Μιά ιστορία που ξεκίνησε πριν απο δυό χιλιάδες δεκαοχτώ χρόνια.Κι όμως,είναι σαν να συνέβη χθές.Παραμένει η θύμηση της στο μυαλό και στις καρδιές μας,μαύρη και βαριά σαν πέτρα ασήκωτη,γεμάτη αγκάθια , ντροπή και τύψεις...
Ηταν τότε που ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός,διδάσκοντας την αγάπη και την καλοσύνη,μαρτύρησε με τον χειρότερο τρόπο.
Καρφωμένος πάνω στον Σταυρό,γεμάτος πληγές,μέσα απο απερίγραπτους πόνους,παρακαλούσε τον Πατέρα και Θεό μας να συγχωρέσει εμάς τους ανθρώπους για την ασχήμια της ψυχής μας...
Ικέτευε τον Θεό να μήν καταλογίσει την αμαρτία στον κόσμο,μέχρι την τελευταία στιγμή. Εκείνη τη στιγμή τη μαύρη που ακούστηκε απο τα χείλη Του σαν μαχαιριά,η λέξη: "Τετέλεσθαι..."
Τριάντα αργύρια ήταν αρκετά για να κάνουν τον Ιούδα να προδώσει τον Χριστό μας και να τον παραδώσει στους φονιάδες Του.
Κάποιοι απο αυτούς καλοντυμένοι άρχοντες,κάποιοι άλλοι "επαναστάτες"εγωιστές και άμυαλοι,ξεσήκωσαν τον όχλο και τον έκαναν να θέλει τον θάνατο Του Κυρίου.
Αρον,άρον, σταύρωσον Αυτόν...κραύγαζαν σαν λυσσασμένοι σκύλοι.
Ο φόβος μη χάσουν την εξουσία και τα πλούτη,μαύριζε την ψυχή τους,γέμιζε με κακία την καρδιά τους...
Πλούτη και εξουσία.....
Οι σπόροι του διαβόλου που μας γεμίζουν με εγωισμό,κακία και αδιαφορία για τον διπλανό μας άνθρωπο.
Μήν πάτε στη δουλειά σήμερα. Μην σκάψτε το χωράφι. Δεν αξίζει. Όσα "αργύρια"κι αν κερδίσετε,δεν θα σας ωφελήσουν πουθενά.
Τούτη τη μαύρη μέρα,ας σκεφτούμε όλοι μας.πόσες φορές σηκώσαμε με τις πράξεις μας το σφυρί που κάρφωσε τα καρφιά στον Σταυρό του μαρτυρίου...
Μενέλαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου