Πηγή:http://www.el.gr
Το άγριο οκόρδο ήταν ήδη γνωστό από το μεσαίωνα ως θεραπευτικό φυτό για ενοχλήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα.
Την αξία αυτού του φυτού, για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης, φανερώνει μια Γερμανική παροιμία «Τρώγε πράσο την άνοιξη κι άγριο σκόρδο το Μάη και θα γλιτώσεις το γιατρό τη χρονιά την άλλη!».
Ο βολβός του σκόρδου περιέχει τουλάχιστον τετρακόσιες χημικές ουσίες μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες προσδίδουν στο σκόρδο τις εκπληκτικές, ισχυρές ιδιότητες του στην προφύλαξη των κυττάρων από τις οξειδωτικές βλάβες και στην προστασία ολοκλήρου του σώματος από την πρόωρη γήρανση.
To άγριο σκόρδο θεωρείται πολλαπλάσια δραστικότερο από το κλασσικό σκόρδο:
Περιέχει και αποδίδει 23% περισσότερες θειούχες ενώσεις (με κυριότερη την αλισίνη) από το απλό σκόρδο. Η αλίσίνη προφυλάσσει από χοληστερίνη και αρτηριοσκλήρωση, προστατεύει την καρδιά και τα αγγεία και δρα σαν ασπίδα στα εγκεφαλικά επεισόδια, στα εμφράγματα, στις θρομβώσεις.
Περιέχει και παρέχει περίπου 40% περισσότερο μαγνήσιο και 15% περισσότερο μαγγάνιο από το κλασσικό σκόρδο. Τα δυο αυτά μέταλλα είναι επίσης σημαντικά και απαραίτητα για την καλήυγεία του καρδιακού και του κυκλοφορικού συστήματος.
Και είναι «φυσικά» άοσμο. Ακόμη και με την εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε θείο, είναι φυσικά άοσμο μετά την κατανάλωση του. Αυτό συμβαίνει επειδή το θείο στο άγριο σκόρδο είναι συνδεμένο σε πρωτεΐνη, ενώ στο κοινό σκόρδο το θείο βρίσκεται σε "ελεύθερη" μορφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου