Ρέβα ή Μεγάλο ρεπάνι ή Γουλί

Brassica rapa

Η ρέβα ή γουλί ήταν διαδεδομένο λαχανικό στους Ελληνιστικούς και τους Ρωμαϊκούς χρόνους και η καταγωγή του φυτού πιστεύεται πως είναι από περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας. Στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο λαχανικό αλλά και παγκοσμίως δεν καταναλώνεται πολύ αφού η διογκωμένη ρίζα του είναι σκληρή και έχει πολλές ίνες. Η ρέβα καλλιεργείται για τη διογκωμένη ρίζα της, ενώ βρώσιμα είναι και τα νεαρά φύλλα, όσο διατηρούνται τρυφερά και οι ανθοταξίες. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες με λευκή, ρόδινη, πράσινη ή βιολετί διογκωμένη ρίζα.

Οι μικρές ποικιλίες ρέβας προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο ενώ οι μεγαλόσωμες για ζωοτροφή. Η ρέβα αναπτύσσεται καλά σε ήπια υγρά κλίματα αφού δεν αντέχει τη ζέστη. Χρειάζεται έδαφος αργιλώδες και πλούσιο σε οργανική ουσία, με καλή αποστράγγιση.

Στο λαχανόκηπο φυτεύεται σε ημισκιερά σημεία, γιατί σε ηλιόλουστες θέσεις, η ρίζα δημιουργεί περισσότερες ίνες. Σπέρνεται κατευθείαν στο χωράφι ή το λαχανόκηπο, όπως και το ρεπανάκι, σε βάθος 1-2 cm. Η εποχή σποράς αρχίζει στα μέσα της Άνοιξης και συνεχίζει έως και τον Σεπτέμβριο. Η σπορά γίνεται σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 30 cm και οι σπόροι κάθε γραμμής σπέρνονται ανά 20 cm. Συνήθως ανοίγονται τα αυλάκια φύτευσης και σπέρνονται οι σπόροι κατά μήκους των αυλακιών, ο ένας κοντά στον άλλο και μόλος βλαστήσουν αραιώνονται ώστε τα φυτά να έχουν τις σωστές αποστάσεις. Το αραίωμα πραγματοποιείται όταν τα νεαρά φυτά της ρέβας αποκτήσουν το τέταρτο φύλλο τους. Οι καλλιεργητικές  φροντίδες, η άρδευση και η λίπανση πραγματοποιούνται όπως και στα υπόλοιπα σταυρανθή. Οι διογκωμένες ρίζες της ρέβας συγκομίζονται σταδιακά όταν φτάσουν το επιθυμητό μέγεθος και πριν ξυλοποιηθούν. Ένα με τρεις μήνες μετά τη σπορά μπορεί να αρχίσει και η συγκομιδή των ώριμων φύλλων.

Πηγή:http://www.gardenguide.gr