Εδώ και αρκετά χρόνια,σε μια περίοδο που η εκμετάλλευση των παραγωγών απο τους εμπόρους είχε φτάσει σε επίπεδα οριακά,φάνηκε η ανάγκη δημιουργίας χώρων συγκέντρωσης και δημόσιας δημοπράτησης των κηπευτικών.Η υλοποίηση αυτής της ανάγκης πραγματοποιήθηκε αρχικά απο ομάδες και συνεταιρισμούς αγροτών που δημιουργήθηκαν για αυτό τον σκοπό. Ολα έδειχναν ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά,και υπήρχε ένα μεγάλο και διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό κέρδους για το κάθε δημοπρατήριο.Φανταστείτε το κέρδος που μπορεί να αποκομίσει κανείς εισπράττοντας το 4-6% απο την πώληση πολλών χιλιάδων τόνων κηπευτικών!Μπήκαν λοιπόν στο παιχνίδι και ορισμένοι ιδιώτες οι οποίοι,καλυμένοι νομικά πίσω απο κάποιον συνεταιρισμό που δημιουργούσαν,άνοιγαν ένα δημοπρατήριο και έκαναν εγγραφές μελών,με σκοπό να συγκεντρώνουν και να διαθέτουν τα αγροτικά προιόντα των ανθρώπων στους εμπόρους,με δημοπράτηση.Δυστυχώς μερικοί απο αυτούς τους ιδιώτες αποδείχτηκαν στην συνέχεια φερέφωνα των εμπόρων αφού και οι δημοπρασίες ήταν σκοτεινές υποθέσεις αλλά και η πληρωμές των παραγωγών ήταν απατηλές υποσχέσεις. Απειρα τα πήγαινε-έλα των αγροτών στα λογιστήρια των δημοπρατηρίων,για την είσπραξη των χρημάτων απο τα προιόντα τους, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Αρκετές οι περιπτώσεις εμπόρων που βάρεσαν κανόνι όπως λένε στην αγορά και εξαφανίστηκαν εν τω μέσω της νυκτός χωρίς να ξαναδώσουν ποτέ σημεία ζωής,αφήνοντας απλήρωτους παραγωγούς και ενώσεις.Οι ίδιοι έμποροι που μερικές μέρες πρίν το κανόνι ,τραπέζωναν προέδρους συνεταιρισμών σε κοσμικές ταβέρνες, με θαλασσινά και άλλα ακριβά εδέσματα,χωρίς να έχουν καταβάλλει ποτέ κάποια εγγύηση σε κανένα συνεταιρισμό για την αγοραστική τους ικανότητα.
Τραγελλαφικές καταστάσεις όπως αυτή του... ευτραφούς εμπόρου εκ Λαρίσσης ο οποίος με ειρωνεία,χαρακτήριζε... παρίσακτο τον παραγωγό που προσπαθούσε κι αυτός να διαβάσει την αναρτημένη κατάσταση της δημοπρασίας και την τιμή που δόθηκε για τα προιόντα του, εν μέσω άλλων εμπόρων.
Τουλάχιστον καταχραστής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αποθηκάριος συγκεκριμένου δημοπρατηρίου που έδινε διακριτικά την υπόσχεση σε έμπορο ότι έπρεπε να περιμένει μέχρι να απομακρυνθεί ο πολύς κόσμος απο τον χώρο των δημοπρατήσεων, για να φορτώσει "δωρεάν" προιόντα που είχαν χαρακτηριστεί"για πέταμα".
Ατελείωτη είναι η λίστα των παραγωγών πού ενώ γνώριζαν την τιμή με την οποία αγοράστηκαν τα προιόντα τους,όταν έφτανε η ώρα της πληρωμής τους με καθυστέρηση δύο και τριών μηνών,διαπίστωναν ότι εισέπρατταν τα μισά σχεδόν απο το ποσό που είχε συμφωνηθεί στην δημοπράτηση.
Η κατάσταση αυτή συνεχίζει λίγο πολύ να υφίσταται ακόμη και σήμερα. Τα ήδη υπάρχοντα δημοπρατήρια λειτουργούν σύμφωνα με τα συμφέροντα των εμπόρων και όχι του παραγωγού.Αυτό είναι απαράδεκτο διότι υποτίθεται ότι τα δημοπρατήρια είναι συνεταιρισμοί αγροτών.
Καμιά λογική τιμοδότηση δέν υπάρχει στις δημοπρατήσεις,αφού διαπιστώνεται τεράστια διαφορά τιμών ενός προιόντος ανάμεσα στην αγοραστική αξία και στην τιμή τελικής διάθεσης στον καταναλωτή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη πιπεριά που ενώ είχε ανώτερη τιμή δημοπράτησης 0,40 λεπτά,την ίδια μέρα πουλιόταν 2,40 ευρώ σε κατάστημα της περιοχής στην οποία παράγεται η συγκεκριμένη πιπεριά.
Ακόμα και χθές διαπιστώσαμε ότι το αγγουράκι κνωσσού που είχε τιμή δημοπράτησης 0,17(!)λεπτά,πουλιόταν σε super market Ελληνικών συμφερόντων στην ίδια περιοχή που παράγεται,0,77 λεπτά.Δηλαδή,απο το δημοπρατήριο μέχρι τον καταναλωτή,σε μιά διαδρομή επτά χιλιομέτρων,260% προσαύξηση! Πολλά είναι τα προβλήματα με τον θεσμό των δημοπρατηρίων για τα οποία πρέπει επιτέλους να δοθεί κάποια λύση απο την πολιτεία.Ελπίζουμε στην επικείμενη συνάντηση των αρμόδιων φορέων για το θέμα.
Μενέλαος.
Πηγή>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου