O Δάκος της ελιάς είναι το σοβαρότερο πρόβληµα που αντιµετωπίζει η ελαιοπαραγωγή στην Ελλάδα και σ’ όλες τις χώρες της Mεσογείου. H ζηµιά που προκαλεί στον καρπό, αν δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα προφυλακτικά µέτρα, είναι δυνατό να κοστίσει πάνω από το 50-60% της παραγωγής. H ζηµιά είναι ποσοτική και ποιοτική, διότι υποβαθµίζει την ποιότητα των επιτραπέζιων ποικιλιών ελιάς, καθώς και την ποιότητα του παραγόµενου ελαιόλαδου µε την αύξηση της οξύτητάς του. O Δάκος τρέφεται αποκλειστικά από τον καρπό της ελιάς. Όλες οι ποικιλίες γενικά προσβάλλονται από το Δάκο, άλλες σε µικρότερο
και άλλες σε µεγαλύτερο βαθµό.
Πολλoί παραγωγοί-καλλιεργητές αλλά και ιδιώτες προτιμούν βιολογικούς τρόπους για την αντιμετώπιση του δάκου, αποφεύγοντας τους χημικούς ψεκασμούς. Η οικολογική αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους.
Α. Προληπτικός ψεκασμός με κάποιο από τα βιολογικά εντομοκτόνα, όπως το φυσικό πύρεθρο, που κυκλοφορούν στην αγορά. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παρακολούθηση του πληθυσμού του εντόμου, ώστε οι ψεκασμοί να πραγματοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή.
Β. Ψεκασμός ή σκόνισμα, με σκόνη πετρωμάτων (ζεόλιθος πούδρα) που δημιουργεί στον καρπό της ελιάς ένα στρώμα σκόνης, όχι τόσο φιλικό για το δάκο. Η χρήση του ζεολίθου είναι αρκετά αποτελεσματική, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι οι ψεκασμένες ελιές δεχόνται λιγότερες επιθέσεις από τον δάκο, άρα ο καρπός παραμένει φαγώσιμος και χωρίς στίγματα. Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η εικόνα των «σκονισμένων» δέντρων στον κήπο και η ανάγκη για επαναλήψη του ψεκασμού έπειτα από δυνατή βροχή.
Γ. Χρησιμοποίηση παγίδων. Στην αγορά κυκλοφορούν τριών ειδών παγίδες. Ο πρώτος τύπος παγίδας αποτελείται από ένα χάρτινο σακουλάκι που στο εσωτερικό του περιέχει τροφικό ελκυστικό, ενώ το εξωτερικό του είναι εμποτισμένο με χημικό εντομοκτόνο. Η παγίδα κρεμιέται στο δέντρο της ελιάς, μία ανά δέντρο και η λειτουργία της είναι απλή. Το έντομο έλκεται από το περιεχόμενο της παγίδας, αλλά ακουμπώντας στην εξωτερική της επιφάνεια, θανατώνεται από το εντομοκτόνο.
Ο δεύτερος τύπος παγίδας αποτελείται από ειδικό πλαστικό ή γυάλινο μπουκάλι, μέσα στο οποίο προσθέτουμε το υδατοδιάλυτο υγρό (ΕΝΤΟΜΕΛΑ ή DACUS BAIT 100). Το εντομοελκυστικό υγρό προσελκύει το δάκο ο οποίος εισέρχεται στην παγίδα, εγκλωβίζεται και θανατώνεται. Η παγίδα αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές, ανανεώνοντας το υγρό όταν γεμίσει από έντομα.
Ο τρίτος τύπος παγίδας αποτελείται από ένα πλαστικό δοχείο σε σχήμα σφαίρας με διάφανο καπάκι, που στο εσωτερικό του τοποθετούμε κάποιο τροφικό ελκυστικό. Το έντομο μπαίνει στο εσωτερικό της παγίδας από την οποία δεν μπορεί να βγεί και εγκλωβίζεται. Iσως είναι ο καταλληλότερος τύπος παγίδας για τον ερασιτέχνη-ιδιώτη που έχει λίγα ελαιόδεντρα στο κήπο ή στο εξοχικό του. Επίσης, δίνεται η δυνατότητα, αλλάζοντας το ελκυστικό, να τη χρησιμοποιήσουμε και για άλλα έντομα, όπως σφήκες, οικιακές μύγες κ.λπ.
Πολλoί παραγωγοί-καλλιεργητές αλλά και ιδιώτες προτιμούν βιολογικούς τρόπους για την αντιμετώπιση του δάκου, αποφεύγοντας τους χημικούς ψεκασμούς. Η οικολογική αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς μπορεί να γίνει με τους εξής τρόπους.
Α. Προληπτικός ψεκασμός με κάποιο από τα βιολογικά εντομοκτόνα, όπως το φυσικό πύρεθρο, που κυκλοφορούν στην αγορά. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παρακολούθηση του πληθυσμού του εντόμου, ώστε οι ψεκασμοί να πραγματοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή.
Β. Ψεκασμός ή σκόνισμα, με σκόνη πετρωμάτων (ζεόλιθος πούδρα) που δημιουργεί στον καρπό της ελιάς ένα στρώμα σκόνης, όχι τόσο φιλικό για το δάκο. Η χρήση του ζεολίθου είναι αρκετά αποτελεσματική, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι οι ψεκασμένες ελιές δεχόνται λιγότερες επιθέσεις από τον δάκο, άρα ο καρπός παραμένει φαγώσιμος και χωρίς στίγματα. Τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η εικόνα των «σκονισμένων» δέντρων στον κήπο και η ανάγκη για επαναλήψη του ψεκασμού έπειτα από δυνατή βροχή.
Γ. Χρησιμοποίηση παγίδων. Στην αγορά κυκλοφορούν τριών ειδών παγίδες. Ο πρώτος τύπος παγίδας αποτελείται από ένα χάρτινο σακουλάκι που στο εσωτερικό του περιέχει τροφικό ελκυστικό, ενώ το εξωτερικό του είναι εμποτισμένο με χημικό εντομοκτόνο. Η παγίδα κρεμιέται στο δέντρο της ελιάς, μία ανά δέντρο και η λειτουργία της είναι απλή. Το έντομο έλκεται από το περιεχόμενο της παγίδας, αλλά ακουμπώντας στην εξωτερική της επιφάνεια, θανατώνεται από το εντομοκτόνο.
Ο δεύτερος τύπος παγίδας αποτελείται από ειδικό πλαστικό ή γυάλινο μπουκάλι, μέσα στο οποίο προσθέτουμε το υδατοδιάλυτο υγρό (ΕΝΤΟΜΕΛΑ ή DACUS BAIT 100). Το εντομοελκυστικό υγρό προσελκύει το δάκο ο οποίος εισέρχεται στην παγίδα, εγκλωβίζεται και θανατώνεται. Η παγίδα αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές, ανανεώνοντας το υγρό όταν γεμίσει από έντομα.
Ο τρίτος τύπος παγίδας αποτελείται από ένα πλαστικό δοχείο σε σχήμα σφαίρας με διάφανο καπάκι, που στο εσωτερικό του τοποθετούμε κάποιο τροφικό ελκυστικό. Το έντομο μπαίνει στο εσωτερικό της παγίδας από την οποία δεν μπορεί να βγεί και εγκλωβίζεται. Iσως είναι ο καταλληλότερος τύπος παγίδας για τον ερασιτέχνη-ιδιώτη που έχει λίγα ελαιόδεντρα στο κήπο ή στο εξοχικό του. Επίσης, δίνεται η δυνατότητα, αλλάζοντας το ελκυστικό, να τη χρησιμοποιήσουμε και για άλλα έντομα, όπως σφήκες, οικιακές μύγες κ.λπ.
Πηγή http://www.geoponiko-parko.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου