Ο κ. Κώτσιρας εξήγησε στο olivenews.gr τι είναι η επιπλέουσα υδροπονία:
Ιστ
ορία, περιγραφή του συστήματος επιπλεύσεωςΑποτελεί ένα από τα πλέον εξελιγμένα συστήματα υδατοκαλλιεργειών χαμηλού κόστους και είναι κατάλληλο κυρίως για την καλλιέργεια φυλλωδών λαχανικών υπό κάλυψη.
Η πλέον ευδιάκριτη διαφορά του συστήματος αυτού είναι ότι ο ακριβής έλεγχος του κλίματος και η ενσωμάτωση του συμπληρωματικού φωτισμού (όπου χρειάζεται), εξασφαλίζουν την ταχεία ανάπτυξη των φυτών καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεγαλύτερη παραγωγή του συστήματος επιπλεύσεως σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο από τα υπάρχοντα υδροπονικά συστήματα. Για παράδειγμα, η στρεμματική απόδοση του συστήματος αυτού μπορεί να προσεγγίσει τα 900-1000 μαρούλια την ημέρα 7 για ημέρες την εβδομάδα. Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή είναι περίπου 30-35 ημέρες (μέσο βάρος μαρουλιού κατά τη συγκομιδή 250-350 g).
H ετήσια παραγωγή του συστήματος αυτού ανά μονάδα επιφάνειας είναι περίπου 56kg ανά m2.
Τα φυτά ουσιαστικά καλλιεργούνται σε επιπλέουσες ‘’σχεδίες’’ που είναι κατασκευασ μένες από ελαφρά συνθετικά υλικά (π.χ. εξηλασμένη πολυστερίνη). Οι σχεδίες αυτές επιπλέουν στο θρεπτικό διάλυμα μέσα σε ειδικά κατασκευασμένες δεξαμενές. Οι δεξαμενές στεγανοπ οιο ύνται μέσω της επιστρώσεως φύλλων πολυαιθυλενίου και γεμίζονται με θρεπτικό διάλ υμα. Μια παραλλαγή του συστήματος αυτού είναι η χρήση καναλιών αντί δεξαμενής. Το ύψος πληρώσεως της δεξαμενής ή των καναλιών με θρεπτικό διάλυμα, ποικίλει ανάλογα με το ακολουθούμενο σύστημα (συνήθως από 5-30 cm).
Τα σπορόφυτα αναπτύσσονται με τους κλασσικούς τρόπους σε δίσκους με διάφορα υποστρώματα (πετροβάμβακας, περλίτης, βερμικουλίτης, ή οργανικά υποστρώματα).
Όταν τα φυτά φθάσουν το στάδιο της μεταφυτ εύσεως, τοποθετούνται στις ‘’σχεδίες’’ στις οποίες έχουν δημιουργηθεί οι αντίστοιχες υποδοχές. Οι σχεδίες αποτελούν ουσιαστικά το μέσο στήριξης των φυτών και οι ρίζες των φυτών ‘’κρέμονται’’ προς το θρεπτικό διάλυμα. Με αυτόν τον τρόπο οι ρίζες βρίσκονται σε ένα περιβάλλον ιδανικής συνθέσεως και επομένως το φυτό παρουσιάζει μία αλματώδη ανάπτυξη, που μόνο περιορισμό έχει την γενετική ταχύτητα μεταβολισμού του φυτού. Η σύσταση του διαλύματος σε θρεπτικά στοιχεία ελέγχεται συνεχώς μέσω των συστημάτων αυτόματου ελέγχου (όπως και στα κλασσικά υδροπονικά συστήματα) και διορθώνεται κατάλληλα έτσι ώστε το φυτό να δέχεται την ιδανική θρέψη σε όλα τα στάδια αναπτύξεώς του.
Παράλληλα, με συχνές εγχύσεις αέρα στην δεξαμενή καλλιέργειας (μέσω της συνεχούς ή διακοπτόμενης ανακυκλώσεως του θρεπτικού διαλύματος, μέσω ειδικών αεροσυμπιεστών ή με άλλους τρόπους) επιτυγχάνεται ο επαρκής αερισμός του διαλύματος και του ριζικού συστήματος του φυτών, γεγονός που προκαλεί την μέγιστη δυνατή επιτάχυνση του ρυθμού αναπτύξεως.
Το αποτέλεσμα είναι να λαμβάνονται ποσοτικά μεγαλύτερες, ποιοτικά καλύτερες και αριθμητικά περισσότερες καλλιέργειες ανά έτος, από οποιοδήποτε άλλο γνωστό σύστημα καλλιέργειας.
Πλεονεκτήματα
Επιπροσθέτως, πέραν της υψηλότερης παραγωγής και καλύτερης ποιότητας, το σύστημα αυτό έχει και πολλά άλλα πλεονεκτήματα όπως:
• Εύκολη εγκατάσταση.
• Αριστοποιείται η χρήση του νερού.
• Δεν χρειάζονται πολλά εργατικά (φύτευση, συγκομιδή, τυποποίηση).
• Οι απαιτήσεις συντηρήσεως του συστήματος είναι μικρές και η πραγματοποίηση εργασιών είναι εύκολη.
• Παρέχεται η δυνατότητα αναβαθμίσεως.
• Είναι αποτελεσματικότερο και ασφαλέστερο από το ΝFT ή και από άλλα υδροπονικά συστήματα, σε χώρες με θερμό κλίμα.
• Παρέχεται η δυνατότητα παραγωγής υψηλής ποιότητας φυλλωδών λαχανικών.
• Πρωίμιση της καλλιέργειας (πχ μαρούλι σε 20-35 ημέρες από τη μεταφύτευση).
• Παρέχεται η δυνατότητα αρίστου χρονισμού της παραγωγής (πολύ σημαντική παράμετρος διαθέσεως των προϊόντων).
• Το κόστος λειτουργίας είναι χαμηλό και ταχύτατα αποσβέσιμο.
• Παρέχεται η δυνατότητα αυτοματοποιήσεως πολλών διαδικασιών (σποράς, μεταφυτεύσεως, συλλογής, κλπ) γεγονός το οποίο επιτρέπει την διατήρηση του λειτουργικού κόστους σε χαμηλά επίπεδα.
• Επιτυγχάνονται υψηλές πυκνότητες φυτεύσεως και επομένως καλύτερης εκμεταλλεύσεως της καλλιεργουμένης επιφανείας. Σε ένα θερμοκήπιο με επίπλευση (τύπου "floating") η εκμετάλλευση της επιφανείας ξεπερνά το 90% έναντι του 60% που μπορεί να επιτευχθεί με τις υπόλοιπες μεθόδους καλλιέργειας, υδροπονικές ή μη.
• Δίνει την δυνατότητα πλήρους ελέγχου της συστάσεως και της θερμοκρασίας του θρεπτικού διαλύματος, (πράγμα αδύνατον για τις καλλιέργειες στο έδαφος αλλά και πολλές φορές αρκετά δύσκολο για τις υπόλοιπες υδροπονικές μεθόδους που εμφανίζουν συχνά προβλήματα λόγω υψηλών θερμοκρασιών ή κακής οξυγονώσεως του θρεπτικού διαλύματος).
• Σαν κλειστό σύστημα (με 100% ανακύκλωση του θρεπτικού διαλύματος) δεν παράγει απόβλητα και δεν ρυπαίνει καθόλου το περιβάλλον σε αντίθεση με τις συμβατικές καλλιέργειες στο έδαφος, ή με τις καλλιέργειες σε ανοικτά υδροπονικά συστήματα, που ρυπαίνουν το περιβάλλον μέσω της απορροής μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων (μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα).
• Χρησιμοποιεί ελάχιστο νερό, το απολύτως απαραίτητο για τις βιολογικές ανάγκες του φυτού. Λόγω της πλήρους καλύψεως (με τις πλάκες εξηλασμένης πολυστερίνης) της επιφανείας της καλλιέργειας, η απώλεια νερού λόγω εξατμίσεως είναι σχεδόν μηδενική, ενώ παράλληλα λόγω της ανακυκλώσεως δεν υπάρχουν απώλειες προς το έδαφος.
o στο έδαφος οι ανάγκες του μαρουλιού σε νερό ανέρχονται περίπου σε 336 m3 ανά στρέμμα.
o στην επίπλευση κατά τους υπολογισμούς μας οι ανάγκες ανέρχονται περίπου σε 200-250 m3 ανά στρέμμα.
• Δεν χρησιμοποιεί κανένα είδος υποστρώματος φυτεύσεως και επομένως δεν παρουσιάζει κανένα είδος παθογένειας, λόγω της έλλειψης υποστρώματος όπου θα μπορούσαν να αναπτυχθούν μικροοργανισμοί. Επομένως δεν απαιτεί αλλαγή του υποστρώματος ή περιοδικές απολυμάνσεις περιορίζοντας έτσι την ανάγκη χρήσεως φυτοπροστατευτικών προϊόντων.
• Σε μία σωστά οργανωμένη και εξοπλισμένη μονάδα με πλήρη δυνατότητα ελέγχου και αριστοποιήσεως των συνθηκών αναπτύξεως η ανάγκη χρήσεως φυτοπροστατευτικών προϊόντων είναι ελάχιστη ή και μηδενική, με αποτέλεσμα τα παραγόμενα φυτά να είναι ελάχιστα ή καθόλου επιβαρυμένα, ίσως και λιγότερο από εκείνα των βιολογικών καλλιεργειών.
• Τα λαχανικά που παράγονται είναι καθαρά και απαλλαγμένα από υπολείμματα εδάφους, ενώ παράλληλα αναπτύσσονται χωρίς την χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων χρησιμοποιώντας στις περιπτώσεις που χρειάζεται βιολογικό έλεγχο των παθογόνων.
• Το πλέον βασικό χαρακτηριστικό του συστήματος είναι η χρήση μεγάλου όγκου θρεπτικού διαλύματος γεγονός το οποίο δημιουργεί μεγάλες ανοχές σε ότι αφορά τον έλεγχο των λιπασμάτων και του οξυγόνου. Συγκρινόμενο με άλλα υδροπονικά συστήματα, είναι το πλέον συνδεδεμένο με το νερό.
• Τα φυτά μέσα στο θερμοκήπιο μεταφέρονται μέσω της πλεύσεως, χρησιμοποιώντας το θρεπτικό διάλυμα σαν μεταφορικό μέσο, προσφέροντας εξαιρετική οικονομία κατά την συγκομιδή αλλά και γενικότερα κατά την διαχείριση των φυτών.
Μειονεκτήματα:
• Απαιτείται νερό αρκετά καλής ποιότητας.
• Είναι απαραίτητη η οξυγόνωση του θρεπτικού διαλύματος ειδικά σε περιπτώσεις λαχανικών μεγάλου βιολογικού κύκλου.
• Σε περιπτώσεις κακής οξυγόνωσης (ιδιαίτερα όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες), παρατηρούνται έντονα φαινόμενα υποξίας με αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη των φυτών.
Στόχος πειραματικών εργασιών
1. Σύγκριση του υδροπονικού συστήματος επιπλεύσεως με τα συμβατικά υδροπονικά συστήματα σε στερεά υποστρώματα σε ό,τι αφορά την παραγωγή μαρουλιού σε διάφορες εποχές καλλιέργειας.
2. Δοκιμή τριών ποικιλιών φράουλας σε παραγωγικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά σε διάφορες πυκνότητες φυτεύσεως.
3. Καλλιέργεια άγριας και ήμερης ρόκας σε διάφορες πυκνότητες φυτεύσεως.
4. Καλλιέργειες διαφόρων φυτικών ειδών.
Θα πρέπει να τονισθεί ιδιαιτέρως ότι η χρήση του υδροπονικού συστήματος επιπλεύσεως στην Ελλάδα, μπορεί να αποτελέσει μια εξαίρετη εναλλακτική λύση ενός παραγωγικού συστήματος το οποίο μπορεί να βοηθήσει στην επιβίωση της γεωργίας σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ειδικότερα κοντά σε μεγάλες πόλεις.
Οι σύγχρονες τάσεις στη γεωργία απαιτούν την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος. Επιπρόσθετα, οι καταναλωτές προτιμούν τα νωπά λαχανοκομικά προϊόντα και είναι έτοιμοι να εμπιστευθούν λαχανικά που παράγονται σε μικρές τοπικές μονάδες με φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους. Αντίθετα, μειώνεται η προτίμηση για τα εισαγόμενα προϊόντα.
Όσοι ενδιαφέρονται, μπορούν να επικοινωνήσουν με τον κ. Κώτσιρα μέσω του μέιλ akotsiras@teikal.gr
Πηγή:http://www.olivenews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου