Έτσι γινόταν η πρόβλεψη του καιρού στο Άγιο Όρος τα παλιά χρόνια

Το ζωικό βασίλειο έχει δικό του τρόπο να προβλέπει την κακοκαιρία. Ο άνθρωπος παρατήρησε τη συμπεριφορά των ζώων και τη χρησιμοποίησε ως σημάδι για τη δική του πρόγνωση. Ωστόσο, η παρατήρηση και των φυσικών φαινομένων οδήγησε στην πρακτική πρόβλεψη του καιρού.

Σήμερα όλα τα παραπάνω σημάδια έχουν εξηγηθεί επιστημονικά, αφού δεν είναι τίποτε άλλο από μετεωρολογικά και φυσικά φαινόμενα. Ακόμα και σήμερα βρίσκει κανείς ψαράδες στα νησιά, που μπορούν να προβλέψουν τον τοπικό καιρό με μεγαλύτερη ακρίβεια ακόμα και από τη γενική πρόγνωση της ευρύτερης περιοχής.

Η Παλαίστρα των Καιρών

Για το σκοπό της πρόγνωσης του καιρού, οι παλαιοί Αγιορείτες καλόγεροι, εφηύραν ένα δικό τους βαρόμετρο, την «παλαίστρα των καιρών», το οποίο, μάλιστα, ήταν και αρκετά αξιόπιστο.

Πρόκειται για μια παραλληλόγραμμη επιφάνεια ξύλου, πάνω στην οποία είναι  σχεδιασμένο (με μελάνι, ή σκαλιστό, ή πυρογραφία) ένας κύκλος, που μέσα του φέρει ακόμα τρεις κύκλους, οι οποίοι είναι χωρισμένοι σε ονομασίες καιρικών συνθηκών και κατεύθυνση ανέμων.

Στο κέντρο του κύκλου τοποθετούσαν έναν σπόρο από φυτό, τον οποίο ονόμαζαν οι μοναχοί «τσίρ τσίρ μπακαξύρ», αλλά και «στριφοχόρτι» ή «βαρόμετρο» διότι δέκα φορές να αλλάξει ο καιρός, αυτό αυτόματα παίρνει την κατεύθυνση του καιρού.

Οι έξω κύκλοι δείχνουν τις ονομασίες των ανέμων και οι εσωτερικοί κύκλοι δείχνουν τα χειμερινά καιρικά φαινόμενα.

Έτσι κατ’ αυτόν τον τρόπο, με την βαρομετρική πίεση της ατμόσφαιρας ο σπόρος «τσίρ τσίρ μπακαξύρ» παίρνει και την ανάλογη θέση από μόνο του στον πίνακα, γυρνώντας κυκλικά δείχνοντας έτσι η άκρη του σπόρου τον καιρό που θα ακολουθήσει στο προσεχές σχεδόν πεντάωρο.

Ακόμα και αν εμείς του αλλάξουμε θέση, ο σπόρος θα επανέλθει στο σωστό σημείο.

Κυδωνιά και κυδώνια:Αφιέρωμα.

Η κυδωνιά είναι ένα μικρό δέντρο της οικογένειας των Rosaceae, που προέρχεται από εύκρατες περιοχές του Καυκάσου και της Περσίας που εκτείνονται από την Κασπία Θάλασσα μέχρι την Μαύρη Θάλασσα. Το επιστημονικό της όνομα είναι Cydonia oblonga.

Η κυδωνιά καλλιεργείται εδώ και 4000 χρόνια στην αρχαία Περσία. Οι αρχαίοι το ονόμαζαν «Αχλάδι της Κυδωνίας» προς τιμή της αρχαίας πόλης Κυδωνία της Κρήτης και στην οποία αποτελούσε ένα γλύκισμα μαζί με το μέλι. Η μυθολογία αναφέρει ότι στην πραγματικότητα ο Πάρις προσέφερε στην Αφροδίτη ένα κυδώνι και όχι ένα μήλο.

Βοτανικά στοιχεία

Η κυδωνιά είναι ένα μικρό δέντρο φυλλοβόλο, που φθάνει σε ύψος τα 5-8 μέτρα. Η ετήσια ανάπτυξη των βλαστών της είναι 30- 40 εκατοστά περίπου.

Τα φύλλα της κυδωνιάς εκπτύσσονται εναλλάξ, είναι απλά και έχουν μέγεθος 6-11 cm και είναι χνοώδη. Τα άνθη της είναι λευκά –ροζέ, έχουν 5 πέταλα και είναι μεγάλα με μέγεθος 4-5cm και είναι πολύ όμορφα άνθη. Τα πρώτα άνθη εμφανίζονται σε δέντρα ηλικίας 3-4 ετών. Είναι το δέντρο με την πιο όψιμη ανθοφορία (συνήθως τον Μάιο) σε σχέση με τα άλλα οπωροφόρα δέντρα στην Ελλάδα.

Είναι φυτό γιγαρτόκαρπο δηλαδή οι καρποί του φέρουν σπόρους (γίγαρτα). Τα άγουρα κυδώνια έχουν πράσινο χρώμα και φέρουν χνούδι στην επιφάνεια τους το οποίο χάνεται λίγο πριν από την αλλαγή του χρώματος κατά την ωρίμανση στα τέλη του φθινοπώρου και το χρώμα των καρπών αλλάζει και γίνεται κίτρινο –χρυσαφί.

Οι καρποί της κυδωνιάς, τα κυδώνια, είναι ογκώδη μεγάλα, με μήκος 7-12 cm και πλάτος 6-9cm. Οι καρποί πριν από την πλήρη ωρίμανση είναι πολύ στυφοί και δεν μπορούν να καταναλωθούν σαν νωποί παρά μόνο ψημένοι. Καταναλώνεται επίσης σαν νωπός, ή σε ζελέ, ή μαρμελάδες, ή σε γλυκά.

Εδαφοκλιματικές συνθήκες

Η κυδωνιά είναι ένα μικρό δέντρο που δεν θέλει πολλές φροντίδες. Για την άρση του ληθάργου των οφθαλμών της απαιτεί μία περίοδο χαμηλών θερμοκρασιών κάτω από (0-7οC) γύρω στις 500 ώρες.

Είναι αυτογόνιμο φυτό αλλά με την σταυρεπικονίαση δίνει καλύτερα αποτελέσματα. Για να ωριμάσουν πλήρως οι καρποί του απαιτεί μακρά περίοδο υψηλών θερμοκρασιών. Επίσης αντέχει πολύ καλά στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα αν και είναι φυτό που προσαρμόζεται καλύτερα στις νότιες περιοχές. Μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες του χειμώνα μέχρι τους -27ο C. Είναι φυτό που μπορεί να καλλιεργηθεί σε μία μεγάλη ποικιλία εδαφών με καλή στράγγιση αλλά και διαφορετικών κλιματικών συνθηκών, αν και προτιμά τα μέσης συστάσεως εδάφη που έχουν το κατάλληλο ποσοστό υγρασίας που έχει ανάγκη το φυτό κατά το καλοκαίρι. Το ρΗ στο οποίο προσαρμόζεται καλύτερα είναι το ουδέτερο ή το ελαφρώς όξινο. Η κυδωνιά δεν αποδίδει σε ασβεστούχα εδάφη. Το φυτό αυτό σε σχέση με άλλα καρποφόρα δέντρα, μπορεί να καλλιεργηθεί και να δώσει καλά αποτελέσματα, ακόμη και σε βαριά αργιλώδη εδάφη.

Το έδαφος που πρόκειται να καλλιεργηθεί θα πρέπει να είναι προφυλαγμένο από τους ισχυρούς ανέμους του χειμώνα. Είναι φυτό που δεν αναπτύσσεται καλά σε χωράφια που δεν έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε περιοχές με υψόμετρο μέχρι 900 μέτρα.

Καλλιεργητικές εργασίες

Πριν από τη φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται καταπολέμηση των ζιζανίων με ένα όργωμα και ένα φρεζάρισμα, αφού έχει γίνει ένας εμπλουτισμός του εδάφους με οργανική ουσία. Πριν το φύτεμα των δενδρυλλίων γίνεται και η βασική λίπανση σύμφωνα με την χημική ανάλυση του εδάφους. Η φύτευση των δενδρυλλίων της κυδωνιάς γίνεται την περίοδο του Νοεμβρίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου.

Κατά την φύτευση των δενδρυλλίων θα πρέπει το σημείο του εμβολιασμού να είναι έξω από το χώμα, διαφορετικά θα υπάρξει ριζοβολία και από το εμβόλιο, γεγονός που πρέπει να αποφεύγεται. Οι λάκκοι που ανοίγονται κατά την φύτευση πρέπει να έχουν διαστάσεις 0,80Χ0,80 επειδή οι ρίζες του μετά το φύτεμα απλώνουν γρήγορα.

Τα δενδρύλλια της κυδωνιάς φυτεύονται σε γραμμές που απέχουν 5 μέτρα, ενώ φυτό από φυτό επάνω σε κάθε γραμμή απέχει 4-5 μέτρα. Με τον τρόπο αυτό φυτεύονται 40-50 δέντρα το στρέμμα.

Το κλάδεμα της κυδωνιάς έχει σκοπό τη δημιουργία του σκελετού του φυτού κατά το κυπελλοειδές σύστημα. Αργότερα μετά το τρίτο έτος γίνεται ένα κλάδεμα των βλαστών που είναι ξεροί, ή δεν έχουν καλή θέση στον σκελετό του φυτού. Όπως σε όλα τα καρποφόρα δέντρα έτσι και στην κυδωνιά με το κλάδεμα εξισορροπείται η βλάστηση με την παραγωγή των καρπών.

Κατά βάση το κλάδεμα γίνεται από το 2- 4 έτος, ώστε να αναπτυχθούν τα καρποφόρα όργανα του δέντρου, ενώ τα επόμενα χρόνια, γίνεται ελαφρό κλάδεμα με σκοπό την απομάκρυνση λαίμαργων βλαστών, ή γίνεται ένα άνοιγμα της κόμης του φυτού ή απομακρύνονται τα ξερά κλαδιά, ή μειώνεται το μήκος των βλαστών κατά 1/3.

Κατά την φύτευση της κυδωνιάς γίνεται λίπανση με κοπριά. Επίσης γίνεται η βασική λίπανση με τα κατάλληλα ανόργανα ή οργανικά λιπάσματα, ώστε να καλύψει τις ανάγκες της στα βασικά θρεπτικά στοιχεία. Κάθε χρόνο γίνεται μία ετήσια λίπανση το φθινόπωρο με καλά χωνεμένη κοπριά ή με κομπόστ και στα τέλη του χειμώνα με το κατάλληλο λίπασμα, ανάλογα με τα στοιχεία της χημικής ανάλυσης του εδάφους.

Η κυδωνιά για να έχουμε ικανοποιητική παραγωγή θα πρέπει να ποτίζεται ώστε να μη λείψει το νερό κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.

Όπως και στα άλλα οπωροφόρα δέντρα πρέπει να γίνεται καταπολέμηση των ζιζανίων με σκαλίσματα ή φρεζαρίσματα ή με ζιζανιοκτόνα .

Η κυδωνιά μπορεί να πολλαπλασιασθεί με σπόρους ή με παραφυάδες, αλλά ο πιο συχνός τρόπος είναι με μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα τοποθετούνται στο φυτώριο στα τέλη του χειμώνα και στην συνέχεια αφού αποκτήσουν ρίζες, φυτεύονται ή εμβολιάζονται στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει κάποια άλλη ποικιλία.

Η κυδωνιά επίσης χρησιμοποιείται σαν υποκείμενο σε εμβολιασμούς αχλαδιάς, παρά την μεγάλη ευαισθησία που έχει στην ασθένεια που ονομάζεται «βακτηριακό κάψιμο». Δύο πολύ γνωστά υποκείμενα κυδωνιάς είναι το ΒΑ29 και το Sydo.

Για εμβολιασμό ποικιλιών κυδωνιάς με μεγάλους καρπούς η λήψη των οφθαλμών που θα εμβολιασθούν γίνεται με κοιμώμενο οφθαλμό από τις 15 Ιουλίου μέχρι τις 15 Αυγούστου. Σαν υποκείμενα μπορεί να χρησιμοποιηθούν σπορόφυτα κυδωνιάς ή τα υποκείμενα που αναφέρθησαν ή φυτά κράταιγου.

Η παραγωγή των καρπών είναι τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο ανάλογα με την ποικιλία και το κλίμα της περιοχής.

Ποικιλίες

Υπάρχουν τέσσερες κατηγορίες κυδωνιάς.

• Η αχλαδόμορφη.
• Η μηλόμορφη.
• Ο γίγας.
• Η σγουρή

Οι κυριότερες ποικιλίες της κυδωνιάς που καλλιεργούνται είναι:

Η Champion

είναι μία παλιά ποικιλία, από το 1870, που προέρχεται από τις ΗΠΑ, αλλά έχει πάρα πολύ καλά εγκλιματισθεί στην Ευρώπη. Έχει μέτριο ύψος, διακρίνεται από τον μεγάλο αριθμό των πλάγιων βλαστών, είναι πολύ παραγωγική και εύρωστη ποικιλία. Τα κυδώνια της είναι αχλαδόμορφα μεγάλα (μέχρι 500gr), έντονα κίτρινα, με μαλακή και χυμώδη σάρκα, πολύ αρωματικά. Η ποικιλία αυτή είναι κατάλληλη για κομπόστες και μαρμελάδες. Αντέχει πολύ στο κρύο, παράγει καρπούς από τα πρώτα έτη και συγκομίζεται στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου.

Η Krymsk.

Είναι μία νέα ποικιλία με μικρό βιολογικό κύκλο που δίνει καλά αποτελέσματα σε ζεστά κλίματα. Έχει καρπό κίτρινο χρυσαφί, άρωμα λεμονιού και γεύση που μοιάζει του ανανά. Είναι αυτογόνιμη ποικιλία.

Η «Du Portogallo»,

Είναι συνώνυμη με την “Lusitanica”. Είναι πρώιμη και εύρωστη ποικιλία. Μπορεί να φθάσει τα 7m ύψος. Έχει μεγάλα άνθη και φέρει καρπούς στενόμακρους με μήκος 8-15cm, με χρώμα σκούρο κίτρινο ενώ καλύπτονται από χνούδι χρώματος γκρι. Είναι ποικιλία για θερμότερα κλίματα επειδή έχει μέτρια αντοχή στο χειμερινό ψύχος. Δεν είναι πολύ στυφή ποικιλία και διακρίνεται για το άρωμα της. Είναι ιδεώδης ποικιλία για παραγωγή γλυκού και ζελέ.

Η Bourgeault. Είναι πρώιμη ποικιλία και πολύ παραγωγική. Οι καρποί της είναι μικρού μεγέθους και αρωματικοί.

Η «Maliforme»,

Έχει σχεδόν σφαιρικούς καρπούς διαμέτρου 5-6cm. Είναι πολύ παραγωγική και ωριμάζει ακόμη και σε ψυχρά κλίματα αλλά η ποιότητα των καρπών της δεν είναι πολύ καλή.

Η «Gigande di Vrahja»,

Είναι μια παλιά ποικιλία, από το 1898, που προέρχεται από την Βράιλα της Σερβίας. Είναι ένα εύρωστο και ορθόκλαδο δέντρο που δεν έχει πολλές διακλαδώσεις. Χαρακτηρίζεται από τα φύλλα της που είναι κρεμάμενα και φέρονται σε μακρούς βλαστούς. Τα άνθη της έχουν χρώμα ανοιχτό ροζέ και εμφανίζονται τον Απρίλιο. Οι καρποί της είναι ογκώδεις μερικοί φθάνουν σε βάρος 1,5kg, είναι γυαλιστεροί με χρώμα ανοιχτό πράσινο- χρυσαφί με σκούρα στίγματα κοντά στον μίσχο. Ο καρπός είναι πολύ αρωματικός και συγκομίζεται στα μέσα Οκτωβρίου.

Το Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας, ασχολείται με ερευνητικές εργασίες επάνω σε 50 ποικιλίες της κυδωνιάς, εγχώριες και ξένες. Από τις εργασίες αυτές έχουν προκύψει ποικιλίες που έδωσαν αξιόλογα αποτελέσματα. Οι ποικιλίες :

• Ι.Φ.Δ 26,
• Ι.Φ.Δ 20,
• Ι.Φ.Δ 46

είναι ποικιλίες που προέκυψαν από τις εργασίες του Ινστιτούτου αλλά και η βουλγάρικη ποικιλία BereckijevaKutina έδειξαν ότι μπορούν να διαδοθούν στη χώρα μας και να δώσουν καλά αποτελέσματα.

Από τις καλλιεργούμενες ποικιλίες οι περισσότερες είναι αυτόστειρες και γι αυτό πρέπει να φυτεύονται σε μία κατάλληλη αναλογία και φυτά που θα χρησιμοποιηθούν σαν επικονιαστές.

Εχθροί και ασθένειες

Όλες οι ασθένειες που προσβάλουν τις μηλιές και τις αχλαδιές, μπορεί να προσβάλουν και την κυδωνιά. Μία σοβαρή ασθένεια είναι η εντομοσπορίαση με βασικό της σύμπτωμα την δημιουργία σκούρων κηλίδων στα φύλλα, με αποτέλεσμα την πρόωρη πτώση τους. Άλλη ασθένεια είναι η μονίλια που προσβάλει τους μικρούς και άγουρους καρπούς. Προκαλεί επάνω τους κηλίδες σαπισμάτων με καφέ χρώμα με λευκές εξανθίσεις. Επίσης άλλες ασθένειες είναι το ωίδιο που προσβάλει τα φύλλα και τους βλαστούς και η σκληρωτίνια που προσβάλει τα φύλλα, τα άνθη και τους καρπούς που μουμιοποιούνται.

Η κυδωνιά προσβάλλεται από διάφορους εχθρούς όπως είναι οι κάμπιες ορισμένων λεπιδοπτέρων και κολεοπτέρων. Οι καρποί προσβάλλονται από διάφορα έντομα όπως είναι η Cydia pomonella και η Cydiamolesta. Επίσης προσβάλλεται από αφίδες.

Χημική σύσταση των κυδωνιών

Τα 100 g κυδώνια έχουν την εξής σύσταση.

• Νερό 83,3 g
• Πρωτείνες 0,4 g
• Τέφρα 0,4 g
• Λιπίδια 0,1 g
• Φυτικές ίνες 1,9 g
• Ολικά Σάκχαρα 15,3 g
• Ενέργεια 254 KJ
• Απλά σάκχαρα 13,3 g

Επίσης περιέχει ανόργανα άλατα: κάλιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, ασβέστιο, νάτριο, χαλκό, ψευδάργυρο, σίδηρο, κ.α.

Αλλά και βιταμίνες: C, Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9, Β12, Α, Ε, Κ

Η εμπορία των κυδωνιών

Οι τιμές παραγωγού σήμερα στην Ελλάδα στα κυδώνια είναι 0,35-0,50 € το κιλό.

Η ζήτηση των κυδωνιών γενικά δεν είναι πολύ υψηλή, άλλωστε και η μέση παραγωγή κυδωνιών στη χώρα μας είναι περίπου 10.000 τόνοι. Η εγχώρια παραγωγή όμως δεν καλύπτει την ζήτηση και γι αυτό γίνονται εισαγωγές κυδωνιών κυρίως από την Τουρκία. Η εγχώρια παραγωγή καλύπτει το 25-30% της ζήτησης.

Είναι μία καλλιέργεια που μπορεί να δώσει ένα εισόδημα λαμβάνοντας υπόψη μία μέση παραγωγή 2000- 2500 κιλά το στρέμμα μία απόδοση 700- 1200€ το στρέμμα.

Γνωστό και ως «χρυσό μήλο», αλλά και ως σύμβολο του έρωτα, το κυδώνι αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς συμμάχους της υγείας από την οικογένεια των φρούτων και τι καλύτερο; Βρίσκεται και στην εποχή του.

Πολλοί πιστεύουν ότι το κιτρινωπό αυτό φρούτο, περίεργου σχήματος που θυμίζει μήλο και αχλάδι, προϋπήρχε του μήλου και μάλιστα πολλές αναφορές σε μήλα που αφορούν την αρχαιότητα, ουσιαστικά μιλούσαν για το κυδώνι, συμπεριλαμβανομένης και της ιστορίας του μήλου που έδωσε η Εύα στον Αδάμ. Σύμφωνα με τη μυθολογία, μάλιστα, το κυδώνι συνδέεται με την Αφροδίτη, τη θεά της ομορφιάς και του έρωτα, ενώ συχνά αναφέρεται ότι το χρυσό μήλο που της έδωσε ο Πάρις με αντάλλαγμα την ωραία Ελένη, ήταν κυδώνι, γι’ αυτό και θεωρείται ο καρπός της ομορφιάς και του έρωτα.

Οι αρχαίοι Έλληνες το είχαν συνδέσει με τη γονιμότητα και είχε, μάλιστα, εξέχουσα θέση στους γάμους, όπου προσφερόταν ως δώρο, ενώ το χρησιμοποιούσε και η νύφη για να φρεσκάρει την αναπνοή της πριν το μυστήριο. Η καταγωγή του είναι από την περιοχή του Καυκάσου, η κυδωνιά, όμως, αυτοφύεται στις μεσογειακές χώρες μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα και η εποχή του είναι το τέλος του φθινοπώρου, οπότε βρισκόμαστε στην καλύτερη περίοδο για να το προσθέσουμε στη διατροφή μας.

Πέρα από την εντυπωσιακή ιστορία του και τους ονειροκρίτες απανταχού που θέλουν αυτόν που θα δει κυδώνι στον ύπνο του να έχει ευτυχία και γαλήνη στο σπιτικό του, το «χρυσό» αυτό φρούτο υπόσχεται να δώσει ώθηση στην υγεία μας και να μπει στη λίστα με τα αγαπημένα μας.

Η διατροφική του αξία

Φαίνεται πως οι παραπάνω αναφορές του κυδωνιού στην αρχαιότητα δεν είναι τυχαίες, αφού το φρούτο αυτό περιέχει πολύτιμες βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά που το καθιστούν έναν από τους πιο υγιεινούς καρπούς.

Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, όπως και κάλιο, ενώ περιέχει επίσης βιταμίνη C, A και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Περιέχει διαιτητικές ίνες σε γενναιόδωρες ποσότητες, ενώ ανάμεσα στα θρεπτικά συστατικά του βρίσκεται ο φώσφορος και ο σίδηρος.

Το φρούτο αυτό περιέχει επίσης μεγάλες ποσότητες τανίνης που έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και λιθώδη κύτταρα, ενώ οι θερμίδες που αποδίδει στα 100 γραμμάριά του ανέρχονται στις 60.

Ένα (χρυσό) μήλο την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα

 Τα οφέλη των κυδωνιών είναι αρκετά. Μήπως, ήρθε η ώρα να μπουν για τα καλά στη διατροφή σας; Οι λόγοι είναι ότι:

-Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πεκτίνη (διαλυτή φυτική ίνα) η οποία βοηθά στον έλεγχο των επιπέδων χοληστερίνης στο αίμα και αποτρέπει τη δυσκοιλιότητα, βοηθώντας κατά πολύ όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος.

-Η πεκτίνη τους είναι επίσης σημαντική για αυτούς που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, καθώς επιβραδύνει την απορρόφηση των σακχάρων, ενώ μπορεί να βελτιώσει και τα επίπεδά τους στο αίμα, γι’ αυτό κι όλας κρίνεται απαραίτητο, όσοι πάσχουν από διαβήτη να ακολουθούν διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες.

-Η υψηλή περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C (ένα μέτριο φρούτο παρέχει περίπου το 1/3 της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης της βιταμίνης) τονώνει το ανοσοποιητικό μας. Υψηλή δόση βιταμίνης C λαμβάνουμε, όμως, όταν καταναλώνουμε τα κυδώνια ωμά, καθώς όταν τα μαγειρεύουμε χάνεται μεγάλο μέρος της βιταμίνης.

-Η υψηλή περιεκτικότητά τους σε κάλιο κάνει καλό στην καρδιά και σύμφωνα με έρευνες, μια διατροφή πλούσια σε κάλιο μας προστατεύει από καρδιακές παθήσεις, μειώνοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης, αλλά και των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης.

-Οι βιταμίνες και τα αντιοξειδωτικά του συμμετέχουν μαζί με όλα τα αντιοξειδωτικά που λαμβάνουμε από τη διατροφή μας, στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών που βλάπτουν τα κύτταρα και μας καθιστούν επιρρεπείς σε σοβαρές ασθένειες όπως καρκίνο. Ταυτόχρονα τα κυδώνια έχουν αντιγηραντική δράση και πάλι λόγω των αντιοξειδωτικών τους.

-Το κρασί που παράγεται από κυδώνι θεωρείται πολύ ωφέλιμο για όσους πάσχουν από άσθμα.

-Το ωμό κυδώνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ενάντια στη διάρροια και σύμφωνα με μελέτες έχει και αντιιικές ιδιότητες, οι οποίες προκύπτουν κυρίως από ουσίες που βρίσκονται στη φλούδα του.

-Άλλες σημαντικές ιδιότητές τους είναι ότι καταπραΰνουν το ερεθισμένο στομάχι, βελτιώνουν την πεπτική λειτουργία και ο χυμός μαζί με την πούλπα ενός ψητού ή βραστού κυδωνιού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αντιεμετική θεραπεία.

-Ο χαλκός του έχει πολλαπλή δράση στον οργανισμό μας, καθώς μειώνει τις βλάβες στους ιστούς, στηρίζει την υγεία των οστών και των νεύρων, ενώ υποστηρίζει και τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, μειώνοντας την κούραση και την αδυναμία.

-Η συχνή κατανάλωσή τους διευκολύνει τη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος.

Χρήσιμες συμβουλές για τους λάτρεις του κυδωνιού

-Διαλέξτε τα κυδώνια που είναι μεγάλα, σκληρά και κίτρινα (με λίγα ή καθόλου σημεία πράσινου).

-Αν διαπιστώσετε στάμπες και περίεργους λεκέδες πάνω στο κυδώνι ή αυτό είναι πολύ μικρό, καλύτερα να μην το προτιμήσετε.

-Σιγοβράστε τα ή ψήστε τα και μην προσθέσετε πολλή ζάχαρη, καθώς το φρούτο όσο μαγειρεύεται γλυκαίνει. Δοκιμάστε τη γεύση του μετά το μαγείρεμα για να δείτε αν και πόσο γλυκαντικό θα προσθέσετε.

-Αφαιρέστε τους σπόρους του πριν το μαγειρέψετε. Όπως στα μήλα, τα βερίκοκα και άλλα παρόμοια φρούτα, οι σπόροι περιέχουν αμυγδαλίνη, η οποία στο στομάχι μας αποδεσμεύει αργά υδροκυάνιο και μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση.

-Αποθηκεύστε τα μέσα σε πλαστική σακούλα και διατηρείστε τα στο ψυγείο για περίπου 2 μήνες.

-Δοκιμάστε τα με το χοιρινό, το μοσχάρι ή το κοτόπουλο για να τους δώσετε μια γλυκόξινη γεύση.

-Με τα κυδώνια μπορείτε επίσης να φτιάξετε μαρμελάδα, γλυκό του κουταλιού, κομπόστα και λικέρ.

Πηγές:https://www.symagro.com/

           http://mpetskas.com/

Αγρότης από τα Κύθηρα έφτιαξε μια πατέντα με την οποία μπορεί εύκολα κάποιος να μαζέψει ελιές.

Παραδοσιακά γλυκά των Χριστουγέννων

Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές, έρχεται η εποχή που τα παραδοσιακά γλυκά των Χριστουγέννων μας απασχολούν περισσότερο σχεδόν και από τις ίδιες τις γιορτές. Λόγω κλιματολογικών, γεωγραφικών, οικονομικών ή και θρησκευτικών συνθηκών παρατηρείται συχνά στις κοινωνίες η παρασκευή φαγητών και επιδορπίων κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων. Έτσι έχουμε φαγητά που τρώγονται μόνο το χειμώνα ή την άνοιξη και γλυκά που φτιάχνονται σε γιορτές και ειδικές περιστάσεις. Ενώ, όμως είμαστε συνηθισμένοι στα κλασικά μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, έχει ενδιαφέρον η αναφορά και σε άλλα παραδοσιακά γλυκά της Ελλάδας όπως και η προέλευσή τους.

Μελομακάρονα

---

Τα μελομακάρονα είναι ίσως τα πιο δημοφιλή Χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα. Προέρχονται πιθανότατα από την αρχαία «μακαρία» ή «μακαρωνία», αρχικά ένα μικρό κομμάτι ψωμιού που προσφερόταν μετά την κηδεία και αργότερα, στο μεσαίωνα, μία πίτα στην οποία αργότερα προστέθηκε μέλι. Φτιάχνονταν επίσης κατά την περίοδο εορτασμού του χειμερινού ηλιοστασίου, περίπου δηλαδή την εποχή που σήμερα γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Στην μικρά Ασία ονομάζονταν φοινίκια και το σχήμα τους έμοιαζε με αυτό των χουρμάδων.

Παρασκευάζονται συνήθως από αλεύρι, σιμιγδάλι, χυμό πορτοκαλιού και λάδι. Στη συνέχεια περιχύνονται με σιρόπι μελιού το οποίο στην αρχαιότητα συμβόλιζε την ευημερία και χρησιμοποιούταν σε διάφορες κουλτούρες για τον εξευμενισμό των δαιμόνων. Η χρήση του ελαιόλαδου τα κάνει πιο υγιεινά από τα γλυκά που περιέχουν βούτυρο, αλλά η θερμιδική τους αξία είναι εξίσου υψηλή.

Μελομακάρονα, τα πιο δημοφιλή γλυκά των Χριστουγέννων

Κουραμπιέδες

---

Οι κουραμπιέδες είναι επίσης ένα γλυκό συνδεδεμένο με τα Χριστούγεννα. Το όνομά τους στα τούρκικα είναι «kurabiye» και σημαίνει «ξηρό μπισκότο». Η καταγωγή τους φαίνεται να είναι από τη Μέση Ανατολή. Τρώγονται, παραδοσιακά, την περίοδο των Χριστουγέννων σε όλη την Ελλάδα, ενώ σε ορισμένες περιοχές φτιάχνονται και σε άλλες περιστάσεις όλο το χρόνο.

Φτιάχνονται από βούτυρο, αλεύρι, ζάχαρη και αμύγδαλα. Η μεγάλη περιεκτικότητά τους σε βούτυρο και ζάχαρη τους δίνει υψηλή θερμιδική αξία ενώ διατροφικά δεν προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο. Αφού ψηθούν, οι κουραμπιέδες, πασπαλίζονται με πολλή άχνη ζάχαρη η οποία θυμίζει τις χιονισμένες βουνοκορφές. Λόγω του βουτύρου και των αμυγδάλων που περιέχουν γίνονται ιδιαίτερα αρωματικοί και γευστικοί.

Κουραμπιέδες, παραδοσιακά Χριστουγεννιάτια μπισκότα

Δίπλες

---

Οι δίπλες είναι γλυκά των Χριστουγέννων αλλά δεν καταναλώνονται μόνο τότε. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας προσφέρονται σε γάμους και άλλες γιορτές. Είναι παραδοσιακό γλυκό της Πελοποννήσου και της Κρήτης, με μικρές διαφοροποιήσεις ως προς τα υλικά και το σχήμα. Άλλες κρητικές ονομασίες είναι ξεροτήγανα ή αυγοκαλάμαρα.

Παρασκευάζονται από αυγά, αλεύρι και ζάχαρη. Από τη ζύμη δημιουργείται λεπτό φύλο το οποίο τηγανίζεται και στη συνέχεια περιχύνεται με σιρόπι μελιού ή ζάχαρης. Πασπαλίζονται με κανέλα και καρύδια για περισσότερο άρωμα και γεύση. Εξαιτίας του τηγανίσματος έχουν υψηλή θερμιδική αξία.

Δίπλες, παραδοσιακά γλυκά της Πελοποννήσου

Βασιλόπιτα

---

Η βασιλόπιτα είναι παράδοση της πρωτοχρονιάς. Κόβεται και τρώγεται συνήθως τα ξημερώματα, μόλις αλλάξει ο χρόνος. Η παραδοσιακή βασιλόπιτα της Σμύρνης είναι τσουρέκι ενώ σε άλλες περιοχές της Ελλάδας μπορεί να είναι λεπτή σαν μπισκότο ή να μοιάζει με κέικ. Συχνά περιέχει μπαχαρικά, φρούτα ή μαστίχα που προσθέτουν γεύση και άρωμα. Στην επιφάνειά της σχεδιάζεται ο αριθμός της νέας χρονιάς, άλλοτε με ζάχαρη, άλλοτε με αμύγδαλα ή σοκολάτα. Πριν το ψήσιμο προστίθεται στη φόρμα ένα νόμισμα το οποίο θεωρείται πως φέρνει τύχη για τη νέα χρονιά.

Πιθανολογείται πως προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα στην οποία ήταν προσφορά προς τους θεούς και συνδεόταν με την αγροτική παραγωγή. Υπάρχουν διάφοροι μύθοι για την παράδοση του νομίσματος, ο κυριότερος αναφέρει τον Μέγα Βασίλειο ο οποίος ήθελε να επιστρέψει κοσμήματα και τιμαλφή στους κατοίκους της Καισαρείας οπότε τα έβαλε μέσα σε μικρές πίτες και τα μοίρασε στον κόσμο.

Βασιλόπιτα, έθιμο της Πρωτοχρονιάς

Καλιτσούνια ή καλτσούνια

---

Τα καλιτσούνια (ή καλτσούνια ή λυχναράκια) είναι παραδοσιακά κρητικά πιτάκια, γλυκά ή αλμυρά που προσφέρονται τα Χριστούγεννα, το Πάσχα αλλά και σε άλλες γιορτές ή περιστάσεις. Έχουν διάφορα σχήματα, τριγωνικά, στρογγυλά, τετράγωνα. Η γέμισή τους είναι από τυρί, συνήθως μυζήθρα ή φέτα, στα αλμυρά και στα γλυκά. Αποτελούνται από μικρά φύλλα ζύμης στο κέντρο των οποίων τοποθετείται η γέμιση. Στη συνέχεια οι άκρες της ζύμης σηκώνονται προς τα πάνω ώστε να αποκτήσουν σχήμα τάρτας ή τυλίγουν τη γέμιση.

Καλτσούνια, παραδοσιακά γλυκά της Κρήτης

Μπακλαβάς

---

Ο μπακλαβάς είναι από τα γλυκά των Χριστουγέννων που υπάρχει στα τραπέζια και τα ζαχαροπλαστεία όλο τον χρόνο. Είναι όμως και – απαραίτητη για πολλούς – παράδοση των Χριστουγέννων. Αποτελείται από φύλα ζύμης στρωμένα το ένα πάνω στο άλλο με μείγμα που αποτελείται συνήθως από καρύδια, ζάχαρη, και κανέλα ανάμεσά τους. Οι συνταγές συνήθως περιλαμβάνουν αρκετή ποσότητα βουτύρου και μετά το ψήσιμο περιχύνεται με γλυκό σιρόπι.

Πολλές χώρες διεκδικούν την προέλευση του μπακλαβά, που όπως φαίνεται προέρχεται από την Δαμασκό της Συρίας. Πήρε όμως τη σημερινή του μορφή κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Μπακλαβάς, παραδοσιακό γλυκό από τη Μέση Ανατολή

Ξεροτήγανα:Παραδοσιακό γλυκό της Κρήτης

 

Σταφιδωτά:

Και μερικά ακόμα από τα γλυκά των Χριστουγέννων

Τα γλυκά που αναφέρονται στο άρθρο μας είναι τα κυριότερα της περιόδου των Χριστουγέννων, εκτός όμως από αυτά υπάρχουν πολλά ακόμα λιγότερο γνωστά και συνηθισμένα από όλα τα μέρη της Ελλάδας αλλά και «δανεικά» από άλλες χώρες της Ευρώπης. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των γνωστών σε όλους χριστουγεννιάτικων μπισκότων, μηλόπιτας και των πολλών διαφορετικών σοκολατών αλλά και των λιγότερων γνωστών ginger bread, της τάρτας του «δάσους», του ιταλικού panettone και της βρετανικής πουτίγκας σοκολάτας.

Συμβαίνει συχνά να συνδέουμε φαγητά ή γλυκά με συγκεκριμένες γιορτές ή περιόδους του χρόνου ξεχνώντας ή αποκλείοντάς τα από τη διατροφή μας τον υπόλοιπο καιρό. Βέβαια πολλές φορές δεν γνωρίζουμε ότι γλυκά που γενικά θεωρούνται αποκλειστικά γιορτινά, σε μέρη της Ελλάδας είναι πολύ περισσότερο συνηθισμένα. Κάτι τέτοιο από την άλλη κάνει αυτά τα γλυκά των Χριστουγέννων ιδιαίτερα, συνδέοντάς τα με τις γιορτές. Δημιουργείται προσμονή όχι μόνο για την εορταστική περίοδο αλλά και για τις γεύσεις που τη συνοδεύουν.

Το άρθρο το διαβάσαμε στο https://artic.gr/

Η Εξέλιξη της...τσάπας!

Χειροποίητες Κρητικές Κατσούνες

Οικολογικό Οικιακό Ελαιοτριβείο

Βουζύγης ο Αθηναίος: Ο πρώτος που έζεψε βόδια και όργωσε αγρό για σπορά!

Ο Βουζύγης ήταν μυθικός γενάρχης του αθηναϊκού ιερατικού γένους των Βουζυγών.

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε πραγματικά την ιστορία μας και τους προγόνους μας; Πέραν των διασήμων, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Πλάτων, ο Σωκράτης, υπάρχουν και εκατοντάδες, για να μην πούμε χιλιάδες, που μένουν στην αφάνεια και αδίκως. Ένας από αυτούς είναι και ο Βουζύγης. Για να δούμε λοιπόν ποιός είναι αυτός ο άγνωστος ένδοξος πρόγονος μας.

Το όνομά Βουζύγης το έλαβε ως προσωνύμιο από τη σχετική μυθική παράδοση ότι ήταν ο πρώτος που έζεψε βόδια που έσυραν άροτρο (άροτοι βόες) και όργωσε αγρό παρά την Ακρόπολη, τον λεγόμενο Βουζύγιον, τον οποίο στη συνέχεια έσπειρε σιτάρι. Ήταν αυτός που έμαθε τους ανθρώπους να ζεύουν τα βόδια.

Το όνομά του ετυμολογικά προέρχεται από τα < βους + ζυγόν, < ζεύγνυμι…

Κατά την ίδια εκείνη παράδοση το άροτρο ήταν δώρο της θεάς Αθηνάς το οποίο στη συνέχεια έγινε αφιέρωμα στο ναό της.

Στον Βουζύγη δόθηκαν από την θεά και οι πρώτες οδηγίες της καλλιέργειας των δημητριακών στην Αθήνα σε ανάμνηση των οποίων γίνονταν οι τελετές οι λεγόμενες «Βουζύγειαι αραί».

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι πρώτη η Αθηνά τους είχε διδάξει την καλλιέργεια της γης και τη ζεύξη των βοδιών, γιαυτό και την αποκαλούν στη Θεσσαλία και τη Βοιωτία «Βουδεία» και»Βοαρμία». Επίσης της απέδιδαν την εφεύρεση του άροτρου είχαν μάλιστα και γιορτή αφιερωμένη στο γεγονός αυτό.

Το προσωνύμιο Βουζύγης είχε επίσης ως επίθετο και ο Τριπτόλεμος, ή ο Επιμενίδης ο Κρης, και ο Ηρακλής, κατά παραλλαγές του ίδιου μύθου, της πρώτης ζεύξης βοδιών σε άροτρο, καθώς και ο επιμελούμενος τα ιερά βόδια στην Ελευσίνα.

Στους μετακλασικούς χρόνους το όνομα Βουζύγης αποτελούσε κύριο όνομα Αθηναίων πολιτών.

Ο Βουζύγης που ήταν – όπως προείπαμε- ο πρώτος που έζεψε βόδια σε αλέτρι και ο πρώτος που καλλιέργησε αγρό γύρω από τους πρόποδες της Ακρόπολης, όπου αργότερα αφιερώθηκε το αλέτρι του, πριν όμως ο ήρωας αυτός διδάξει τη σπορά και καταστεί εθνικός ήρωας της Αθήνας ήτανγενάρχης ιερατικού γένους των Βουζύγων που αργότερα αυτοί επέβλεπαν τις εορτές αυτές και διατηρούσαν μεγάλο αριθμό βοών στην Αθήνα και την Ελευσίνα.
Οι Βουζύγοι (αρχ. «Βουζύγαι») αποτελούσαν ένα από τα παλαιότερα και επιφανέστερα γένηευπατριδών της αρχαίας Αθήνας.

Ήταν κυρίως γένος ιερατικό που επιμελούνταν τη φύλαξη του ιερού αγάλματος της Παλλαδίου Αθηνάς και του ιερού αρότρου όπου και κατ΄ επέκταση είχε την εποπτεία των τελετών των ιερών αρότρων. Εκτός όμως από τα ιερά αυτά καθήκοντα είχε και την ιερατεία των ιερών του Διός του Παλλαδίου και του Διός του Τελείου.

Στην αρχαία Αθήνα με το όνομα βουζύγιον φέρονταν ιερός αγρός στους βόρειους πρόποδες της Ακρόπολης, που ήταν ένας από τους τρεις εκείνους αγρούς που γινόταν η τελετή των ιερών Αρότων.

Στον αγρό αυτό που ήταν παρά το ιερό της θεάς Δήμητρος Χλόης και της Γης της Κουροτρόφου, υπήρχε η παράδοση ότι πρωτο-καλλιεργήθηκε η γη με άροτρο και στη συνέχεια έγινε η πρώτη σπορά σίτου από τον μυθικό Βουζύγη, εξ ου και η ονομασία του.

Στο Βουζύγιο πιθανόν να φύονταν και το σιτάρι, που προοριζόταν για τις τελετές υπέρ του «Πολιέως Διός». Σημειώνεται ότι υπήρχε και προσδιοριστικό επίθετο και επίκληση «Βουζυγία» για την θεά Αθηνά και στις τρεις αυτές τελετές ως εφευρέτης του αρότρου, εξ ου και η ονομασία αυτών των τελετών.

Η Αροτρίοση είναι η ιερότερη στιγμή της ημέρας, διότι η άροση, η σπορά και η συλλογή καρπών αντιπροσωπεύουν βασικά έργα βιοπορισμού και τα έργα του κύκλου αυτού, καθώς και τα εργαλεία του, καλύφθηκαν προαιώνια με το πέπλο του μυστηρίου και της ιερότητος.

Την καταγωγή του από αυτό το γένος καυχιόταν ότι είχε ο Ξάνθιππος (Αθηναίος πολιτικός) και εξ αυτού ο γιος του ο Περικλής.

Το γένος αυτών των ευπατριδών δεν έπαψε ν΄ αναφέρεται μέχρι τα μέσα του 4ου αιώνα π.χ.

Πηγή:http://www.makeleio.gr/

Έξυπνη εφαρμογή για κινητά θα δείχνει ποιο φυτό μπορεί να ευδοκιμήσει – Ένα νέο «εργαλείο» στα χέρια των αγροτών

Συνεργασία Πανεπιστημίου Κρήτης και Περιφέρειας

Ένα νέο «εργαλείο» θα έχουν στα χέρια τους οι αγρότες της Κρήτης, προκειμένου ανά πάσα ώρα και στιγμή, όπου και αν βρίσκονται, να μπορούν μέσα από το κινητό τους τηλέφωνο να έχουν την πληροφορία ποιο αρωματικό ή φαρμακευτικό φυτό μπορεί να ευδοκιμήσει. Πρόκειται για ένα «προϊόν» συνεργασίας της Περιφέρειας Κρήτης και του Πανεπιστημίου Κρήτης που τίθεται σε εφαρμογή και μέσω του διαδραστικού χάρτη, στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας, θα δίνει τα στοιχεία που χρειάζονται οι ενδιαφερόμενοι.

Όπως δήλωσε ο Επιστημονικά Υπεύθυνος του Βοτανικού Κήπου του Πανεπιστημίου Κρήτης Στέργιος Πυρίντσος, ο κάθε αγρότης μπορεί να πάρει τις γεωγραφικές συντεταγμένες του χωραφιού του ή του αγροκτήματός του με το GPS που έχει στο κινητό του, να εισάγει το στίγμα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, να διαλέξει το φαρμακευτικό φυτό που τον ενδιαφέρει, και να δει την καταλληλότητα της θέσης που είναι το χωράφι του για την καλλιέργεια του συγκεκριμένου είδους. Όπως εξήγησε, η καταλληλότητα θα δίδεται διαβαθμισμένη από το 0 έως το 1 και όσο πιο κοντά στο 1 είναι η τιμή που θα του δώσει το σύστημα τόσο πιο κατάλληλη είναι η θέση του χωραφιού του για το συγκεκριμένο είδος φυτού.

«Παράλληλα το σύστημα του δίνει και την καταλληλότητα για τα υπόλοιπα φαρμακευτικά φυτά που εξετάστηκαν, ούτως ώστε να κρίνει αν η επιλογή που έκανε για το συγκεκριμένο είδος είναι η καλύτερη για την περιοχή που βρίσκεται το χωράφι του. Με τη συγκεκριμένη πλατφόρμα που ανέπτυξε ο Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου Κρήτης με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης δίδεται ένα σημαντικό εργαλείο στον αγρότη που θέλει να προχωρήσει στην καλλιέργεια φαρμακευτικών φυτών» συμπλήρωσε ο κ. Πυρίντσος.

Η παρουσίαση έγινε πριν από λίγες ημέρες στην Περιφέρεια Κρήτης, παρουσία του αντιπεριφερειάρχη πρωτογενή τομέα Μανώλη Χνάρη, ο οποίος αναφέρθηκε στην αξιοποίηση της νέας δυνατότητας, η οποία όπως τόνισε θα διευρύνει το καλάθι των κρητικών προϊόντων σε όρους ποιότητας, και θα ενισχύσει τον δυναμισμό και την εξωστρέφεια της κρητικής παραγωγής.

«Θεωρώ μονόδρομο στη σημερινή εποχή, τη διασύνδεση των νέων τεχνολογιών και των «έξυπνων» συστημάτων με τους παραδοσιακούς τομείς, όπως είναι η αγροτική παραγωγή, για τη δημιουργία ενός αναπτυξιακού μοντέλου προσαρμοσμένου στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του τόπου μας» εξήγησε ο κ. Χνάρης.

Σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πυρίντσος σημείωσε ότι η ανάπτυξη της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας εντάσσεται στη γεωργία ακριβείας που μπορεί να υποστηρίξει την καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών στην Ελλάδα, συμπληρώνοντας όμως ότι σε αυτήν, ο αγρότης μπορεί να βρει στοιχεία καταλληλότητας της περιοχής που βρίσκεται το χωράφι του ή το αγρόκτημά του από άποψη περιβαλλοντικών συνθηκών και όχι στοιχεία καταλληλότητας του ίδιου του χωραφιού του.

«Αν ο ίδιος έχει αποθέσει φερτές ύλες, αυτά που αποκαλούνται μπάζα, στο χωράφι του ή κατσίγαρο που υπάρχει στην Κρήτη ή αν έχει προχωρήσει σε άλλους ακατάλληλους χειρισμούς, όπως υπερβολική λίπανση κλπ υπάρχει πρόβλημα. Είναι άλλο η καταλληλότητα της περιοχής που βρίσκεται το χωράφι του και άλλο η καταλληλότητα του ίδιου του κωραφιού».

Όπως εξήγησε ο καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης Ηλίας Καστανάς, τα φαρμακευτικά φυτά αποτελούν ένα σημαντικό βιολογικό πόρο για την Κρήτη. «Έως τώρα η αξιοποίηση και η εμπορία τους βασιζόταν σε συλλογές από τη φύση. Τώρα πλέον με τις προσπάθειες του Βοτανικού Κήπου του Πανεπιστημίου Κρήτης σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης ανοίγει ο δρόμος για την καλλιέργειά τους. Απομένει να γίνουν και τα επόμενα βήματα τα οποία σταδιακά θα μετατρέψουν το νησί σε ένα hotspot παραγωγής φαρμακευτικών προϊόντων φυτικής προέλευσης».

Όπως επισήμανε ο κ. Καστανάς, κάτι τέτοιο είναι στρατηγικά πολύ σημαντικό για τον αγροτικό κόσμο, κυρίως σε περιοχές που δεν υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις για καλλιέργεια.

«Αν δεν έχεις τεράστιες εκτάσεις, είναι αναγκαίο να υποκαταστήσεις πρώτον την ποσότητα με την ποιότητα και δεύτερον, την εξαγωγή τους ως πρώτη ύλη, σε τρίτους, με την παραγωγή μέσω της καινοτομίας προϊόντων υψηλής υπεραξίας. Τα φαρμακευτικά προϊόντα εσωκλείουν υψηλές υπεραξίες που μπορούν να επιστραφούν και να στηρίξουν οικονομικά τον αγρότη και η Κρήτη αυτή τη στιγμή έχει το ανθρώπινο δυναμικό για την ανάπτυξη νέων καινοτόμων φαρμακευτικών προϊόντων που θα ενσωματωθούν στην ιατρική πρακτική» επισήμανε ο κ. Καστανάς.

Οι αγρότες θα μπορούν να βρίσκουν την εφαρμογή μέσω του κινητού τους τηλεφώνου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://regionofcrete.shinyapps.io/agriSuitApp/.