Η καλλιέργεια της ροδακινιάς

H καλλιέργεια της ροδακινιάς είναι μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα, με τα επιτραπέζια ροδάκινα να καλλιεργούνται σε ποσοστό 40% και τα βιομηχανικά ροδάκινα σε ποσοστό 60%.

Η ροδακινιά ζει 30 χρόνια κατά μέσο όρο, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και ανάλογα με το υποκείμενο της ποικιλίας. Αποδίδει καρπούς μετά το τρίτο χρόνο από τη φύτευση της, των οποίων η ποιότητα είναι καλύτερη σε περιοχές όπου τα καλοκαίρια είναι ζεστά και οι χειμώνες ήπια κρύοι.

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις

Η ροδακινιά είναι δέντρο που του είναι απαραίτητη η έντονη ηλιοφάνεια και θερμότητα έτσι ώστε να παράγει καρπούς. Είναι απαραίτητο το ξηρό και ζεστό καλοκαίρι με θερμοκρασίες που να φτάνουν ακόμη και τους 35 βαθμούς Κελσίου περίπου. Οι περιοχές με αυξημένη υγρασία είναι καλό να μη προτιμούνται διότι είναι δύσκολο έως αδύνατο να καταπολεμηθούν κάποιες μυκητολογικές ασθένειες. Αναπτύσσεται σε έδαφος ελαφρύ, που στραγγίζει και αερίζεται καλά και όχι ασβεστούχο, γιατί θα έχει μόνιμο πρόβλημα από έλλειψη σιδήρου. Η κατάλληλη κλίμακα pH είναι από 5.2 μέχρι 6.8. Πάντως η ροδακινιά ανήκει στη κατηγορία των φυτών με μικρή ανθεκτικότητα στα άλατα εδάφους αλλά και στο αρδευτικό νερό.

Λίπανση

Η ροδακινιά χρειάζεται σε μεγάλες ποσότητες αζώτου και καλίου και μικρότερες ποσότητες φωσφόρου. Όσον αφορά τις ποσότητες λιπάσματος με άζωτο αυτό μπορεί να υπολογιστεί κατά τη διάρκεια των ετών με τον εξής τρόπο. Το 1ο έτος χρειάζονται 70 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο, το 2ο έτος χρειάζονται 140 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο, το 3ο έτος χρειάζονται 210 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο, το 4ο έτος χρειάζονται 470 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο, το 5ο έτος χρειάζονται 730 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο και το 6ο έτος χρειάζονται 1000 γραμμάρια λιπάσματος ανά δέντρο. Το πρώτο έτος η ποσότητα αυτή δίνεται με τα πρώτα 2-3 ποτίσματα. Όσον αφορά το κάλιο πρέπει να γίνει χρήση ή θειικού καλίου ή χλωριούχου καλίου και η λίπανση με φώσφορο επιβάλλεται να γίνεται περιοδικά κάθε 2ο ή 3ο έτος.

Ροδακινιές σε θερμοκήπιο στη βόρεια Κίνα

Άρδευση

Είναι απαιτητική σε νερό καθ’ όλη τη βλαστική περίοδο αλλά ιδιαίτερα από την περίοδο σκλήρυνσης του πυρήνα έως την πλήρη ωρίμανση του καρπού ((Μάιο έως τον Σεπτέμβριο). Αντίθετα η περίσσεια νερού, προκαλεί ζημιά στο ριζικό της σύστημα, κυρίως στα εδάφη με κακή αποστράγγιση. Η ποσότητα και η συχνότητα των ποτισμάτων καθορίζονται από τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, τους ανέμους και την ποικιλία που έχουμε επιλέξει. Σε κάθε περίπτωση, τα ποτίσματα πρέπει να είναι τακτικά γιατί τα ακανόνιστα ποτίσματα δημιουργούν προβλήματα στο δέσιμο και στην ανάπτυξη των καρπών.

Συγκομιδή

Η συγκομιδή των ροδάκινων αρχίζει στα τέλη Μαΐου και ολοκληρώνεται στα τέλη Σεπτεμβρίου στη Β. Ελλάδα. Βασικό κριτήριο για την έναρξη συγκομιδής μιας ποικιλίας είναι ο βαθμός ωρίμανσης του καρπού.
Ο καρπός θεωρείται έτοιμος για συγκομιδή όταν έχει το μέγεθος και το χρώμα που προστάζει η ποικιλία και έχει πλούσιο άρωμα. Συνήθως τα φρούτα συλλέγονται 1-2 μέρες νωρίτερα προκειμένου να είναι πιο σκληρά ώστε να αντέξουν τη συσκευασία, μεταφορά και παραμονή στο μανάβικο προτού καταστραφούν. Συνήθως το ροδάκινο διατηρεί τη σφριγηλότητα του για 2-3 μέρες εκτός ψυγείου και 5-7 μέρες εντός οικιακού ψυγείου.

Εξαγωγές

Η ροδακινο-καλλιέργεια συνεισφέρει σημαντικά στην ελληνική οικονομία καθώς τα ροδάκινα είναι από τα κυριότερα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας μας. Τα ελληνικά ροδάκινα εξάγονται στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η μεγαλύτερη εξαγωγή γίνεται προς τη Ρωσία που απορροφά σχεδόν το 90% των εξαγωγών, σε σημαντικά όμως χαμηλότερη τιμή. Τα μεταποιημένα ροδάκινα (κομπόστες, μαρμελάδες, χυμός) εξάγονται με επιτυχία μέχρι και τις Η.Π.Α. όπου η ελληνική κομπόστα ροδάκινου τείνει να εκτοπίσει από την εγχώρια αγορά την τοπική παραγωγή κομπόστας κυρίως λόγω της χαμηλότερης τιμής της.

Πηγή:http://agrosimvoulos.gr