Έκρηξη Οργής Από Αγρότη: Δεν Πάει Άλλο… (BINTEO)

Απελπισία, οργή και

θλίψη έχει κυριεύσει τους αγρότες στην Ηλεία μετά το νέο καταστροφικό πλήγμα που δέχτηκαν από τις πλημμύρες που έπληξαν την περιοχή το Σαββατοκύριακο.
Τα 30 στρέμματα με καλλιέργεια καρπουζιού, έχουν “πνιγεί” στη λάσπη, το προϊόν χάνεται λίγο πριν την συγκομιδή και μαζί χάνονται και οι κόποι της χρονιάς…
Ο Σταύρος Παπαδόπουλος επιρρίπτει ευθύνες σε ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ για τα όσα έγιναν και ζητά παρέμβαση Εισαγγελέα για την κατάσταση.
«Δεν πάει άλλο, δεν μπορώ να πληρώσω τις υποχρεώσεις μου. Θα κάνω φόνο», φωνάζει ο απελπισμένος αγρότης που βλέπει τη σοδιά του να καταστρέφεται κάτω από τόνους λάσπης.

Πηγή>http://www.makeleio.gr/

Αν σου φαίνεται το χωραφάκι σου μικρό,τότε...

Το φαρμακείο της ...θάλασσας!!

Γνωρίζετε ότι...
Ο θαλάσσιος αχινός κάνει καλό στο στομάχι, διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς και είναι διουρητικός.Tο όστρακο του ωμό προστίθεται με ωφέλεια στα καθαριστικά που ενδείκνυνται στην ψώρα, ενώ καμένο καθαρίζει τα ακάθαρτα έλκη και συστέλλει τα έλκη που αναπτύσσουν σαρκώματα.

O ζωμός των αχηβάδων και των άλλων κοχυλιών, αν βραστεί με λίγο νερό, διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς. Πίνεται και με κρασί.

Η χολή του θαλάσσιου σκορπιού ενδείκνυται στους καταρράκτες, τα λευκώματα και τις αμβλυωπίες των ματιών.
Ο θαλάσσιος δράκος είναι θεραπευτικός του τσιμπήματος από το δικό του αγκάθι, αν ανοιχτεί και μπει πάνω στο τσίμπημα.

Η θαλάσσια σαρανταποδαρούσα, αν βραστεί με λάδι και επαλειφθεί, ρίχνει τις τρίχες, ενώ αν αγγιχτεί, προκαλεί φαγούρα.

Ο θαλάσσιος λαγός μοιάζει με μικρό καλαμάρι, ενώ λιωμένος ως κατάπλασμα αντιδρά στο δικό του δηλητήριο, και μαζί με θαλάσσια ανεμώνη ρίχνει τις τρίχες.

Το κεντρί του θαλάσσιου τρυγονιού, το οποίο είναι φυτρωμένο από την ουρά του και ανάποδα προς τα λέπια, καταπραΰνει το δόντι που πονά- γιατί το σπάει και το αποβάλλει.

Το μελάνι της βραστής σουπιάς όταν τρώγεται, είναι δύσπεπτο και μαλακτικό της κοιλιάς. Το όστρακο που σχηματίζεται σε αυτήν, αν πλαστεί σε κολλύρια, ενδείκνυται για εντριβή της τραχύτητας των βλεφάρων, ενώ, αν καεί στο δικό του όστρακο, έως ότου αποβληθεί το πλακώδες μέρος του, καθαρίζει λεπτοτριμμένο τους αλφούς, την πιτυρίαση, τα δόντια και τις φακίδες. Προστίθεται, αφού ξεπλυθεί, και στα οφθαλμικά φάρμακα
Ενδείκνυται να εμφυσάτε στα λευκώματα των ματιών των ζώων, ενώ λιώνει τα πτερύγια στα μάτια, αν ριχτεί λεπτοτριμμένο μαζί με αλάτι.

Το μπαρμπούνι όταν τρώγεται συνέχεια, φαίνεται ότι προκαλεί αμβλυωπία. Αν ξεκοιλιαστεί ωμό και γίνει κατάπλασμα, θεραπεύει τα τσιμπήματα του θαλάσσιου δράκοντα, του σκορπιού και της αράχνης.

Το κεφάλι της παστής μαρίδας, αν καεί και ψιλοτριφτεί συστέλλει τα έλκη που αναπτύσσουν σαρκώματα και σταματά τα διαβρωτικά έλκη και διαλύει τους ρόζους και τους όγκους του δέρματος, ενώ η σάρκα τους κάνει καλό όπου και καθετί παστωμένο.

Και τον φρέσκο κοκωβιό, αν τον βάλεις σε χοιρινή κοιλιά, τη ράψεις, τη βράσεις σε δώδεκα ξέστες νερού μέχρι να γίνουν δύο, σουρώσεις τον ζωμό, τον αφήσεις έξω και τον πιεις, θα προκαλέσεις ήπια κένωση της κοιλιάς. Ως κατάπλασμα ωφελεί όσους έχουν δαγκωθεί από σκύλο ή ερπετά.

0 λεγόμενος ωμοτάριχος είναι η σάρκα του παστωμένου τόνου. Όταν τρώγεται, κάνει καλό σε όσους έχουν δαγκωθεί από την ονομαζόμενη «οχιά πρηστήρα»
Πρέπει να δίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και να τους αναγκάζουμε να πίνουν κρασί και να κάνουν εμετό, ενώ ενδείκνυται πάρα πολύ και στη διατροφή με καυστικές τροφές. Γίνεται με ωφέλεια κατάπλασμα σε όσους έχουν δαγκωθεί από σκύλο.

Κάθε γάρος που παρασκευάζεται από παστωμένα ψάρια και κρέατα, αν γίνουν με αυτόν εξωτερικές πλύσεις, σταματά τα διαβρωτικά έλκη και θεραπεύει τα δαγκώματα των σκύλων. Γίνεται κλύσμα και σε όσους έχουν δυσεντερία και ισχιαλγία, σε άλλους για να κλείσει τα έλκη, σε άλλους για να ερεθίσει όσα δεν έχουν έλκος.

O ζωμός από τα φρέσκα ψάρια διευκολύνει τις κενώσεις της κοιλιάς, ενώ μερικές φορές, άλλοτε όταν πίνεται σκέτος και άλλοτε όταν πίνεται με κρασί. Ιδιαίτερα παρασκευάζεται γι' αυτές τις περιπτώσεις ο ζωμός από τις φυκίδες, τις σκορπίνες, τους γύλους, τις πέρκες και τα υπόλοιπα μαλακά και χωρίς κακοσμία πετρόψαρα, με απλό τρόπο μαζί με νερό, αλάτι, λάδι και άνηθο.

Ο φρέσκος θαλάσσιος πνεύμονας, αν λιωθεί και τεθεί ως κατάπλασμα, ωφελεί αυτούς που έχουν ποδάγρα και χιονίστρες.

Πηγή> Διοσκουρίδης-Περίύλης Ιατρικής Β'

Πώς κάνουμε καλύτερους τους σπόρους

ΠΩΣ ΚΆΝΟΥΜΕ ΚΑΛΎΤΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΠΌΡΟΥΣ
Αρχαίες τεχνικές για τους σπόρους των λαχανικών
Όλοι οι καρποί του μποστανιού γίνονται γλυκοί αν τους μουσκέψουμε μέσα σε μέλι και γάλα και αφού ξεραθούν τους σπείρουμε.
Αν βρέξουμε το σπόρο των καρπών του μποστανιού με χυλό από αμάραντο, το μποστάνι προφυλάσσεται από κάθε βλάβη.
Στο μποστάνι δεν πρέπει να μπαίνει γυναίκα που είναι στην περίοδό της. Γιατί μαραίνει τους καρπούς και όσα φυτρώνουν γίνονται πικρά.
Τα καρπούζια
Τα καρπούζια μυρίζουν σαν τριαντάφυλλα αν βάλουμε τον σπόρο τους με ξερά τριαντάφυλλα και κατόπιν τον ανακατέψουμε και τον φυτέψουμε.
Τα κολοκύθια και τα αγγούρια
Τα κολοκύθια και τα αγγούρια γίνονται άσπρα με τον εξής τρόπο. Όταν βγαίνει η πρώτη κληματσίδα της κολοκυθιάς ή τής αγγουριάς τη χώνουμε στη γη, όπως τη βέργα του κλήματος, για να βγει από το άλλο μέρος μόνο ή άκρη της. Όταν μεγαλώσει, πάλι την ξαναχώνουμε με τον ίδιο τρόπο 3 φορές και κόβουμε τα βλαστάρια που βγήκαν στο μεταξύ αφήνοντας μόνο το τελευταίο. Έτσι θα έχουμε κολοκύθια και αγγούρια χωρίς σπόρο.
Επίσης κάνουμε άσπρα αγγούρια και κολοκύθια αν 3 ημέρες πριν φυτέψουμε το σπόρο, τον μουσκέψουμε σε σουσαμόλαδο Αν θέλουμε να έχουμε άνυδρα αγγούρια, όταν ανοίξουμε το λάκκο όπου πρόκειται να τα φυτέψουμε τον γεμίζουμε ως τη μέση με άχυρα ή με χαμόκλαδα και κατόπιν βάζουμε χώμα από πάνω και φυτεύουμε τα αγγούρια χωρίς να τα ποτίζουμε.
Τα αγγούρια γίνονται ευκοίλια με τον έξης τρόπο. Κοπανίζουμε ρίζες από αγριαγγουριά και τις μουσκεύουμε σέ πόσιμο νερό 2 ή 3 ημέρες. Κατόπιν με το νερό αυτό ποτίζουμε τα αγγούρια 5 ήμερες. Και τούτο επαναλαμβάνεται 5 φορές. Ακόμη πιο ευκοίλια γίνονται αν, αφού βλαστήσουν, σκάψουμε γύρω τις ρίζες των και βάλουμε επάνω στα κλωνάρια λίγη σκάρφη. Κατόπιν τα χώνουμε πάλι και τα αφήνουμε. Τα κολοκύθια γίνονται καθαρτικά αν μουσκέψουμε το σπόρο τους ένα μεσονύχτι μέσα σέ μαμουτιά (Η μαμουτιά είναι ρετσίνι από τη σκαμωνία).
Τα αγγούρια και τα κολοκύθια γίνονται μεγάλα αν φυτέψουμε το σπόρο τους ανάποδα.

Οι αγκινάρες
Οι αγκινάρες γίνονται εύοσμες αν μουσκέψουμε τον σπόρο τους 3 ημέρες σε χυλό από τριαντάφυλλα ή κρίνα ή δάφνη και κατόπιν τον σπείρουμε.
Γίνονται γλυκές αν μουσκέψουμε τον σπόρο τους με γάλα και μέλι και αφού στεγνώσει τον σπείρουμε.
Οι αγκινάρες γίνονται όμοιες με δάφνη αν τρυπήσουμε τον καρπό της δάφνης και βάλουμε μέσα στον σπόρο της αγκινάρας και έτσι τον φυτέψουμε.
Οι αγκινάρες γίνονται δίχως αγκάθια αν πάρουμε ρίζα από μαρούλι και την καθαρίσουμε και την κόψουμε σε μικρά κομμάτια και σε κάθε κομμάτι μέσα τυλίξουμε τον σπόρο και έτσι τον φυτέψουμε.
Οι βολβοί
Οι βολβοί γίνονται μεγάλοι αν βάλουμε όπως και στα πράσα κάτω από τις ρίζες τους κρεμμύδια όταν τους φυτεύουμε.
Το μαρούλι
Το μαρούλι γίνεται εύοσμο αν ανακατέψουμε με τον σπόρο του και σπόρο από κιτρίο και έτσι το σπείρουμε.

Πηγή>http://katohika.gr/

Πριν απο τέσσερεις χιλιάδες χρόνια...(VIDEO)

Η ψηφιακή τεχνολογία μας μεταφέρει πολύ πίσω στο χρόνο,για να θαυμάσουμε το παλάτι της Κνωσού.

Απ το σιτάρι στο ψωμί (video)

Οι καυκαλήθρες

Οι καυκαλήθρες είναι πολύ ωραίες στις σπανακόπιτες , αλλά δύσκολο να τις μαζέψουμε από το βουνό. Μπορoύμε όμως να τις καλλιεργήσουμε μόνοι μας πολύ εύκολα!

Η καυκαλήθρα ή καυκαλίδα ή αγριοκουτσουνάδα ή μοσχολάχανο θεωρείται  από τα σημαντικότερα αρωματικά χόρτα της χώρας μας, και μπορεί να καλλιεργηθεί σε κήπο, αν βρείτε σπόρο. Είναι μικρό ετήσιο φυτό, που φτάνει σε ύψος τα 15 εκ. με μικρά φυλλάρια που φυτρώνουν πάνω στους βλαστούς και τη μαζεύουμε όταν τα φύλλα της είναι ακόμα μικρά.

Τα λευκά άνθη της βγαίνουν την άνοιξη ενώ ο καρπός του μοιάζει με φασόλι, σκεπασμένο με αγκαθάκια.  Σε όλα τα μέρη του φυτού και στους καρπούς υπάρχουν ελαιοφόροι αδένες, που εκκρίνουν αρωματικό αιθέριο έλαιο. Τρώγεται ωμή ή βρασμένη μαζί με άλλα χορταρικά, ως σαλάτα. Κυρίως όμως προστίθεται σε μικρή ποσότητα στο μείγμα των χόρτων για χορτόπιτες, στις οποίες χαρίζει ξεχωριστή γεύση και το εξαίρετο άρωμά της.

Ως μυρωδικό χρησιμοποιείται επίσης στη φασολάδα, στον ωμό μαριναρισμένο με ξύδι και χοντρό αλάτι γαύρο, σε κεφτέδες από φάβα και σε ωμές σαλάτες. Θεωρείται αναζωογονητικό για το νευρικό σύστημα ενώ έχει παράλληλα αγχολυτική δράση.

Πηγή:http://www.geoponikiagora.gr

Πότε φυτεύονται τα όσπρια

Βίκος

Φεβρουάριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος



Κουκιά Ποτιστικά

Φεβρουάριος-Μάρτιος-Ιούνιος-Αύγουστος-Σεπτέμβριος

Κουκιά ξερικά

Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος

Λαθούρια

Φεβρουάριος-Μάρτιος-Οκτώβριος-Νοέμβριος

Λούπινα

Μάρτιος-Οκτώβριος-Νοέμβριος

Μπιζέλια

Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος-Σεπτέμβριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος



Ρεβίθια

Φεβρουάριος-Μάρτιος-Δεκέμβριος



Ρόβι

Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος

Σόγια

Μάρτιος-Απρίλιος

Τριγωνίσκος

Οκτώβριος-Νοέμβριος

Φακή

Φεβρουάριος-Μάρτιος-Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος



Φασόλια

Μάρτιος-Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος

Πηγή>http://www.ftiaxno.gr/

Ρεβίθια,καλλιέργεια

Καλλιέργεια ρεβιθιού

Σκοπός καλλιέργειας
Τα ρεβίθια καλλιεργούνται αποκλειστικά για τα σπέρματα τους, που χρησιμοποιούνται για τροφή του ανθρώπου ξερά μαγειρεμένα και σπανιότερα χλωρά.
Μεγάλη χρησιμοποίηση των ρεβιθιών γίνεται για τα στραγάλια, για νοθεία του καφέ και τέλος σε μικρή ποσότητα στην αρτοποιία για προετοιμασία της μαγιάς του εφτάζυμου ψωμιού.

Ποικιλίες ρεβιθιών
Οι αρχαίοι ξεχώριζαν, κατά το Θεόφραστο διάφορες ποικιλίες ρεβιθιών καθώς τούς κριούς, οροβιαίους, μέλανας, πυρούς και λευκούς. Σήμερα σχεδόν αποκλειστικώς καλλιεργούμε στην Ελλάδα τα άσπρα ρεβίθια με σπέρματα άσπρα κιτρινωπά και άσπρα άνθη.

Σε άλλες χώρες όμως καλλιεργούνται και άλλες ποικιλίες όπως:

1) τα κόκκινα με τριανταφυλλί, προς το κόκκινο άνθη και κόκκινα καστανά σπέρματα. Τα ρεβίθια αυτά είναι πιο πρώιμα
2) τα μαύρα με σκούρα κόκκινα άνθη και μαύρα σπέρματα.
3)Τέλος τα ρεβίθια του Μαρόκου, που ανήκουν στο ίδιο βοτανικό είδος με τα δικά μας, μόνο που είναι διπλάσια σχεδόν στο μέγεθος και πολύ οψιμότερα.

Κλίμα
Τα ρεβίθια είναι φυτά μάλλον των θερμών χωρών. Απαιτούν άθροισμα θερμοκρασίας μεγαλύτερων από των φασολιών για να αναπτυχθούν και να ωριμάσουν. Στα κρύα δεν αντέχουν, απ' εναντίας όμως αντέχουν πολύ στις πολλές ζέστες και στην ξηρασία. Απεναντίας οι περιφέρειες που έχουν ,υγρή ατμόσφαιρα (παραθαλάσσιες, παραλίμνιες κτλ.) είναι όλως διόλου ακατάλληλες για τα ρεβίθια.

Έδαφος
Τα στεγνά βαθειά αμμοχαλικώδη εδάφη είναι τα καταλληλότερα για τα ρεβίθια.. Τα πολύ αργιλώδη, σφιχτά εδάφη, τα τυρφώδη εδάφη, πού νεροκρατάνε είναι πολύ ακατάλληλα για τα ρεβίθια, Δίνουνε καρπό σκληρό και κακόβραστο. Προτιμάνε τις πλαγιές, που στραγγίζουν ευκολότερα, με πλούσια όμως και βαθιά εδάφη.

Ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία
Η χημική σύσταση των ρεβιθιών σε θρεπτικά στοιχεία είναι η ακόλουθη:
Άζωτο 35, 28 στα χίλια κάλιο 9,51 στα χίλια Φωσφορικό οξύ 9,5 στα χίλια ασβέστη 1,39 στα χίλια. Καθώς βλέπουμε τα ρεβίθια δεν είναι απαιτητικά σε θρεπτικά στοιχεία.
Μια πολύ καλή συγκομιδή ρεβίθια ενός στρέμματος δεν παίρνει από το έδαφος περισσότερο από 10,5 χιλ. άζωτο, 2,85 χιλ. κάλιο, 2,82 χιλ. φωσφορικό οξύ και 0,4 χιλ. ασβέστη.
Τα παραδέχονται πολλοί εξαντλητικά του εδάφους. Αυτό συμβαίνει γιατί χρειάζονται μεγάλα ποσά νερού και γιατί δεν αφομοιώνουν αρκετά ζωηρά το άζωτο της ατμόσφαιρας, όπως τ' άλλα όσπρια, κι' έτσι, απορροφούν από το έδαφος όλο το νιτροποιημένο άζωτο.
Τα ρεβίθια έχουν ανάγκην από αζωτούχα λιπάσματα, διαλυτά. Το οργανικό άζωτο δε φέρνει σπουδαία αποτελέσματα όπως το νιτρικό κυρίως. Τα ρεβίθια επίσης είναι πιο ευαίσθητα στα θειικά άλατα απ' όλα τ' άλλα όσπρια, γι' αυτό πρέπει να τ' αποφεύγουμε το θειικό Κάλι. Αν δεν έχουμε χλωριούχο προτιμότερο να μη βάζουμε 30 χιλιόγρ. νίτρο 15-0-0 αρκούν. Αν το έδαφος είναι πολύ φτωχό σε ποτάσα προσθέτουμε και 10 χιλιογρ. χλωριούχο κάλι ή 30-40 χιλιόγρ. του 4-12-3.

Καλλιέργεια ρεβιθιού
Το έδαφος προετοιμάζεται όπως για όλα τα ανοιξιάτικα όσπρια. Συνήθως σπέρνεται το Μάρτιο και μόνο όταν ένα μέρος έχει πολύ γλυκό χειμώνα μπορεί να σπαρθεί και το φθινόπωρο.
Σπέρνεται στα πεταχτά ή σε γραμμές με απόσταση 60-75 εκατοστών. 10 ως 12 οκ. σπόρος στο στρέμμα αρκεί.Κατά τα τέλη του Απρίλη και το Μάη σκαλίζουμε μία ή δύο φορές.

Συγκομιδή
Η συγκομιδή γίνεται μόλις πάρουνε τα σπέρματα το τελικό τους μέγεθος, όσον είναι πράσινα όμως ακόμα. Αν ξεραθούν στο χωράφι και τα χτυπήσει ο ήλιος γίνονται κακόβραστα.
Το μάζεμα γίνεται με ξερίζωμα των φυτών. Δένονται δεμάτια και μεταφέρονται να ξεραθούν στον ίσκιο. Άμα ξεραθούν κοπανίζονται.


Πηγή>http://www.ftiaxno.gr/

Κηπευτικά και λαχανικά πως να προλάβετε προσβολές από ασθένειες και εχθρούς

Γράφτηκε από την  sopap

Δυστυχώς όπως θα καταλάβετε και παρακάτω, προληπτικά για τα κηπευτικά και τα λαχανικά μας δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα...

Για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις στα κηπευτικά μας θα ήταν φρόνιμο να ακολουθούμε κάποιες γενικές γραμμές όπως, να χρησιμοποιούμε πάντα υγιείς σπόρους και φυτά ( όσο μπορούμε και έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε), η κοπριά που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι καλά χωνεμένη γιατί ειδικά στα κηπευτικά η νωπή κοπριά προκαλεί τα εξής: έλκει ασθένειες και παράσιτα, τα βακτηρίδια της αποσύνθεσης παίρνουν το άζωτο για να συντηρηθούν τα ίδια, τα φυτά καίγονται από την υψηλή θερμοκρασία που αναπτύσσεται κατά την αποσύνθεση και επίσης έχει τοξικές ουσίες. Επιπλέον, καταστρέφουμε υπολείμματα από προηγούμενη καλλιέργεια που είχαμε, δεν πρέπει να φυτεύουμε το ίδιο λαχανικό για πολλά χρόνια στο ίδιο μέρος γιατί γίνεται καχεκτικό και αυξάνονται οι νηματώδεις και τέλος μπορούμε να φυτεύουμε τα κηπευτικά μας «παρέα» με άλλα φυτά που αλληλοπροστατεύονται από ασθένειες.

Επίσης και κάποια φυσικά μέτρα αντιμετώπισης που βρίσκουν εφαρμογή σε κηπευτικά, όπως είναι τα προστατευτικά δίχτυα και τα φύλλα μαύρου πλαστικού που καλύπτουν το έδαφος και προστατεύουν τα φυτά μας από μυκητολογικές ασθένειες, ζιζάνια, έντομα εδάφους η ακόμα και θηλαστικά. Ακόμα, χρωμοτροπικές παγίδες που στόχος τους είναι η προσέλκυση των εντόμων. Είναι μια μέθοδος με χαμηλό κόστος και με έναν ικανό αριθμό παγίδων θα δείτε αποτελέσματα ακόμα και στον κήπο σας. Τέλος, το νερό: κατάβρεγμα με άφθονο νερό και οι υψηλές συνθήκες υγρασίας προστατεύουν τα φυτά μας από τον τετράνυχο σίγουρα! Υπάρχουν και βιοτεχνολογικά μέσα τα οποία οφείλω να πω ότι δεν λειτουργούν προληπτικά αλλά είναι άμεσης αντιμετώπισης και δεν είναι τοξικά. Περιλαμβάνουν ουσίες που όχι μόνο περιορίζουν την ανάπτυξη των μυκήτων αλλά η δράση τους διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέτοιες ουσίες είναι:

• Ροτενόνη: παράγεται από τη ρίζα του τροπικού φυτού Δέρις και είναι ισχυρό εντομοκτόνο για ένα μεγάλο φάσμα εντόμων ιδιαίτερα για αυτά που κινούνται αργά όπως είναι οι μελίγκρες και οι κάμπιες. Δεν είναι τοξική για τον άνθρωπο και για τα ζώα.
• Πύρεθρο: παράγεται από το αφρικανικό χρυσάνθεμο, έχει γρήγορη δράση και είναι αποτελεσματικό για τα περισσότερα είδη εντόμων. Δεν είναι τοξικό όπως και η ροτενόνη.
• Neem: παράγεται από το τροπικό φυτό Azadirachta indica και έχει εντομοκτόνες και μυκητοκτόνες ιδιότητες.
• Νικοτίνη: ισχυρό εντομοκτόνο που παράγεται από τον καπνό είναι όμως τοξικό για τον άνθρωπο.
• Εκχυλίσματα-Αιθέρια έλαια: μπορούμε να τα φτιάξουμε πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι στο σπίτι μας και έχουν καλές μυκητοκτόνες και εντομοκτόνες ιδιότητες, Χρησιμοποιούνται κυρίως τα εκχυλίσματα σκόρδου, κρεμμυδιού, καυτερής πιπεριάς, τσουκνίδας και κασσίας. Οι ιδιότητες τους οφείλονται κυρίως στο ότι περιέχουν στοιχεία μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα όπως π.χ. το κρεμμύδι και το σκόρδο περιέχουν άφθονη ποσότητα θείου. Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στα αιθέρια έλαια μέντας, λεβάντας και φασκόμηλου.

Μαρούλι (Lactuca sativae)

Το θετικό με το μαρούλι είναι ότι αν γίνει σωστή προετοιμασία εδάφους σπάνια αρρωσταίνει! Αν όχι, τότε ίσως αντιμετωπίσουμε κάτι από τα παρακάτω:

Τήξη σπορείων (Rhizoctonia solani, Pythium spp): προκαλείται από μύκητες και προληπτικά μπορούμε να απολυμάνουμε το έδαφος, να σπείρουμε αραιά, να αποφεύγουμε όσο μπορούμε την υγρασία και να χρησιμοποιούμε πάντα απολυμασμένο σπόρο.

Περονόσπορος (Bremia lactucae): προκαλείται από μύκητα και εκδηλώνεται μετά από βροχή ως χλωρωτικές κηλίδες στα φύλλα με λευκή εξάνθηση στη κάτω επιφάνεια. Προληπτικά περιορίζουμε τα ποτίσματα. Δείτε επίσης:Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Εικόνα 1. Περονόσπορος σε μαρούλι.

Εικόνα 2. Ο περονόσπορος στη κάτω επιφάνεια φύλλου όπου είναι εμφανής η λευκή εξάνθηση του μύκητα.

Σκληρωτινίαση (Sclerotinia sclerotiorum): εμφανίζεται ως υγρή σήψη στο κομμάτι του φυτού που είναι κοντά στο έδαφος και τελικά μαραίνει το μαρούλι μας. Συνίσταται η ελάττωση της υγρασίας και να φυτεύουμε σε αναχώματα.

Εικόνα 3. Σκληρωτινίαση σε φυτό φασολιάς.

Ιώσεις: σημαντική ζημιά προκαλεί ο ιός του μωσαϊκού του μαρουλιού που μεταδίδεται με τον σπόρο και τις αφίδες. Προληπτικά χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο, απομακρύνουμε τα άρρωστα φυτά μας και καταπολεμούμε τις αφίδες.

Μια καλή τεχνική πρόληψης που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα κηπευτικά, ώστε να αποφεύγουμε προσβολές και εχθρούς είναι η αμειψισπορά. Το μαρούλι μπορεί να ακολουθεί τη ντομάτα και το κρεμμύδι και να ακολουθείται από το φασόλι, το σπανάκι, το ραπανάκι και το καρότο.

Λάχανο (Brassica oleraceae, ποικιλία Capitata)

Δεν πρέπει να φυτεύουμε λάχανο στο ίδιο μέρος για 2-4 χρόνια. Αυτά που θα συναντήσουμε στο λάχανο είναι:

Καρκίνωση (Plasmodiophora brassicae): το αίτιο της ασθένειας είναι μύκητας που προκαλεί παραμορφώσεις στο υπόγειο τμήμα των φυτών. Συνίσταται η απολύμανση του εδάφους και η αμειψισπορά.

Εικόνα 4. Καρκίνωση στις ρίζες μπρόκολου.

Σκληρωτινίαση: ο ίδιος μύκητας με το μαρούλι. Εφαρμόζουμε πολυετή αμειψισπορά.

Περονόσπορος (Peronospora brassicae): ο μύκητας προκαλεί ωχρές κηλίδες στην πάνω επιφάνεια των φύλλων. Δεν υπάρχει κάποιο προληπτικό μέτρο για τον περονόσπορο από το να αφαιρέσουμε τα μολυσμένα φυτά μόλις τα αντιληφθούμε. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Ιώσεις: προκαλούν νανισμό στα φυτά μας και χλώρωση στα φύλλα. Αντιμετωπίζοντας τις αφίδες και καταστρέφοντας τα ζιζάνια προστατεύουμε τα φυτά μας από τις ιώσεις.

Αλτερναρίωση (Alternaria brassicae): ο μύκητας προκαλεί κηλιδώσεις στη κεφαλή του λάχανου και χάνει την εμπορική του αξία. Προληπτικά φυτεύουμε αραιά. Δείτε επίσης: Αλτερναρίωση πατάτας, Αλτερναρίωση στελέχους τομάτας, Αλτερναρίωση τεύτλων.

Εικόνα 5. Αλτερνάρια σε κεφαλή λάχανου.

Μύγα του λάχανου (Hylemyia brassicae): μπορούμε να φυτεύσουμε ρίγανη ανάμεσα στα λάχανα και την αποφεύγουμε.

Εικόνα 6. Η μύγα του λάχανου.

Για προστασία προληπτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάλυμα τσουκνίδας, να ποτίζουμε τις ρίζες μας κάθε 2 εβδομάδες ώστε να δυναμώσουν περισσότερο. Επίσης, δεν θα φυτέψετε λάχανο εκεί όπου προηγουμένως ίσως να είχατε φυτέψει σινάπι, είναι εχθροί!

Κουνουπίδι (Brassica oleraceae, ποικιλία Botrytis) και Ραπανάκι ( Raphanus sativus)

Όμοια με λάχανο.

Καρότο (Daucus carota):

Στο καρότο βλέπουμε:

Νηματώδεις (Heterodera schachtii): προκαλούν παραμορφώσεις στους ριζοκόνδυλους και προληπτικά μπορούμε να κάνουμε αμειψισπορά με σιτηρά. Δείτε επίσης: Νηματώδεις, Νηματώδης στελεχών και βολβών.

Εικόνα 7. Ο νηματώδης που προσβάλει το καρότο.

Σκληρωτινίαση (Sclerotinia sclerotiorum): ο μύκητας προκαλεί σήψη των ριζών και προληπτικά εφαρμόζεται αμειψισπορά.

Βακτηρίωση: αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.

Στην αμειψισπορά το καρότο ακολουθεί το λάχανο, το αγγούρι, στη ντομάτα και ψυχανθή. Γενικά όμως πρέπει να ακολουθεί καλλιέργειες που έχουν δεχτεί λίπανση με αρκετή κοπριά.

Κρεμμύδι (Allium sepa)

Το κρεμμύδι μπορεί να ακολουθήσει την καλλιέργεια της ντομάτας, της πατάτας, του καλαμποκιού κ.α.

Νηματώδεις (Ditylenchus spp): προκαλούν τη σήψη του υπόγειου τμήματος και για να τους αποφύγουμε μπορούμε να κάνουμε πολυετή αμειψισπορά. Δείτε επίσης: Νηματώδεις, Νηματώδης στελεχών και βολβών.

Εικόνα 8. Ένα από τα είδη που προσβάλουν το κρεμμύδι.

Φουζαρίωση (Fusarium oxysporum): ο μύκητας προσβάλει το υπόγειο τμήμα και δημιουργεί χλώρωση και ξήρανση στο υπέργειο τμήμα. Προληπτικά εφαρμόζουμε αμειψισπορά και χρησιμοποιούμε ανθεκτικές ποικιλίες.

Εικόνα 9. Φουζαρίωση σε κρεμμυδάκια.

Βοτρύτης (Botrytis allii): για να αντιμετωπίσουμε προληπτικά τον βοτρύτη, συνίσταται η καλή ξήρανση των βολβών, να επιδιώκουμε χαμηλή θερμοκρασία και υγρασία εκεί που θα αποθηκεύσουμε τα κρεμμύδια μας. Δείτε επίσης:Βοτρύτης (Gray Mold), Βοτρύτης (τεφρά σήψη) αμπέλου.

Εικόνα 10. Βοτρύτης σε ξηρό κρεμμύδι.

Άνθρακας (Urocystis cepulae): προκαλεί μαύρες φλύκταινες στα φύλλα. Προληπτικά χρησιμοποιούμε ανθεκτικές ποικιλίες και καίμε τα υπολείμματα της προηγούμενης καλλιέργειας. Δείτε επίσης: Ανθράκωση αγγουριού.

Εικόνα 11. Άνθρακας σε χλωρά κρεμμύδια.

Επίσης, ένα λεπτό στρώμα άμμου πάνω στην επιφάνεια του εδάφους αποτρέπει την εμφάνιση σκουληκιών.

Ντομάτα (Lycopersicon esculentum)

Μπορούμε να φυτέψουμε ανάμεσα στις ντομάτες μας κρεμμύδι και σκόρδο όπου δρουν απωθητικά για βλαβερά έντομα της ντομάτας. Επίσης, μπορούμε να ποτίζουμε τις ρίζες με διάλυμα τσουκνίδας ώστε να δυναμώσουν και να γίνουν πιο ανθεκτικές.

Κολοκύθι ( Cucurbita spp)

Δεν φυτεύουμε το κολοκύθι στο ίδιο μέρος παρά μόνο μετά από 5 χρόνια.

Περονόσπορος (Pseudoperonospora cubensis): ψεκάζουμε με BIOSAN. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας, Περονόσπορος Τομάτας.

Εικόνα 12. Περονόσπορος σε φύλλο κολοκυθιού.

Πατάτα ( Solanum tuberosum)

Μπορούμε να φυτέψουμε ταυτόχρονα σινάπι ή σπανάκι διότι βοηθούν να δυναμώσει το ριζικό σύστημα της πατάτας.

Δορυφόρος της πατάτας (Leptinotarsa decemlineata): σκαθάρι που τρώει τα φύλλα. Προληπτικά μπορούμε να στρώσουμε στο έδαφος μισοσαπισμένο κομπόστ ανακατεμένο με ασβέστιο η να ραντίσουμε με BIOSAN. Δείτε επίσης:Δορυφόρος.

Εικόνα 13. Ο δορυφόρος της πατάτας.

Αντίδι (Cichorium endivia)

Σαλιγκάρια (Agriolimax agrestis): σκαλίσματα κατά το φθινόπωρο κάνουν το έδαφος πιο αφράτο και διευκολύνεται η είσοδος των σαλιγκαριών σε βαθύτερα στρώματα, σκαλίσματα την άνοιξη βοηθούν στη καταστροφή των αυγών τους και στάχτη γύρω από τις γραμμές φύτευσης βοηθάει στην αποφυγή προσβολής.

Εικόνα 14. Το σαλιγκάρι… χαριτωμένο…

Περονόσπορος (Peronospora lactucae): τριετής αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια συντελεί στην αποφυγή της προσβολής. Δείτε επίσης: Περονόσπορος κολοκυνθοειδών, Περονόσπορος της Πατάτας,Περονόσπορος Τομάτας.

Ανθράκωση (Marssonina panattoniana): κύριο μέτρο πρόληψης είναι αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος (λιγότερα ποτίσματα και καλύτερη στράγγιση), ο σπόρος που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι πιστοποιημένος και η εφαρμογή αμειψισποράς 3-4 ετών βοηθάει σημαντικά. Δείτε επίσης: Ανθράκωση αγγουριού.

Άνηθος (Anetum graveolens)

Ψίλλα (Acidia heraclei): η αμειψισπορά και η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων δρουν αποτελεσματικά για τον πληθυσμό του εντόνου.

Σιδηροσκώληκας (Agriotes lineatus): συχνά σκαλίσματα έτσι ώστε μόλις εμφανιστούν να τα φέρουμε στην επιφάνεια του εδάφους πριν προλάβουν να μας κάνουν ζημιά στο ριζικό σύστημα. Δείτε επίσης: Σιδηροσκούληκα.

Εικόνα 15. Σιδηροσκώληκας.

Σέλινο (Apium graveolens)

Όμοια με άνηθο.

Σπανάκι (Spinacia oleracea)

Κερκόσπορα (Cercospora spinaciae): πρέπει να χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο και να τον εμβαπτίσουμε σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμούς Κελσίου για 25 λεπτά. Δείτε επίσης: Κερκόσπορα των τεύτλων.

Σκληροτίνια (Sclerotinia sclerotiorum): αποφεύγουμε την υπερβολική υγρασία στο έδαφος.

Πιπεριά (Capsicum annum)

Αφίδες: προληπτικά μέτρα θεωρούνται η χρησιμοποίηση υγιών φυταρίων κατά τη μεταφύτευση, η χρήση κίτρινων κολλητικών παγίδων και η αφαίρεση των προσβεβλημένων βλαστών, όταν έχουμε μικρή προσβολή. Δείτε επίσης:Αφίδες (Aphids), Αφίδες Λαχανικών, Αφίδες Πατάτας.

Κάμπιες: προληπτικά καταστρέφουμε τα ζιζάνια, δεν καλλιεργούμε φυτά πιπεριάς κοντά σε φυτά καλαμποκιού ή βαμβακιού και χρησιμοποιούμε φωτοπαγίδες κατά τη διάρκεια της νύχτας για να προσελκύσουμε τις κάμπιες. Δείτε επίσης: Κάμπιες Λεπιδοπτέρων Pieris brassicae, Κάμπιες Λεπιδοπτέρων Spodoptera littoralis.

Λυριόμυζα (Liriomyza spp): το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της είναι οι στοές που φτιάχνει πάνω στα φύλλα. Προληπτικά απολυμαίνουμε το έδαφος και χρησιμοποιούμε εντομολογικά δίχτυα. Δείτε επίσης: Λιριόμυζα.

Εικόνα 16. Στη φωτογραφία φαίνονται το ενήλικο του εντόμου, το βομβύκιο αλλά και η ζημιά που κάνει στα φύλλα.

Μπάμια (Hybiscus esculentus)

Αφίδες: φροντίζουμε για τη καλή ανάπτυξη των φυτών, με προσοχή όμως την αζωτούχο λίπανση γιατί θα έχει σαν αποτέλεσμα την υπερβολική ανάπτυξη της βλάστησης και κατά συνέπεια αυξάνονται και οι πιθανότητες για προσβολή. Δείτε επίσης: Αφίδες (Aphids), Αφίδες Λαχανικών, Αφίδες Πατάτας.

Έντομα εδάφους: πολλά σκαλίσματα για να έρχονται στην επιφάνεια.

Σεπτόρια (Septoria petroselini): εφαρμόζουμε αμειψισπορά 2 ετών με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια και επιπλέον χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο ή τον εμβαπτίζουμε σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμούς Κελσίου για 25 λεπτά.

Πηγή>http://www.kalliergo.gr/

1978: Όταν το Τυμπάκι ήταν… Ντουμπάι! – Το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη!

Πως κατέστρεψαν τον πυρήνα της Αγροτιάς!

H «χρυσή» εποχή για τη Μεσαρά, Ηρακλείου Κρήτης, μπορεί να έχει περάσει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν αλλά πολλοί θυμούνται ακόμη την περίοδο που τα θερμοκήπια άνθιζαν, οι οικογένειες διέθεταν μεγάλες περιουσίες και ο νότος της Κρήτης γνώριζε πρωτοφανή άνθιση. Ενδεικτικό είναι αυτό που λίγοι γνωρίζουν: ότι το Τυμπάκι το 1978 είχε το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα σε όλη τη χώρα και σύμφωνα με αναφορές αποτέλεσε την πιο πλούσια περιοχή της Ευρώπης!

Μια ιστορική αναδρομή καταγράφοντας, από τους απελευθερωτικούς αγώνες και τη ναζιστική ισοπέδωση των χωριών, μέχρι τα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά του τόπου, πραγματοποιεί στο βιβλίο *«Τυμπάκι» ο Μάνος Γ. Χαλκιαδάκης. Ακόμη κι ο ίδιος εξεπλάγην με τις αλήθειες που αποκαλύφθηκαν μπροστά στα μάτια του καθώς η χρυσή εποχή της Μεσαράς ξεπερνά κάθε λογική και έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με το φτωχό εισόδημα και την παρακμή που βιώνει κατά πολλούς η χώρα σήμερα. Υπάρχουν αναφορές ότι το 1979 ήταν η «κορυφή» για τη Μεσαρά, αφού η αξία των επενδύσεων άγγιξε 190 εκατ. δραχμές στο νομό Ηρακλείου, ποσό που είχε υπερδιπλασιαστεί μέσα σε ένα χρόνο από το 1978.

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Ελεύθερη Κρήτη της 7ης Μαϊου 1947

Τυμπάκι: Είχε το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα

Σε μια εμπεριστατωμένη έρευνα που διήρκησε ενάμισι χρόνο αναζητώντας στοιχεία σε γερμανικά, αμερικανικά αρχεία αλλά και του δήμου Φαιστού και φυσικά καταγράφοντας δεκάδες μαρτυρίες βρέθηκε μπροστά σε μία απρόσμενη αποκάλυψη: το Τυμπάκι ήταν σαν να είχε δεχτεί στο παρελθόν  το «άγγιγμα του Μίδα».  Όπως σημειώνει με έκδηλο θαυμασμό για τα όσα κατάφεραν οι κάτοικοι της περιοχής ο κ.Χαλκιαδάκης μιλώντας στοneakriti.gr «ήταν ένα ουσιαστικό success story. Όταν έψαξα στη βιβλιογραφία και κατέγραψα τις μαρτυρίες ανθρώπων εποχής διαπίστωσα ότι το Τυμπάκι είχε το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα το 1978. Όλα δείχνουν ότι σε αυτό οδήγησε η παραγωγή πρώιμων κηπευτικών στα θερμοκήπια και η παραγωγή τομάτας βοήθησε πολύ.
«Με δύο στρέμματα θερμοκηπίων αγόραζες διαμέρισμα!»

Ένας από τους κατοίκους που είχαν μιλήσει στο συγγραφέα τα «είπε όλα» με λίγα λόγια. Ο κ. Κατσαράκης ήταν από τους πρώτους που έκανε θερμοκήπια στο Τυμπάκι. Ήρθε από την Ιεράπετρα και έστησε τη δική του παραγωγή . Ενδεικτικό είναι αυτό που εξομολογήθηκε ο παραγωγός: ότι εάν εκείνη την εποχή είχες δύο στρέμματα θερμοκηπίων, αγόραζες διαμέρισμα! Πολλοί κάτοικοι του Τυμπακίου μετέβαιναν μάλιστα στην Ιεράπετρα για να μάθουν την τεχνογνωσία και να την εφαρμόσουν στα δικά τους θερμοκήπια που έστησαν στη Μεσαρά. Στις σελίδες του βιβλίου υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ανθρώπων της εποχής που έκαναν λόγο για πλούσιες καλλιέργειες τις οποίες παρομοίαζαν με αυτές της Ολλανδίας.

Η αξία των επενδύσεων στο Ν.Ηρακλείου υπερδιπλασιάστηκε το 1978!

Ακόμη και ο Ελύτης εντυπωσιάστηκε

Ο διδάκτωρ ιστορίας και διδάσκων στην Πατριαρχική Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης κ. Χαλκιαδάκης αναφέρει στο βιβλίο του τα όσα αναφέρονται σε επιστολή του πρώην κοινοτάρχη Σταυριανάκη το 1989 προς τον Ταβερναράκη αποκαλώντας το Τυμπάκι πλουσιότερο μέρος του κράτους. Όπως τονίζει «με βοήθησε πολύ η μαρτυρία του Αριστόδημου Παπαδάκη γνωστού ζωγράφου. Σε ένα τραπέζι στην Αίγινα το 1978 στο οποίο βρέθηκαν ο Πεσμαζόγλου γνωστός οικονομολόγος και πρωτοπόρος στην διαδικασία ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ και ο Ελύτης . Όταν ο Παπαδάκης ρωτήθηκε από πού κατάγεται και αναφέρθηκε στους Βώρους ,ο Πεσμαζόγλου σχολίασε ότι η περιοχή έχει το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρώπη! Μάλιστα λέγεται ότι από το στοιχείο αυτό εντυπωσιάστηκε και ο Ελύτης».

Αναγεννήθηκε από τις στάχτες

Όλα δείχνουν να ξεκίνησαν μεταπολεμικά όταν το Τυμπάκι αναγεννιέται από τις στάχτες. Πολλοί επιστρέφουν στις εστίες τους και αρχίζουν να ξαναφτιάχνουν από το μηδέν τα σπίτια τους. Οι Γερμανοί αποχωρώντας προκάλεσαν εκρήξεις στο αεροδρόμιο Τυμπακίου για να το καταστρέψουν και να μην περάσει στα χέρια των συμμάχων. Οι Τυμπακιανοί έσκαψαν την πίστα του αεροδρομίου – η οποία κατασκευάστηκε με οικοδομικά υλικά από σπίτια Τυμπακιανών που κατέστρεψαν οι Γερμανοί- και πήραν πίσω τις πρώτες ύλες για να φτιάξουν τα σπίτια τους. Κάποιοι ζήτησαν αποζημιώσεις από το κράτος για τις καταστροφές που υπέστησαν στα σπίτια και τα χωράφια τους και έγιναν επεισόδια. Δραστήριοι κοινοτάρχες όπως ο Αλκιβιάδης Σταυριανάκης έφτιαξαν δρόμους, πλατείες και σταδιακά φρόντισαν για την ύδρευση και την άρδευση. Mάλιστα το κράτος σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται στην έρευνα του κ. Χαλκιαδάκη προσέφερε μικρά σπίτια στους κατοίκους της περιοχής τα οποία δεν κατοικήθηκαν αφού ήταν, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, πολύ μικρά.
Ξερίζωσαν 6.000 δέντρα για το αεροδρόμιο Τυμπακίου

Πάντως και το Τυμπάκι έζησε πολύ δύσκολες εποχές πριν φτάσει στην οικονομική άνθιση και από εκεί και κάλι βρεθεί στο χείλος του γκρεμού σήμερα, όπως περιγράφουν πολλοί την οικονομική κατάσταση. Το 1946 ακολούθησε μια δύσκολη εποχή ,αν και το Τυμπάκι δεν βίωσε τον εμφύλιο όπως στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Ο οικισμός ισοπεδώθηκε στο… βωμό του αεροδρομίου και σύμφωνα με τα στοιχεία 6.000 ελαιόδεντρα ξεριζώθηκαν για να φτιαχτεί το αεροδρόμιο Τυμακίου! Όπως σχολιάζει ο κ. Χαλκιαδάκης«στα γερμανικά αρχεία γίνεται αναφορά σε πλούσιους ελαιώνες με χιλιάδες ελαιόδεντρα που καταστράφηκαν για το αεροδρόμιο. Ήταν ίσως η αρχή της οικονομικής καταστροφής της περιοχής. Πολλοί κάτοικοι έμειναν χωρίς σπίτι και περιουσία. Το μεγαλύτερο μέρος των σπιτιών καταστράφηκε προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι πέτρες ως οικοδομικά υλικά προκειμένου να κατασκευαστεί η πίστα του αεροδρομίου. Έμειναν μόνο λίγα σπίτια τα οποία οι μηχανικοί χρησιμοποίησαν ως κατοικίες».
Το Τυμπάκι «πλήρωσε» ακριβά το αεροδρόμιο

Το Τυμπάκι πλήρωσε ακριβά την κατασκευή του αεροδρομίου αφού εξάλλου έχει χαρακτηριστεί το μεγαλύτερο κέντρο καταναγκαστικής εργασίας στην Κρήτη στο οποίο εργάστηκαν 7.500 άνθρωποι από Ηράκλειο και Ρέθυμνο. Υπήρξε όμως και πεδίο παθητικής αντίστασης αφού πολλοί καθυστερούσαν εσκεμμένα το έργο και τιμωρήθηκαν σκληρά για αυτό.
Όλη η διαδρομή του τόπου σε βιβλίο

Κάπως έτσι η Μεσαρά πέρασε από τη φτώχεια σε περίοδο δόξας και πάλι σήμερα σε περίοδο οικονομικής δυσχέρειας, αφού τα θερμοκήπια που άλλοτε απέδιδαν έναν θησαυρό  ,τώρα δεν αποδίδουν ούτε τα προς το ζην. Εάν όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται τότε υπάρχει ελπίδα και για το Νότο. Εξαλλου μαγευτική είναι η διαδρομή στην ιστορία του τόπου που γίνεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ‘Τυμπάκι» το οποίο έγραψε ο Μάνος Γ.Χαλκιαδάκης χωρίς αμοιβή και τυπώθηκε σε αντίτυπα με την οικονομική χορηγία του Αντώνη Μανιαδάκη. Υπάρχει ακόμα ελπίδα για το δρόμο προς την ανάπτυξη, αν και είναι σκληρός και ανηφορικός…

Ρεπορτάζ: Φιλία Σαριδάκη

Πηγή>neakriti.gr

Λαγοκέφαλοι:Κι όμως υπάρχει λύση!

Λαγοκέφαλοι:Ενα μη βρώσιμο ψάρι που εξελίσσεται σε μια μεγάλη μάστιγα στην μεσόγειο.Οι θάλασσές μας γεμίζουν απο αυτά τα δηλητηριώδη ψάρια που ολοένα αυξάνονται σε μέγεθος.Μαζί με το μέγεθος αυξάνεται και η επιθετικότητα τους.Μετά απο ελάχιστα χρόνια εμφάνισης τους στα ελληνικά νερά,έχουν αποθρασυνθεί τόσο που κολυμπούν ακόμα και ανάμεσα στους λουόμενους.Εφιάλτης για όλους τους ψαράδες,αφού καταστρέφουν δίχτυα και παραγάδια,καταβροχθίζουν τα δολώματα,και όλα τα άλλα ψάρια που πιάνονται σε αυτά .
Τελευταία,γίνεται λόγος για επιθέσεις σε μικρά παιδιά.Οι επιθέσεις αυτές ισως γίνονται απο περιέργεια,γι αυτό και είναι ακόμα αναίμακτες.Τα δόντια του λαγοκέφαλου όμως είναι πολύ κοφτερά αφού μπορεί και κόβει σαν το χαρτί  ενα αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού.
Η τοξίνη που περιέχουν στο σώμα τους, κυριολεκτικά σκοτώνει όποιον τα καταναλώσει.
Κανείς δεν έχει λοιπόν λόγο να τα κυνηγήσει,εκτός αν τα επικηρύξει...η κυβέρνηση!Κάτι που έγινε και εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία στην Κύπρο,αφού για κάθε λαγοκέφαλο ζωντανό η νεκρό, ο....λαγοκεφαλοκυνηγός εισπράττει 2 ευρώ.Παρά τα πολλαπλά αιτήματα όμως για επικήρυξη αυτού του ψαριού και στην χώρα μας,οι αρμόδιοι τηρούν σιγή ιχθύος!
Στην καλύτερη περίπτωση,αν απαντήσουν,θα πούν "εδώ καράβια χάνονται..."
Τώρα το ποιός φταίει για τα καράβια που (εξακολουθούν) να χάνονται,αυτό είναι άλλη ιστορία.
Στην Κρήτη, το πρόβλημα είναι εντονότατο διότι τα νερά είναι πιό ζεστά και το θαλάσσιο περιβάλλον γενικότερα ευνοεί την εξάπλωση του λαγοκέφαλου.
Σε μερικά λιμάνια,αν σταθείς λίγο πάνω απο τα πεντακάθαρα νερά του νησιού,θα δείς κάτι γκρί παντόφλες με άσπρες σόλες,να κολυμπούν με θράσσος τόσο κοντά σου που θα φρίξεις!!
Μεγάλο το πρόβλημα.Εναι όμως άλυτο?



Οχι.Για όλα υπάρχει λύση.
Η αγροσελίδα και οι συντάκτες της,σας δίνουν την ιδέα:
Οπως όλοι γνωρίζουν,τα ψάρια αποτελούν την καλύτερη πηγή για πρώτη ύλη παραγωγής βιολογικών λιπασμάτων.Τα καλύτερα λιπάσματα που παράλληλα είναι και φιλικά προς το περιβάλλον,φτιάχνονται απο τα ψάρια.Η σάρκα τους είναι πολύ πλούσια σε κάλιο, φώσφορο και ιχνοστοιχεία.
Μπορεί λοιπόν κάποιος η κάποιοι επιχειρηματίες στην Κρήτη,ακόμα και μιά ομάδα παραγωγών,να αναλάβουν την αγορά και αξιοποίηση των λαγοκέφαλων φτιάχνοντας καθαρά λιπάσματα σε χαμηλό κόστος,που τα έχουν μεγάλη ανάγκη οι καλλιέργειες μας!
Ευχόμαστε, η ιδέα μας να αποτελέσει κίνητρο για κάποιους,να αξιοποιήσουν κάτι που αυτή τη στιγμή θεωρείται μεγάλο και άλυτο πρόβλημα.
Μενέλαος.

Τα δέντρα προβλέπουν τον καιρό;

Οι κλιματικές αλλαγές αποτυπώνονται στους δακτυλίους των κορμών. Η μελέτη τους μπορεί να προσφέρει, πέρα από ιστορική γνώση, στοιχεία για μελλοντικές κλιματικές μεταβολές.

Κάθε χρόνο, από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, με τη διχοτόμηση των κυττάρων του καμβίου κάτω από το φλοιό των δένδρων, ένας ακόμη ετήσιος δακτύλιος δημιουργείται στον κορμό τους. Η δενδροχρονολόγηση αποτελεί μέθοδο που χρησιμοποιεί κυρίως η αρχαιομετρία με στόχο την εξαγωγή συμπερασματάτων, και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια, που αφορούν πέρα από την ιστορία και θετικές επιστήμες όπως την κλιματολογία.

Με μία εγκάρσια τομή μπορεί κανείς να υπολογίσει, μετρώντας τους δακτυλίους, την ηλικία του δέντρου, αλλά κι ένα πλήθος ακόμη χρήσιμων πληροφοριών: θερμοκρασία, βροχοπτώσεις, εκρήξεις ηφαιστείων και πυρκαγιές που συνέβησαν όσο το εκάστοτε δέντρο βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Περίοδοι ακμής και παρακμής στην ιστορία παρουσιάζουν συχνά αντιστοιχία με τις κλιματικές αλλαγές που καταγράφηκαν στους δακτυλίους των δέντρων.

Νεκρά δέντρα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες
Πεδίο για τους ερευνητές που ασχολούνται με τη δενδροχρονολόγηση δεν προσφέρουν μόνο τα ζωντανά δέντρα. Το νεκρό ξύλο εμπεριέχει αποθηκευμένες πληροφορίες ικανές να διαμορφώσουν μία εικόνα για τις κλιματικές αλλαγές.

«Στη Φινλανδία έχουμε πολλές αβαθείς λίμνες. Σε περίπτωση που ένα δέντρο παρασυρθεί και πέσει στη λίμνη, μπορεί να παραμείνει για χιλιάδες χρόνια σε καλή κατάσταση», επισημαίνει ο Γιάν Έσπερ, επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος για τη μελέτη των δενδροδακτύλιων στο πανεπιστήμιο του Μάιντς. Μέσα από τους κορμούς των δέντρων αυτών μπορούν οι ερευνητές να μελετήσουν τις κλιματικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία 2000 χρόνια στην περιοχή.

Τα αποτελέσματα των μετρήσεων
Περίπου 2000 χρόνια πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, μέχρι το 1900, σημειώθηκε μία σημαντική μεταβολή θερμοκρασίας στη Φινλανδία. Πρόκειται για μείωση με ρυθμό περίπου 0,3 βαθμούς Κελσίου ανά εκατονταετία. Η μετέπειτα περίοδος δεν προσμετρήθηκε στην καταμέτρηση, γιατί παρατηρήθηκε ένα νέο φαινόμενο: το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Επιπλέον στοιχεία για τις κλιματικές αλλαγές έδωσαν στους ερευνητές οι καμπύλες στους κορμούς των δέντρων, αποτέλεσμα ηφαιστειακών εκρήξεων. Αυτές οδήγησαν σε μία μείωση της θερμοκρασίας της τάξεως των 0,7 βαθμών Κελσίου. Ψυχρές και θερμές περίοδοι διαδέχονταν ανέκαθεν η μία την άλλη: η υψηλή θερμοκρασία στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία διακόπηκε από μία μικρή περίοδο παγετού. Τα κύματα καύσωνα της μεσαιωνικής περιόδου διαδέχθηκε μία απότομη πτώση της θερμοκρασίας που διήρκησε μέχρι τον 20ο αιώνα.

Η δενδροχρονολόγηση μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στην πρόβλεψη των μελλοντικών κλιματικών μεταβολών. Παρόλα αυτά τα επιστημονικά δεδομένα που μέχρι σήμερα μας προσφέρουν οι δακτύλιοι των δέντρων, προέρχονται από μία εποχή όπου η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ήταν σαφώς μικρότερη. Πρόκειται δηλαδή για μία μέθοδο που δεν λαμβάνει υπόψη της τον ανθρώπινο παράγοντα.

Πηγή: cna