Κάπαρη.Συλλογή και επεξεργασία.

 

Καπαροχρονιά φέτος στα μέρη μας. Πάντα είχαμε κάπαρες, αλλά
φέτος έχουν γεμίσει τον κόσμο! Και δεν είμαστε ούτε κοντά σε θάλασσα ούτε σε
κακοτράχαλα μέρη… Δεν χρειάζεται να πάρουμε τα βουνά και τα λαγκάδια για να τη μαζέψουμε.

  

 

Με μια βόλτα στην εξοχή μας μαζεύεις κουμπάκια για δυο τουλάχιστον μεγάλα βάζα! Είναι
θαυμαστό να βλέπει κανείς μέσα στη γενική ξεραΐλα του Ιούλη και του Αυγούστου ολάνθιστα φυτά κάπαρης μ’ αυτά τα πανέμορφα, σαν τριαντάφυλλα λουλούδια τους. 

 

 

Στις άκρες των δρόμων , στα λιόφυτα ανάμεσα στα ξερόκλαδα και στους θάμνους απλωμένες και ολόδροσες κάπαρες φορτωμένες ταυτόχρονα με μπουμπούκια,  με λουλούδια και με τα πρώτα αγγουράκια τους. Χαζεύω την ομορφιά τους σε κάθε περίπατο…  

 

 

Μέχρι τα τέλη Αυγούστου, έτσι πάνω κάτω θα είναι, με τα αγγουράκια να υπερισχύουν των μπουμπουκιών στο τέλος της εποχής. Τουρσί γίνονται και τα καπαρόφυλλα και τα αγγουράκια και φυσικά τα μπουμπούκια. Θέλουν τον κόπο τους για να μαζευτούν, αλλά έχουμε ανέξοδα ένα
υπέροχο τουρσί που νοστιμίζει σαλάτες και σάλτσες. 

 

 

Τα έχω κάνει κατά καιρούς όλα αυτά τα τουρσιά αλλά ο φετινός τρόπος είναι ο πιο εύκολος και ομολογουμένως από τους πιο επιτυχημένους. Μου  τον είπε ένας καλός γείτονας που είχε δουλέψει σε μια πολύ δραστήρια μονάδα τυποποίησης που υπήρχε στο παρελθόν  στην περιοχή μας  και  έφτιαχνε  κάπαρη, ελιές, αμπελόφυλλα κλπ.  Μπορεί η μονάδα αυτή να μην υπάρχει πια μετά από την αναδιάρθρωση (ήταν για καλό άραγε; ) των δραστηριοτήτων του τόπου μας,  αλλά η συνταγή έμεινε!    Μου είπε  μάλιστα και τα γράδα άλμης που έβαζαν τότε τα καπαρόκουμπα  (δεν συγκράτησα τον αριθμό) , την ξεχνούσαν για λίγες μέρες και μετά την έβαζαν σε πιο αραιή άλμη με λίγο ξύδι . 

 

 

Τώρα έχει προσαρμόσει τις ποσότητες των υλικών σε …οικιακή κλίμακα και αυτές τις αναλογίες μου έδωσε.  Γι αυτό χαρακτήρισα επαγγελματική τη μέθοδο.  Δεν περίμενα ότι με τόσο λίγο κόπο (κανένα
άλλαγμα νερού!)  θα ξεπίκριζε τόσο η κάπαρη. Εγώ την άφησα στην πρώτη άλμη 17 μέρες και δεν πικρίζει καθόλου! Ας δούμε λοιπόν πώς γίνεται.

 

 

 

Υλικά:

 

Κάπαρη (μπουμπούκια )

Αλάτι  ημίχοντρο
(ριζάτο)

Ξύδι

Ελαιόλαδο

(οι ποσότητες παρακάτω)

 

Επί το έργον:

 

 

Πλένουμε τα μπουμπούκια καλά γιατί συνήθως έχουν σκόνη.  Τα βάζουμε σε ένα μπουκάλι νερού
του 1,5 λίτρου αφήνοντας κενά τα τελευταία 8-10 εκατοστά.

 

 

Προσθέτουμε 2  γεμάτες (όχι κοφτές) κουταλιές αλάτι και γεμίζουμε το
μπουκάλι με νερό. 

 

Το κλείνουμε και το αφήνουμε σε οριζόντια θέση για 15 μέρες (+2 ή -2) , γυρίζοντάς
το κάθε μέρα 1-2 βόλτες  για να διαλυθεί
το αλάτι , αλλά και για να βρέχεται η κάπαρη που ανεβαίνει στην κορυφή.  

 

 

Η
κάπαρη θα αλλάξει χρώμα και θα γίνει λαδοπράσινη. Με ένα μαχαίρι
σχίζουμε το μπουκάλι   (προσεχτικά γιατί έχει
γίνει μια μικρή ζύμωση και θα πεταχτούν εδώ κι εκεί τα μπουμπούκια μας) και
αδειάζουμε την κάπαρη σε στραγγιστήρι. 

 

 

Φτιάχνουμε καινούρια άλμη : Σε 1,5 κούπα νερό διαλύουμε 1 κοφτή κουταλιά αλάτι. Προσθέτουμε μισή κούπα
ξύδι.  

 

 

Βάζουμε τα κουμπάκια της κάπαρης
σε καθαρά βάζα και προσθέτουμε το διάλυμα άλμης-ξυδιού μέχρι  2 εκατοστά πιο κάτω από το σημείο που φτάνει
η κάπαρη.

 

 

Συμπληρώνουμε με ελαιόλαδο και κλείνουμε τα βάζα. Σε 3-4 μέρες είναι
έτοιμη προς κατανάλωση.

 

 

Παρατηρήσεις:

 

1)Οι ποσότητες που έδωσα αφορούν την κάπαρη που περιέχεται
σε ένα μπουκάλι του 1,5 λίτρου. Τις προσαρμόζουμε αναλόγως…

 

2)Αν μας αρέσουν πιο ξυδάτα τα τουρσιά μας, ελαττώνουμε το
νερό στην άλμη και αυξάνουμε το ξύδι.

 

3)Επειδή το ριζάτο αλάτι δεν διαλύεται γρήγορα , το βάζο
μαζί με το νερό στο multi και πατάω 1-2 φορές το κουμπί… Το ζέστα μα του νερού και η
αναμονή να κρυώσει μετά εντελώς για να το χρησιμοποιήσω είναι χρονοβόρα
διαδικασία.

 

4)Τα μπουκάλια με την κάπαρη τα βάζουμε σε μέρος που
βλέπουμε για να θυμόμαστε να τα κυλάμε πότε πότε. Ο πάγκος της κουζίνας είναι
μια χαρά αλλά και ένα σκιερό σημείο στη βεράντα μας.

Πηγή>http://www.cretangastronomy.gr/