ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Λινάρι και Λιναρόσπορος: Ιδιότητες, τρόπος χρήσης και θεραπευτικές συνταγές


http://i2.wp.com/enallaktikidrasi.com/wp-content/uploads/Linum_usitatissimum_-_Seeds.jpg?resize=750%2C400
Επιστημονική ονομασία: Λίνον το ωφελιμότατον – Linum usitatissimum

Οικογένεια: Λινίδων ή Λινωδών
Περιγραφή

Πρόκειται για ένα μονοετές φυτό, με καταγωγή από περιοχές της Ασίας και ίσως της Ινδίας. Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα λιναριού στον κόσμο με 250-300.000 τόνους ετησίως, που αποτελεί το 25% της παγκόσμιας παραγωγής. Άλλες χώρες που καλλιεργούν λινάρι είναι η Γαλλία, η Ινδία, η Λιθουανία.

Στην Ελλάδα, η καλλιέργεια είναι μικρή και κυρίως καλλιεργείται στη Μεσσηνία, περισσότερο για την παραγωγή λιναρόσπορου. Είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, με φύλλα απλά, άμισχα, με κυανά άνθη, πενταμερή και διπλοστήμονα, σε διακλαδισμένη ταξιανθία, που εμφανίζονται τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο καρπός του είναι κάψα με πολλά σπέρματα, τα οποία έχουν βλεννώδες επίχρισμα.

Το ύψος του αγγίζει το 1 μέτρο. Αυτοφύεται σε όλη την Ευρώπη ενώ καλλιεργείται και κατά τόπους. Στο φλοιό του βλαστού υπάρχουν πολλές ίνες που τον σταθεροποιούν και οι ίνες αυτές χρησιμοποιούνται στην κατασκευή νημάτων και υφασμάτων. Ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα, χωρίς μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις.

Αναπτύσσεται ιδιαίτερα σε χέρσα εδάφη και αναχώματα και είναι γνωστό, όχι τόσο σαν φυτό, όσο για τους σπόρους του, το λιναρόσπορο, που άλλωστε αποτελούν το μέρος του φυτού το οποίο χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς.

Η εποχή της άνθισής του είναι από Ιούνιο-Ιούλιο και της συλλογής του από Ιούλιο-Αύγουστο. Ο χρόνος της συγκομιδής του λιναριού εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες αλλά και από την τελική χρήση του προϊόντος. Σε γενικές γραμμές, οι πρώιμες καλλιέργειες αφορούν καλλιέργειες για παραγωγή ινών.

Ο λιναρόσπορος έχει μια ελαφρά γλυκιά γεύση και κυκλοφορεί σε τρεις τύπους: σκούρος, (χωρίς επεξεργασία), αποφλοιωμένος, (με ανοιχτό ξανθό χρώμα) και γενετικά τροποποιημένος (με ένα πορτοκαλοκόκκινο χρώμα).
Συστατικά

Οι σπόροι του λιναριού είναι η πλουσιότερη φυσική πηγή σε Ω-3 λιπαρά οξέα (56%), ω-6 λιπαρά οξέα (16%), αντιοξειδωτικές ουσίες, περιέχουν δε ένα είδος φυτοοιστρογόνων, τις Λιγνάνες. Το Λινάρι περιέχει επίσης, περίπου 25% πρωτεϊνη, 10% περίπου γλίσχρασμα και ίχνη κυανογόνων γλυκοζιτών.

Περιέχει άπεπτες φυτικές ίνες, Βιταμίνες Β1, Β2, Ε, Καροτίνια και Βιταμίνη C. Από ανόργανα συστατικά περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σίδηρο.

1 κουταλιά της σούπας ή 100γρ. λιναρόσπορου περιέχει:


ενέργεια 534 kcl
υδατάνθρακες 28,8 g
πρωτεΐνες 18,3 g
λιπαρά 42,16 g
χοληστερίνη 0,0 g
φυτικές ίνες 27,3 g
Ω-3 λιπαρά 21 g
Βιταμίνες
Κ 4,3 mg
C 0,6 mg
E 19,95 mg
B1-θειαμίνη 1,644 mg
B2-ριβοφλαβίνη 0,161 mg
B3-νιασίνη 3,08 mg
B6-πυριδοξίνη 0,473 mg
φυλλικό οξύ 87 mcg
χολίνη 78,7 mg
B5-παντοθενικό οξύ 0,985mg
Ορυκτά μέταλλα
ασβέστιο 255,0 mg
μαγνήσιο 392,0 mg
φώσφορος 642,0 mg
ηλεκτρολύτες
κάλιο 750,0mg
νάτριο 30,0mg
σίδηρος 5,73 mg
χαλκός 1,22 mg
μαγγάνιο 2,48 mg
σελήνιο 25,4 mg

Το λινάρι δεν περιέχει γλουτένη.
Ιστορία και παράδοση

Το λινάρι είναι ένα από τα αρχαιότερα καλλιεργούμενα φυτά. Οι αρχαίοι λαοί συνήθιζαν να καταναλώνουν τους σπόρους του μαγειρεμένους, ενώ αργότερα, οι πρώτοι Ευρωπαίοι διατροφολόγοι θεωρούσαν το λινέλαιο ως ένα από τα καλύτερα έλαια για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

Από τα αρχαία χρόνια το λινάρι χρησιμοποιήθηκε ως τρόφιμο αλλά και ως καθαρτικό. Αναφέρεται από όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, από την Αίγυπτο μέχρι τη Μεσοποταμία. Αρχαιολογικές έρευνες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη σπόρων και λινών υφασμάτων στη Βαβυλώνα (7.000π.Χ) και σε πόλεις των Άλπεων (5.000 π.Χ.).

Στην Αίγυπτο το 3400 π.Χ. κατασκεύαζαν υφάσματα και ρούχα από λινάρι, μάλιστα οι μούμιες ήταν τυλιγμένες με λεπτές λωρίδες από λινό ύφασμα. Από την Αίγυπτο, η καλλιέργεια του φυτού διαδόθηκε στις άλλες χώρες της Μεσογείου και στη συνέχεια στην Ευρώπη.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των σπόρων του λιναριού ήταν γνωστές στην αρχαία Ελλάδα. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε για τις φλεγμονές των βλεννογόνων. Ο Θεόφραστος στο έργο του “Περί των φυτών ιστορίας” πρότεινε τη χρήση του λιναρόσπορου ως φάρμακο για το βήχα. Ο Διοσκουρίδης αναγνώριζε επίσης στο λιναρόσπορο, γενικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Τον 16ο αιώνα, το λινέλαιο αντικατέστησε τον λιναρόσπορο.

Κατά τη διάρκεια της Πρώτης Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, αναπτύχθηκε ένα φάρμακο για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας, που η σύνθεσή του δεν ήταν άλλη από άλευρο λιναριού μαζί με ασβεστόνερο και αφέψημα σαλσαπαρίλλης. Το φάρμακο αυτό ξεσήκωσε τόσο ενθουσιασμό, που πουλήθηκε σαν χρυσάφι. Ο Μαχμάτα Γκάντι έλεγε ότι «όπου ο λιναρόσπορος γίνεται μέρος της διατροφής ενός λαού, βελτιώνεται η υγεία του».
Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις

-Στις μέρες μας οι σπόροι λιναριού χρησιμοποιούνται κυρίως σαν καθαρτικό.

-Ο λιναρόσπορος έχει μαλακτικές ιδιότητες. Καταπραϋνει τους ερεθισμούς του πεπτικού συστήματος.

-Το έγχυμα από λιναρόσπορο ανακουφίζει τις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος.

-Διεγείρει την πνευματική λειτουργία

-Προλαμβάνουν τον καρκίνο ή καθυστερούν την εξέλιξή του, γιατί περιέχουν Λιγνάνες, που έχουν την ικανότητα να απενεργοποιούν τα ισχυρά οιστρογόνα που ευθύνονται για την ανάπτυξη καρκινικών όγκων στο μαστό, στο αναπαραγωγικό σύστημα (μήτρα) και στο παχύ έντερο.

-Υπάρχουν ικανοποιητικά στοιχεία της χρήσης του για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.

-Προστατεύουν από φλεγμονικές ασθένειες όπως η αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος και η ψωρίαση.

-Ο λιναρόσπορος προστατεύει από τον καρκίνο του μαστού.

-Προστατεύει την καρδιά, μειώνει τη χοληστερίνη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

-Βοηθά στο άσθμα, τους πόνους της περιόδου, τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου αλλά και στην κατάθλιψη.

-Μετριάζει τα συμπτώματα φλεγμονωδών νόσων, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και πιθανώς προστατεύουν από το διαβήτη.

-Συμβάλλει στη μείωση της υψηλής πίεσης.

-Το αφέψημα κάνει καλό στα βρογχικά, στην πνευμονία αλλά και στις πέτρες της χολής.

-Είναι καταπραϋντικό για την γαστρίτιδα και τον ερεθισμένο λαιμό.

-Καθώς το λάδι των σπόρων του είναι πλούσιο σε ακόρεστα λιπαρά οξέα, παρουσιάζει ενδιαφέρον για τη διατροφή της λεγόμενης τρίτης ηλικίας.

-Το λινέλαιο σκοτώνει τα σκουλήκια και τα παράσιτα του εντέρου.

-Δρα κατά της νευροπάθειας και καταπολεμά την κατάθλιψη. Πρόσφατες έρευνες παρουσιάζουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα ως προς τη θεραπευτική του δράση σε ψυχιατρικά και νευρολογικά προβλήματα.

-Αυξάνουν το μεταβολισμό, βοηθούν στην καύση των ανθυγιεινών λιπαρών στο σώμα και προκαλούν θερμογένεση. Κόβουν δε την όρεξη για ανθυγιεινά λίπη.

-Ως άλευρο, ο λιναρόσπορος χρησιμεύει στην παρασκευή μαλακτικών καταπλασμάτων και καταπλασμάτων που βοηθούν την επούλωση πληγών.

-Σαν κατάπλασμα χρησιμοποιείται επίσης, στη θεραπεία της ακμής και του έρπητα.
Άλλες χρήσεις

Χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή από τα μηρυκαστικά αλλά και από τα οικιακά, σκύλους, γάτες κλπ.

Από τα αρχαία χρόνια, το λινάρι χρησιμοποιείται για την παραγωγή των ινών. Στα νεότερα χρόνια, αποτελεί επίσης, ένα βασικό φυτό στην ανάπτυξη της κλωστοϋφαντουργίας.

Τα έλαια του λιναριού μετά από μία διαδικασία που ονομάζεται «ξήρανση» χρησιμοποιούνται στην παραγωγή βερνικιών, λαδόπανων, μελανιών για εκτυπωτές κ.λπ.

Χρησιμοποιείται σαν πρόσθετο στα χρώματα ζωγραφικής.

Παρασκευή – δοσολογία

Ως καθαρτικό

Πάρτε καθημερινά 2 κ.σ λιναρόσπορο που έχετε μουλιάσει σε ένα ποτήρι νερό.
Καταναλώνεται ανάμεσα στα γεύματα.

Ως έγχυμα

Χρησιμοποιήστε 20 γρ. ανά λίτρο νερού για τις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος.

Έπειτα από εμποτισμό (για την αντιμετώπιση των ίδιων παθήσεων)

Βάλτε ίση ποσότητα λιναρόσπορου σε ζεστό νερό και αφήστε τους να εμποτιστούν όλη τη νύχτα. Πιείτε 3 φλιτζάνια καθημερινά.

Ως αφέψημα (εξωτερικά)

Χρησιμοποιήστε το σαν λοσιόν κατά των ερεθισμών του δέρματος.

Κατάπλασμα από αλεύρι λιναριού

Πρέπει να παρασκευαστεί με πρόσφατα αλεσμένο αλεύρι και με νερό χωρίς άλατα. Εφαρμόστε το κατάπλασμα ζεστό και κρατήστε το στη θέση του με ένα ύφασμα ώστε, να διατηρηθεί η θερμοκρασία του, όσο το δυνατόν περισσότερο. Το χρησιμοποιούμε όχι μόνο για τις ασθένειες των πνευμόνων αλλά και για να μαλακώσει το δέρμα, σε περίπτωση ύπαρξης δοθιήνων, αποστημάτων και για την αντιμετώπιση οιδημάτων από διάστρεμμα.
Προφυλάξεις

Καλό θα είναι να αποφεύγεται η πρόσληψη από εγκύους, γυναίκες που θηλάζουν ή έχουν διάφορα γυναικολογικά προβλήματα.

Να αποφεύγεται από τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Crohn και από άνδρες που έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Άτομα επίσης που ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή, να συμβουλεύονται τον θεράποντα ιατρό τους, πριν τη χρήση.

Για την ασφάλειά σας, φροντίστε να καταναλώνετε, το μέγιστο 3-4 κουταλιές της σούπας μη επεξεργασμένους λιναρόσπορους την ημέρα, ολόκληρους ή αλεσμένους. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ο λιναρόσπορος περιέχει κυανογόνο, ένα χημικό συστατικό που ο οργανισμός μας μετατρέπει σε ένα άλλο χημικό συστατικό, το θειοκυάνιο, το οποίο, σε μεγάλες συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στο θυρεοειδή αδένα, να συγκεντρώσει το ιώδιο που χρειάζεται, αυξάνοντας έτσι, τον κίνδυνο για βρογχοκήλη.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες.

Πηγές:

herbscancerhelth.wordpress.com
agroselida.blogspot.gr
medlabgr.blogspot.com
trelogiannis.blogspot.gr

«petit larousse» εκδόσεις Πεδίο Α.Ε

«τα βότανα και η θεραπεία τους» εκδόσεις Αφοί Νάστου
«Φύση & Υγεία» εκδόσεις Κωσταρά

enallaktikidrasi.com


Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου