Ψάρια ψάρεμα και δολώματα video

Παλιές μέθοδοι ψαρέματος
Πώς τρέφονται τα ψάρια
Όταν είναι κανείς σε μεσόγειο μέρος φτιάνει μια στέρνα όσο μεγάλη θέλει και μπορεί και μαζεύει ψάρια από πόσιμα νερά ή και ψάρια που πηγαίνουν στη θάλασσα και τα βάνει στη στέρνα. Όσοι είναι κοντά στη θάλασσα ή σε λίμνη βάζουν στη στέρνα, απ' όλα τα είδη των ψαριών που βρίσκονται στη θάλασσα.
Πρέπει όμως να ταιριάζουμε το είδος των ψαριών με τη φυσική κατάσταση του τόπου όπου έχουμε φτιάξει τη στέρνα. Και αν ο τόπος αυτός είναι βαλτώδης πρέπει να βάνουμε στη στέρνα ψάρια από αυτά που γίνονται στους βάλτους. Αν είναι πετρώδης να βάνουμε πετρόψαρα.

Στη στέρνα επίσης βάνουμε και την εξής τροφή για τα ψάρια τα θαλασσινά καθώς και τα πετρόψαρα. Χλόη πάρα πολύ τρυφερή και ψαράκια πολύ μικρά και μερικών ψαριών τα σπάραχνα και τα άλλα εντόσθια και σύκα τρυφερά ψιλοκομμένα και τυρί τρυφερό και χωβιούς και γαρίδες και ότι άλλο τέτοιο έχουμε και ψίχα ψωμιού από πίτουρο ή σύκα ξηρά κοπανισμένα.
Τα ψάρια πληθαίνουν παντού αν ρίξουμε στα νερά που τρέφονται από το βοτάνι που λέγεται πολύσπορα (και είναι όμοιο με το πολυγόνατο) κοπανισμένο.

Για να μαζέψουμε τα ψάρια σε ένα μέρος
Παίρνουμε γλυφώνι, θρούμπι, ρίγανη και μαντζουράνα 4 δράμια από το καθένα, φλούδα από λιβάνι, σμύρνα και σινωπική 11 δράμια απ' το καθένα,, 70 δράμια αλεύρι διαλυμένο σε εύοσμο κρασί, 30 δράμια συκώτι χοιρινό ψημένο, άλλο τόσο ξύγκι γίδινο και 30 δράμια σκόρδα. Κοπανίζουμε καθένα από τα είδη αυτά χωριστά και έπειτα τα ανακατεύουμε με ψιλή άμμο και τα ρί¬χνουμε στο μέρος πού θα ψαρέψουμε. Ύστερα από μια ή δυο ώρες ρίχνουμε τα δίχτυα. Άλλοι κοπανίζουν αρσενική αγριομελιτζάνα, την περνούν από το κόσκινο και τη ρίχνουν στο νερό και μαζεύονται τόσα πολλά ψάρια που μπορούν να τα πιάσουν με τα χέρια.
Άλλοι παίρνουν 70 δράμια σκόρδα ή 70 δράμια σουσάμι καβουρδισμένο, γλυφώνι, ρίγανη, θυμάρι, μαντζουράνα, θρούμπι, αγριοσταφίδα 30 δράμια απ' το καθένα, βάνουν και 135 δράμια αλεύρι, άλλο τόσο πλιγούρι, 20 δράμια φλούδα από λιβάνι και τα ανακατεύουν με χώμα και με πίτουρα και τα ρίχνουν στο νερό.

Για να πιάσουμε ποταμίσια ψάρια
Παίρνουμε ξύγκι προβατίσιο, σουσάμι καβουρδισμένο, σκόρδα, κρασί εύοσμο, ρίγανη, θυμάρι και μαντζουράνα ξερή, κοπανίζουμε απ' το καθένα το ανάλογο μέρος, τα βάνουμε μέσα σε ψωμί και τα ρίχνουμε στο νερό.

Για να ψαρέψουμε σ' ένα μέρος κάθε λογής ψάρια
Παίρνουμε αίμα από βόδι, γίδα, πρόβατο και χοίρο και την κοπριά απ' τα ψιλά άντερα των ιδίων ζώων, θυμάρι, ρίγανη, γληφώνι, θρούμπι, μαντζουράνα; σκόρδο, τρυγιά από εύοσμο κρασί-τό ίδιο ποσό απ' το καθένα και ξύγκι ή μυαλό από τα ίδια ζώα, τα κοπανίζουμε στην αρχή χωριστά και υστέρα όλα μαζί και τα κάνουμε ζυμάρι και τα ρίχνουμε στο μέρος που θα ψαρέψουμε και ύστερα από μια ώρα ρίχνουμε τα δίχτυα.

Δόλωμα για όλα τα ψάρια
Παίρνουμε αίμα από μαύρη γίδα, τρυγιά από εύοσμο κρασί και ζυμάρι και τα ανακατεύουμε. Ζυμώνουμε μαζί και πλεμόνι από γίδα πολύ ψιλοκομμένο και μεταχειριζόμαστε το δόλωμα. Αν πασπαλίσουμε το ορμίδι με αλάτι δεν ζυγώνει καθόλου ψάρι.

Τα δολώματα των ψαριών
Το δόλωμα του πελαγίσιου κεφάλου, του βάτου, του σκόρπιου (σκορπιδιού), της μουρούνας, των φαγκριών, της συναγρίδας, των σκάρων, μπαρμπουνιών, γουφαριών (λεπιών), ζαργανών, του μπογιατζή, των μαγιάτικος των σαφριδιών, σακούτων, μελανουριών, της μαρίδας, των κεφάλων, χταποδιών, σαλαχιών, της γόπας, των μυδιών, της μουρμούρας, των μυλοκοπιών, τών σουπιών, της φωκίδας, των αστακών, της μουδιάστρας, του γίλλου, των αλαβήτων (ρινοβάτων), των σαργών, των γαρίδων, της χαρακίδας (σουβλομυτάρι), της γλώσσας, της τσιπούρας (χρυσόφας), των αλιαντρίδων, της φρίσσας, των ποταμίσιων ψαριών όλων, της τζερδέλας,; της ψιλής θαλασσινής μαρίδας, των χωβιών, των δάκων, του γουρουνόψαρου (κολαούζου), των γαλέων, των λεπιδωτών, των ροφών, του μαινουλιού, της σμέρνας, των σικυών, των χελιών, των κηρύκων, των γλίνων, της πορφύρας, των λαυρακιών και για όλα τα ψάρια, σ' όλες τις εποχές και για την ψιλή μαρίδα είναι αυτό που θα σημειώσουμε παρακάτω. Το δόλωμα αυτό τραβάει πρώτα τα μεγάλα ψάρια ήτοι τους γίλλους, τους μπακαλάους, τα φαγγριά και τα άλλα μεγάλα ψάρια. Γιατί άμα το βάλουμε στο αγκίστρι και πέσει στο νερό, τα μικρά ψάρια φοβούνται τα μεγάλα και φεύγουν. Τα δε μεγάλα τα τραβάει το δόλωμα και βγαίνουν απ' τις φωλιές τους κι' αν ακόμα είναι μακριά 400 μέτρα. Και καθώς έρχονται παίζουν και τσακώνονται το ένα με το άλλο και ευχαριστημένα ξεκολλούν χωρίς να σπαράξουν και χωρίς να κόβουν το ορμίδι.

Πώς γίνεται το δόλωμα. Το δόλωμα αυτό γίνεται ως εξής:
Παίρνουμε κρέας από γουλιανό 11 δράμια, άλλη τόση βρώμη, κόκκινο αγκάθι ξερό από αγριαγκινάρα, γλυκάνισο και τυρί γίδινο 5 δράμια απ' το καθένα, 3 δράμια πολύκαρπο, 5 δράμια αίμα χοιρινό και 5 δράμια χαλθάνη και τα κοπανίζουμε καλά καθένα χωριστά, τα ανακατεύουμε, βάζουμε και κρασί μπρούσκο ανόθευτο, τα φτιάνουμε κουλουράκια και τα ξεραίνουμε στον ίσκιο.

Δόλωμα που χρησιμεύει μόνο για τους πολύ μεγάλους σικυνούς επειδή είναι πολύ δυνατό
Παίρνουμε φακή καβουρδισμένη 4 δράμια, κύμινο καβουρδισμένο ενάμισι δράμι, αγουρίδα και κρέας ώμου κεφάλου 5 δράμια από το καθένα, 5 δράμια κορακοπόδι (αγριάδα), σάρωμα (κοκκωνόχορτο) πικρό ήτοι ενάμισι δράμι, χουρμά ξερό 5 δράμια και καστόριο ενάμισι δράμι. Τα κοπανίζουμε αυτά όλα μαζί, βάνουμε και χυλό από άνηθο και κάνουμε κουλουράκια και το μεταχειριζόμαστε.

Δόλωμα για τα ποταμίσια ψάρια πού το μεταχειριζότανε και ο Οπιανός
Παίρνουμε αίμα από μοσχάρι και κρέας μοσχαρίσιο ψιλοκομμένο και τα βάζουμε μέσα σ' ένα ποτήρι όπου τα αφήνουμε 10 ήμερες και κατόπιν τα χρησιμοποιούμε για δόλωμα.

Δόλωμα για να έρχονται αμέσως τα ψάρια
Ζυμώνουμε αλεύρι και το κάνουμε ζυμάρι και το ρίχνουμε στο νερό.

Δόλωμα για τη ποταμίσια λιανομαρίδα
Παίρνουμε 270 δράμια πίτουρα από κριθάρι κι' άκοπη φακή 320 δράμια, τα βρέχουμε και τα ανακατεύουμε με ανάλογο ποσό γάρο ανόθευτο, βάζουμε και 320 δράμια σουσάμι και το σκορ¬πίζουμε λίγο-λίγο γύρω μας. Μόλις το σκορπίσουμε όλη η λιανομαρίδα θα έλθει κοντά κι' αν ακόμη βρίσκεται σε απόσταση 1000 μέτρων. Τα μεγάλα όμως ψάρια θα φύγουν απ' τη μυρωδιά. Και έτσι θα επιτύχουμε το σκοπό μας.

Δόλωμα για τα γουρονόψαρα
Παίρνουμε 5 δράμια σουσάμι, 3 δράμια κεφάλι από σκόρδο, κρέας από ορτύκι παστό 3 δράμια και ενάμισι δράμι πολύκαρπο, τα λιώνουμε στο γουδί, τα κάνουμε κουλούρια και τα μεταχειριζόμαστε.

Δόλωμα για τα χέλια
Παίρνουμε 10 δράμια από θαλασσινή σαρανταποδαρούσα (κολλητσιάνο), 10 δράμια γαρίδες και ενάμισι δράμι σουσάμι και τα μεταχειριζόμαστε.

Δόλωμα για το πελαγίσιο κέφαλο
Παίρνουμε ένα κουκί μαλάβαθρο, 10 κουκιά πιπέρι, 4 κουκιά μαυροκούκι, λίγο άνθος από βούρλο, τα κοπανίζουμε και τα ανακατεύουμε όλα μαζί. Έπειτα βρέχουμε την ψίχα από ψωμί καθαρό με 80 δράμια κρασί Μαρεωτικό ανακατεύουμε μαζί και τα άλλα και το μίγμα το χρησιμοποιούμε για δόλωμα.
Άλλο δόλωμα πολύ καλό για να ψαρεύουμε όμως μόνον μεγάλους κεφάλους
Παίρνουμε 5 δράμια συκώτι από μαγιάτικο, 10 δράμια θαλασσινές γαρίδες, 5 δράμια σουσάμι, 10 δράμια πλιγούρι, 3 δράμια κρέας από γουφάρι ωμό, τα κοπανίζουμε μαζί και τα ανακατεύουμε στάζοντας επάνω πετιμέζι και κάνουμε κουλουράκια.

Δόλωμα για τούς πελαγήσιους κεφάλους
Βάζουμε τα αχαμνά κριαριού σε αγγείο πήλινο και από πάνω βάζουμε άλλο αγγείο πήλινο και το σφίγγουμε καλά ώστε να μην μπαίνει αέρας από πουθενά και τα βάζουμε να ψηθούν απ' το πρωί έως το βράδυ σε καμίνι υαλουργίας. Θα τα βρούμε δε τότε μαλακά σαν τυρί και τα χρησιμοποιούμε για δόλωμα.

Μαγική μέθοδος που λέγεται «πτολάτος» και χρησιμεύει για να μαζευτούν τα ψάρια στο ίδιο μέρος της θαλάσσης
Παίρνουμε 3 θαλασσινά στρείδια απ' αυτά που γίνονται στις πέτρες, τους βγάνουμε το κρέας και γράφουμε στο όστρακο (τσόφλοιο) τα έξης ονόματα και αμέσως θα δούμε τα ψάρια να μαζεύονται στο ίδιο μέρος. Τα ονόματα αυτά είναι Ίαώ, Σα6αώθ, τα μεταχειριζόντανε δε και οι Ιχθυοφάγοι.

Δόλωμα για τα μπαρμπούνια και τους μεγάλους σκάρους που το μεταχειριζόμαστε σε μέρη που δεν πηγαίνουν μικρά ψάρια επειδή το ρεύμα είναι ορμητικό. Το δόλωμα αυτό είναι αποτελεσματικό.
Παίρνουμε 10 δράμια κρέας από τοφλϊνο) ποταμίοιο, 10 δράμια φακή άκοπη καβουρδισμένη, 5 δράμια γαρίδες ποταμίσιες, ενάμισι δράμι μαλάβαθρο, τα κοπανίζουμε και τα ανακατεύουμε με το ασπράδι του αυγού όρνιθας, τα κάνουμε κουλουράκια και το μεταχειριζόμαστε.

Δόλωμα για τα μεγάλα θαλασσινά ψάρια τους μπακαλάους, γαλέους, ροφούς και άλλα τέτοια
Παίρνουμε 10 δράμια αχαμνά από κόκορα και 20 δράμια κουκουνάρια, τα καβουρδίζουμε και τα κοπανίζουμε (τρίβονται σαν το ψωμί) και φτιάνουμε κουλουράκια και με αυτά δολώνουμε.

Δόλωμα για τη σμύρνα
Παίρνουμε 10 δράμια κρέας από γουλιανό ποταμίσιο, 5 δράμια σπόρο από αγριαπήγανο, 5 δράμια ξύγκι μοσχαρίσιο, 10 δράμια σουσάμι, τα κοπανίζουμε τα κάνουμε κουλουράκια και δολώνουμε.

Δόλωμα για τα χταπόδια και τις σουπιές
Παίρνουμε 10 δράμια αλάτι αμμωνιακό (νισαντήρι) και 5 δράμια βούτυρο γίδινο, τα κοπανίζουμε και κάνουμε κουλουράκια κι' αλείφουμε τα σκοινιά και τα πανιά που είναι χωρίς κρόσσια. Κι' έτσι τα χταπόδια και οι σουπιές -θα τρέξουν κοντά να βοσκήσουν και δεν φεύγουν. Και τότε σηκωνόμαστε και μαζεύουμε στη βάρκα αστακούς, κήρυκες, πορφύρες και όσα άλλα είναι.

Δόλωμα για τα χέλια και τα όστρακα
Παίρνουμε 10 δράμια αλάτι αμμωνιακό, ενάμισι δράμι κρεμμύδι, 8 δράμια ξύγκι μοσχαρίσιο, τα ανακατεύουμε και αλείφουμε με αυτά τα μαυρογάλαζα αγκίστρια που έχουμε. Αμέσως δε από τη μυρωδιά θα έλθουν τα χέλια και τα όστρακα και θα παραδοθούν μόνα τους.

Δόλωμα για όλα τα ψάρια και για όλες τις εποχές
Παίρνουμε 4 φύλλα από σίσγουδο, ένα φύλλο κύπερη, μαϊντανό ίσα μ' ένα κουκί, κύμινο όσο πιάνουμε με τα 3 δάκτυλα και μια χούφτα άνηθο, τα κοπανίζουμε και τα κοσκινίζουμε και τα βάνουμε σε καλαμίδα. Όταν μας χρειασθώ το δόλωμα βρίσκουμε λεβίθες ή σκουλήκια χοντρά (απ' αυτά πού βγαίνουν ύστερα απ' τη βροχή και τα πλένουμε και τα βάνουμε μέσα σ' ένα δοχείο. Μαζεύουμε δε και αγριάδα υγρή και τη σφίγγουμε στο χέρι και την ανακατεύουμε με όσο χρειάζεται απ' το δόλωμα πού έχουμε στην καλαμίδα. Κατόπιν βάζουμε και τις λεβίθες στο μίγμα και τα τρίβουμε όλα μαζί και κατόπιν δολώνουμε.

Δόλωμα για την λιανομαρίδα που πιάνεται με το καλαμίδι
Παίρνουμε 320 δράμια γαρίδες ποταμίσιες, τις μουσκεύουμε μέσα σε γάρο ανόθευτο από μισηρούς παστούς, τη διατηρούμε 2 ημέρες και την τρίτη δολώνουμε. Πρέπει να ψαρεύουμε με 2 καλαμίδια και καθένα απ' αυτά να έχει 4 αγκίστρια και να έχουμε μαζί μας κι' ένα βοηθό. Έτσι θα πιάσουμε, τόσα πολλά ψάρια ώστε ούτε εκείνοι που ψαρεύουν με την απόχη ή με τον πεζόβολο να μας περάσουν.

Δόλωμα γενικό
Κοπανίζουμε φακή με νισεστέ ξερό, τα ανακατεύουμε και δολώνουμε.

Δόλωμα για όλα τα ψάρια
Παίρνουμε κρέας από κοχλιούς, χωρίς τις ουρίτσες και δολώνουμε. Δεν πρέπει όμως να μεταχειριζόμαστε μεγάλους κοχλιούς.

Δόλωμα που χρησιμοποιείται όταν ψαρεύουν με κιούρτο (ψαροκόφινο)
Ανακατεύουμε το χυμό από μυροβάλανο με κοπριά ανθρωπινή και με ψωμί καθαρό, αφού πρώτα τα τρίψουμε καθένα χωριστά. Τα βάνουμε κατόπιν μέσα στον κιούρτο και τα μετα¬χειριζόμαστε.
Άλλο δόλωμα για τον κιούρτο
Το δόλωμα τούτο το χρησιμοποιούν καθώς έχω διάβαση οι Ιχθυοφάγοι. Παίρνουμε μικρά σαλιγκάρια (βουλωμένα) απ' αυτά που είναι στις πέτρες, τους βγάζουμε το κρέας και το χρησιμοποιούμε.

Δόλωμα για τους θαλασσινούς κεφάλους, τους σκάρους και τα μπαρμπούνια
Ανακατεύουμε κόκκαλο από σουπιά, με δυόσμο χλωρό, με νερό, με ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι και μ' ενάμισι δράμι τυρί αγελαδινό και το μεταχειριζόμαστε.

Δόλωμα μόνο για τους σκορπιούς (σκορπίδια)
Ανακατεύουμε πριονίδια από ξύλο συκαμινιάς και κοτσάνι από αγκινάρα με 10 δράμ. κίννα και 5 κάμπιες από κραμπολάχανο και σιτάρι ψιλοκοσκινισμένο και άμμο. Χύνουμε μέσα και νερό και τα κάνουμε όλα μαζί ζυμάρι και δολώνουμε.

Δόλωμα για θαλασσινά φαγγριά
Ανακατεύουμε ζουμί από μαυροκούκι με ακρίδες και λεβίθες και με άχνη από σιτάρι. Χύνουμε έπειτα μέσα και νερό ώστε το μίγμα να γίνει παχύρρευστο σαν μέλι και δολώνουμε.

Δόλωμα μόνο για τις ζαργάνες
Ζυμώνουμε χολή από μοσχάρι με αλεύρι, με λάδι και με νερό, τα κάνουμε ζυμάρι και δολώνουμε. Το ίδιο δόλωμα το μασούμε και το φτύνουμε στο νερό κι' έρχονται κοντά μας τα ψάρια.

Δόλωμα μόνο για τα μαγιάτικα
Καίμε καρύδια ως που να γίνουν στάχτη και τα τρίβουμε μαζί με ματζουράνα, με ψωμί βρεμένο, με καθαρό νερό και με γίδινο τυρί. Τα κάνουμε όλα μαζί ζυμάρι και δολώνουμε.

Δόλωμα μόνο για τις μαρίδες
Κοπανίζουμε σκόρδα με ψωμί και τυρί γίδινο και γελαδινό και με παστρική άχνη, κάνουμε ζυμάρι και ρίχνουμε το δόλωμα.

Δόλωμα για τους βάτους
Ανακατεύουμε κοπριά από περιστέρι με σεμιγδάλι ρίχνουμε και νερό και το ζυμώνουμε.
Άλλο: Βράζουμε σπόρο από μαρούλι και χύνουμε μέσα βούτυρο και σεμιγδάλι και κατόπιν τρίβουμε το μίγμα που θα γίνει.

Δόλωμα για τη μουρούνα
Βράζουμε χλωρό μούσκλι από πέτρα με λάδι και δολώνουμε.

Δόλωμα για μπακαλάους
Παίρνουμε γουφάρι, μπογιατζή και φρίσσα, τούς βγάνουμε τα κόκκαλα, βάνουμε και μούσκλια κι' αλεύρι από κριθάρι και κάνουμε ζυμάρι και δολώνουμε.

Δόλωμα για σαφρίδια και μελανούρια
Μουσκεύουμε τσουκνίδα σε χυλό από κόλιαντρο χλωρό και την κάνουμε ζυμάρι με σεμιγδάλι και δολώνουμε.

Δόλωμα για πελαγήσιους κεφάλους και για τους μικρούς
Ανακατεύουμε ψωμί από άχνη και τυρί γίδινο και ασβέστη, τα ζυμώνουμε μαζί χύνοντας και νερό θαλασσινό και κάνουμε ζυμάρι και δολώνουμε.

Δόλωμα για χταπόδια
Δένουμε μουρμούρες ψιλές γύρω από ένα δυνατό ξύλο και δολώνουμε.

Δόλωμα για τις σουπιές
Ανακατεύουμε λάδι με τρυγιά χωρίς νερό και πηγαίνουμε στο μέρος πού θα ψαρέψουμε και το ρίχνουμε. Οι σουπιές όταν ιδούν την τρυγιά να κατεβαίνει αφήνουν τη μελάνη τους και περνούν στο μέρος όπου φάνηκε το λάδι και τότε τις πιάνουμε.

Δόλωμα για τους αστακούς
Δένουμε μουρμούρα σε δυνατό ξύλο, κοπανίζουμε δε και 10 πορφύρες μαζί λάδι και τις ανακατεύουμε μ' ένα μικρό μούσκλι και ραντίζουμε το βράχο όπου είναι oι αστακοί και έτσι θα τούς πιάσουμε.

Δόλωμα για τα μελανούρια
Παίρνουμε συκώτι από γίδα και τα βάνουμε δόλωμα στ' αγκίστρια. Υπάρχει δε και άλλο δόλωμα για το ψάρεμα στη θάλασσα ή για πολλά ψάρια. Το δόλωμα από νύχι γίδας ή γαιδάρου.


Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου



ΖΩΝΤΑΝΑ ΔΟΛΩΜΑΤΑ

Σίγουρα  έχει αναφερθεί στο παρελθόν, μέσα από διάφορα άρθρα, το θέμα «ζωντανά δολώματα», και κυρίως για πολλά είδη δολωμάτων, που άλλωστε είναι σημαντικό κεφάλαιο για την επιτυχία μας στο ψάρεμα.
Σε αυτό, λοιπόν, το κεφάλαιο θα επιμείνω και θα ασχοληθώ με τα ζωντανά δολώματα, που χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
α) τα δολώματα αυτά που μπορούμε να τα βρούμε μόνοι μας
β) τα δολώματα αυτά που προμηθευόμαστε από τα καταστήματα αλιείας
Σίγουρα και οι δύο κατηγορίες ανταποκρίνονται το ίδιο καλά στην επιτυχία μας στο ερασιτεχνικό ψάρεμα και δίνουν μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας από τα άλλα είδη δολωμάτων (νωπά ή κατεψυγμένα) και θα τολμήσω να πω ότι το ζωντανό δόλωμα δουλεύει καλύτερα ακόμη και από ένα φρέσκο δόλωμα.
Πάμε να γνωρίσουμε την πρώτη κατηγορία ζωντανών δολωμάτων, στην οποία  θα ασχοληθούμε περιληπτικά  με τα συνήθη δολώματα, που είναι εύκολος ο εντοπισμός τους και δεν χρείαζεται  εξειδικευμένη  γνώση ή πρακτικές που ίσως θεωρούνται υπερβολικές ή ακόμη και επικίνδυνες

ΠΕΤΑΛΙΔΑ:

Ή αλλιώς Πατελίδα. Ανήκει στην οικογένεια των πατελλίδων.  Το συνηθέστερο και αποδοτικό ζωντανό δόλωμα. Το βρίσκουμε σχεδόν σε όλες τις θάλασσες. Δεν υπάρχει βράχος που να βρέχεται από θάλασσα όπου να μην συναντήσουμε την πεταλίδα. Καλά βεντουζαρισμένη, κινείται πολύ αργά, τόσο που νομίζεις ότι παραμένει στην ίδια θέση. Εύκολο ζωντανό δόλωμα, που ένα μυτερό μαχαιράκι είναι αρκετό για να μαζέψει κάποιος αρκετό. Απλά χώνουμε τη μύτη του μαχαιριού κάτω από το κέλυφός της και με απαλές κινήσεις αποκολλάμε την πεταλίδα από το βράχο. Το δόλωμά της βρίσκεται κάτω από το κέλυφός της,



 όπου και πάλι με τη βοήθεια ενός μαχαιριού προσπαθούμε να βγάλουμε όλο το δόλωμα χωρίς να το αλλοιώσουμε. Η πεταλίδα δολώνεται ολόκληρη επάνω στο αγκίστρι και βασική προϋπόθεση για το συγκεκριμένο δόλωμα είναι να δολωθεί έτσι ώστε το μαύρο μέρος της πεταλίδας (δολώματος) να βρίσκεται στο επάνω μέρος τού αγκιστριού. Με εύκολο τρόπο η πεταλίδα διατηρείται ζωντανή για κάμποσες μέρες, είτε στη συντήρηση ενός ψυγείου είτε διαφορετικά σε μια λεκάνη με θαλασσινό νερό, με την προϋπόθεση ότι το νερό θα αλλάζεται συχνά.

Με την πεταλίδα συνήθως ψαρεύουμε το βράδυ, όχι ότι την ημέρα δεν έχει την ίδια επιτυχία στα τσιμπήματα. Επίσης, πολύ καλό δόλωμα είναι η πεταλίδα και στα ψιλά παραγάδια. Έχει παρατηρηθεί ότι οι επιτυχίες είναι αρκετές σε ψαράδες που χρησιμοποίησαν το παραπάνω δόλωμα στα ψιλά παραγάδια τους.

 
ΓΑΡΙΔΑ:

Ανήκει στην τάξη των δεκαπόδων και γενικά των αστακιδών. Την κατατάσσουμε σε πολλά είδη, αλλά εδώ θα ασχοληθούμε περιληπτικά με το πιο κοινό, ίσως, είδος που είναι η γαρίδα με το σταχτί χρώμα. Είναι πλέον ο μεγαλύτερος σύμμαχος των ερασιτεχνών ψαράδων, αφού το συγκεκριμένο δόλωμα της ζωντανής γαρίδας θεωρείται από τα πλέον καλύτερα, ίσως και το καλύτερο δόλωμα για επιτυχίες μας στο ψάρεμα. Πολύ νόστιμος μεζές για σχεδόν όλα τα είδη ψαριών. Εδώ θα προσθέσω και τη δική μου εμπειρία, που λέει ότι η γαρίδα είναι το αποτελεσματικότερο δόλωμα στις ψαρευτικές μου εξορμήσεις. Μπορώ, επίσης, να πω με σιγουριά ότι πολλά είδη καθαρών ψαριών προτίμησαν ακόμη και τη  φρέσκια γαρίδα (όχι ζωντανή) από κάποια άλλα είδη καλού σκουληκιού.
Την κοινή γαρίδα της Μεσογείου μπορούμε εύκολα να την εντοπίσουμε και να την ψαρέψουμε για να έχουμε πάντα ένα από τα καλύτερα δολώματα και σίγουρες επιτυχίες.
Τη γαρίδα τη συναντάμε σχεδόν όλες τις εποχές, αλλά η καλύτερη εποχή είναι από Απρίλιο μέχρι και Νοέμβριο. Θα τη βρούμε σε ήρεμους κολπίσκους, ανάμεσα σε βράχους, εκεί που σχηματίζεται ένα είδος μικρής ήρεμης λιμνούλας,  στα εσωτερικά τμήματα λιμανιών, εκεί δηλαδή που απαγκιάζει το κύμα, σε φυκιάδες και, γενικά, σε ήρεμα μέρη.  Τη γαρίδα μπορούμε να τη βρούμε και ημέρα αλλά, κατά τη γνώμη μου, οι βραδινές ώρες είναι καλύτερες, λόγω ηρεμίας.
Τα εργαλεία  που θα χρησιμοποιήσουμε δεν είναι τίποτε άλλο από μια μικρή απόχη ενυδρείων

που τη  θεωρώ αποτελεσματική για το ψάρεμα της ζωντανής γαρίδας, και απαραίτητα ένα φακό για τις βραδινές ώρες. Απλά επισκεπτόμαστε τα μέρη που θα συναντήσουμε τις γαρίδες και με την απόχη μας προσπαθούμε να περικυκλώσουμε το θήραμά μας και με απαλές κινήσεις να το αποχιάσουμε. Σημαντική είναι η σβέλτη κίνηση του ψαρευτικού μας εργαλείου  προς τα επάνω, ώστε το θήραμα που είναι ήδη μέσα να εγκλωβιστεί. Έτσι, με λίγη τύχη έχουμε πρώτο δόλωμα για τις εξορμήσεις μας.
Δολώνεται σχετικά εύκολα και εάν η γαρίδα μας είναι μεγάλη τότε μπορεί εύκολα να τη χρησιμοποιήσουμε και για δεύτερα ή και περισσότερα δολώματα, αναλόγως πάντα με το μέγεθος του αγκιστριού που δουλεύουμε.
Μια αυτοσχέδια μέθοδος που έχει πολύ καλά αποτελέσματα στο ψάρεμα της γαρίδας είναι η γαριδοπαγίδα. Πώς τη φτιάχνουμε; Μα πολύ απλά και χωρίς κόστος:
Θα βρούμε έναν κοινό τενεκέ από λάδι,

θα αφαιρέσουμε με μεγάλη προσοχή τις δύο βάσεις του και στη θέση τους θα τοποθετήσουμε κοινό τούλι από μπομπονιέρα

 ή, εάν θέλετε, μπορείτε αντί για τούλι ένα γυναικείο καλσόν. Θα τα στηρίξετε καλά με λεπτό σύρμα ώστε να βεβαιωθείτε ότι είναι γερά δεμένα. Στη μια πλευρά που έχουμε ήδη τοποθετήσει το τούλι ανοίγουμε μια τρύπα μικρού μεγέθους (φανταστείτε μια τρύπα = με κέρμα 1 ευρώ) και είμαστε έτοιμοι για να τοποθετήσουμε την παγίδα μας κατά προτίμηση ανάμεσα σε βραχάκια τα οποία σχηματίζουν ήρεμες λιμνούλες. Η μέθοδος αυτή ψαρεύεται κυρίως το βράδυ, οπότε τις πρωινές ώρες μαζεύεται η παραπάνω παγίδα. Καλό είναι να τονίσω ότι η γαριδοπαγίδα για να δουλέψει με καλά αποτελέσματα θα πρέπει να σκουριάσει ο τενεκές, οπότε τον βουλιάζομε για λίγο καιρό στο θαλασσινό νερό για να είναι η παγίδα μας ετοιμοπόλεμη.
Η γαρίδα μπορεί να συντηρηθεί για αρκετό χρονικό διάστημα σε λεκάνες με νερό ή δοχεία ζωντανού δολώματος με ειδικές συσκευές οξυγόνωσης.


ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ:

Πρόκειται για το συνηθέστερο αλλά και συνάμα παρεξηγημένο είδος δολώματος.  Το συναντάμε σε ακτές και σε βραχάκια, εκεί όπου σπάει το κύμα. Και ποιος δεν έχει δει σαλιγκάρι;  Σε κάθε πλαγιά ή κορφή βράχων το βρίσκουμε άφθονο και πολύ εύκολα το μαζεύουμε. Ιδίως τις  βραδινές ώρες που υπάρχει  δροσιά, το σαλιγκάρι κυκλοφορεί με μεγαλύτερη άνεση.  Πάρα πολύ αξιόλογο δόλωμα που η τσιπούρα, ο σαργός, η μουρμούρα, δεν θα αντισταθούν στο εύγευστο κρέας του σαλιγκαριού. Το ψαρεύουμε, όπως είπα, πολύ εύκολα και συντηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό με τον ίδιο τρόπο όπως  και οι πεταλίδες.
Προσοχή χρειάζεται όταν θα σπάσουμε το κέλυφος του σαλιγκαριού, ώστε να μην αλλοιώσουμε το δόλωμα που βρίσκεται μέσα σε αυτό.

 Το σπάσιμο μπορεί να επιτευχθεί είτε με μια πέτρα ή  με κοινό σφυράκι.    Το σαλιγκάρι δολώνεται ολόκληρο στο αγκίστρι με την ακίδα του να βγει στο μαλακό μέρος του δολώματος.
Επίσης, είναι πολύ καλό δόλωμα και για τα ψιλά βραδινά παραγάδια, όπου τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά.
Το σαλιγκάρι, τέλος, χρησιμοποιείται σε όλα τα είδη ψαρέματος με καλάμι, αλλά και με καθετή  (διπλάρι), με πολύ καλές προσωπικές επιτυχίες.

ΚΑΒΟΥΡΙ:

Ανήκει στην οικογένεια καρκινίδων και είναι της τάξεως των δεκαπόδων. Το καρκινοειδές μαλακόστρακο είναι κι αυτό με τη σειρά του από τα πιο συνηθισμένα δολώματα, με πολύ ικανοποιητικά αποτελέσματα.  Θα το συναντήσουμε σε αμμουδιές, βραχάκια και σε μικρούς ήρεμους κολπίσκους.
Το καβούρι γενικά είναι παμφάγο και πολύ φοβητσιάρικο. Εάν, λοιπόν, αποφασίσουμε να το ψαρέψουμε, θα το αναζητήσουμε τις βραδινές ώρες, κατά τις οποίες ο κάβουρας δίνει αισθητά την παρουσία του. Εύκολος και γρήγορος  ο εντοπισμός του, αλλά χρειάζεται και σβελτάδα για να το πιάσουμε.  Ένας απλός και γρήγορος τρόπος είναι το βράδυ στα βραχάκια, παρέα με το φακουδάκι μας, και καλό θα είναι να χρησιμοποιήσετε φακό που εφαρμόζει στο κεφάλι, ώστε να έχουμε και τα δυο χέρια μας ελεύθερα. Κυνηγάμε πάντοτε τα μικρά σε μέγεθος, γιατί αυτά θα δολωθούν καλύτερα στο αγκίστρι μας. Μπορείτε, επίσης, να χρησιμοποιήσετε και γάντια, για να αποφύγετε τις δαγκάνες του κάβουρα.
Εύκολα μπορείτε να διατηρήσετε τον κάβουρα ζωντανό, τοποθετώντας τον σε ψηλούς κουβάδες με λίγο θαλασσινό νερό, το οποίο δεν χρειάζεται να το ανανεώνετε συνεχώς. Άλλος τρόπος να τον διατηρήσουμε ζωντανό είναι αφού τον πιάσουμε, να τον τοποθετήσουμε άμεσα σε ένα πλαστικό μπουκάλι στο οποίο θα κάνουμε αρκετές τρύπες, ώστε το μπουκάλι να βυθίζεται στο νερό και έτσι να έχουμε πάντα στη διάθεσή μας αρκετό φρέσκο δόλωμα.
Σημασία έχει ο τρόπος κατά τον οποίο θα δολωθεί το ζωντανό καβουράκι. Απλά τρυπάμε από το πάνω μέρος του κάβουρα και το βγάζουμε στο κάτω μέρος της κοιλιάς του. Φυσικά, προσοχή  χρειάζεται ώστε το αρπάδι να φαίνεται, για να μπορεί  το ψάρι να αγκιστρωθεί.  Το καβούρι δολώνεται ολόκληρο, αναλόγως το μέγεθος του αγκιστριού. Πολλοί ψαράδες προτιμούν να σκοτώνουν τα καβούρια πριν από το ψάρεμά τους. Προσωπικά δεν το θεωρώ σωστή πρακτική, αφού το δόλωμα δεν είναι ζωντανό και, κατά συνέπεια, σχεδόν άχρηστο.
Τα καβούρια που τα βρίσκουμε σε αμμουδιές ψαρεύονται με ακόμη ευκολότερο τρόπο. Μόλις το καβουράκι τρυπώσει στην άμμο, εμείς απλά χώνουμε τα χέρια μας και εγκλωβίζουμε το δόλωμά μας.
Οι σαργοί, τσιπούρες, μουρμούρες, κακαρέλοι, ακόμη και συναγρίδες, δεν θα αντισταθούν στον γευστικό κάβουρα.

 MYΔΙ:

Εύκολο να τα εντοπίσεις  και ακόμη ευκολότερο να τα μαζέψεις, αφού, όπως είπα και πιο πάνω, τα μύδια βρίσκονται κατά ομάδες.
Το δόλωμά τους είναι αξιόπιστο για όλα σχεδόν τα ψάρια. Βέβαια, ο τρόπος που θα δολώσει κανείς το μύδι χρειάζεται λίγη μαστοριά, θα έλεγα, και ο λόγος είναι ότι το κρέας του μυδιού είναι πολύ μαλακό. Υπάρχουν πολλοί τρό
Ανήκει στην οικογένεια Μυτιλίδων. Με τη σειρά της, η οικογένεια αυτή ανήκει στα πελεκύποδα μαλάκια. Απαντάται σε όλες τις ελληνικές θάλασσες.  Εύγευστο δόλωμα για πολλά είδη ψαριών. Το Μύδι θεωρείται ίσως το καλύτερο δόλωμα για τις βασίλισσες τσιπούρες.
Θα το συναντήσουμε μέσα σε μικρούς λιμενίσκους, μεγάλα λιμάνια, προσκολλημένα κάτω από προβλήτες, παραλίες με βραχάκια, σε φουντάγια, αγκυρόσχοινα. Το Μύδι βρίσκεται κατά ομάδες και έτσι το μάζεμά του γίνεται ευκολότερο.  Θυμάμαι παλιότερα, όταν ψάρευα με τον φίλο Κώστα στο Λιμάνι  της Μυτιλήνης, εντοπίσαμε μύδια κάτω ακριβώς  από τη μικρή προβλήτα, οπότε  σκεφτήκαμε, λόγω της μεγάλης ποσότητας  που μαζέψαμε,  να τα σπάσουμε και να τα κάνουμε μαλάγρα.  Το αποτέλεσμα: 3 τσιπούρες 700 γρ. και 2 σαργοί 600 γρ. πιάσανε θέση στο τηγάνι, για να ακολουθήσει ένα ωραίο
ποι  να δολωθεί το μύδι. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε είτε με το κέλυφός του ή, διαφορετικά, να δολώσουμε μόνο το εσωτερικό του. Επίσης, εάν τα κοχλάσουμε σε βραστό νερό, το δόλωμά μας γίνεται σκληρό και, κατ’ επέκταση, εύκολο να περάσει από το αγκίστρι.Το μειονέκτημα σε αυτήν την τακτική είναι ότι  δεν θα έχουμε πλέον ζωντανό δόλωμα.  Εάν επιζητούμε καλά  ψάρια,  τότε το δολώνουμε με το κέλυφός του, ως εξής: ανοίγουμε προσεκτικά το μύδι με ένα αιχμηρό αντικείμενο. Προσπαθούμε να περάσουμε όλο το αγκίστρι μας μέσα από το κρέας του μυδιού. Το αρπάδι πρέπει να βγει από το πάνω μέρος του δολώματος.
Τα ψάρια που λαχταράνε το μεζέ του μυδιού είναι σίγουρα τσιπούρες, μελανούρια, σπάροι, σαργοί,  κακαρέλοι, μουρμούρες, ακόμη και λυθρίνια.
Με το μύδι δόλωμα συνήθως ψαρεύουμε με πεταχτάρι, μονάγκιστρο, αλλά και με διπλάρι μάς έβγαλε ασπροπρόσωπους.

ΣΩΛΗΝΑ:

Είναι δίθυρο μαλάκιο και το κρέας του αναζητείται  από πολλά ποιοτικά και μεγάλα ψάρια. Το μήκος της Σωλήνας  μπορεί να φτάσει κάποιες φορές και τα 25 cm. Η Σωλήνα θεωρείται ότι είναι το πιο εύγευστο δόλωμα για τα μεγάλα μυλοκόπια. Στην Κύπρο, ειδικά, πολλοί ερασιτέχνες  ψαράδες πιάσανε αρκετά μεγάλα τέτοια ψάρια με μοναδικό σύμμαχο το δόλωμα της Σωλήνας.
Για να εντοπίσουμε και να μαζέψουμε τέτοιο δόλωμα χρειαζόμαστε ένα ζευγάρι πέδιλα, μια μάσκα με αναπνευστήρα και ένα σουβλί με τη μύτη του γυρισμένη σε σχήμα αγκιστριού. Τις Σωλήνες τις αναζητούμε σε ρηχές  παραλίες  με αμμώδεις βυθούς. Θα τις ξεχωρίσουμε εύκολα, γιατί η Σωλήνα συνηθίζει να ζει μισο-θαμμένη στην άμμο, και οι τρύπες που έχουν οι φωλιές είναι πολύ ευδιάκριτες. Απλά χώνουμε το σουβλί  βαθιά στην τρυπά της φωλιάς και το ανεβάζουμε χωρίς βεβιασμένες κινήσεις, για να πιάσουμε το πρώτο δόλωμά μας. Οπωσδήποτε χρειάζεται  υπομονή για να μαζέψουμε αρκετές Σωλήνες.  Αφού την μαζέψουμε, αφαιρούμε τις δυο πλευρές της, για να μπορέσουμε έτσι να βγάλουμε το νόστιμο δόλωμά της. Την κόβουμε σε τεμάχια, αναλόγως το μέγεθος του αγκιστριού που δουλεύουμε, και περνάμε όλο το αγκίστρι, με το αρπάδι πάντα να εξέχει.
Μπορούμε να τις διατηρήσουμε ζωντανές για αρκετό χρονικό διάστημα με τον απλό τρόπο της λεκάνης με θαλασσινό νερό. Το νερό θα πρέπει, φυσικά, να ανανεώνεται συχνά.
Τα ψάρια που θα αγκιστρωθούν με δόλωμα τη Σωλήνα είναι:  τσιπούρες, μουρμούρες, σαργοί, λυθρίνια, σπάροι, σκάροι και πολλά αλλά ποιοτικά ψάρια.
Η Σωλήνα χρησιμοποιείται για όλα σχεδόν τα ψαρέματα με καλάμι, αλλά και για ψιλές καθετές.

Τα παραπάνω ζωντανά δολώματα θεωρώ ότι είναι τα πιο συνήθη και, μάλιστα, εύκολα στο να τα εντοπίσουμε. Φυσικά, η θάλασσα μερίμνησε ώστε να υπάρχουν πολλά και ποικίλα είδη ζωντανών δολωμάτων, όπως η Πίνα, Σαμάρι, Στρείδι, Κυδώνια, αλλά θεωρώ ότι για αυτά τα είδη απαιτείται κάπως πιο εξειδικευμένος τρόπος εντοπισμού τους.

Στο Β’ Μέρος  θα ασχοληθούμε με κάποια είδη ζωντανών δολωμάτων (σκουλήκια), τα οποία όμως  τα προμηθευόμαστε από τα καταστήματα ειδών αλιείας.





Όπως είδαμε ποιο πανω , στο μεσο της σελίδας, ασχοληθήκαμε με τα ζωντανά δολώματα βράχου και άμμου, κυρίως αυτά που εύκολα μπορούμε να εντοπίσουμε και να μαζέψουμε άφθονα, χωρίς ειδικευμένους τρόπους.
Σε αυτό το κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τα ζωντανά δολώματα, αυτά που προμηθευόμαστε κυρίως από τα καταστήματα ειδών αλιείας, τα οποία είναι  πολύ αποδοτικά για το παράκτιο και όχι μόνο ερασιτεχνικό ψάρεμα. Ο λόγος για τα σκουλήκια, που τα χωρίζουμε σε δύο κατηγορίες:

Α) Σκουλήκια
Β) Σκουλήκια παραγωγής

1. ΦΑΡΑΩ:





Ίσως το καλύτερο και ακριβότερο σκουλήκι για το ψάρεμα. Χρησιμοποιείται κυρίως για εκλεκτά ψάρια και σίγουρα αρκετοί ερασιτέχνες δεν δίνουν και πολύ σημασία στην τσουχτερή τιμή του, προκειμένου να αγκιστρώσουν μια  καλοζυγισμένη τσιπούρα ή συναγρίδα. Το σκουλήκι αυτό θεωρείται τεράστιο όσον αφορά το μήκος του, που μερικές φορές ξεπερνάει και το μέτρο. Θα το συναντήσουμε εύκολα στις θάλασσες της Μεσογείου, αλλά για να το ψαρέψουμε θα πρέπει να το αναζητήσουμε στην τρύπα του, αφού συνηθίζει να κρύβεται. Βέβαια, το ψάρεμα του Φαραώ, καθώς και των άλλων ειδών σκουληκιών, απαιτεί τεχνική και έμπειρους δολωματάδες. Το συγκεκριμένο δόλωμα εύκολα διατηρείται ζωντανό, εφόσον το τοποθετήσουμε σε μια λεκάνη με θαλασσινό νερό το οποίο το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Το Φαραώ είναι σχετικά σκληρό σκουλήκι και αντέχει στο αγκίστρι μας για αρκετό χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιείται κυρίως για τα βραδινά ψαρέματα. Δουλεύει πολύ καλά σε μικτούς βυθούς, αλλά και σε φυκιάδες και τραγάνα δεν λέει ποτέ όχι. ΤΡΟΠΟΣ ΔΟΛΩΜΑΤΟΣ: το συγκεκριμένο σκουλήκι απαιτεί ελαφρώς ειδικευμένη τεχνική για να το δολώσουμε στο αγκίστρι. Καταρχάς, πρέπει να έχουμε στα υπόψη ότι το κόβουμε από την ουρά του και συνεχίζουμε προς τα επάνω, εάν δεν έχουμε σκοπό να το χρησιμοποιήσουμε όλο κατά τη διάρκεια του ψαρέματός μας. Το κομμάτι που θα χρειαστούμε είναι αυτό που θα καλύψει καλά το αγκίστρι και το αρπάδι μας


βέβαια να βρίσκεται σε θέση μάχης. Για το τεμάχισμα του Φαραώ δεν χρησιμοποιούμε ψαλίδι ή μαχαίρι. Απλά πιέζουμε με τα δάκτυλά μας το σημείο που θέλουμε και το τραβάμε μέχρι να αποκολληθεί. Με αυτήν την τεχνική εξασφαλίζουμε ότι το αίμα που βρίσκεται στο επιλεγμένο κομμάτι δεν θα χυθεί, αλλά θα μας εξασφαλίσει ότι θα μαλαγρώσει την περιοχή που θα βρίσκεται το δολωμένο αγκίστρι μας κατά τη διάρκεια του ψαρέματος. Εκτός της μαλάγρας που προκαλεί το Φαραώ,  τα ψάρια δεν αντιστέκονται από την κινητικότητα μέσα στο νερό, αφού μπορεί να παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό, αλλά και από τα ιδιαίτερα χρώματά του που σίγουρα προκαλούν τα ψάρια της περιοχής. Τα ψάρια που λαχταρούν το μεζέ του Φαραώ μπορεί να είναι η τσιπούρα, η συναγρίδα, ο σαργός, το μυλοκόπι, η μουρμούρα, που θεωρούνται πολύ εκλεκτά ψάρια. Τέλος, το Φαραώ χρησιμοποιείται για το ψάρεμα με μονάγκιστρες επιθέσεις, αλλά και με καθετές με διπλάρια. Βέβαια, πολύ καλό δόλωμα είναι και για τα ψιλά παραγάδια, αλλά σίγουρα το κόστος ανεβαίνει κατά πολύ.




2. ΜΑΝΑ


Ένα άλλο αξιόλογο δόλωμα για εκλεκτά ψάρια είναι η Μάνα. Ένα σκουλήκι που συνήθως θα το εντοπίσουμε σε αμμουδερούς βυθούς. Το μήκος του κυμαίνεται από 10 μέχρι και 20 εκατοστά. Βέβαια, κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί και μεγαλύτερες σε μήκος μάνες. Είναι συνήθως χοντρό και σκληρό σκουλήκι και σίγουρα εκλεκτός μεζές για πολλά είδη ψαριών. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι είναι αρκετά φτηνό και πολύ εύκολα το βρίσκουμε στα καταστήματα. Διατηρείται και αυτό με τη σειρά του ζωντανό για αρκετό χρονικό διάστημα, σε μια λεκάνη με λίγο θαλασσινό  νερό,  το οποίο βέβαια το αλλάζουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Άλλος τρόπος για να το διατηρήσουμε ζωντανό είναι στη συντήρηση του ψυγείου μας σε χαμηλή θερμοκρασία, ενώ το σκουλήκι θα πρέπει να είναι βυθισμένο σε κάποιο πλαστικό taper. Η Μάνα μπορεί να δολωθεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την τεχνική ψαρέματος που θέλουμε να κάνουμε.




Μπορούμε να το κόψουμε ροδέλες και ακολούθως κόβουμε τη μια πλευρά του κύκλου ώστε να σχηματιστεί ένα μακρόστενο δόλωμα.  Εάν ψαρεύουμε με μεγάλα αγκίστρια, μπορούμε  να το κόψουμε και να το δολώσουμε όπως είναι, φτάνει να καλύψει όλο το αγκίστρι. Εάν το χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα παραγαδιού, τότε το κόβουμε στη μέση με μια τομή και το ξετυλίγουμε, οπότε έχουμε έτοιμο και αρκετό δόλωμα. Τα ψάρια που θα προτιμήσουνε τη Μάνα μπορεί να είναι τσιπούρες, φαγκριά, σαργοί, σκαθάρια, λυθρίνια. Η  μάνα ψαρεύεται και πρωινές ώρες, αλλά και το βράδυ είναι καλός σύμμαχος. Μπορούμε δε με τη Μάνα να ψαρέψουμε με διάφορες τεχνικές, όπως πεταχτάρια, καθετές, παραγάδι και μονάγκιστρα, και σχεδόν σε όλους τους βυθού.

3. ΜΟΝΟΔΟΛΙ

Ξάδερφο πρώτης συγγένειας της Μάνας μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Μονοδόλι. Το μήκος του σίγουρα δεν ξεπερνά τη Μάνα. Είναι λοιπόν κατά πολύ μικρότερο και αρκετά ευαίσθητο. Εντοπίζεται και αυτό σε αμμουδιές και σίγουρα και αυτό με τη σειρά του χρησιμοποιείται για εκλεκτές τσιμπιές. Το συγκεκριμένο σκουλήκι  μπορεί εύκολα να δολωθεί ολόκληρο, και έτσι εξασφαλίζουμε ότι το συγκεκριμένο δόλωμα, εκτός από

εύγευστος μεζές, θα είναι και ζουμερός, αφού τα υγρά τού σκουληκιού θα παραμείνουν. Η διαδικασία συντήρησής του δεν έχει καμιά διαφορά με αυτή της Μάνας. Μπορεί να ψαρέψει και πρωινές αλλά και βραδινές ώρες. Φτηνό και αξιόλογο, λοιπόν, το μονοδόλι, αφού οι τσιπούρες, σαργοί, μουρμούρες, ακόμη και λαβράκια, δεν θα αντισταθούν στον πειρασμό τού σκουληκιού.

Όπως και η Μάνα, όλες σχεδόν οι τεχνικές ψαρέματος  που χρησιμοποιούν ως δόλωμα το Μονοδόλι, δουλεύουν με αξιόλογα αποτελέσματα. Τέλος, το συγκεκριμένο σκουλήκι δουλεύει άριστα σε όλους τους βυθούς.


4. BIGΑΤΤΙΝΙ:

Πρόκειται για σκουλήκια παραγωγής. Συνήθως παράγονται στην Ιταλία. Το συγκεκριμένο σκουλήκι δεν είναι ευρέως γνωστό, ίσως θα το έλεγα παρεξηγημένο είδος, που σίγουρα πολλοί ψαράδες το αποφεύγουν. Όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, γιατί σίγουρα το bigattini θεωρείται ένας αρκετά δυνατός σύμμαχος τόσο για τη θάλασσα όσο και για τα γλυκά νερά. Το μήκος του δεν ξεπερνάει  το ένα εκατοστό. Το συγκεκριμένο σκουλήκι θα το βρούμε στα καταστήματα ειδών αλιείας σε διάφορες συσκευασίες,


από λίγα γραμμάρια μέχρι και κιλό. Είναι σχετικά πολύ φτηνό είδος, γι’ αυτό άλλωστε χρησιμοποιείται και για κατασκευή μαλάγρας. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό σε ψυγείο, σε θερμοκρασία συντήρησης. Διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα ζωντανό στο αγκίστρι μας, που αυτό το θεωρώ βασικό πλεονέκτημα. Το bigatinni μπορεί να δολωθεί σε σχετικά μικρά αγκίστρια, είτε μόνο του είτε δύο ή τρία μαζί.

Ψαρεύει κυρίως τις πρωινές ώρες και τα αποτελέσματα είναι σχετικά καλά. Τα ψάρια που θα προτιμήσουν το συγκεκριμένο σκουλήκι ποικίλουν, αλλά όσο και να φαίνεται παράξενο, είδαμε και λυθρίνια να τσιμπάνε. Οι τεχνικές τού ψαρέματος με δόλωμα bigattini απαιτούν λεπτά εργαλεία, δηλαδή μικρά αγκίστρια με λεπτά παράμαλλα.   Αυτό συνεπάγεται ότι ψαρεύουμε σε μικρά βάθη.

5. ΙΝΔΙΑΝΟΣ:
υνή
Ανήκει και αυτό στα σκουλήκια παραγωγής. Το γνωστό σε όλους ως σκουλήκι της κοπριάς. Θα το βρούμε σε συσκευασίες των 20 τεμαχίων. Η τιμή του κυμαίνεται από 4€. Βασικό πλεονέκτημά του είναι ότι μπορεί να παραμείνει ζωντανό για κάμποσες μέρες, ακόμη και μέσα στο ψυγείο. Η χάρη του να κινείται στο αγκίστρι το κάνει πολύ περιζήτητο για πολλά είδη ψαριών. Το πλούσιο σε αίμα σώμα του δε, το κάνει ακόμη πιο εκλεκτό μεζέ. Δολώνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που δολώνεται ένα σκουλήκι, δηλαδή περνάμε την ακίδα του αγκιστριού στο εσωτερικό του σκουληκιού και αφού σκεπαστεί όλο το αγκίστρι αφήνουμε λίγο την ακίδα να εξέχει.  Μπορούμε, βέβαια, να το τεμαχίσουμε, εάν το αγκίστρι που δουλεύουμε είναι σχετικά μεγάλο. Είναι κατάλληλο να ψαρεύει τόσο στη θάλασσα όσο και στα γλυκά νερά. Οι σαργοί, οι μουρμούρες, είναι τα ψάρια που σίγουρα θα τσιμπήσουν κατά τις πρωινές ώρες.

6. ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ:



Σκουλήκι παραγωγής, κατευθείαν από Κίνα, με μεγάλες επιτυχίες στο ψάρεμα. Σκληρό δόλωμα και αρκετά κινητικό, οπότε ένας πολύ καλός σύμμαχος στις ψαρευτικές εξορμήσεις μας. Ψαρεύει όλες τις ώρες, όπως σχεδόν όλα τα είδη σκουληκιών, και σίγουρα
τα εκλεκτά ψάρια βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, έτοιμα να αρπάξουν έναν καλο-δολωμένο Ακροβάτη. Οι καθετές, καθώς και πεταχτάρια ή καλάμια, είναι άριστες τεχνικές για το συγκεκριμένο σκουλήκι. Σχετικά είναι πολύ φθηνό και συντηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα σε ψυγείο και σε θερμοκρασία συντήρησης. Τέλος, ψαρεύεται όλες τις ώρες με πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ δολώνεται με τον ίδιο πάντα τρόπο.


Αυτά, εν ολίγοις, σχετικά με τα πιο συνηθισμένα είδη σκουληκιού. Σίγουρα στο εμπόριο θα βρείτε εξίσου καλά και αξιόλογα δολώματα, αλλά εδώ αρκεστήκαμε στα είδη αυτά που  χρησιμοποιούμε  κατά καιρούς και έχουμε σχετική εμπειρία. Ο νόμος, βέβαια, λέει ότι το ψάρι σίγουρα θα πιαστεί στο αγκίστρι όταν θέλει. Εμείς απλά το δελεάζουμε με τις νόστιμες λιχουδιές.



   




δύο δολώματα ανάγκης, την πεταλίδα και το σαλιγκάρι της θάλασσας, που θα μας δώσουν λύση αν δεν έχουμε διαθέσιμο κάποιο άλλο δόλωμα. Παρακολουθήστε τους τρόπους δόλωσής τους.



Περισσότερα video εδώ

Πηγή>http://trela-psaremata.blogspot.gr/