Ξήρανση ράχης: Η διαταραχή της ισορροπίας στη θρέψη του αμπελιού

Είναι μη παρασιτική «ασθένεια» που φαίνεται να έχει σχέση με την διαταραχή της ισορροπίας Ασβεστίου – Μαγνησίου – Καλίου, στη θρέψη του αμπελιού. Εμφανίζεται την περίοδο της ωρίμανσης των βοτρύων και σε περίπτωση μεγάλης προσβολής, η απώλεια της παραγωγής μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλή.

Στο ακραίο τμήμα του τσαμπιού οι ράγες μαραίνονται (μη τροφοδότηση με νερό) και στη συνέχεια η ράχη συρρικνώνεται και τελικά ξεραίνεται. Οι κλιματολογικές συνθήκες επιδρούν θετικά ή αρνητικά στην εμφάνιση της «ασθένειας».

Καλλιεργητικά μέτρα

Καλλιεργητικά μέτρα που μπορεί να επιδράσουν θετικά στην προληπτική αντιμετώπισή της:

• Βελτίωση της υφής και της γονιμότητας του εδάφους με προσθήκη οργανικής ουσίας για την καλύτερη τροφοδοσία των πρέμνων με νερό.
• Κατάλληλο κλάδεμα και βλαστολόγημα (ζωηρά πρέμνα με γρήγορα αναπτυσσόμενη βλάστηση παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευαισθησία.
• Αποφυγή πλούσιας λίπανσης (ιδιαίτερα της καλιούχου).

Σε αμπελώνες που υπάρχει το πρόβλημα να γίνεται επέμβαση με άλατα μαγνησίου, η οποία να επαναληφθεί μετά από 10-15 μέρες. Να γίνεται καλή διαβροχή των σταφυλιών.

Πηγή>http://www.ellinikigeorgia.gr/