Το πεπόνι είναι ένα αναρριχητικό φυτό που λατρεύει τη ζέστη και τις περιοχές με μεγάλη διάρκεια καλοκαιριού. Τα αρσενικά και θηλυκά άνθη αναπτύσσονται στο ίδιο φυτό, όμως και πάλι χρειάζονται τις μέλισσες για να πραγματοποιηθεί η γονιμοποίηση.
Τα πεπόνια ανήκουν στην ίδια οικογένεια με τις κολοκύθες, τα κολοκυθάκια και τα αγγούρια. Εκτός του καθαρά επιστημονικού ενδιαφέροντος, η πρακτική χρήση αυτής της πληροφορίας είναι ότι η γύρη ενός από αυτά τα φυτά, μπορεί να γονιμοποιήσει τα λουλούδια των υπολοίπων. Για να έχει επομένως ο καλλιεργητής στο τέλος του καλοκαιριού πεπόνια και όχι διασταύρωση πεπονιού με αγγούρι ή κολοκύθα, θα πρέπει να τα καλλιεργεί σε μεγάλη απόσταση το ένα από το άλλο. Δηλαδή με πιο απλά λόγια, δε πρέπει να καλλιεργούνται τα πεπόνια μαζί με αγγούρια, κολοκύθες και κολοκυθάκια.
Οι πιο γνωστές ποικιλίες Ελληνικών πεπονιών είναι:
Θρακιώτικο. Ποικιλία τοπικής προέλευσης επί αιώνες παραγόμενη στην ακριτική περιοχή του νομού Έβρου αποκλειστικά οικολογική χωρίς αρδεύσεις, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ. H ποικιλία “Χρυσή Κεφαλή” ή πεπόνι Θράκης είναι μοναδική και παράγεται με προστατευόμενο σπόρο.
Κρεμαστά χειμωνιάτικα . Όψιμη ποικιλία , με σφαιρικό ή ωοειδή καρπό και πρασινωπή σάρκα. Καλλιεργείται σε περιοχές της Πελοποννήσου.
Αργείτικες. Παράγουν τα γνωστά αργείτικα πεπόνια εξαιρετικής ποιότητας. Η σάρκα τους είναι λευκοπράσινη ή κιτρινοπράσινη γλυκιά και κάπως σκληρή.
Κουνέλια. Οι καρποί της είναι αρωματικοί μετρίου ή μεγάλου μεγέθους. Η φλούδα τους είναι πορτοκαλί ή κίτρινη και η σάρκα λευκοκίτρινη.
Μπανάνες. Πρώιμη ποικιλία με καρπούς κιτρινωπούς συνήθως σφαιρικού και μικρού μεγέθους. Αρκετά αρωματικά και καλής ποιότητας.
Σήμερα, δυστυχώς, ένεκα του ότι έχουν επικρατήσει σε ποσοστό περίπου 85% κυρίως τα υβρίδια τύπου Galia -τόσο σε θερμοκήπια όσο και υπαίθρια-, ο μεγαλύτερος αριθμός των ποικιλιών έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Τα πεπόνια ωριμάζουν στα τέλη του καλοκαιριού, μέχρι το πολύ τα μέσα Σεπτεμβρίου. Επίσης, μπορούν να καλλιεργηθούν στον κήπο ή ακόμη και σε μεγάλες γλάστρες, ως ποικιλίες νάνοι, αρκεί το μέρος να το βλέπει όλη την ημέρα ο ήλιος.
Ο καλλιεργητής μπορεί να ξεκινήσει τη καλλιέργεια με τα πεπόνια από σπόρους ή έτοιμα σπορόφυτα που υπάρχουν σε γεωπονικά καταστήματα και φυτώρια. Ακόμη μπορεί να βρει σπόρους πεπονιού σε γεωπονικά καταστήματα, ή τοπικών ποικιλιών από φίλους και γνωστούς. Σε θεωρητικό επίπεδο, θα μπορούσε να κρατήσει σπόρους ακόμη και από κάποιο πεπόνι που αγόρασε και του φάνηκε ιδιαίτερα νόστιμο. Σε αυτή όμως την περίπτωση, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος το πεπόνι να προέρχεται από υβρίδιο και το φυτό που θα προκύψει να μην είναι υγιές και αποδοτικό. Όμως εφόσον κάποιος καλλιεργητής ενδιαφέρεται μπορεί να το δοκιμάσει!
Αν και ο καλλιεργητής γίνετε να ξεκινήσει τους σπόρους πεπονιού σε φυτώριο 15 με 20 μέρες πριν τα τελευταία κρύα και να μεταφυτέψει τα σπορόφυτα, ο πιο απλός και εύκολος τρόπος είναι να σπαρθούν απευθείας στο χώμα.
Τα πεπόνια λατρεύουν τη ζέστη. Για να μπορέσουν να βλαστήσουν οι σπόροι και να αναπτυχθούν, το χώμα θα πρέπει να έχει θερμοκρασία τουλάχιστον μεταξύ 21 και 27 βαθμών Κελσίου. Εφόσον ο καιρός είναι ζεστός, αυτό πλέον είναι δουλειά της φύσης. Αν όμως ο καλλιεργητής επιθυμεί να αρχίσει τη σπορά νωρίτερα, τότε μπορεί να απλώσει στο μέρος που σκοπεύει να καλλιεργήσει τα πεπόνια, μαύρο φιλμ εδαφοκάλυψης. Το άπλωμα του φιλμ εδαφοκάλυψης θα πρέπει να γίνει 4 εβδομάδες πριν την ημερομηνία σποράς. Το φιλμ εδαφοκάλυψης, με τη βοήθεια των ακτίνων του ήλιου, θα θερμάνει το έδαφος και ταυτόχρονα θα εμποδίσει την ανάπτυξη αγριόχορτων. Πριν στρωθεί το φιλμ εδαφοκάλυψης, είναι απαραίτητο να προετοιμαστούν τα λοφάκια. Επιβάλλεται επίσης να στερεωθούν γερά οι άκρες του φιλμ εδαφοκάλυψης ώστε να μην τα σηκώνει ο αέρας.
Το κατάλληλο χώμα για τα πεπόνια είναι το ελαφρά όξινο. Το pH του εδάφους θα πρέπει να είναι μεταξύ 6.0 και 6.5. Τα πεπόνια χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού και πολλά θρεπτικά συστατικά.
Η προετοιμασία του σημείου που πρόκειται να φυτευτεί μία πεπονιά πραγματοποιείται με τη παρακάτω διαδικασία:
Το σημείο θα πρέπει να το βλέπει ο ήλιος και να μην είναι εκτεθειμένο στους ανέμους. Στη συνέχεια πρέπει να φτιαχτεί ένα ελαφρώς μακρόστενο λοφάκι από χώμα και κομπόστ.
Σε κάθε λοφάκι, και όταν η θερμοκρασία είναι μεταξύ 21 και 27 βαθμών Κελσίου, πρέπει να σπαρθούν 3 με 5 σπόροι σε απόσταση 5 εκατοστών ο ένας από τον άλλο. Το βάθος σποράς είναι περίπου 2.25 εκατοστά. Το κάθε λοφάκι, θα πρέπει να απέχει από το άλλο περίπου 1.75 μέτρα. Η πεπονιά είναι αναρριχητικό φυτό και χρειάζεται χώρο για να αναπτυχθεί.
Όταν φυτρώσουν οι σπόροι και τα μικρά φυτά αποκτήσουν 2 φύλλα, θα πρέπει να κρατηθούν μονάχα τα δύο πιο υγιή και να βγουν τα υπόλοιπα. Επιβάλλεται τακτικό πότισμα, διότι τα πεπόνια χρειάζονται νερό, και ο καλλιεργητής θα πρέπει να τα βλέπει να αναπτύσσονται ώστε η όλη διαδικασία να εξελίσσεται ομαλά.
Εφόσον έχει χρησιμοποιηθεί φιλμ εδαφοκάλυψης, θα πρέπει να ακολουθηθεί η παρακάτω διαδικασία:
Ο καλλιεργητής θα πρέπει να έχει κατασκευάσει τα λοφάκια, πριν στρώσει το φιλμ εδαφοκάλυψης. Όταν η θερμοκρασία του εδάφους φτάσει τους 21 με 27 βαθμούς Κελσίου, μπορεί πλέον να ξεκινήσει η σπορά. Ακόμη πρέπει να γίνουν 3 με 5 τρύπες στο φιλμ, δηλαδή στην περιοχή πάνω από το λοφάκι, ανάλογα με τους πόσους σπόρους ο κάθε καθένας επιθυμεί να φυτέψει. Σε κάθε τρύπα, φυτεύεται ένας σπόρος πεπονιάς σε βάθος περίπου 2.25 εκατοστά. Όταν φυτρώσουν οι σπόροι και τα μικρά φυτά αποκτήσουν 2 φύλλα, θα κρατηθούν μονάχα τα δύο πιο υγιή και θα πρέπει να βγουν τα υπόλοιπα. Φυσικά χρειάζεται τακτικό πότισμα και θα πρέπει εφόσον πραγματοποιούνται ορθά όλα τα παραπάνω, τα πεπόνια να μεγαλώνουν.
Η καλλιέργεια του πεπονιού
Τα πρώτα λουλούδια που θα παράγει το φυτό θα πέσουν γρήγορα. Όμως αυτό δε θα πρέπει να ανησυχήσει τους καλλιεργητές διότι πρόκειται για τα αρσενικά πεπόνια. Τα πεπόνια, θα παραχθούν από τα δεύτερα άνθη που είναι τα θηλυκά.
Επισημαίνεται ότι για να είναι εύγευστα τα πεπόνια, θα πρέπει 3 εβδομάδες πριν τη συγκομιδή να περιοριστεί σημαντικά ή ακόμη και να σταματήσει το πότισμα.
Το πεπόνι θα πρέπει να προστατευθεί, βάζοντας από κάτω ένα φαρδύ ξύλο ώστε να μην έρχεται σε επαφή με το έδαφος. Αν έχει χρησιμοποιηθεί φιλμ εδαφοκάλυψης, τότε αυτό θα κάθεται επάνω στο φιλμ και δε χρειάζεται να γίνει κάποια εξτρά ενέργεια. Τα πεπόνια είναι έτοιμα για συγκομιδή όταν η φλούδα τους έχει τη κλασσική ευχάριστη μυρωδιά του πεπονιού. Τέλος τα πεπόνια δεν ωριμάζουν αφού κοπούν από το φυτό.
Πηγή>http://www.ecotimes.gr/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑΑσθένειες πεπονιάς και τρόποι αντιμετώπισης
Οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στην καλλιέργεια πεπονιού στο θερμοκήπιο
Αρχές κλαδέματος των λαχανικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου