Όλοι εμείς που έχουμε αιγοπρόβατα, κάθε χρόνο ζούμε με την αγωνιά του τοκετού. Αφενός τα μικρά που έρχονται θα μα δώσουν χαρά στην οικογένεια αλλά θα μας χαρίσουν και την τροφή μας, το γάλα μας που αυτός είναι και ο κύριος σκοπός της εκτροφής των μητέρων τους. Όσο μακάβριο και αν ακούγεται αυτό δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Η συντήρηση ενός ζώου απαιτεί και χρόνο και χρήμα και κούραση όποτε το μεγαλύτερο ποσοστό εκτρέφεται και για το κρέας τους… και εγώ δεν δήλωσα ποτέ χορτοφάγος!!!
Εποχή οχειών-μαρκαλου
Όλα ξεκινούν νωρίς το καλοκαίρι για τα πρόβατα και τον Αύγουστο για τις κατσίκες χωρίς αυτό να αποτελεί κανόνα απλά αυτή είναι η καλύτερη εποχή για αυτά τα ζώα να βρεθούν σε κατάσταση εγκυμοσύνης έτσι ώστε τα μικρά τους να είναι δυο μηνών περίπου την Άνοιξη θα βρίσκουν άφθονο χορταράκι για βοσκή! Όπως και οι μητέρες για να έχουν γάλα!
Εμβολιασμός
Όλα ξεκινάμε με το εμβόλιο που κάνουμε ένα μήνα πριν βάλουμε τα ζώα στα αρσενικά δηλαδή αρχές Μαΐου στα πρόβατα και αρχές Ιουλίου στις κατσίκες.
Εμβόλια ζούμε όλα τα ζώα που είναι από τριών μηνών και πάνω και τα αρσενικά και τα θηλυκά.
Από εκεί και περά θέλουν καλό τάισμα με χόρτο και πρωί και βραδύ το μίγμα που έχουμε πει σε άλλη ανάρτηση μέσα στα αρχεία μας για την εποχή αυτή.
Τα ζώα μας από την στιγμή που θα πιαστούν θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη . καλή τροφή γιατί έχουν πια κι αλλά άτομα να θρεψουν. Όπως επίσης και τα αρσενικά μας τα οποία θα καθορίσουν και αυτά το αριθμό των μικρών που θα γεννηθούν. Αλλά και τα θηλυκά θα μας γεννήσουν μεγάλα υγιή μωρά και φυσικά θα έχουμε μεγαλύτερη γαλακτοπαραγωγή.
Συνεχίζουμε την ίδια διατροφή όλους τους μήνες της εγκυμοσύνης.
Φροντίστε να γνωρίζετε ΠΑΝΤΑ την ημερομηνία που πιάστηκε το ζώο κρατώντας μια καρτέλα με τον εμβολιασμό του κάθε ζώου, την ημερομηνία που πιάστηκε και την πιθανή ήμερα τοκετού!
Απομακρύνουμε τα αρσενικά από τα θηλυκά που έχουν πιαστεί για να μην έχουμε καβγάδες και αποβολές.
Τελική ευθεία για τον επερχόμενο τοκετό
Ένα μήνα πριν τον τοκετό πρέπει να κάνουμε το 2ο εμβόλιο στα ζώα μας . Πολλοί με αυτόν το τρόπο αρσενικά και θηλυκά αλλά όχι αργότερα από τις 20 ήμερες πριν τον τοκετό.
Το τελευταίο 15ημερο πιθανών το ζώο μας να βγάζει μικρές ποσότητες βλέννας η καμιά φόρα και αίμα ροζ χρώματος αν δούμε αίμα σκουρόχρωμο η παρατηρήσουμε υγρά που να μυρίζουν άσχημα καλό είναι να καλέσουμε έναν κτηνίατρο.
Παρατηρούμε ότι αυτές τις μέρες το ζώο δεν μπορεί να σταθεί όρθιο για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν τρώει τόσο όσο πριν. Αυτό οφείλεται ότι τα μωρά έχουν καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της κοιλιάς και πιέζουν το στομάχι του.
Πολλοί για να αυξήσουν την όρεξη δίνουν στο μίγμα μελάσα αλλά έχω προτιμώ να έχει τροφή πάντα στην ταΐστρα του και την αποφεύγω.
Το τελευταίο αυτό 15ημερο το ζώο θα κατεβάσει στου μαστούς σχεδόν όλο το γάλα που θα χρειαστεί για τα μωρά του.
Τις τελευταίες ήμερες αφήνουμε ελεύθερο το ζώο μέσα στο στάβλο του και αν είναι δυνατό μονό του.
Πρέπει να έχουμε έτυμο ένα σημείο που η μέλλουσα μητέρα θα απομονωθεί και την ώρα του τοκετού και τις πρώτες μέρες μετά την γεννά. Αυτό μπορεί να είναι ένα ξεχωριστό καλυβάκι η ένας χώρος μέσα στο στάβλο κλισμένος με μπαλετες.
Ο τοκετός
Μερικές ώρες πριν το ζωντανό θα είναι ανήσυχο και αγχωμένο πολλές φόρες σταματά να τρώει αλλά όχι πάντα. Θα ξαπλώνει και θα σηκώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα θέλοντας έτσι να βάλει στην σωστή θέση τα μωρά που έρχονται.
Τέλος θα ξαπλώσει στο πλάι και θα παρατηρήσουμε να ανασαίνει βαριά, να σηκώνει το κεφάλι ψηλά σε κάθε οδύνη και γενικά τα σημάδια που δίνει είναι εμφανή πια ότι ποναει. θα δούμε υγρά από την γέννα του καθώς και βλέννες και τέλος διακρίνουμε τις οπλές από τα μπροστινά πόδια και αμέσως μετά την μουσούδα του μωρού.
Μέχρι εκεί δεν βοηθάμε γιατί όλα πάνε καλά. Καθώς σπρώχνει το ζώο θα βγαίνει και το σώμα του μωρού. Το πρώτο που κοιτάμε είναι να βγάλουμε τις βλέννες από το κεφάλι του και κυρίως το στόμα του και τραβάμε ελαφρά αλλά σταθερά το μωρό προς τα έξω προσέχοντας να μην το τραυματίσουμε. Έτσι η μητέρα θα καταβάλει λιγότερο κόπο. Μόλις βγει το βάζουμε μπροστά στην μητέρα να το καθαρίσει και σκουπίζουμε και εμείς μαζί της με πετσέτες που έχουμε για αυτό το σκοπό.
Ιδιαίτερη προσοχή στο στόμα του που με τα δάχτυλα απομακρύνουμε τα υγρά.
Μόλις καθαριστεί βάζουμε μπενταντιν στον αφαλό του μωρού και το ξαπλώνουμε πάνω σε καθαρά στεγνά άχυρα η πριονίδι.
Βοηθάμε την μητέρα με το δεύτερο μωρό κάνοντας τα ίδια πράγματα.
Όταν τελειώσει με τα μωρά και για να βεβαιωθούμε πως δεν υπάρχει άλλο μωρό μέσα ζωντανό η νεκρό πρέπει να ρίξει την φούσκα με τα υγρά μέσα στην οποία ήταν τα μωρά.
Αν αυτό δεν πέσει μέσα στις επόμενες δυο μέρες καλούμε επειγόντως κτηνίατρο γιατί η μια πιθανότητα είναι να έχει κάποιο ψόφιο μωρό μέσα η άλλη να έχει κολλήσει η φούσκα κάπου μέσα
Και στις δυο περιπτώσεις το ζώο κινδυνεύει από σηψαιμία.
Αφού τελειώσει ο τοκετός πλένουμε την μητέρα με χλιαρό νερό και μπενταντιν προσέχοντας να μην βρέχουμε πολύ τους μαστούς και πάει το γάλα πίσω.
Ετοιμάζουμε το χώρο που έχουμε για αυτήν και τα μωρά της με καθαρό άχυρο η πριονίδι. Βάζουμε στην ταΐστρα της μόνο ξερό χόρτο (*δεν κάνει σε λεχώνα να δώσουμε χλωρό για τις τρεις πρώτες ήμερες και φυσικά δεν την βγάζουμε για βοσκή) και σε ένα κουβά τις βάζουμε να πιει χλιαρό νερό. ΠΟΤΕ μετά τον τοκετό δεν δίνουμε στο ζώο μας κρύο νερό γιατί σταματά την γαλουχία.
Μετά φέρουμε την μητέρα στον χώρο της και βάζουμε τα μωρά να πιουν αρκετό από το γάλα της έστω και με το ζόρι. Το πρωτόγαλα θα τα προστατέψει μέχρι και τον 2ο μήνα της ζωή τους. Αφού πιουν το υπόλοιπο το βγάζουμε να αδειάσει τελείως ο μαστός της.
Το γάλα αυτό είναι ακατάλληλο για εμάς όποτε η το πετάμε η το δίνουμε στις κότες.
Η μητέρα με τα μωρά της θα μείνει τουλάχιστον τρεις μέρες μέσα στο χώρο αυτό. Την ταΐζουμε ξερό χόρτο κατά προτίμηση τριφύλλι και της δίνουμε τακτικά νερό. Πρωί και βράδυ της δίνουμε το μίγμα γαλακτοπαραγωγής που έχουμε βάλει στα αρχεία μας.
ΚΑΛΕΣ ΓΕΝΝΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!!
Πηγή>: http://mikrifarma.webnode.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου