη, αλλά γίνεται σε οποιοδήποτε έδαφος. Ζητάει λίγο νεράκι, το καλοκαίρι και δε φοβάται εχθρούς. Δεν αρρωσταίνει, δεν χορταριάζει εύκολα, δε χρειάζεται βοτάνισμα. Το μόνο πράγμα που φοβάται είναι το κρύο, οι παγωνιές. Αν προστατευτεί από το κρύο, θα δώσει πλούσιο καρπό, που διατηρείται στην αποθήκη όλο το χρόνο.
Η θρεπτική της αξία την κατατάσσει σ’ ένα από τα πιο πολύτιμα τρόφιμα. Περιέχει βιταμίνη Α, βιταμίνη C, Β καροτένιο, βιταμίνη Β6. Αποτελείται από εύπεπτους υδατάνθρακες και είναι πλούσια σε σίδηρο, ασβέστιο και πολλά άλλα ιχνοστοιχεία. Έχει αντικαρκινική και αντιοξειδωτική δράση. Σταθεροποιεί το γλυκαιμικό δείκτη προσφέροντας ανεκτίμητη βοήθεια στους διαβητικούς. Καθώς το σχήμα της μοιάζει με το πάγκρεας, θεωρείται ότι ενισχύει τη λειτουργία του. Τέλος, είναι ευεργετική για τη λειτουργία του εντέρου και δεν παχαίνει. Μια μεγάλη γλυκοπατάτα έχει μόνο 140 θερμίδες!
Η γεύση και η υφή της θυμίζουν έντονα κάστανο. Τρώγεται βραστή ή ψητή στο φούρνο, ακόμα καλύτερα στο τζάκι. Μαγειρεύεται σε σάλτσες, σε σούπες, συνοδεύει κρεατικά και ψάρια. Τρώγεται σαν πρωινό, σαν ελαφρύ βραδινό, σαν επιδόρπιο, σαν σνακ.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αρέσει πολύ στα παιδιά Έτσι, είναι εύκολο να αντικαταστήσουμε τα έτοιμα, συσκευασμένα και ανθυγιεινά φαγητά, με τα οποία μπουκώνουμε τα παιδιά μας, με ένα δυναμωτικό και υγιεινό σνακ. Με τον τρόπο αυτόν, και γλυτώνουμε ένα σωρό συντηρητικά, χημικές ουσίες, ανθυγιεινά λίπη, αλάτι και ζάχαρη, αλλά και τα παιδιά συνηθίζουν στις απλές και αγνές γεύσεις.
Ακόμα και για τα μωρά είναι ευεργετική η γλυκοπατάτα. Η κρεμώδης υφή της, μπορεί ν’ αντικαταστήσει τις μαλακές παιδικές τροφές, ακόμα και τα φρούτα. Είναι προτιμότερο να τρώνε τα παιδιά μια γλυκοπατάτα, παρά ένα φρούτο εκτός εποχής. Δίνει ενέργεια, δύναμη και ανάπτυξη για το σώμα και τα κόκαλα και σπιντάρει το μυαλό.
Αν μάλιστα, αναμείξουμε γλυκοπατάτα με φρούτα εποχής, τότε έχουμε τον τέλειο συνδυασμό.
Στην Ελλάδα ήρθε με τους Ενετούς κατακτητές, γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στα Ιόνια νησιά και γενικά στις Ενετικές κτήσεις. Οι αρχαίοι Ατζέκοι την είχαν ως το σημαντικότερο στοιχείο της διατροφής τους. Στη Λατινική Αμερική, την Αφρική, την Ασία, φτιάχνουν μέχρι σήμερα από τις γλυκοπατάτες ψωμί, αλκοολούχο ποτό, αλλά και χρώμα για να βάφουν κόκκινες τις φυτικές υφαντικές ίνες.
Η γλυκοπατάτα δεν έχει καμιά σχέση με την πατάτα. Είναι εντελώς διαφορετικό φυτό, δεν είναι υπόγειος βλαστός αλλά βολβός.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς, πώς, ένα τόσο λιτοδίαιτο φυτό, δίνει τόσες βιταμίνες κι ιχνοστοιχεία στον άνθρωπο. Ουσιαστικά δεν θέλει παρά ελάχιστη περιποίηση από τον κηπουρό. Αγαπά τα φτωχά εδάφη, αλλά γίνεται σε οποιοδήποτε έδαφος. Ζητάει λίγο νεράκι, το καλοκαίρι και δε φοβάται εχθρούς. Δεν αρρωσταίνει, δεν χορταριάζει εύκολα, δε χρειάζεται βοτάνισμα. Το μόνο πράγμα που φοβάται είναι το κρύο, οι παγωνιές. Αν προστατευτεί από το κρύο, θα δώσει πλούσιο καρπό, που διατηρείται στην αποθήκη όλο το χρόνο.
Η θρεπτική της αξία την κατατάσσει σ’ ένα από τα πιο πολύτιμα τρόφιμα. Περιέχει βιταμίνη Α, βιταμίνη C, Β καροτένιο, βιταμίνη Β6. Αποτελείται από εύπεπτους υδατάνθρακες και είναι πλούσια σε σίδηρο, ασβέστιο και πολλά άλλα ιχνοστοιχεία. Έχει αντικαρκινική και αντιοξειδωτική δράση. Σταθεροποιεί το γλυκαιμικό δείκτη προσφέροντας ανεκτίμητη βοήθεια στους διαβητικούς. Καθώς το σχήμα της μοιάζει με το πάγκρεας, θεωρείται ότι ενισχύει τη λειτουργία του. Τέλος, είναι ευεργετική για τη λειτουργία του εντέρου και δεν παχαίνει. Μια μεγάλη γλυκοπατάτα έχει μόνο 140 θερμίδες!
Η γεύση και η υφή της θυμίζουν έντονα κάστανο. Τρώγεται βραστή ή ψητή στο φούρνο, ακόμα καλύτερα στο τζάκι. Μαγειρεύεται σε σάλτσες, σε σούπες, συνοδεύει κρεατικά και ψάρια. Τρώγεται σαν πρωινό, σαν ελαφρύ βραδινό, σαν επιδόρπιο, σαν σνακ.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αρέσει πολύ στα παιδιά Έτσι, είναι εύκολο να αντικαταστήσουμε τα έτοιμα, συσκευασμένα και ανθυγιεινά φαγητά, με τα οποία μπουκώνουμε τα παιδιά μας, με ένα δυναμωτικό και υγιεινό σνακ. Με τον τρόπο αυτόν, και γλυτώνουμε ένα σωρό συντηρητικά, χημικές ουσίες, ανθυγιεινά λίπη, αλάτι και ζάχαρη, αλλά και τα παιδιά συνηθίζουν στις απλές και αγνές γεύσεις.
Ακόμα και για τα μωρά είναι ευεργετική η γλυκοπατάτα. Η κρεμώδης υφή της, μπορεί ν’ αντικαταστήσει τις μαλακές παιδικές τροφές, ακόμα και τα φρούτα. Είναι προτιμότερο να τρώνε τα παιδιά μια γλυκοπατάτα, παρά ένα φρούτο εκτός εποχής. Δίνει ενέργεια, δύναμη και ανάπτυξη για το σώμα και τα κόκαλα και σπιντάρει το μυαλό.
Αν μάλιστα, αναμείξουμε γλυκοπατάτα με φρούτα εποχής, τότε έχουμε τον τέλειο συνδυασμό.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Η γλυκοπατάτα πέρα από την ονομασία της δεν έχει καμία σχέση με την πατάτα που όλοι γνωρίζουμε. Ωστόσο όπως και η πατάτα καλλιεργείται για τις κονδυλώδεις ρίζες της, οι οποίες είναι πλούσιες σε άμυλο και βιταμίνη C και χρησιμοποιούνται εκτός από την διατροφή του ανθρώπου, στην κτηνοτροφία ως ζωοτροφή, στην ζαχαροπλαστική, αλλά και στη βιομηχανία οινοπνεύματος.
Οι απαιτήσεις της γλυκοπατάτας σε κλίμα και έδαφος
Το φυτό της γλυκοπατάτας είναι ευαίσθητο στο κρύο και γενικά οι απαιτήσεις του σε θερμότητα είναι αρκετά μεγάλες. Για το λόγο αυτό ευδοκιμεί καλύτερα σε θερμότερες περιοχές καθώς και σε λαχανόκηπους με μεσημβρινή έκθεση. Όσον αφορά το έδαφος η γλυκοπατάτα χρειάζεται εδάφη βαθιά, ελαφριά, με ελαφρώς όξινη αντίδραση (ρΗ από 5,5 – 6,5) τα οποία επιπλέον θα πρέπει να στραγγίζουν καλά. Εδάφη βαριά ή και όσα διατηρούν υπερβολική υγρασία δεν είναι κατάλληλα για την γλυκοπατάτα. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι κόνδυλοι που παράγονται σε βαριά εδάφη αποκτούν ανομοιόμορφο σχήμα.
Γενικά η γλυκοπατάτα μπορεί να αποφέρει καλές αποδόσεις ακόμη και σχετική έλλειψη εδαφικής υγρασίας, ωστόσο είναι ευαίσθητη στην έλλειψή της περίπου 50-60 ημέρες μετά την φύτευση. Από την άλλη πλευρά στα πολύ υγρά εδάφη παρατηρείται σάπισμα των κονδύλων. Για την αποφυγή εχθρών και ασθενειών η γλυκοπατάτα δεν θα πρέπει να επανέρχεται στο ίδιο σημείο του λαχανόκηπου πριν περάσουν τουλάχιστον 3 χρόνια.
Η φύτευση της γλυκοπατάτας
Η γλυκοπατάτα δεν φυτεύεται απευθείας στο λαχανόκηπο αλλά προηγείται ένα είδος προβλάστησης στο σπορείο και μετά γίνεται η μεταφύτευση κατάλληλων φυτών στην οριστική θέση. Έτσι κατά τους μήνες Φεβρουάριο-Μάρτιο γίνεται φύτευση των κονδύλων της γλυκοπατάτας σε θερμό και προφυλαγμένο μέρος (σπορείο ή και θερμοσπορείο). Για την φύτευση συνήθως χρησιμοποιείται στρώμα άμμμου ή ελαφρό απολυμασμένο χώμα πάχους 15 εκ., στο οποίο οι κόνδυλοι φυτεύονται σε βάθος περίπου 6-10 εκ. και σε αποστάσεις επί της γραμμής και 50 εκ. μεταξύ των γραμμών. Από τους κονδύλους αυτούς προκύπτουν στη συνέχεια βλαστοί, οι οποίοι όταν αποκτήσουν μήκος γύρω στα 15-20 εκ. ( μετά από περίπου 1-1,5 μήνα) αποσπώνται με τις ρίζες τους με σκοπό να μεταφυτευθούν στην τελική θέση τους στο λαχανόκηπο. Η φύτευση γίνεται ανά 30 εκ. συνήθως σε σαμάρια ύψους 20-30 εκ. τα οποία απέχουν μεταξύ τους 90 εκ. Μετά την φύτευση ακολουθεί καλό πότισμα.
Η συγκομιδή
Η συγκομιδή πραγματοποιείται 4-6 μήνες μετά την φύτευση, δηλαδή περίπου κατά τον Σεπτέμβριο ή συνηθέστερα στις αρχές Οκτωβρίου. Πριν φτάσει η περίοδος της συγκομιδής θα πρέπει σε τακτά χρονικά διαστήματα να σκάβουμε κοντά στα φυτά για να ελέγχουμε το βαθμό ωριμότητας των κονδύλων. Η εξαγωγή των κονδύλων από το έδαφος γίνεται ύστερα από την κοπή και την απομάκρυνση του φυλλώματος. Σημειώνεται ότι το φύλλωμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ζωοτροφή. Μετά την εξαγωγή τους οι κόνδυλοι αφήνονται μερικές ώρες στην επιφάνεια του εδάφους για να στεγνώσουν. Θα πρέπει ωστόσο να αποφεύγεται η συγκομιδή όταν η υγρασία του αέρα είναι πολύ υψηλή ή όταν επικρατεί βροχερός καιρός γιατί ευννοείται η σήψη των κονδύλων. Ανάλογα με την ποικιλία και τα ις καλλιεργητικές συνθήκες οι αποδόσεις στη γλυκοπατάτα μπορούν να φτάσουν τους 1-3 τόνους στο στρέμμα.
Πηγές>http://www.texnologosgeoponos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου