Παραδοσιακή,λαική και σύγχρονη αγροτική εμπειρία και γνώση.Καλλιέργειες στο θερμοκήπιο,αγροτικά νέα και ενημέρωση,
κατασκευές στο σπίτι,καλλιεργητικά θέματα,ιστορίες και σάτυρα του χωριού,περιβάλλον,οικόσιτα,αυτάρκεια,ψάρεμα,διατροφή.
Καθώς βρισκόμαστε στο μέσο Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Εκκλησία μας προβάλλει στους ιερούς Ναούς τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού, την Γ’ Κυριακή των νηστειών και καλεί τους πιστούς να τον προσκυνήσουν με δέος και πίστη, λαμβάνοντας Χάρη και δύναμη για τον πνευματικό αγώνα.
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στην Κρήτη, την παραμονή της Κυριακής της Σταυροπροσκύνησης, και σύμφωνα με το έθιμο, κυρίως γυναίκες, συγκεντρώνονται και ετοιμάζουν σε καλάθια τα σταυρολούλουδα ή (τις αροδαρές που λένε στην Κρήτη), όπως μάς ενημερώνει το επίκαιρο αφιέρωμα της ενημερωτικής πύλης EKRITI.GR
Ένα ματσάκι μέντας και στην μέση ένα γαρύφαλλο ή μια βιολέτα, τυλίγονται γερά με την κλωστή. Όταν έρθει η ώρα του Εσπερινού, οι αροδαρές πρέπει να βρίσκονται έτοιμες σε μια λεκάνη με νερό, για να διατηρηθούν δροσερές ως την επόμενη ημέρα, την Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης.
Ο Σταυρός στολίζεται με τις αροδαρές, που είναι ματσάκια από κλαδάκια δενδρολίβανου (αρισμαρί) και λουλούδια (γαρύφαλα, τριαντάφυλα, ζουμπούλια, κρινάκια κ.ά).
Τα ματσάκια με τα λουλούδια συμβολίζουν τα μυρωδάτα άνθη και βασιλικά, όπου ανάμεσα τους ήταν κρυμμένος ο Τίμιος Σταυρός.
Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στην Θεία Λειτουργία, θα τις ευλογήσει ο παπάς πάνω από την Αγία Τράπεζα. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο ιερέας, αφού τοποθετήσει μέσα σε ένα δίσκο με βασιλικό και δυόσμο τον Τίμιο Σταυρό, ξεκινά από το Ιερό φέροντας επί της κεφαλής τον δίσκο στη μέση του οποίου βρίσκεται ο Σταυρός τον οποίο περιφέρει από το Άγιο Βήμα σε μια σεμνή τελετή εντός του ναού τρεις φορές και έπειτα τον τοποθετεί στο κέντρο του Ιερού Ναού, για προσκύνημα.
Στο τέλος, μαζί με το αντίδωρο ο ιερέας μοιράζει και από μια Αγιασμένη αροδαρά στους πιστούς.
Οι αροδαρές παραμένουν στο εικονοστάσι του σπιτιού μέχρι την επόμενη χρονιά ή αποξηραίνονται (όχι στον ήλιο) τεμαχίζονται σε μικρά κομμάτια και καίγονται μαζί με το λιβάνι στην διάρκεια του θυμιατίσματος.
«Η βοθρίωση του ξύλου είναι το νεκροταφείο της αμπελουργίας» προειδοποιούν οι επιστήμονες
«Ζήτημα ζωής και θανάτου για την αμπελουργία στην Κρήτη» χαρακτηρίζει, μιλώντας στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, την παραγωγή εξυγιασμένου φυτωριακού υλικού ο γεωπόνος και πρώην ερευνητής Αμπέλου Βαγγέλης Βαρδάκης, τονίζοντας ότι η βοθρίωση του ξύλου είναι ένας ιός που αποδεκατίζει αργά αλλά σταθερά τα κρητικά αμπέλια, χαρακτηρίζοντάς τον ως... «νέα φυλλοξήρα».
Στο μεταξύ, το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Ηρακλείου εξέδωσε νέο δελτίο γεωργικών προειδοποιήσεων για τα αμπέλια του νομού Ηρακλείου και τις ασθένειες που υπάρχουν σήμερα και χρειάζονται αντιμετώπιση από τους αμπελουργούς.
«Την αμπελουργία θα τη θρηνήσουμε σύντομα. Και αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον γιατί ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται επειδή δεν υπάρχει εισόδημα... Και θα αρχίσουν να εγκαταλείπουν τα αμπέλια τους οι αγρότες. Και ο δεύτερος λόγος είναι η βοθρίωση του ξύλου, η οποία, ενώ δεν κάνει ζημιές στην υπόλοιπη Ευρώπη, εδώ είναι το νεκροταφείο της αμπελουργίας», λέει στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” ο γνωστός επιστήμονας.
«Πρέπει να δούμε την αμπελουργία με ένα άλλο μάτι. Ένα μάτι σύγχρονο. Ένα μάτι προοδευτικό. Και ένα μάτι που θα βλέπει την αμπελουργία για πολλά χρόνια. Διαφορετικά δε θα πάμε πολύ καλά», όπως δήλωσε ο Βαγγέλης Βαρδάκης, τονίζοντας ότι είναι λάθος οι αμπελουργοί να φυτεύουν μόνοι τους, ανεξέλεγκτα. Θα πρέπει πρώτα να γίνει εξυγίανση του φυτωριακού υλικού των αμπελιών και, για να γίνει αυτό, χρειάζονται επιστήμονες, που σήμερα δεν υπάρχουν.
«Δεν είναι εύκολο το αμπέλι. Και προμηνύεται μεγάλη καταστροφή. Θα το δουν οι αγρότες», όπως λέει ο Βαγγέλης Βαρδάκης. Τονίζει, δε, ότι ένα αμπέλι που φυτεύεται σήμερα, λόγω της ίωσης αυτής, της βοθρίωσης του ξύλου, αργά ή γρήγορα θα ξεραθεί, αφού θα αρχίσει σταδιακά να αδυνατίζει η κουρμούλα, μέχρι που θα φτάσει στην ξήρανσή της. «Πρέπει να απαλλαγούμε από τον ιό αυτό. Εδώ κάνει πάρα πολλές ζημιές. Στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν κάνει ζημιές. Αυτές είναι λόγω καιρικών συνθηκών. Το αμπέλι όταν προσβληθεί από τη βοθρίωση του ξύλου αρχίζει σιγά-σιγά να αδυνατίζει μέχρι να ξεραθεί. Μπορούμε να μιλήσουμε για μια νέα φυλλοξήρα», τόνισε χαρακτηριστικά.
Γεωργικές συμβουλές για το αμπέλι από το Κέντρο Προστασίας Φυτών
Στο μεταξύ, οι ασθένειες του αμπελιού στην παρούσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Ηρακλείου, είναι το ωίδιο, η φόμοψη, οι θρίπες και τα ακάρεα.
Στο ωίδιο, ο μύκητας δραστηριοποιείται και αναπτύσσεται παράλληλα με τη βλάστηση. Στη φόμοψη οι μολύνσεις γίνονται όταν συνυπάρχουν βροχοπτώσεις, επαρκές μόλυσμα και κατάλληλο βλαστικό στάδιο.
Οι θρίπες κάνουν τοπικής σημασίας εμφανίσεις, ιδιαίτερα αυτές στην έναρξη της βλάστησης. Τα ακάρεα προσβάλλουν τα μάτια, με αποτέλεσμα να μην ανοίγουν ή να δίνουν ασθενική βλάστηση. Εξάλλου, σήμερα, τα αμπέλια βρίσκονται στην εξής κατάσταση: Τα μάτια φουσκώνουν και σταδιακά ξεκινά η έκπτυξη της βλάστησης. Στη Νότια και Ανατολική Κρήτη τα αμπέλια εμφανίζονται πιο πρώιμα σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές (στη σουλτανίνα σε περιοχές της κάτω Μεσαράς).
Η άνοδος των θερμοκρασιών επιταχύνει τη διαδικασία έκπτυξης. Επισημαίνεται ότι οι πρώτες επεμβάσεις στα αμπέλια σχετίζονται με συγκεκριμένα βλαστικά στάδια. Σε ό,τι αφορά τις επεμβάσεις, στο ωίδιο τα μολύσματα βρίσκονται μέσα στα μάτια και προσβάλλουν τη νέα βλάστηση από το ξεκίνημά της. Η προληπτική αντιμετώπιση πρέπει να ξεκινά όταν η βλάστηση έχει μήκος 5-6 εκ.
Σε ό,τι αφορά τα καλλιεργητικά μέτρα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Περιφερειακού Κέντρου Προστασίας Φυτών και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου, θα πρέπει να γίνει αφαίρεση και καταστροφή των πρώτων μολυσμένων βλαστών (πρώιμες προσβολές). Οι προσβεβλημένοι βλαστοί διατηρούν το μόλυσμα για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί αυτό να διασπαρεί σε όλο το αμπέλι.
Η φόμοψη ως ασθένεια του ξύλου διαπιστώνεται ότι δεν προκαλεί τα προβλήματα του παρελθόντος.
Οι νέες μολύνσεις γίνονται όταν υπάρχουν ήδη στο αμπέλι εστίες με μολύσματα και εφόσον εκδηλωθούν βροχοπτώσεις κατά την κρίσιμη περίοδο. Η κρίσιμη περίοδος συμπίπτει με τα πρώτα βλαστικά στάδια. Αντιμετώπιση χρειάζεται στην έναρξη της βλάστησης εφόσον αυτή συνδυαστεί με βροχερές περιόδους - σοβαρές διυγράνσεις.
Για τις θρίπες, οι ζημιές στην έναρξη της βλάστησης είναι συνήθως χωρίς οικονομική σημασία. Οι προσβολές κατά την άνθιση-καρπόδεση είναι μεγαλύτερης σημασίας και επηρεάζουν κυρίως τα σταφύλια για επιτραπέζια χρήση. Ο έλεγχος της παρουσίας τους γίνεται με δειγματοληψία νεαρών βλαστών και προσεκτικό έλεγχο μέσα στα διπλωμένα φύλλα.
Σε αμπέλια με ιστορικό ζημιών στη βλάστηση, όπως επισημαίνεται, θα πρέπει να γίνεται αντιμετώπιση μόνο εφόσον διαπιστώνεται η παρουσία των εντόμων, μετά από έλεγχο.
Τέλος για τα ακάρεα η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής: «Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ακανόνιστο άνοιγμα των ματιών. Μετά από εργαστηριακές εξετάσεις δειγμάτων διαπιστώνεται αυξημένη παρουσία ακάρεων του είδους Colomerus vitis (φυλή οφθαλμών). Το άκαρι, ανάλογα με τον πληθυσμό του, είτε καταστρέφει ολοκληρωτικά τα μάτια οπότε δεν ανοίγουν, είτε ζημιώνονται εν μέρει, με αποτέλεσμα να δίνουν ασθενική βλάστηση που δεν αναπτύσσεται κανονικά.
Συνιστώνται δύο επεμβάσεις με βρέξιμο θειάφι (WP, WG) ή υγρό (SC) και αφορούν την προστασία από τις ζημιές για την επόμενη χρονιά: Η 1η όταν η βλάστηση έχει μήκος 5-10 εκ. (πρώτα φύλλα) και η 2η μετά από 10-14 περίπου ημέρες.
Κατά τις εφαρμογές να γίνεται καλή διαβροχή ώστε να είναι αυξημένη η πιθανότητα επαφής των ακάρεων με το φάρμακο (60-90 λίτρα διαλύματος/στρ). Η αντιμετώπιση να επαναληφθεί και την επόμενη χρονιά. Οι επεμβάσεις αυτές αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα και το ωίδιο».
Η αύρα της γάτας είναι τόσο μεγάλη, που περιλαμβάνει όχι μόνο το άτομο, αλλά επίσης την οικογένεια, το σπίτι και την περιοχή με την οποία δεσμεύεται η γάτα.
Επομένως, πρέπει να καταλάβετε πως όταν μια γάτα τρίβεται στα πόδια σας δεν σημαίνει μόνο ότι θέλει να της δώσετε φαγητό, αλλά σημαίνει επίσης ότι μοιράζεται την μαγεία της μαζί σας, την αστρική της δύναμη. Αυτός που διώχνει την γάτα εκείνη την στιγμή λέγοντας «φύγε, άσε με» απλώς εμποδίζει αυτή τη θετική ενέργεια που η γάτα προσπαθούσε να του δώσει.
Την επόμενη φορά, η γάτα δεν θα μοιραστεί την αστρική δύναμη του πεδίου της μαζί του, στην πραγματικότητα, ίσως πάρει και λίγο από το δικό του.
Οι γάτες δεν προστατεύουν μόνο το σπίτι αποτρέποντας στα κακά πνεύματα να εισέλθουν, αλλά επίσης προστατεύουν το σπίτι από αρνητικές ενέργειες που κατοικούσαν εκεί πριν καν έρθει η γάτα. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο αν μετακομίσετε σε σπίτι που άνηκε πριν σε κάποιον άλλον, ή σε ένα σπίτι που συνέβησαν άσχημα πράγματα.
ΚΑΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ!
Όταν μια γάτα αισθάνεται ένα πνεύμα στο σπίτι, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να το ακολουθεί παντού ώστε να ανακαλύψει τις προθέσεις του. Για να βεβαιωθεί πως η αστρική οντότητα δεν θα απειλήσει την περιοχή της, η γάτα θα κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια για να την αποβάλλει από το ενεργειακό πεδίο της. Αν αυτό δεν δουλέψει, η γάτα παγιδεύει την οντότητα στο ενεργειακό της πεδίο και την οδηγεί έξω από το σπίτι.
Σε κάποιες παραδόσεις, υπήρχαν κίνητρα για ένα κακό πνεύμα να επιτεθεί σε μια γάτα. Οπότε, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην γάτα σας και παρατηρήστε αν συνεχώς επιστρέφει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού, αν μια έντονη στάση και αν κοιτά επίμονα κάτι. Τέτοια συμπεριφορά μπορεί να είναι σημάδι μιας κακής παρουσίας.
Για να βοηθήσετε το ζώο σας να ξεφορτωθεί οποιοδήποτε κακό πνεύμα, διαβάστε μια προσευχή γύρω από το συγκεκριμένο σημείο ή ένα τελετουργικό καθαγιασμού.
Αν δεν γνωρίζετε προσευχές ή τελετουργίες, μπορείτε απλώς να κάψετε λευκό φασκόμηλο- είναι ένας ισχυρός τρόπος για να ξεφορτωθείτε τις αρνητικές ή τις παλαιότερες ενέργειες.
Το αστρικό πεδίο της γάτας είναι τόσο δυνατό που μπορεί εύκολα να διώξει οποιαδήποτε αρνητική οντότητα. Γι αυτό τον λόγο, οι άνθρωποι που επικοινωνούν με πνεύματα δεν επιτρέπουν γάτες στο δωμάτιο όπου γίνεται η τελετή. Μπορούν να φοβίσουν τα αστρικά πνεύματα.
Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις η παρουσία της γάτας κατά την διάρκεια μαγικών τελετών είναι πολύ ενθαρρυντική.
ΓΑΤΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙ!
Η παρουσία της γάτας επίσης θα σας προστατέψει από το κακό μάτι και τις κατάρες. Αλλά για να προστατευθείτε από το κακό μάτι ή κατά την διάρκεια μιας συζήτησης με ένα άτομο που υποπτεύεστε πως κάνει κακές σκέψεις, πρέπει να κρατάτε στα χέρια σας την γάτα, χρησιμοποιώντας το αριστερό σας χέρι για να χαϊδεύετε τον λαιμό της και με τ
δεξί την ουρά της. Έτσι, θα είστε σε πλήρη επαφή με το ζώο. Τα ενεργειακά σας πεδία θα ενωθούν σε ένα ενιαίο ενεργειακό πεδίο το οποίο θα σας κρατήσει ασφαλείς ακόμα και από πολύ ισχυρές επιθέσεις. Από την στιγμή που οι γάτες είναι αγωγοί κοσμικής ενέργειας, μπορούν να φέρουν θετική ενέργεια στο σπίτι, το οποίο συμβάλλει στην ευημερία όλης της οικογένειας.
Στις γάτες αρέσει να βρίσκονται σε μέρη όπου η ενέργεια είναι δυνατή, όπως σε γεωπαθογόνες ζώνες. Συχνά επιλέγουν αυτά τα μέρη επειδή υπάρχει δυνατή αρνητική ενέργεια που ρέει στο νερό ή υπογείως.
Οι Ρώσοι είχαν μια πολύ ενδιαφέρουσα τελετουργία: όταν μετακόμιζαν σε ένα νέο τόπο κατοικίας, πρώτα άφηναν μια γάτα μέσα στο σπίτι. Αν το σπίτι ήταν παλιό, η γάτα φρόντιζε για όλη την ανεπιθύμητη αρνητική ενέργεια-το υπόλειμμα των προηγούμενων ιδιοκτητών. Αν το σπίτι ήταν καινούργιο, απαιτούνταν «λύτρα» τα οποία αντιπροσώπευε μια ισχυρή ενεργειακή φόρτιση την οποία μια γάτα μπορεί να δώσει.
ΓΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!
Μια σπουδαία χρήση των μαγικών δυνάμεων της γάτας βρίσκεται στην θεραπεία. Οι γάτες κάθε είδους και χρώματος έχουν την ικανότητα να θεραπεύουν και ίσως και ασυνείδητα να θεραπεύουν τα αφεντικά τους, ξαπλώνοντας στο σημείο όπου πονάνε. Ένας από τους πιο εύκολους τρόπους θεραπείας με την βοήθεια μιας γάτας είναι- με ένα απλό χάιδεμα στην γάτα απελευθερώνεται το ψυχικό και συναισθηματικό άγχος από τους ανθρώπους. Στις θεραπείες, οι γάτες χρησιμοποιούνται και για την βελτίωση της όρασης. Για να το πετύχουν, κάποιοι θεραπευτές συμβουλεύουν ως κατοικίδιο γάτες με άσπρη ουρά. Όσο αναφορά τις ψυχο-συναισθηματικές επιδράσεις στον άνθρωπο, οι γάτες με εκ γενετής κύρια χαρακτηριστικά της δομής του σώματος και του προσώπου ( γάτες της Σκωτίας, περσικές, εξωτικές, με κοντή ουρά, σφίγγες, με κοντά πόδια ,ρεξ) έχουν διπλάσιες μαγικές ικανότητες!
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΑΣ
Αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα μαγικά οφέλη του ζώου, χρειάζεται να ξέρουν πώς να διαλέξουν μια γάτα. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεστε μαύρη γάτα και σε άλλες μια με πορτοκαλί τρίχωμα. Όταν διαλέγετε γάτα για μαγικές διαδικασίες είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη το χρώμα. Μαύρες: μαγεία, απόκρυφες δυνάμεις, προστασία, βαθιά μαγικές! Παρά τις όλες τις δεισιδαιμονίες, τα ζώα αυτού του χρώματος αφαιρούν την αρνητική ενέργεια, απομακρύνουν τα προβλήματα από τα νοικοκυριά και παρέχουν σοφία και διακρίσεις! Πορτοκαλί γάτες: το κλασσικό φεγγάρι της μάγισσας, γεμάτη αρσενική ενέργεια, την δύναμη του ήλιου και την ενέργεια του γιανγκ. Ανεξάρτητα από το φύλο της γάτας, οι αντιπρόσωποι αυτού του χρώματος είναι η μαγεία του πλούτου, των χρημάτων κα της συγκέντρωσης. Μπλε (γκρι, σταχτί) : οι γάτες αυτού του χρώματος φέρνουν αγάπη, ευτυχία, καλή τύχη όπως και συναισθηματική σταθερότητα και ευχάριστη γαλήνη. Λευκές: οι γάτες και οι μάγοι δημιουργούν σεληνιακή μαγεία και έχουν ισχυρές θεραπευτικές δυνάμεις! Δίνουν στους ανθρώπους ένα αίσθημα ομορφιάς και θαυμασμού, απελευθερώνουν το άγχος, διανέμουν ενέργεια θεραπείας και επαναφόρτισης. Στην Αμερική θεωρούνται καλοί οιωνοί. Σιαμέζες, το βασιλικό χρώμα! : οι σιαμέζες γάτες, φυλάσσουν την καθαρότητα του χρώματος τους. Οι γάτες με αυτό το χρώμα φέρνουν φήμη, επιτυχία, μακροζωία, βοηθούν στην σεληνιακή μαγεία και έχουν την ενέργεια του Γιν. Καλίκο (με 3 χρώματα) : η ανώτατη γάτα θεά. Ο τρίχρωμος συνδυασμός του λευκού (κόρη), πορτοκαλί (γονείς: η μητέρα και ο πατέρας) και σκούρο μαύρο- το χρώμα της μαγείας! Αυτό το χρώμα σχετίζεται με την τρισυπόστατη θεά. Αυτές οι γάτες φέρνουν καλή τύχη και απομακρύνουν το κακό από παντού, από το σπίτι και από την οικογένεια.
Είναι γεμάτες ευτυχία και ευημερία! 2 τόνοι (άσπρο- μαύρο, πορτοκαλί- άσπρο, γκρι- άσπρο): σύμφωνα με ένα μύθο, οι γάτες με δύο χρώματα είναι οι καλύτερες στο να κυνηγάνε ποντίκια και πολύ φιλικές. Έχουν την ενέργεια της σοφίας, της κατανόησης και της κοινής λογικής! Τρίχωμα με μοτίβα του κελύφους της χελώνας: θηλυκή μαγεία, επειδή αυτό το μοτίβο κληρονομείται μόνο από τις γυναίκες. Εκπροσωπούν τα παιδιά, την καθαρή μαγεία, δωρίζουν την διόραση και την θεραπεία. Χρυσές, χρυσές-καφετί ( γάτα αβησσυνίας): γάτα που την σέβονταν όλοι στον ναό, παιχνιδιάρα, σοφή, ηγεμονική, χαρίζει χαρά, βοηθά στο να κυριαρχήσει η παλαιά σοφία, ηλιακή ενέργεια. Με ρίγες: η χαμογελαστή γάτα του Τσέσαιρ, προσφέρει καλή τύχη, φως, ευχάριστη στάση απέναντι στις καταστάσεις, ακόμα και στις πιο κατακριτέες, ενεργοποιεί το χιούμορ και την διασκέδαση!
Το «Γη&Ύδωρ» με την Έρρικα Χριστοδούλου στον Ηχώ 99,8
Ο Γιώργος Τομαδάκης, οικοτέχνης και μέλος της Κοιν. Σ.Επ. Επτάστικτος, μαζί με τον Δημήτρη Ψαρρά της οργάνωσης εφαρμογών βιώσιμης ανάπτυξης “Φοίνιξ”, το πρόσωπο πίσω από την πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης για την εισαγωγή του θεσμού της οικοτεχνίας στην Ελλάδα, μας μιλούν για την πραγματική αξία και ευκαιρία του επιχειρηματικού μοντέλου της οικοτεχνίας ,για τους παραγωγούς και τον τόπο.
Ο κ. Δημητρης Ψαρράς, της οργάνωσης εφαρμογών βιώσιμης ανάπτυξης “Φοίνιξ” υπήρξε πρωτεργάτης, συμβάλλοντας στην πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης, για την εισαγωγή του θεσμού της οικοτεχνίας στην Ελλάδα, Η έμπνευση του, προήλθε από το παράδειγμα της Ιταλίας και της ήπιας αλλά σταθερής ανάπτυξης περιοχών όπως η Βενετία και η Τοσκάνη.
Όπως λέει στο Γη&Ύδωρ, όλα ξεκινούν από μια απόφαση. Την απόφαση ενός τόπου για το μοντέλο ανάπτυξης που θέλει να ακολουθήσει. Κι αν αυτό, όπως προσθέτει, είναι η αγροδιατροφή, τότε κάθε φορέας και ιδιώτης, οφείλει να εργαστεί προς αυτή την κατευθυνση, μεμονωμένα και συλλογικά.
Η οικοτεχνία παρατηρεί, ως “παραγωγή τροφίμων από την µεταποίηση, µικρής κλίµακας, αγροτικών προϊόντων αποκλειστικά ιδίας παραγωγής, από τον επαγγελµατία αγρότη, στη
µονάδα τροφίµων οικοτεχνικής παρασκευής, τα οποία προορίζονται για άµεση διάθεση στον
καταναλωτή” είναι μια θετική πρωτοβουλία για τον τόπο μας. Πάρα τις ατέλειες της νομοθεσίας που τη θεσπίζει, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την μικρή παραγωγή και τη νόμιμη διάθεση, μοναδικών, τοπικών και ασφαλών προϊόντων από τους ίδιους τους, κατα κύριο επάγγελμα γεωργούς και κτηνοτρόφους. Οι ορθές πρακτικές υγιεινής που απαιτεί, δεν είναι δύσκολο όπως λέει να τηρηθούν, πόσο μάλλον αν συγκριθούν με τις πολυέξοδες αυστηρές προδιαγραφές ενός διεθνούς προτύπου για την ασφάλεια των τροφίμων. Αυτό που απαιτείται από την πλευρά των παραγωγών είναι η πειθαρχία που θα διαμορφώσει και την εμπιστοσύνη αγοράς και καταναλωτών.
Ένα από τα σημεία της νομοθεσίας που κρίνει ότι θα έπρεπε να αλλάξει είναι η θέσπιση, αντί της εκ των υστέρων έγκρισης, της προέγκρισης διαμόρφωσης του χώρου που θα γίνεται η παραγωγή των οικοτεχνικών προϊόντων, πράγμα που θα εξοικονομησει χρονο και χρημα για όλα τα μέρη. Επίσης η θεσμοθέτηση της 100% τοπικής προέλευσης των πρώτων υλών (έναντι του 50% που ισχύει σήμερα), θα πετύχει πιο αποτελεσματικά το σκοπό του θεσμού, να δημιουργήσει κίνητρα ώστε περισσότεροι άνθρωποι να ασχοληθούν με τη γη και με διαφορετικά είδη καλλιεργειών. Με αυτόν τον τρόπο, ενισχύεται η συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων, ελαχιστοποιείται το περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις μεταφορές και την τυποποίηση και ένας τόπος, αργά αλλά σταθερά, οδηγείται στην αυτάρκεια.
Τα πλεονεκτήματα του επιχειρηματικού μοντέλου της οικοτεχνίας για τον παραγωγό, είναι η μικρή ένταση της απασχόλησης και η σταδιακή εισαγωγή του στις έννοιες της επιχειρηματικότητας και της καθετοποίησης της παραγωγής. Παράλληλα ο παραγωγός παραμένει αγρότης και κτηνοτρόφος αντί να εστιάζει στην βιομηχανοποιηση και τη μαζικότητα. Όταν επιλέξεις άλλωστε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης όπως είναι το αγροδιατροφικό, όλα τα στοιχεία του τόπου που βρισκεσαι πρέπει να το αποδεικνύουν, από το τοπίο μέχρι την αρχιτεκτονική και την θεσμοθετημένη προστασία της γεωργικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας όπως λέει ο καλεσμένος μας. Δεν μπορεις προσθέτει, σε μια τέτοιου είδους περιοχή να φιλοξενεις π.χ μεγάλες επιχειρήσεις που έλκουν φθηνό εργατικό δυναμικό αποθαρρύνοντας τους νέους από την ενασχόληση τους με τη γη, οδηγώντας στην εγκατάλειψη της. Δεν μπορείς επίσης να εστιάζεις στον μαζικό τουρισμό ή να εγκαταλείπεις το φυσικό τοπίο στην αλλοτρίωση από αυθαίρετα δημιουργούμενες δομές ενέργειας, βιομηχανίας και τουρισμού. Αντ’ αυτού πρέπει να επιδιώκεται σε όλα τα επίπεδα η ποιότητα, από τους επισκέπτες, μέχρι τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τον χωροταξικό σχεδιασμό με βάση στρατηγική χρήσης της γής. Η χρόνια αναποφασιστικότητα και η ταυτόχρονη παρουσία πολλών διαφορετικών μεταξύ τους μοντέλων, έχει οδηγήσει στην απουσία προόδου καθώς το ένα αντιμάχεται το άλλο και όλα μαζί το πιο σημαντικό για την περιοχή μας τελικά, όπως λέει ο κ. Ψαρράς.
Στο εξωτερικό οι δομές είναι έτοιμες να υποδεχθούν τις πρωτοβουλίες των παραγωγών, το μοντέλο ανάπτυξης προϋπάρχει και η προστιθέμενη αξία έχει διεκδικηθεί από τις περιοχές. Επιπρόσθετα, σε μια περιοχή που έχει εστιάσει στην ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα, στον πολιτισμό, στην μοναδικότητα και την συνέργεια με το περιβάλλον, η προσπάθεια του παραγωγού πολλαπλασιάζεται και κανείς δεν αισθάνεται ότι παλεύει μόνος.
Αυτό που μας μεταδίδει από την εμπειρία του με την οργάνωση “Φοίνιξ” που φερνει σε επαφη φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης ή συλλόγους με επιστημονικές ομάδες ώστε να υλοποιηθούν ιδέες ή εναλλακτικές προτάσεις ανάπτυξης, είναι η ανάγκη για οριζόντιες διαδικασίες επικοινωνίας και λήψης αποφάσεων. Στο εξωτερικό όπως λέει κάθονται στο ίδιο τραπέζι και αποφασίζουν με βάση έναν κοινό στόχο. Στην Ελλάδα το σύστημα είναι κάθετο και οι φορείς ή οι τομείς δεν συνομιλούν μεταξύ τους. Ένα καινοτόμο μοντέλο ανάπτυξης της Κρήτης όμως με επίκεντρο την αγροδιατροφή και την συνυπαρξη με το περιβάλλον, απαιτεί την ενεργό δράση της αυτοδιοίκησης και την συμμετοχή και συνεργασία των πολιτών, αντί της αναμονής ...έμπνευσης από την κεντρική διοίκηση.
Ειδικά στην Κρήτη όπως προτείνει, οφείλουμε να εντοπίσουμε το πραγματικό φυσικό κεφάλαιο που έχουμε σαν περιοχή και απαιτεί την ελάχιστη δυνατή επένδυση από μέρους μας, αντί να στρεφόμαστε σε εξωγενείς παράγοντες. Ως παράδειγμα ανέφερε την διαχείριση των περιοχών Νατούρα και τα παρατηρητηρια αρπακτικών και μεταναστευτικών πτηνών που συγκεντρώνουν ετησίως στην Ευρώπη εκατομμύρια επισκέπτες και θα μπορούσαν να αποτελέσουν ευκαιρία με τεράστια δυναμική δεδομένης της πανίδας του νησιού.
Για την οικοτεχνία ενδιαφέρονται λίγοι και καλοί, παρατηρεί, μεταφέρωντας μας το κλίμα από τις εκδηλώσεις ενημέρωσης για το θεσμό, στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος με πρωτοβουλία διαφόρων δημοτικών αρχών. Τονίζει ότι το Κρητικό οικοτεχνικό προϊόν εκτός από τοπικό πρέπει επίσης να είναι ασφαλές με κατάρτιση του παραγωγού που φέρει την ευθύνη μιας επιχείρησης τροφίμων, πειθαρχία και προτυποποιηση των διαδικασιών, στοιχεία που θα προσδιορίσουν και τη μελλοντική του επιτυχία.
Η κατάσταση της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας και δη στην Κρήτη, είναι αναστρέψιμη ολοκληρώνει ο κ. Ψαρράς, αρκεί να δούμε την πραγματικότητα και να δράσουμε με θέληση και σεβασμό. Για να αλλάξουν όλα και να γίνουν σωστά, απαιτείται χρόνος, καθημερινή πειθαρχία, ξεκάθαρη ροπή, σχεδιασμός, και συνέργειες για ένα κοινό στόχο. Πιστεύει ακράδαντα ότι η αρχή θα γίνει από τους παραγωγούς που αποτελούν και την καρδιά της οικονομίας. Αν αλλάξουν προσανατολισμό και τρόπο σκέψης, αναπόφευκτα ο πολιτικός σχεδιασμός θα ακολουθήσει. Σημαντική είναι η πρωτοβουλία των νέων ανθρώπων που πρέπει να κοιτάξουν μέσα τους και να δουν αν θέλουν να διαβούν το δύσκολο δρόμο της αφοσίωσης, ως μπροστάρηδες μιας αναγέννησης.
Από την δική του πλευρά ο Γιώργος Τομαδάκης ως οικοτέχνης και μέλος της Κοιν. Σ.Επ. “Επτάστικτος”, μας μιλά στο Γη&Ύδωρ για την πρωτότυπη και φυσική μέθοδο εκχύλισης με την οποία παράγει αρωματισμένα ελαιόλαδα με αρωματικά φυτά όπως βασιλικό, δυόσμο, ρίγανη και λεμόνι. Παράλληλα αξιοποιεί πολύτιμα προϊόντα της Κρητικής γης όπως η κάπαρη και ο σκίνος. Οπως πιστεύει, ακόμα και η “χέρσα” γη μπορεί να δώσει ιδέες, καθώς η χλωρίδα του νησιού μας είναι πολύτιμη. Φέρνει ως παράδειγμα τον κίστο, το σπαθόχορτο και την λαδανιά, που φυονται πολυ ευκολα στην Κρητική γη ενώ σε άλλες χώρες καλλιεργούνται συστηματικά για τους σκοπούς της φαρμακευτικής, καλλυντικής και γαστρονομικής βιομηχανίας.
Αναφερεται στο εξαιρετικό λιατικο της Θρυπτής, οι αμπελώνες της οποίας εγκαταλείπονται, την ίδια ώρα που στο εξωτερικό χρησιμοποιούν τις δικές μας ποικιλίες ως υποκείμενα εμβολιασμού. Μιλά για τους επενδυτές των ανεμογεννητριών που αντιμετωπίζουν τα Κρητικά βουνά ως άγονες “αγριάδες” τη στιγμή που ένας ανεξάντλητος πλούτος χλωρίδας και πανίδας περιμένει να τον ανακαλύψουμε. Υπενθυμίζει την αναγκαιότητα δήλωσης της περιουσίας στο Εθνικό Κτηματολόγιο ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος απώλειας της ιδιοκτησίας στις δασικές και ημιορεινές περιοχές. Άλλωστε ο τροπος που θα μπορέσει να αξιοποιηθεί αυτή η γη με επενδύσεις στο μέλλον είναι ακόμα άγνωστος και οι πιθανότητες ενόψει της εμφάνισης νέων μορφών τουρισμού, πολλές. Δεν αφήνει εκτός τους παραγωγούς κηπευτικών θερμοκηπίων, που όπως λέει, αντι να δίνουν σε εξευτελιστική τιμή τα δευτερης διαλογής προϊόντα τους μπορούν μέσω της οικοτεχνίας να δημιουργήσουν μια πρόσθετη πηγή εσόδων, παράγοντας λ.χ. σκόνη πιπεριάς, λιαστή ντομάτα ή αγγουράκι τουρσί, ως μερικές μόνο από τις αμέτρητες παρασκευές που μπορούμε να σκεφτούμε.
Ο νόμος που προϋποθέτει δήλωση ΟΣΔΕ για την καλλιέργεια και εγγραφή στο ΚΗΜΟ(Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Οικοτεχνίας), έχει κάποιες δυσκαμψίες, στην εφαρμογή του όπως λέει, οι οποίες διορθώνονται στην πορεία π.χ. με την πρόσφατη ένταξη προϊόντων μελιού, αρτοσκευασμάτων, επιτραπέζιων ελιών και σαπουνιών από ελαιόλαδο, στα παραγόμενα προϊόντα. Απαιτεί συμμόρφωση με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων και ανάλογη διαμόρφωση της οικίας του παραγωγού ή του χώρου αγροτικής εκμετάλλευσης που μπορεί να γίνει με μικρό κόστος. Είναι αρκετά ευέλικτη δραστηριότητα καθώς ενας παραγωγός που θέλει να ασχοληθεί με την οικοτεχνία μπορεί να παραμείνει στον ΟΓΑ και τα εισοδήματα του από αυτήν, λογίζονται ως αγροτικά.
Μιλώντας για τις πωλήσεις και την ανάπτυξη δικτύων λέει ότι είναι αρκετά εύκολη διαδικασία ιδιαίτερα μάλιστα αν μάλιστα ο παραγωγός έχει διάθεση να οδηγηθεί σε ένα μοντέλο αγροτουρισμού ή επισκέψιμου αγροκτήματος όπου ο πελάτης θα έρχεται σε άμεση επαφή με την εργασία που απαιτείται για την παραγωγή των προϊόντων και θα κατανοει την προστιθέμενη αξία τους, εν τη γενέσει της. Αποτέλεσμα αυτού του ενδιαφέροντος για τη μετάδοση της γνώσης, είναι πιστοί πελάτες που θα λειτουργήσουν και ως πρεσβευτές του τόπου και των προϊόντων.Όπως λέει πολλοί γνωστοι του επαγγελματίες τουρισμού, τον προσεγγίζουν, για να προσφέρουν στους πελάτες τους μια διαφορετική εμπειρία και διαδρομή μέσα από το αγρόκτημα του.
Σε μια σκέψη για την επάρκεια της ποσότητας της παραγωγής και τη δυνατότητα προτυποποίησης της, λέει ότι αυτό δεν πρέπει να ανησυχεί τους παραγωγούς. Στόχος τους είναι η παραγωγή ποιοτικής μοναδικότητας σε όποιο βαθμό μπορούν να το κάνουν και με δίκαιες τιμές. Οι διαφορές της παραγωγής από χρονιά σε χρονιά είναι αποδεκτές, αρκει να υπάρχει ποιότητα ενώ ο ίδιος συμβουλεύεται τους πελάτες του ώστε να βελτιώνει συνεχώς τα προϊόντα που παράγει. Για το μέλλον ο κ. Τομαδάκης επιθυμει να εστιάσει σε ορισμένα προϊόντα και να κάνει μια μικρή επένδυση επέκτασης στη δραστηριότητα του. Αν θα περίμενε κάτι από τον κλάδο, αυτό θα ήταν να υπήρχαν περισσότεροι γεωργοί και κτηνοτρόφοι που θα τολμήσουν αυτή την επιχειρηματικότητα και μελλοντικά γιατι όχι, τη δημιουργία ενός δικτύου οικοτεχνών με κοινό σήμα, αυστηρές προδιαγραφές και συλλογικές προωθητικές ενέργειες.
Όσον αφορά τη σύνδεση της οικοτεχνίας με τη διαμόρφωση του φυσικού τοπίου, περιβάλλοντος και οικονομίας; Είναι κάτι που τον απασχολεί σε όλες τις εκφάνσεις της δραστηριότητας του καθώς μέσα στην Κοιν. Σ.Επ. Επτάστικτος, ασχολούνται με την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων και την αειφόρο διαχείριση των υπεραιωνόβιων ελαιώνων της Κρήτης μέσα από επισκέψεις, εργαστήρια, ενημερώσεις και εθελοντικά προγράμματα.
Όταν μια ευκαιρία εξέλιξης της αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας παρουσιάζεται, θα πρέπει να μπορούμε να την διακρίνουμε, πόσο μάλλον όταν τόσο άμεσα συνδέεται με το όραμα που έχουμε για τον τόπο, τα προϊόντα και την ποιότητα της ζωής μας.
Για περισσότερες ιδέες αγροτικής και όχι μόνο καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, πρωτοβουλίες και ανθρωπους που πάνε την σκέψη και τον τόπο μας μπροστά, συντονιστείτε μαζί μας ζωντανά κάθε Σάββατο στις 10 το πρωί στο Γη&Ύδωρ με την Έρρικα, πάντα από τον σταθμό της ενημέρωσης με υπογραφή, Ηχω fm 99,8.
Έρχονται οι πελαργοί κατάκοποι από την Αφρική και αναζητούν έναν φιλόξενο τόπο όπου θα μπορέσουν να κάνουν τις φωλιές και να γεννήσουν τα μικρά τους.
Προάγγελοι της άνοιξης, οι πελαργοί δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στο Δέλτα Αξιού- Λουδία- Αλιάκμονα και στήνουν τις μεγαλοπρεπείς φωλιές τους πάνω σε κολώνες της ΔΕΗ, σε διάφορους οικισμούς. Ωστόσο, κάποιοι κάτοικοι ενοχλούνται από την παρουσία τους και σπεύδουν στον αρμόδιο Φορέα Διαχείρισης για να ζητήσουν την άμεση μετακίνηση της φωλιάς.
Κάθε χρόνο επιστρέφιουν μετά από ένα μεγάλο ταξίδι από την Αφρική
«Ο πελαργός δεν φοβάται τον άνθρωπο και φωλιάζει σε ψηλά σημεία μέσα σε οικισμούς, όπως καμπαναριά, δέντρα ή κολώνες της ΔΕΗ που γειτνιάζουν με υγροτόπους όπου μπορούν να τραφούν με φίδια, βατράχια, έντομα και μικρά ποντίκια. Έρχεται πάντα πρώτο το αρσενικό, φτιάχνει, καθαρίζει και τακτοποιεί την φωλιά και ακολουθεί το θηλυκό» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η βιολόγος Εύα Κατράνα από τον Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, όπως μετονομάστηκε ο Φορέας Διαχείρισης Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα.
Ο πελαργός δεν φοβάται τον άνθρωπο και φωλιάζει σε ψηλά σημεία μέσα σε οικισμούς
Σύμφωνα με την κ. Κατράνα, επειδή οι κολώνες της ΔΕΗ βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές και ακόμη και σε αυλές, κάποιες φορές οι κάτοικοι ενοχλούνται και ζητούν την μεταφορά τους. «Φέτος, αυτό ζητήθηκε σε μία περίπτωση, καθώς στην αυλή έπαιζαν μικρά παιδιά και από τις φωλιές πέφτουν, εκτός από περιττώματα και οι... τροφές, φίδια δηλαδή και ποντίκια.
Ομως το σχετικό αίτημα μεταφοράς έγινε αφού κατοικήθηκε η φωλιά και απαγορεύεται πλέον να μετακινηθεί. Οι αιτήσεις για μετακίνηση πρέπει να γίνονται από Οκτώβριο έως Φεβρουάριο, ακολουθεί αυτοψία από μέλος του Φορέα, προκειμένου να προταθεί άλλος χώρος, όχι μακρύτερα από 70 μέτρα και η μετακίνηση γίνεται στη συνέχεια με τη συνδρομή γερανού της ΔΕΗ» διευκρινίζει η κ. Κατράνα προσθέτοντας ότι έχουν μετακινηθεί φωλιές που βρίσκονταν σε κολώνες της ΔΕΗ, δίπλα στην είσοδο σούπερ- μάρκετ και σε στάση λεωφορείου.
Έρχεται πάντα πρώτο το αρσενικό, φτιάχνει, καθαρίζει και τακτοποιεί την φωλιά και ακολουθεί το θηλυκό
Σύμφωνα πάντως με καταγραφή του Φορέα το 2017 που αφορά σε ενεργές φωλιές πελαργών, σε 45 οικισμούς των νομών Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς και Πιερίας, βρέθηκαν 120 φωλιές με 300 νεοσσούς. «Πρωτεία» φιλοξενίας κατείχε το Αιγίνιο Πιερίας με 40 ενεργές φωλιές πελαργών που είχαν κατά μέσο όρο τρεις νεοσσούς! Κάποιοι ενοχλούνται από την παρουσία τους και σπεύδουν στον αρμόδιο Φορέα Διαχείρισης για να ζητήσουν την άμεση μετακίνηση της φωλιάς Tις φωτογραφίες παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου
Εσείς το γνωρίζατε γιατί σταματάμε την νηστεία της Σαρακοστής, την 25η Μαρτίου, ανήμερα της διπλής εορτής, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της επετείου της Εθνικής Εορτής και τρώμε μπακαλιάροσκορδαλιά;
Το έθιμο μάλιστα καλεί στο οικογενειακό τραπέζι την 25η Μαρτίου να προσφέρεται μπακαλιάρος συνοδεία σκορδαλιάς. Σε ποιες , όμως, άλλες περιπτώσεις καταλύεται η νηστεία της Σαρακοστής Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία. Στην έναρξη της καθιέρωσης της, περί τον 4ο αιώνα μ.Χ., προβλεπόταν μάλιστα κατά τα μοναχικά πρότυπα ξηροφαγία, με τους πιστούς να τρώνε μόνο μια φορά την ημέρα κι αυτή μετά τις 3 το μεσημέρι.
Μέσα στην περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία καταλύεται, διαφοροποιείται δηλαδή, τρεις φορές, δίνοντας μια ευκαιρία στους πιστούς για ενδυνάμωση μιας και η νηστεία αυτή είναι η πιο αυστηρή.
Η πρώτη από αυτές τις εξαιρέσεις είναι ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου.
Πρόκειται για μια χαρμόσυνη εορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής και επειδή είναι θεομητορική εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα σημαντική, καταλύονται το ψάρι, το έλαιο και ο οίνος.
Όσον αφορά τη δεύτερη ημέρα διαφοροποίησης της νηστείας, αυτή είναι η Κυριακή των Βαΐων, η οποία είναι Δεσποτική εορτή, αφιερωμένη δηλαδή στον επίγειο βίο του Ιησού, οπότε οι πιστοί καταναλώνουν και πάλι ψάρι, λάδι και κρασί.
Κατάλυση του λαδιού γίνεται και τη Μεγάλη Πέμπτη, εις ανάμνηση της παραδόσεως του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας από τον Ιησού Χριστό. Μάλιστα, τη Μεγάλη Πέμπτη τελείται και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, η οποία τελείται μόλις 10 φορές το χρόνο.
Το έθιμο του μπακαλιάρου
Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού, η οποία έχει πια διττή σημασία για τον Ελληνισμό, καθώς συμπίπτει από το 1838 με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821, είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία της γνωστής σκορδαλιάς.
Η εξήγηση για τη γευστική αυτή συνήθεια είναι αρκετά απλή κι έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι.
Παρά το ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι ένα «ελληνικό» ψάρι, καθώς απαντάται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό κι εύκολο στη συντήρηση.
Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.
Ψυχοκέρι: Τις μέρες της Σαρακοστής, σε πολλά χωριά της Ελλάδος, παρατηρώντας το εκκλησίασμα κατά την ακολουθία βλέπουμε ορισμένες από τις μεγάλες γυναίκες να κρατούν, ένα κερί το γνωστό ψυχοκέρι (κερί των ψυχών) το οποίο φτιάχνουν πριν το πρώτο ψυχοσάββατο.
Στην παρασκευή του χρησιμοποιούνται συνήθως εφτά η εννέα κλωστές από βαμβάκι και καθαρό κερί.
Το ψυχοκέρι το έκαιγαν εκτός από τα τρία ψυχοσάββατα και σε όλες τις ακολουθίες της μεγάλης σαρακοστής δηλαδή στους Χαιρετισμούς, τον Ακάθιστο Ύμνο, τον Μεγάλο Κανόνα, τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι και τη Μεγάλη Παρασκευή, ακόμη και κατά την περιφορά του Επιταφίου.
Δυστυχώς στις μέρες μας το έθιμο αυτό που αφορά στην μνήμη των νεκρών, τείνει να εκλείψει.
Ο τρόπος παρασκευής
Κάποιες γιαγιάδες μας με ευλάβεια κατασκεύαζαν το ψυχοκέρι πριν το πρώτο Ψυχοσάββατο.
Πώς το έφτιαχναν:
Έβαζαν δύο καρέκλες στην αυλή, σε απόσταση 5-6 μέτρων.
Μετά παίρνανε βαμβακερή κλωστή και την τέντωναν ανάμεσα στις δύο καρέκλες, τόσες φορές όσες και οι ψυχές που μνημόνευαν (εφτά ψυχές-εφτά κλωστές, οχτώ ψυχές – οχτώ κλωστές).
Μετά έστριβαν τις κλωστές μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα παχύτερο νήμα. Ακολουθούσε το κέρωμα.
Έβαζαν σε ένα τηγάνι να λιώσει γνήσιο κερί μέλισσας και με ένα ξυλάκι, που στο κάτω μέρος είχε διχάλα, ανάγκαζαν την κλωστή να περάσει μέσα από το λιωμένο κερί.
Το τεράστιο αυτό λεπτοκαμωμένο κερί, το τύλιγαν, όσο ήταν ακόμα ζεστό, σα να ήταν σύρμα ώστε να μπορεί να το μεταφέρει.
Κατά τα Ψυχοσάββατα το κερί αυτό το κρατούσαν στα χέρια τους, καθ όλη την διάρκεια της λειτουργίας και το ξετύλιγαν σιγά-σιγά μέχρι να καεί όλο.
Ο νόµος 4587/2018 «Επείγουσες ρυθµίσεις αρµοδιότητας υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και άλλες διατάξεις», ήρθε και επικαιροποίησε τον νόµο 4492/2017, έναν νόµο που ποτέ δεν τέθηκε σε ισχύ, αφού δεν άνοιξε ποτέ εντός του 2018 η πλατφόρµα για την ανάρτηση των παραστατικών πώλησης των νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων. Να επισηµάνουµε ότι ο νόµος ισχύει από την 01.01.18, όχι για την ανάρτηση αλλά για την εξόφληση. Έπρεπε δηλαδή οι προµηθευτές των νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων που περιγράφονται στο παράρτηµα, να εξοφλούν τους παραγωγούς (αγρότες ή µη) των προϊόντων αυτών, εντός 60 ηµερών.
Στις 14.03.19 δηµοσιεύθηκε η υπ. Αρίθµ. 140/50665/2019 διευκρινιστική εγκύκλιος για την εφαρµογή της ΚΥΑ υπ’ αριθ. 80/26402/Β 715.2.2019, δίνοντας αρκετές διευκρινήσεις.
Ας δούµε αναλυτικά:
- Υποχρέωση ανάρτησης των τιµολογίων στην ηλεκτρονική πλατφόρµα του υπουργείου, έχουν όλοι όσοι παράγουν και πουλάνε τα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα όπως αυτά περιγράφονται στο παράρτηµα του νόµου, είτε αγρότης του ειδικού καθεστώτος, είτε του κανονικού καθεστώτος, είτε επαγγελµατίας που καλλιεργεί.
- Αναρτώνται όλα τα τιµολόγια, ανεξάρτητα εάν είναι επί πιστώσει, µετρητοίς ή προεξοφληµένα.
- Ο παραγωγός ο οποίος δεν είναι γραµµένος στο Μητρώο αγροτών, πρέπει πρώτα να εγγραφεί διαφορετικά δεν µπορεί να προχωρήσει στην ανάρτηση των τιµολογίων του.
Ο παραγωγός µπορεί να αναρτήσει τα τιµολόγια του στην πλατφόρµα, ακόµη και στην περίπτωση που ο αγοραστής δεν είναι γραµµένος στο Μητρώο Εµπόρων.
- Εφόσον ο πρώτος αγοραστής δεν είναι εγγεγραµµένος στο Μητρώο Εµπόρων, του έρχεται από τις ψηφιακές υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ email, µε θέµα «no-reply@minagric.gr, Ψηφιακή Υπηρεσία Νωπών και Ευαλλοίωτων» και τον ενηµερώνει ότι «Παρακαλούµε να δηλώσετε αν είστε έµπορος νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων, κατά την έννοια του νόµου 4492/2017/Α΄156, συµπληρώνοντας το αντίστοιχο εικονίδιο».
- Ο πρώτος αγοραστής (έµπορος, συνεταιρισµός, οµάδα παραγωγών κλπ), θα πρέπει να µπει στο αντίστοιχο µητρώο και, ή να εγγραφεί εφόσον έχει υποχρέωση, ή να φροντίσει να απορρίψει το παραστατικό που µπορεί να ανάρτησε κάποιος, επειδή µπορεί να πληκτρολόγησε λάθος ΑΦΜ.
- Παραστατικά πώλησης είναι οι εκκαθαρίσεις, τα τιµολόγια αγοράς, τα τιµολόγια πώλησης.
- ∆εν υποχρεούνται σε ανάρτηση όσοι διενεργούν λιανικές πωλήσεις.
Μέχρι τις 15.06.19, οι παραγωγοί των νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων είναι υποχρεωµένοι να αναρτήσουν στην ψηφιακή πλατφόρµα, όλα τα παραστατικά που έχουν εκδοθεί από τις 15.02.19 και µετά. Όλα, ανεξάρτητα εάν έχουν εξοφληθεί ή όχι.
Ο προβλεπόµενος χρόνος εµπρόθεσµης καταχώρησης είναι 25 ηµέρες από την ηµέρα έκδοσης του παραστατικού.
Η εξόφληση θα πρέπει να γίνει από τον έµπορο, εντός 60 ηµερών από την έκδοση του τιµολογίου.
- Ο παραγωγός κλικάρει µόνο το/τα τιµολόγια που είναι ανεξόφλητα. Μπαίνοντας στην ψηφιακή πλατφόρµα, καταχωρώντας την ηµεροµηνία τη έκδοσης του τιµολογίου, αυτοµάτως συµπληρώνεται η ηµεροµηνία η οποία προσδιορίζεται από το σύστηµα ότι αποτελεί την προβλεπόµενη ηµεροµηνία εξόφλησης.
∆εν προχωράω περαιτέρω, τουλάχιστον προς το παρόν, καθώς στην πράξη δεν µπορεί η εφαρµογή αυτή να βοηθήσει τους αγρότες. Σωστή ως σκέψη η δηµιουργία της καθώς στόχος της είναι να δηµιουργήσει ρευστότητα στον πρωτογενή τοµέα, δηµιουργεί ταυτόχρονα όµως ανισότητες στην αλυσίδα που συνεχίζεται. Πχ ο κρεοπώλης υποχρεούται να εξοφλήσει τον κτηνοτρόφο εντός 60 ηµερών, αλλά ο αγοραστής του κρέατος από τον κρεοπώλη συνεχίζει να τον εξοφλεί µε επιταγή 5 και 6 µηνών. Εφόσον δεν προβεί σε καµία τέτοια ενέργεια, τότε όλα τα τιµολόγια θεωρούνται εξοφληµένα.
Τέλος, το γεγονός ότι η επιταγή (αποτελεί παγκόσµια πατέντα η ετεροχρονισµένη είσπραξη της) µπορεί να εξοφληθεί την ίδια µέρα που εκδόθηκε ανεξάρτητα της ηµεροµηνίας λήξης, δεν σηµαίνει απολύτως τίποτε καθώς, ουδείς πρόκειται να πάει να την εισπράξει νωρίτερα. Και αυτό είναι γεγονός γιατί το λέει η αγορά.
Κλείνοντας, επισηµαίνω το πιο σηµαντικό: όλοι οι άνθρωποι που καλλιεργούν αγροτικά προϊόντα και τα πουλάνε, πρέπει να προσκοµίζουν τα τιµολόγια στο λογιστή τους το αργότερο εντός των εποµένων 10-15 ηµερών από την έκδοση τους. Πριν, καλό είναι να συνεννοηθούν πρώτα µαζί του, για το ποιος θα αναλάβει την εργασία της ανάρτησης και παρακολούθησης της εξόφλησης τους. Γιατί η εργασία αυτή δεν συµπεριλαµβάνεται µέσα στις συµβατικές υποχρεώσεις ενός λογιστικού γραφείου.
Μία συνέχεια για τα e-mail
Για να µην πείτε ότι δεν σας ενηµέρωσα, e-mail έχετε όλοι όσοι κάνετε δήλωση καλλιέργειας κι ας µην το γνωρίζετε πολλοί από σας. Επίσης, είµαι σίγουρος ότι οι φορείς σας το έχουν δώσει µαζί µε τη δήλωση καλλιέργειας (µετά την ολοκλήρωση της). Χρειάζεται να µπορούµε να δούµε την κατάσταση δηµοσιοποίησης πληρωµών, µέσα από την καρτέλα του αγρότη.
Χωρίς τις επιδοτήσεις θα υπολογίζεται το αγροτικό εισόδημα για την ένταξη στο Μέτρο 6.3 Ενίσχυση Μικρών Εκμεταλλεύσεων που ανοίγει στις 22 Μαρτίου
Για την ένταξη στο Μέτρο 6.3 το αγροτικό εισόδημα θα πρέπει να είναι μέχρι 3.000 ευρώ για να είναι κάποιος δικαιούχος, ενώ, σύμφωνα με πρόσφατη τροποποίηση δίδεται η δυνατότητα να υπολογιστεί ο μέσος όρος του ατομικού αγροτικού εισοδήματος και του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων ετών από τα διαθέσιμα φορολογικά στοιχεία των ετών 2016, 2017 και 2018 (φορολογικές δηλώσεις των ετών 2017, 2018 και 2019 αντίστοιχα) με την προϋπόθεση ότι έχει ολοκληρωθεί η υποβολή φορολογικών στοιχείων (Ε1 και Ε3) και εκκαθάριση αυτών για το φορολογικό έτος 2018.
Επιπλέον, στις 18 Μαρτίου, λήγει και η διαβούλευση για τη νέα βάση των κριτηρίων μοριοδότησης, η οποία προτείνεται από τις διαχειριστικές αρχές να διαμορφωθεί στα 50 μόρια.
Δείτε ΕΔΩ αναλυτικά την πρόταση για τα νέα κριτήρια
Κύρια χαρακτηριστικά της πρόσκλησης και του μέτρου είναι τα εξής:
Δικαιούχοι της 1ης προκήρυξης του μέτρου είναι οι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών εκμεταλλεύσεων ως επαγγελματίες γεωργοί (όχι νεοεισερχόμενοι), που δεν έχουν υπερβεί το 61ο έτος της ηλικίας τους και έχουν υποβάλει δήλωση ΟΣΔΕ για το έτος 2018.
Οι υποψήφιοι έχουν μέσο όρο ατομικών αγροτικών εισοδημάτων των διαθέσιμων φορολογικών στοιχείων των ετών 2016, 2017 και 2018, από 0,01 ευρώ έως και 3.000 € και μέσο όρο των συνολικών οικογενειακών εισοδημάτων των διαθέσιμων φορολογικών στοιχείων των ετών 2016, 2017 και 2018 (υποψηφίου, συζύγου και ανηλίκων τέκνων από όλες τις πηγές) έως και 15.000 €.
Επιπλέον, η γεωργική εκμετάλλευση των υποψηφίων πρέπει να έχει μέγεθος παραγωγικής δυναμικότητας (εκφρασμένη ως τυπική απόδοση) ίσο με 5.000 € έως και 7.999 € στην αρχική κατάσταση.
Ως έτος αναφοράς της αίτησης στήριξης ορίζεται το έτος 2018. Συνεπώς, η αίτηση στήριξης συντάσσεται με βάση την Ενιαία Αίτηση Ενίσχυσης έτους 2018.
Οι υποψήφιοι πρέπει να υποβάλλουν τυποποιημένο επιχειρηματικό σχέδιο ανάπτυξης της γεωργικής τους εκμετάλλευσης. Η διάρκεια υλοποίησης του επιχειρηματικού σχεδίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 3 έτη και μεγαλύτερη από 4.
Μετά την ολοκλήρωση του επιχειρηματικού σχεδίου ο δικαιούχος δεν αναλαμβάνει περαιτέρω υποχρεώσεις.
Το ποσό ενίσχυσης, το οποίο δεν συνδέεται με συγκεκριμένες δαπάνες, είναι ίσο με 14.000 ευρώ για κάθε δικαιούχο και καταβάλλεται σε δύο δόσεις. Η πρώτη δόση, η οποία καταβάλλεται με την ένταξη στο μέτρο είναι το 70% της συνολικής ενίσχυσης.
Η πεπονιά (Cucumis melo – Σικυός ο πέπων) ή Πέπων ο κοινός είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Κολοκυνθοειδών.
Καλλιεργείται σε θερμές περιοχές της γης για τον νόστιμο καρπό της το πεπόνι. Είναι αναρριχώμενο ή έρπον φυτό με καταγωγή από την Ασία, οι βλαστοί του είναι τριχωτοί, μαλακοί και σχηματίζουν γωνίες. Τα φύλλα της πεπονιάς είναι μεγάλα σχήματος νεφρού ή στρογγυλά και εναλλάσσονται. Τα άνθη της έχουν χρώμα κίτρινο και φύονται στις μασχάλες των φύλλων.
Η καλλιέργεια της πεπονιάς απαιτεί ζέστη, και εδαφική υγρασία. Ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους των εδαφών αλλά είναι απαιτητικό φυτό γι αυτό χρειάζεται λίπανση με κοπριά ή χλωρού τύπου και σε διάφορες περιπτώσεις και λίπασμα. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά στην ύπαιθρο όταν το χώμα ζεσταθεί αρκετά. Στη συνέχεια χρειάζεται καλό πότισμα. Μέχρι να ωριμάσουν τα πεπόνια χρειάζονται περίπου 3 μήνες. Επειδή η πεπονιά είναι φυτό επιπολαιόρριζο, χρειάζεται προσοχή όταν αφαιρούνται τα διάφορα ζιζάνια, γιατί μπορεί να προκληθούν ζημιές στο φυτό. Γι αυτό τις περισσότερες φορές η αφαίρεση των ζιζανίων γίνεται με το χέρι.
Είδη
Υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες πεπονιάς, που συγκεντρώνονται σε 7 κύριες ομάδες.
Κασάμπα ή χειμωνιάτικη. Παράγει μεγάλους καρπούς μέτριας γεύσης και αρώματος. Καλλιεργείται σε μικρή έκταση, ενώ η ονομασία της χειμωνιάτικη δόθηκε γιατί τα πεπόνια της ωριμάζουν αργά επί πολλές εβδομάδες.
Καλυπτόμενη. Παράγει μικρού μεγέθους, εύγευστα πεπόνια με πορτοκαλόχρωμη σάρκα. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν τα μοσχοπέπονα.
Κανταλούπε. Η καταγωγή της πεπονιάς αυτής είναι από την Ιταλική περιοχή Κανταλούπο ,οι καρποί της είναι μετρίου μεγέθους η φλούδα τους είναι πιο παχιά από τις άλλες ομάδες και είναι γλυκοί και εύγευστοι. Καλλιεργείται και στις βόρειες εύκρατες περιοχές σε θερμοκήπια.
Ευπροσάρμοστος. Ο καρπός της πεπονιάς αυτής μοιάζει με του αγγουριού και γίνεται κομπόστες και μαρμελάδες .
Η ομάδα Χίτο. Οι καρποί μοιάζουν με λεμόνια και καλλιεργείται σε διάφορες περιοχές της Ασίας .Η γεύση τους είναι γλυκόξινη και η σάρκα λευκωπή. Κονσερβοποιείται και γίνεται κομπόστες.
Ντούνταλμ. Τα άνθη της πεπονιάς αυτής είναι μεγάλου μεγέθους και οι καρποί έχουν το μέγεθος πορτοκαλιού. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό.
Λουτίφια. Τα πεπόνια της ομάδας αυτής έχουν πρασινωπή σάρκα και ουδέτερη γεύση . Χρησιμοποιούνται στην παρασκευή μαρμελάδων και κομπόστας με προσθήκη ζάχαρης.
Στην Ελλάδα έχουμε αρκετές ποικιλίες πεπονιάς, ενώ τα παραγόμενα πεπόνια είναι από τα πιο νόστιμα στον κόσμο. Οι πιο γνωστές είναι:
Θρακιώτικο. Ποικιλία τοπικής προέλευσης επί αιώνες παραγόμενη στην ακριτική περιοχή του νομού Έβρου αποκλειστικά οικολογική χωρίς αρδεύσεις, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, κλπ. H ποικιλία “Χρυσή Κεφαλή” ή πεπόνι Θράκης είναι μοναδική και παράγεται με προστατευόμενο σπόρο.
Μπανάνες. Πρώιμη ποικιλία με καρπούς κιτρινωπούς συνήθως σφαιρικού και μικρού μεγέθους. Αρκετά αρωματικά και καλής ποιότητας.
Αργείτικες. Παράγουν τα γνωστά αργείτικα πεπόνια εξαιρετικής ποιότητας. Η σάρκα τους είναι λευκοπράσινη ή κιτρινοπράσινη γλυκιά και σχετικά σκληρή.
Κρεμαστά χειμωνιάτικα . Όψιμη ποικιλία , με σφαιρικό ή ωοειδή καρπό και πρασινωπή σάρκα. Καλλιεργείται σε περιοχές της Πελοποννήσου.
Κουνέλια. Οι καρποί της είναι αρωματικοί μετρίου ή μεγάλου μεγέθους. Η φλούδα τους είναι κίτρινη ή πορτοκαλί και η σάρκα λευκοκίτρινη.
Στην Ελλάδα η καλλιέργεια πεπονιού καλύπτει μια πολύ σημαντική έκταση σε υπαίθριες και υπό κάλυψη εκμεταλλεύσεις. Συγκεκριμένα, η υπαίθρια καλλιέργεια καλύπτει έκταση περίπου 66.000 στρεμμάτων, ενώ η υπό κάλυψη καλλιέργεια (θερμοκήπιο, τούνελ) περίπου 17.000 στρέμματα.
Εδαφοκλιματικές Απαιτήσεις
Τα πεπόνια λατρεύουν τη ζέστη. Για να μπορέσουν να βλαστήσουν οι σπόροι και να αναπτυχθούν, το χώμα θα πρέπει να έχει θερμοκρασία τουλάχιστον μεταξύ 21 και 27 βαθμών Κελσίου. Εφόσον ο καιρός είναι ζεστός, αυτό πλέον είναι δουλειά της φύσης. Αν όμως ο καλλιεργητής επιθυμεί να αρχίσει τη σπορά νωρίτερα, τότε μπορεί να απλώσει στο μέρος που σκοπεύει να καλλιεργήσει τα πεπόνια, μαύρο φιλμ εδαφοκάλυψης. Το άπλωμα του φιλμ εδαφοκάλυψης θα πρέπει να γίνει 4 εβδομάδες πριν την ημερομηνία σποράς. Το φιλμ εδαφοκάλυψης, με τη βοήθεια των ακτίνων του ήλιου, θα θερμάνει το έδαφος και ταυτόχρονα θα εμποδίσει την ανάπτυξη αγριόχορτων. Πριν στρωθεί το φιλμ εδαφοκάλυψης, είναι απαραίτητο να προετοιμαστούν τα λοφάκια. Επιβάλλεται επίσης να στερεωθούν γερά οι άκρες του φιλμ εδαφοκάλυψης ώστε να μην τα σηκώνει ο αέρας.
Το κατάλληλο χώμα για τα πεπόνια είναι το ελαφρά όξινο. Το pH του εδάφους θα πρέπει να είναι μεταξύ 6.0 και 6.5. Τα πεπόνια χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού και πολλά θρεπτικά συστατικά.
Λίπανση
Η κοπριά αποτελεί το καλύτερο λίπασμα, πρέπει όμως νά δίδεται τελείως χωνευμένη και να είναι καλής ποιότητος. Όταν είναι σκέτη, απαιτούνται 2-3000 οκ. στο στρέμμα μαζί δε με χημικά λιπάσματα, μπορεί να περιοριστεί σε 1500-2000 οκάδ., αναλόγως του εδάφους και της προηγουμένης καλλιέργειας. Το κόπρισμα γίνεται στα σκορπιστά σ’ όλη την έκταση όπου γυρίζεται με το σκάψιμο, είτε χάριν οικονομίας, μέσα στους λάκκους. Μεταξύ των χημικών λιπασμάτων, δίδουν πολύ καλά αποτελέσματα οι τύποι 6-8 -8 η 4-10-10 σε ποσό 60-80 οκάδ. στο στρέμμα σκέτα ή 20-30 οκ. για συμπλήρωση της κοπριάς. Η χρήση των χημικών λιπασμάτων είναι αξιοσύστατος, κυρίως, σε ποτιστικές καλλιέργειες και σε εδάφη που έχουν οργανικές ουσίες (χουμώδη).
Σπορά
Η προετοιμασία του εδάφους συνίσταται 2-4 οργώματα και σ’ ανάλογα σβαρνίσματα ώστε η γη να ψιλοχωματιστεί εντελώς. Η εργασία αυτή κανονίζεται, πάντως, από την κατάσταση του εδάφους, στην οποία τ’ αφήνει η προ κάτοχος καλλιέργεια.
Για συνήθη ανοικτή καλλιέργεια, η σπορά των πεπονιών γίνεται απ” ευθείας επί τόπου, κατά Μάρτιο έως τον Μάιο, αφού περάσει ο κίνδυνος από τις ανοιξιάτικες παγωνιές.
Για τον σκοπό αυτό ανοίγονται λάκκοι βάθους και πλάτους 35-40 πόντους, κατά γραμμές 1,5-2 μ. η μία της άλλης, και επ’ αυτών σε διαστήματα 1-1,20 μ, περίπου. Εντός των λάκκων, κατόπιν, ρίχνονται 2-3 φτυαριές κοπριά χωνευμένη, η οποία ανακατεύεται καλά με το χώμα, ώστε, στην επιφάνεια αυτών να σχηματίζονται χαμηλοί σωροί. Κατά τη στιγμή της σποράς, γύρω στο κάθε σωρό τοποθετούνται 3-5 σπόροι και σκεπάζονται σε βάθος 3-4 πόντους, το πολύ. Εννοείται, ότι το χώμα πρέπει να βρίσκεται στο ρώγο του, δηλαδή, να έχει μιά σχετική υγρασία.
Άρδευση
Το νερό είναι ένα κρίσιμο στοιχείο στην παραγωγή των πεπονιών. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα έτσι ώστε να μην κατακλύζονται με νερό τα πεπόνια κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του καρπού, διαφορετικά οι καρποί θα είναι πτωχοί σε γεύση λόγω μικρής περιεκτικότητας σε διαλυτά άλατα. Η άρδευση συχνά διακόπτεται όταν έχουμε πρώιμη ανάπτυξη των καρπών και συνήθως διακόπτεται και κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, εκτός αν πρέπει να διατηρηθεί το φύλλωμα για να προστατευτεί ο καρπός από τα εγκαύματα.
Η άρδευση σ’ αυτό το φυτό γίνεται με κατάκλιση, αυλάκια ή στάγδην άρδευση. Η στάγδην άρδευση έχει γίνει η πιο αποδεκτή μέθοδος. Παρέχει στους παραγωγούς αύξηση της πρωιμότητας και μεγαλύτερη συνολική και εμπορική παραγωγή συγκριτικά με την άρδευση με αυλάκια. Μπορεί να εφαρμοστεί με ή χωρίς πλαστικό κάλυμμα. Όταν συνδυάζεται με μαύρο πλαστικό κάλυμμα η επίδραση της στάγδην άρδευσης μειώνει την ανταγωνιστικότητα με τα ζιζάνια , δεν υπάρχει περιορισμός για τα κορεσμένα εδάφη και μπορεί να γίνει άρδευση και κατά τη διάρκεια της συγκομιδής. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της στάγδην άρδευσης είναι η αποτελεσματική διαχείριση του νερού. Στις περιοχές όπου έχουμε περιορισμένες βροχοπτώσεις, η στάγδην άρδευση μπορεί να μειώσει την κατανάλωση του νερού ως και 40% σε σχέση με την άρδευση με αυλάκια.
Συγκομιδή
Μετά την καρποφορία δεν πρέπει να αφήνονται περισσότερα από 2-3 πεπόνια, κάθε ρίζα, προς το σκοπό να γίνονται μεγαλύτερα και πρωϊμώτερα. Για αυτό άμα δέσουν οι καρποί και αποκτήσουν το μέγεθος αυγού, πρέπει να διαλέγονται οι πλησιέστεροι στους πρώτους κλάδους και να διατηρούνται, οι υπόλοιποι δε να αφαιρούνται, συνεχώς, όταν παρουσιάζονται.
Όταν τα πεπόνια μεγαλώσουν και αρχίσει η ωρίμανσή τους, πρέπει να γυρίζονται, από καιρό σε καιρό, σε όλες τις πλευρές, ώστε να παίρνουν ομοιόμορφο χρώμα και σχήμα κανονικό σ’ όλο τους το μέγεθος.
Η συγκομιδή, πραγματοποιείται μετά 3-5 μήνες από τη σπορά, αναλόγως των ποικιλιών, του εδάφους, του κλίματος και των τεχνικών μεθόδων της καλλιεργείας. Η ωριμότητα των πεπονιών διακρίνεται από το χρώμα και το τυπικόν άρωμα, η δε ποιότητα από το βάρος. Από απόψεως γεύσεως και αρώματος, θεωρούνται ως καλύτερα τα προερχόμενα από αμμώδη εδάφη ή ξερικές καλλιέργειες και γενικώς όταν ωριμάζουν φυσιολογικώς.
