Αναπαραγωγή
 
Η ορεινή πέρδικα είναι μονογαμικό πουλί.
Τα ζευγάρια σχηματίζονται τον Μάρτιο - Απρίλη μετά τη διάλυση των χειμωνιάτικων κοπαδιών, κι οι ερωτικές επιδείξεις μπορεί να επεκταθούν ως τον Ιούνη.
Το κάδε ζευγάρι καθορίζει μια περιοχή που την υπερασπίζεται το αρσενικό.
Η ωοτοκία αρχίζει όταν τα όρια της περιοχής δεν αμφισβητούνται πια από άλλα αντίπαλα ζευγάρια.
Η φωλιά, παραγεμισμένη με ξερόχορτα φτιάχνεται στο έδαφος μέσα σε μια λακκούβα που τα πουλιά σκάβουν ανάμεσα σε τούφες χλωρών βλαστήσεων, ή κάτω από ένα βράχο, ή δενδρύλλιο. Η φωλιά είναι προσανατολισμένη νότια.
Κάθε γέννα αποτελείται από 9 ώς 15 αυγά, που κλωσσούνται αποκλειστικά απ' το θηλυκό επί 24 ώς 26 ημέρες.
Αυτό είναι το πρώτο κρίσιμο σημείο στην ζωή των όχι ακόμη εκκολαπτόμενων νεοσσών .
Τα πάντα εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες και το αν η φωλιά ανακαλυφτεί από κάποιο αρπακτικό .
Αν όλα πάνε κατ' ευχή τότε έχουμε την εκκόλαψη των νεοσσών .
Η μητέρα πέρδικα είναι από τις καλύτερες μάνες που υπάρχουν , από τις περισσότερο προστατευτικές ικανή να δώσει την ζωή της για να παρασύρει ένα αρπακτικό μακριά από την φωλιά και να σώσει τα μικρά .
Τις πρώτες ημέρες ζουν σχεδόν ακίνητα στην φωλιά υπό την απόλυτη προστασία της μητέρας πέρδικας με πολύ μικρές μετατοπίσεις για εξεύρεση τροφής .
Η φύση τα έχει προικίσει έτσι ώστε στον παραμικρό κίνδυνο να παραμένουν εντελώς ακίνητα στο σημείο που βρίσκονται και λόγω του μιμητισμού του πτερώματος είναι αδύνατον να τα διακρίνεις και δεν πετούν παρά αν τα πατήσεις !
 
Τα μικρά μπορούν να πραγματοποιήσουν σύντομες πτήσεις από την ηλικία των 10 μόλις ημερών, Πετούν πολύ καλά σε 3 εβδομάδες και θα μείνουν όλα μαζί ως τον επόμενο χειμώνα.
Κατά αυτήν την περίοδο της ζωής τους αρχίζουν και τις μοναχικές πτήσεις μικρές στην αρχή μεγαλύτερες κατόπιν αλλά πάντα επιστρέφουν στην ομάδα .
Φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα στην ηλικία 1 χρόνου, και τα δυο φύλλα.
Σ ' αυτή την ηλικία υπάρχει περίπτωση να έχουμε και κάποια πουλιά να φεύγουν για διάφορους λόγους από το κοπάδι τους και να μπαίνουν σε άλλο κοπάδι η να δημιουργούν κάποιο νέο .
Αυτό γίνεται για λόγους υπερπληθυσμού, έλλειψη τροφής στην περιοχή , η για λόγους ζευγαρώματος .
Διατροφή
Στην διάρκεια των 3 πρώτων εβδομάδων της ζωής τους το μικρό πουλί , όπως όλα του είδους του, τρέφεται βασικά με ζωικές πρωτεΐνες έντομα , νύμφες , σκουλήκια.
Αυτή η απαραίτητη τροφή υπάρχει σε αφθονία σε παρυφές βουνίσιων μικρών χωραφιών με δημητριακά.
Αυτό είναι και το πιο κρίσιμο στάδιο στην ανάπτυξη ενός νεοσσού πέρδικας !
Αν έχουν πάει καλά τα έντομα και έχουμε πληθώρα τότε φυσιολογικά θα πάει καλά τουλάχιστον διατροφικά και για τα περδικόπουλα .
Αν ο καιρός επίσης είναι ευνοϊκός χωρίς χιονιάδες μεγάλους , παγετούς η μεγάλες βροχοπτώσεις , τότε θα έχουμε καλό αριθμό νέων πουλιών που θα έχουν επιζήσει !
Αν αντιθέτως έχουμε κακό καιρό τότε οι απώλειες είναι πολύ μεγάλες και μπορούν να φτάσουν και το 80 % των νέων πουλιών και όχι μόνο .
Μέσα σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε απώλειες από αρπακτικά και από τυχόν αρρώστιες !
Οπότε καταλαβαίνεται πόσο δύσκολο είναι να έχουμε μία καλή χρονιά στις πέρδικες και από πόσους πολλούς παράγοντες εξαρτάτε αυτό .
Κατά την ενηλικίωση της η ορεινή πέρδικα τρώει σπόρους άγριων ή και καλλιεργημένων δημητριακών, βλαστούς, πράσινα φύλλα, φρούτα και ξηρούς καρπούς.
Αυτός είναι ένας άλλος μεγάλος παράγοντας που καθορίζει τoν αριθμό των πουλιών στα κοπάδια !
 
Παλιά η γη στα ορεινά χωριά στην Ηπειρωτική Ελλάδα η στα νησιά καλλιεργείτο από τους χωρικούς σχεδόν παντού σε μικρά χωραφάκια στα ριζά των βουνών με διάφορες απαραίτητες καλλιέργειες για την διαβίωση τους , σιτηρά , όσπρια , αμπέλια , καλμπόκια κλπ κλπ
Σήμερα όλα αυτά δεν υπάρχουν πια , τα πάντα έχουν εγκαταλειφθεί , τα χωριά σχεδόν είναι έρημα με κατοίκους που αριθμούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών !
Αυτό έχει φέρει σε πολύ δύσκολη κατάσταση τις πέρδικες και έχει μειώσει πάρα πολύ των αριθμών τους !
Τα πουλιά δεν βρίσκουν πια εύκολα τροφή και αυτό έχει αντίκτυπο στον αριθμό των μελλών των κοπαδιών η του κοπαδιού.
Το χειμώνα, σπρωγμένη απ' την πείνα, πλησιάζει κατοικίες και σιταποθήκες με άχυρο ή σανό για ν' αναζητήσει μια τροφή που έγινε σπάνια (σπόρους δημητριακών),
ένα άλλο πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι τα αρπακτικά, ιδιαίτερα η Αλεπού που ο πληθυσμός της πια είναι στα ύψη στην χώρα μας !
Αυτό το αρπακτικό μαζί με το κουνάβι είναι ότι χειρότερο μπορεί να υπάρξει για την πέρδικα .
Αν δεν γίνουν άμεσα επιστημονικά ελεγχόμενες καταπολεμήσεις αυτών των αρπακτικών τότε πολύ δύσκολα θα δούμε ουσιαστική αύξηση του αριθμού της πέρδικας .
Κάποιοι βιότοποι της επίσης είναι κάτω από την ανθρώπινη πίεση , όπως οι δρόμοι με επισκέψεις και όχληση την εποχή της αναπαραγωγής κλπ κλπ,
Στο χέρι μας είναι να την βοηθήσουμε εμείς οι ίδιοι οι κυνηγοί με ποτίστριες, τροφή και βασικά ανάπτυξη των βιοτόπων της με καλλιέργειες και φυτά που την βοηθούν στην δύσκολη διαβίωση της !
Και βεβαίως πρέπει να πάψει να τις φερόμαστε σαν να είμαστε ευκαιριακοί ληστές και άπληστοι άρπαγες χωρίς καμία σκέψη για το αύριο και το μέλλον !
Eνα τελευταίο που μας αφορά άμεσα !
Πρέπει να καταλάβουμε όμως και εμείς ότι η συνεχής όχληση ειδικά την αναπαραγωγική περίοδο είναι καταστροφική για την πέρδικα και την προσπάθεια βελτίωσης των πληθυσμών της .
Τα εκπαιδευτικά καλά είναι και πολύ ευχάριστα για εμάς και τους τετράποδους συντρόφους μας ,αλλά πρέπει να γίνονται τις κατάλληλες εποχές και ποτέ βέβαια στην αναπαραγωγική περίοδο του πουλιού και την αμέσως μετά περίοδο !
Όταν είναι στην φωλιά με αυγά η πέρδικα , δεν κινείται να φύγει από τα αυγά με τίποτε και μπορεί το σκυλί μας να την πιάσει με ότι σημαίνει αυτό για τα αυγά απόλυτη καταστροφή !
Αν τελικά φύγει προσπαθώντας να παρασύρει το σκυλί μας και εμάς , με τις κινήσεις της και την δικιά μας μυρωδιά που αφήνουμε κοντά στην φωλιά μπορεί να προκαλέσουμε άθελα μας την καταστροφή της φωλιάς !
Αυτό γίνεται γιατί πολλά αρπακτικά όπως η Αλεπού έχουν μάθει να προσελκύονται (για λόγους τροφής) από τις ανθρώπινες μυρουδιές και έτσι να ανακαλύψει την φωλιά με τα αυγά με ότι σημαίνει αυτό , η άλλα πτερωτά αρπακτικά από ψηλά παρατηρούν τα πάντα και ασυνήθιστες κινήσεις τα προσελκύουν άμεσα !
Επίσης όταν έχουν βγει οι νεοσσοί είναι πάρα πολύ τρωτοί σε άρπαγες , όλη η προστασία είναι η μάνα και η συγκέντρωση των νεοσσών γύρω της ώστε να τα προειδοποιεί για οποιοδήποτε επερχόμενο τυχόν κίνδυνο .
¨Όταν εμείς λοιπόν ξεσηκώνουμε την μάνα και την αναγκάζουμε να πετάξει πιο εκεί αφήνουμε στην πραγματικότητα τα μικρά χωρίς προστασία !
Ακόμη και όταν τα πουλάκια πετούν πια και εδώ όταν διασκορπίσουμε την ομάδα τα αφήνουμε εκτεθειμένα σε άμεσους κινδύνους ειδικά στους φτερωτούς άρπαγες !
Για όλα αυτά που σας περιέγραψα και πολλά ακόμη μην κάνετε εκπαιδευτικά την εποχή των φωλιών η την άνοιξη με τα μικρά , αφήστε τα να γίνουν τουλάχιστον δέκα εβδομάδων και επειδή υπάρχουν και καθυστερημένες φωλεοποιήσεις καλό θα είναι με πολύ προσοχή να ξεκινάμε τα εκπαιδευτικά τέλος Ιουλίου και αρχές Αυγούστου !
Και εδώ όμως αν αντιληφθούμε μικρά πουλάκια (καθυστερημένη γέννα η δεύτερη γέννα μετά από καταστροφή της πρώτης αν βοηθάνε οι καιρικές συνθήκες ) δένουμε το σκυλί μας και φεύγουμε για άλλο βιότοπο !
Φωτογραφίες ΓΠέππας - Εκτροφή ορεινής πέρδικας Urogallo Ιταλίας
Kείμενο Γ Πεππας
|
τη βιταμινες έχουν τα αβγά της πέρδικας
ΑπάντησηΔιαγραφή