Του Νίκου Κατσαρού
Μία σημαντική κατάκτηση των ελαιοπαραγωγών ολοκληρώνεται από την 1η Ιανουαρίου του 2018 όπου το ελαιόλαδο στα εστιατόρια της χώρας θα προσφέρεται εμφιαλωμένο σε συσκευασίες των 100 ml ή των 250 ml σε μη επαναχρησιμοποιούμενες πλαστικές φιάλες. Οι φιάλες αυτές στην ετικέτα θα αναφέρουν το όνομα και την διεύθυνση του παραγωγού και φυσικά όλα τα υποχρεωτικά από τον νόμο χαρακτηριστικά του ελαιολάδου, οξύτητα κλπ. Η χρέωση ή μη του εμφιαλωμένου ελαιολάδου αφήνεται στον ιδιοκτήτη του εστιατορίου. Επισημαίνεται ότι με το μέτρο αυτό έχει συμφωνήσει και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (Π.Ο.Ε.Σ.Ε.). Η παραπάνω ρύθμιση θα περιλαμβάνεται στις καινούργιες αγορανομικές διατάξεις, στους κανόνες Διακίνησης και Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών (ΔΙΕΠΠΥ), όπως έχουν μετονομαστεί εδώ και λίγα χρόνια, που πρόκειται να εκδοθούν το προσεχές διάστημα. Η σχετική δημόσια διαβούλευση επί των νέων ΔΙΕΠΠΥ έχει ολοκληρωθεί από τις 24 Απριλίου 2017, όμως τώρα αναμένεται να υπογραφεί η σχετική υπουργική απόφαση.
Υπολογίζεται ότι ετησίως περίπου 10.000 τόνοι ελαιόλαδο, θα πρέπει να συσκευάζονται και να διατίθενται στα εστιατόρια για κατανάλωση στο τραπέζι. Αποδεκτό θα είναι πλέον μόνο το ελαιόλαδο με ετικέτα και προδιαγραφές.
Τα πλεονεκτήματα από το μέτρο αυτό είναι πολλά και σημαντικά:
Α. Θα συντελέσει στην προστασία της υγείας των καταναλωτών, αφού στα εστιατόρια θα υπάρχει μόνο το εμφιαλωμένο και όχι αυτό στο επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι εκτεθειμένο στον ήλιο και τον αέρα και με άγνωστα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Β. Θα συντελέσει στην αποφυγή της νοθείας του ελαιολάδου και θα ευνοήσει την εμπορία τυποποιημένου ελαιολάδου και όχι το ελαιόλαδο χύμα.
Γ. Θα ευνοήσει τους παραγωγούς ελαιολάδου και ιδιαίτερα τους μικρούς παραγωγούς, αφού το προϊόν τους θα προβάλλεται επώνυμα από τα εστιατόρια όλης της χώρας.
Δ. Θα ευνοήσει τους τυποποιητές ελαιολάδου και ιδιαίτερα τους μικρούς, αφού υποχρεωτικά θα αυξηθεί η συνολική η ποσότητα του τυποποιημένου ελαιολάδου.
Ε. Θα αναβαθμίσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προσφερομένων εδεσμάτων στα εστιατόρια, αφού πολλά ήδη ενημερώνουν τους πελάτες «Μαγειρεύουμε Μόνο με Ελαιόλαδο» αλλά θα βελτιώσει και την συνολική τους εικόνα.
ΣΤ. Θα ευνοήσει την οικονομία της χώρας, αφού θα περιορισθούν οι εξαγωγές ελαιολάδου χύμα κυρίως προς Ιταλία και Ισπανία και θα αυξηθεί η παραγωγή τυποποιημένου ελαιολάδου που τα τελευταία .λόγω της οικονομικής χρήσης έχει μειωθεί από 34% σε 22%.
Βέβαια το μέτρο αυτό έρχεται με καθυστέρηση. Πριν πέντε περίπου χρόνια το ευρωκοινοβούλιο είχε ψηφίσει αυτήν την διάταξη αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκε από την ευρωπαϊκή επιτροπή λόγω αντιδράσεων των βορείων χώρων. Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου, (ΣΕΒΙΤΕΛ) ξεκίνησε τότε δυναμικά μια εκστρατεία για την καθιέρωση του μέτρου στην χώρα μας. Τότε είχα γράψει και εγώ πολλά άρθρα και προτείνει ψηφίσματα που εγκρίθηκαν ομόφωνα σε συνέδρια ελαιολάδου αλλά και υπομνήματα και παραστάσεις στο ΥΠΑΑΤ. Είχα συγκεκριμένα προτείνει ότι μπορούσαμε ως χώρα να εφαρμόσουμε το μέτρο αυτό μεμονωμένα ως χώρα-μέλος της Ε.Ε. Kάτι πού έκανε η Ιταλία, η Ισπανία από το 2014 και στην συνέχεια η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Μάλτα, όχι όμως και η Ελλάδα που σχετική πρόταση απορρίφθηκε από επιτροπή του ελληνικού κοινοβουλίου.
Υπάρχει και ένα σοβαρό πρόβλημα στην όλη προσπάθεια. Ενώ η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων , Π.Ο.Ε.Σ.Ε, δηλαδή ο κλάδος των εστιατορίων, ομόφωνα υιοθέτησε το μέτρο από την πρώτη στιγμή, δεν συνέβη το ίδιο και με τα εστιατόρια των ξενοδοχείων. Πιστεύω ότι το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Τουριστικών Επαγγελμάτων, Σ.Ε.Τ.Ε. και το Υπουργείο Τουρισμού, πρέπει να μεσολαβήσουν ώστε ο χρυσός της ελληνικής γης να αναγνωρισθεί και να επικρατήσει παγκόσμια.
Υπολογίζεται ότι ετησίως περίπου 10.000 τόνοι ελαιόλαδο, θα πρέπει να συσκευάζονται και να διατίθενται στα εστιατόρια για κατανάλωση στο τραπέζι. Αποδεκτό θα είναι πλέον μόνο το ελαιόλαδο με ετικέτα και προδιαγραφές.
Τα πλεονεκτήματα από το μέτρο αυτό είναι πολλά και σημαντικά:
Α. Θα συντελέσει στην προστασία της υγείας των καταναλωτών, αφού στα εστιατόρια θα υπάρχει μόνο το εμφιαλωμένο και όχι αυτό στο επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι εκτεθειμένο στον ήλιο και τον αέρα και με άγνωστα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Β. Θα συντελέσει στην αποφυγή της νοθείας του ελαιολάδου και θα ευνοήσει την εμπορία τυποποιημένου ελαιολάδου και όχι το ελαιόλαδο χύμα.
Γ. Θα ευνοήσει τους παραγωγούς ελαιολάδου και ιδιαίτερα τους μικρούς παραγωγούς, αφού το προϊόν τους θα προβάλλεται επώνυμα από τα εστιατόρια όλης της χώρας.
Δ. Θα ευνοήσει τους τυποποιητές ελαιολάδου και ιδιαίτερα τους μικρούς, αφού υποχρεωτικά θα αυξηθεί η συνολική η ποσότητα του τυποποιημένου ελαιολάδου.
Ε. Θα αναβαθμίσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προσφερομένων εδεσμάτων στα εστιατόρια, αφού πολλά ήδη ενημερώνουν τους πελάτες «Μαγειρεύουμε Μόνο με Ελαιόλαδο» αλλά θα βελτιώσει και την συνολική τους εικόνα.
ΣΤ. Θα ευνοήσει την οικονομία της χώρας, αφού θα περιορισθούν οι εξαγωγές ελαιολάδου χύμα κυρίως προς Ιταλία και Ισπανία και θα αυξηθεί η παραγωγή τυποποιημένου ελαιολάδου που τα τελευταία .λόγω της οικονομικής χρήσης έχει μειωθεί από 34% σε 22%.
Βέβαια το μέτρο αυτό έρχεται με καθυστέρηση. Πριν πέντε περίπου χρόνια το ευρωκοινοβούλιο είχε ψηφίσει αυτήν την διάταξη αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκε από την ευρωπαϊκή επιτροπή λόγω αντιδράσεων των βορείων χώρων. Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου, (ΣΕΒΙΤΕΛ) ξεκίνησε τότε δυναμικά μια εκστρατεία για την καθιέρωση του μέτρου στην χώρα μας. Τότε είχα γράψει και εγώ πολλά άρθρα και προτείνει ψηφίσματα που εγκρίθηκαν ομόφωνα σε συνέδρια ελαιολάδου αλλά και υπομνήματα και παραστάσεις στο ΥΠΑΑΤ. Είχα συγκεκριμένα προτείνει ότι μπορούσαμε ως χώρα να εφαρμόσουμε το μέτρο αυτό μεμονωμένα ως χώρα-μέλος της Ε.Ε. Kάτι πού έκανε η Ιταλία, η Ισπανία από το 2014 και στην συνέχεια η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Μάλτα, όχι όμως και η Ελλάδα που σχετική πρόταση απορρίφθηκε από επιτροπή του ελληνικού κοινοβουλίου.
Υπάρχει και ένα σοβαρό πρόβλημα στην όλη προσπάθεια. Ενώ η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων , Π.Ο.Ε.Σ.Ε, δηλαδή ο κλάδος των εστιατορίων, ομόφωνα υιοθέτησε το μέτρο από την πρώτη στιγμή, δεν συνέβη το ίδιο και με τα εστιατόρια των ξενοδοχείων. Πιστεύω ότι το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Τουριστικών Επαγγελμάτων, Σ.Ε.Τ.Ε. και το Υπουργείο Τουρισμού, πρέπει να μεσολαβήσουν ώστε ο χρυσός της ελληνικής γης να αναγνωρισθεί και να επικρατήσει παγκόσμια.
*Ο Νίκος Κατσαρός είναι π. Πρόεδρος ΕΦΕΤ, Διευθυντής Τμήματος Διατροφολογίας NewYorkCollege, Επιστημονικός Συνεργάτης ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου