Μέτρα ασφαλείας κατά της γρίπης των πτηνών στο Χονγκ Κονγκ

Το Χονγκ Κονγκ αύξησε την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου το επίπεδο συναγερμού για τη γρίπη των πτηνών μετά την νοσοκομειακή νοσηλεία μιας γυναίκας σε κρίσιμη κατάσταση, όπως ανακοίνωσαν οι τοπικές αρχές.

Η 68χρονη ασθενής εισήχθη στο νοσοκομείο στις 25 Δεκεμβρίου, δύο εβδομάδες μετά την επιστροφή της από την πόλη Σεντζέν της νότιας Κίνας, όπου είχε καταναλώσει κοτόπουλο. Η γυναίκα, που δεν είχε έρθει σε επαφή με ζωντανά πουλερικά, είχε εκδηλώσει συμπτώματα της νόσου από τις 19 Δεκεμβρίου, διευκρίνισαν οι υγειονομικές αρχές του Χονγκ Κονγκ.

Δέκα άνθρωποι, από τους οποίους τρεις πέθαναν, έχουν διαγνωστεί στο Χονγκ Κονγκ ως φορείς του ιού H7N9, ενός νέου στελέχους της γρίπης των πτηνών που έχει προκαλέσει τον θάνατο περισσοτέρων από 170 ανθρώπων, μετά την εμφάνισή του το 2013.

Όλοι είχαν προσβληθεί από τον ιό στην ηπειρωτική Κίνα, σύμφωνα με το κέντρο υγειονομικής προστασίας της πόλης.

Το Χονγκ Κονγκ έχει υιοθετήσει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για τη γρίπη των πτηνών μετά την κρίση το 2003 που είχε προκαλέσει το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS) που έχει παρόμοια συμπτώματα με τη γρίπη των πτηνών. Η επιδημία είχε προσβάλει 1.800 κατοίκους στην πρώην βρετανική αποικία, για τους 299 από τους οποίους απέβη μοιραία

http://www.paseges.gr/

Φαίνεται οτι επανέρχεται ο φόβος για τη γρίπη των ορνίθω.Ισως χρειαστεί να σκεπάσουμε το προαύλιο στο κοτέτσι με κοτετσόσυρμα και να αποφύγουμε την ελεύθερη βόσκηση των πουλερικών μας το επόμενο διάστημα .

"Η γρίπη των πουλερικών,μ,έχει προβληματίσει,μήν αρωστήσει το πουλί που μού δωκε η φύση"....όφου,όφου!

Προστασία των φυτών από το κρύο

Επειδή ήρθαν παγερές ημέρες, είναι αναγκαίο να προστατέψουμε τα πιο ευαίσθητα φυτά μας. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές για αποτελεσματικότερη προστασία:

1. Αλλάζουμε θέση στα ευπαθή φυτά σε μέρη που τα βλέπει ο ήλιος πολλές ώρες και ταυτόχρονα είναι προστατευμένα από τους ανέμους, τουλάχιστο τους βόρειους. Αν δεν γίνεται, τοποθετούμε ανεμοφράκτες.
2. Για να κρατήσουμε τη θερμοκρασία υψηλότερη στις ρίζες, τοποθετούμε στην επιφάνεια κάθε γλάστρας υλικά εδαφοκάλυψης όπως ξερά χόρτα, φύλλα, φλοιούς πεύκου ή άχυρο.
3. Αν πρόκειται να πέσει πολύ η θερμοκρασία ή να χιονίσει, καλύπτουμε τα ευάλλωτα φυτά με διαφανές ανθεκτικό πλαστικό κάνοντας μερικές τρύπες για να περνάει ο αέρας.
4. Δεν ποτίζουμε τις ημέρες που η θερμοκρασία είναι κοντά στο μηδέν. (γενικά το χειμώνα το πότισμα είναι απαραίτητο μονάχα αν δεν έχει βρέξει για μέρες).
5. Αν χιονίσει, τινάζουμε με προσοχή το χιόνι από τα κλαδιά για να μη σπάσουν.
6. Δεν βρέχουμε τον πάγο, εκεί απλά περιμένουμε να λιώσει.
7. Δεν κλαδεύουμε και δεν λιπαίνουμε.

Να θυμάστε: Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ηρεμία, χωρίς πανικό ώστε να αποφύγουμε να κάνουμε στα φυτά μας μεγαλύτερη ζημιά.

Πηγή>www.facebook.com/agrotisspitisou

Αποξηραμένα σύκα: Το διατροφικό υπερόπλο

6

Τα αποξηραμένα σύκα είναι πολύ θρεπτικά, κάνουν καλό στη σιλουέτα, καθώς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ενώ είναι το ιδανικό σνακ για όλη τη μέρα.

Ποια είναι όμως η θρεπτική τους αξία;

Περιέχουν κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο και ασβέστιο
Τα σύκα είναι από τις καλύτερες πηγές καλίου, το οποίο κάνει καλό στην αρτηριακή πίεση και ενισχύει την υγεία των συνδέσμων. Η έλλειψη καλίου συχνά οδηγεί σε μυικές κράμπες, πονοκεφάλους και αδικαιολόγητη ένταση και άγχος. Μισή κούπα αποξηραμένα σύκα προσφέρουν 300 mg πολύτιμου καλίου. Είναι επίσης πηγή μαγνησίου, το οποίο είναι σημαντικό για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος και των οστών. Το μαγνήσιο είναι απαιτούμενο για την αρτηριακή πίεση, το μεταβολισμό και τη διατήρηση της συγκέντρωσης και ηρεμίας του ατόμου. Μισή κούπα ξερά σύκα περιέχουν το 10% της ημερήσιας προτεινόμενης δόσης μαγνησίου. Μαζί με τα δαμάσκηνα και τις σταφίδες, τα αποξηραμένα σύκα είναι τέλος τα ξερά φρούτα με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αυτό το στοιχείο. Έχουν τέλος, περισσότερο ασβέστιο ακόμη και από το γάλα.

Διατηρούν την αλκαλικότητα
Σε αντίθεση με άλλα φρούτα, τα αποξηραμένα σύκα διατηρούν το αλκαλικό περιβάλλον στον οργανισμό και τη μείωση της οξύτητας σε αυτόν, που με τη σειρά της οδηγεί σε πλήθος φλεγμονών. Η διατήρηση της αλκαλικότητας του σώματος είναι σημαντική καθώς προάγει την ενέργεια και τη γενική υγεία του οργανισμού.

Καθαρίζουν τον οργανισμό
Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα σύκα, απορροφούν το νερό, τα περιττά στοιχεία, τη χοληστερίνη και το τοξικό λίπος που βρίσκονται στον οργανισμό και βοηθούν στην αποβολή τους από αυτόν, ενισχύοντας ενεργά, τη λειτουργία του εντέρου. Είναι τα ξηρά φρούτα με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ενώ τα σπόρια τους είναι το πιο δυνατό τους όπλο, στον καθαρισμό του οργανισμού.

Έχουν λίγες θερμίδες
Τα σύκα είναι τα ξερά φρούτα με τις λιγότερες θερμίδες, ενώ παραμένουν χορταστικά εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, γι” αυτό και δεν θα έχετε την παρόρμηση να φάτε περισσότερα από αυτά που όντως χρειάζεστε για να ικανοποιηθεί η πείνα σας. Κουβαλάτε πάντα μαζί σας μερικά ξηρά σύκα και θα το εκτιμήσετε και εσείς και η παρέα σας όταν θα θερίζει η πείνα και δεν θα υπάρχει ταβέρνα στον ορίζοντα.

Πηγή>http://www.news123.gr/

Τα λιπάσματα προσιτά και το 2015

Συγκρατηµένες είναι οι εκτιµήσεις για το πρώτο τρίµηνο του 2015 όσον αφορά τις τιµές των λιπασµάτων καθώς η προσφορά τους αναµένεται να ξεπεράσει την παγκόσµια ζήτηση, σύµφωνα µε την τριµηνιαία έκθεση της επενδυτικής τράπεζας Rabobank.
Ειδικότερα, οι αναλυτές εκτιµούν πως τα χαµηλά περιθώρια κέρδους για τους αγρότες, θα τους κάνουν να είναι περισσότερο προσεκτικοί στη χρήση και την εφαρµογή λιπάσµατος. Από την άλλη πλευρά όµως, η ανοιξιάτικη ζήτηση στο Βόρειο Ηµισφαίριο θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για µια µεγάλη πτώση των τιµών στα λιπάσµατα.

Μια αύξηση στην προσφορά ουρίας το πρώτο τρίµηνο του 2015 θα δώσει τον τόνο για τις διεθνείς τιµές ουρίας. Υπάρχει περίπτωση η προσφορά να ξεπεράσει τη ζήτηση τους τρείς πρώτους µήνες της νέας χρονιάς, εφόσον αρχίσουν να «τρέχουν» οι φηµολογούµενες νέες δυνατότητες παραγωγής σε Αλγερία και Αίγυπτο και εφαρµοστούν οι προσφάτως αναθεωρηµένοι δασµοί στις κινέζικες εξαγωγές που θα  αυξήσουν τη διαθεσιµότητα της ουρίας.

«Η διαθεσιµότητα κινέζικης ουρίας για εξαγωγές µπορεί να βελτιωθεί περεταίρω κατά 10-15% το οικονοµικό έτος (ΟΕ) 2015, από τη στιγµή που η Κίνα βρίσκεται κοντά στο να καταργήσει τα διαφορετικά φορολογικά περιθώρια που έχει θεσπίσει», εξηγεί η Σούζαν Πέρα, αναλύτρια της Rabobank. «Αυτό µεταφράζεται σε 11,6-12,1 εκατ. τόνους ουρίας για το ΟΕ 2015», τονίζει η ίδια.

Ωστόσο, η ανοιξιάτικη ζήτηση για ουρία στο Βόρειο Ηµισφαίριο µπορεί να στηρίξει τις τιµές και να αποτρέψει περαιτέρω πτώση τους, παρέχοντας ένα µηχανισµό ασφαλείας για τη διεθνή αγορά ουρίας. Το τελευταίο τρίµηνο του 2014 η τιµή της ουρίας έχει ακολουθήσει καθοδική πορεία, φτάνοντας στα 311,3 δολάρια ανά τόνο το Νοέµβριο από τα 325 δολάρια/ τόνο του Σεπτεµβρίου.

Πτώση 5% στη ζήτηση καλίου
Παράλληλα, η αγορά καλίου (ποτάσας) περιµένει το αποτέλεσµα των διαπραγµατεύσεων µεταξύ των προµηθευτών και της Κίνας για τη διαµόρφωση των τιµών το 2015. Η συνεχής πίεση στα περιθώρια κέρδους των αγροτών σε ΗΠΑ και Ευρώπη είναι πιθανό να οδηγήσει σε µείωση της ζήτησης για κάλιο κατά 5% την ερχόµενη άνοιξη. Επίσης, τα σχετικά υψηλά αποθέµατα και η πίεση στις τιµές των δηµητριακών και των ελαιούχων σπόρων θα επιβάλλουν «ταβάνι» στην περαιτέρω αύξηση των τιµών του καλίου, οι οποίες κινήθηκαν ανοδικά το τελευταίο τρίµηνο από τα 287 δολάρια/τόνος στα 305 δολάρια/τόνος.

«Η µειωµένη διεθνής ζήτηση και τα υψηλά αποθέµατα καλίου σε πολλές σηµαντικές αγορές δίνει στην Κίνα τη δύναµη να καθορίζει τις τιµές», σύµφωνα µε το στρατηγικό αναλυτή της Rabobank, Ντιρκ Γιαν Κένες. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι η Κίνα θα συµφωνήσει σε συµβόλαια ύψους 305 δολαρίων ανά τόνο, σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις της Rabobank.

Παράλληλα, η ανοιξιάτικη ζήτηση στο Βόρειο Ηµισφαίριο, υπό κανονικές συνθήκες θα οδηγούσε σε αύξηση της τιµής για τα φωσφορούχα λιπάσµατα, ιδίως σε συνδυασµό µε την προσφορά. Ωστόσο, η πολιτική φορολόγησης της Κίνας για τα φωσφορούχα δεν αφήνει πολλές πιθανότητες για ένα τέτοιο σενάριο.

Γενικά, η ευρωπαϊκή αγορά λιπασµάτων, άρχισε να γίνεται πιο δραστήρια από τον Σεπτέµβρη και µετά, αλλά εκτιµάται ότι θα χάσει την εµπιστοσύνη των αγοραστών. Οι αγοραστές ουρίας στρέφονται περισσότερο προς τη Μέση Ανατολή και την Κίνα προκειµένου να αντικαταστήσουν τις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης (Ρουµανία, Κροατία, Ουκρανία) µετά τις τάσεις για αποσταθεροποίηση της περιοχής από τη Ρωσία. 

Το διαβάσαμε στο agronews.gr

Στο 13% η φορολόγηση αγροτών και κτηνοτρόφων με το νέο έτος

Καταργείται ο αντικειμενικός προσδιορισμός του φορολογητέου εισοδήματος και η φορολόγηση με την κλίμακα των μισθωτών και των συνταξιούχων, που είχε ως συνέπεια το εισόδημα να είναι αφορολόγητο μέχρι τα 9.550 ευρώ. Από το 2015 τα εισοδήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων θα φορολογούνται με 13% από το πρώτο ευρώ, αφού έχουν αφαιρεθεί οι παραγωγικές δαπάνες τους από τα ακαθάριστα έσοδά τους.

Τα παραπάνω περιλαμβάνονται σε ένα πλήθος αλλαγών στη φορολογία, που αρχίζουν να ισχύουν από την Ιη Ιανουαρίου 2015, οι περισσότερες των οποίων είναι ρυθμίσεις που ελαφρύνουν τους φορολογούμενους.

Συγκεκριμένα:

1. Απαλλαγή από τον ΦΠΑ

Απαλλάσσονται από την υποχρέωση είσπραξης και απόδοσης ΦΠΑ στο Δημόσιο περίπου 400.000 επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι το 2014 είχαν συνολικά ακαθάριστα έσοδα μέχρι 10.000 ευρώ.

2. Μικρότερη εισφορά αλληλεγγύης

Μειώνεται η ειδική εισφορά αλληλεγγύης που καταβάλλουν μισθωτοί και συνταξιούχοι. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση στο μηνιαίο εισόδημα για όσους έχουν μισθούς και συντάξεις άνω των 12.000 ευρώ από 39 ως και 1.200 ευρώ. Για τη μεγάλη πλειοψηφία μισθωτών και συνταξιούχων το μηνιαίο κέρδος θα κυμανθεί κοντά στα 60 ευρώ.

3. Λιγότερες αποδείξεις

Το 2015, μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν θα χρειάζεται να συγκεντρώνουν το 25% αλλά το 10% του εισοδήματος σε αποδείξεις. Σε περίπτωση μη κάλυψης του 10% του εισοδήματος με αποδείξεις το «ακάλυπτο» ποσό εξακολουθεί να φορολογείται με 22%.

4. Κατάργηση συμπληρωματικού φόρου για εισοδήματα από ενοίκια

Καταργείται ο συμπληρωματικός φόρος που επιβαλλόταν μέχρι και το 2014 με συντελεστή 1,5% στα εισοδήματα τα οποία προέρχονταν από εκμισθώσεις κατοικιών μέχρι 300 τ.μ. και με συντελεστή 3% στα εισοδήματα που προέρχονταν από εκμισθώσεις κατοικιών άνω των 300 τ.μ. ή από εκμισθώσεις κτισμάτων επαγγελματικής στέγης. Το όφελος για τους ιδιοκτήτες κυμαίνεται από τα 180 έως 360 ευρώ.Ο συμπληρωματικός φόρος, όπως προαναφέρθηκε, καταργείται, ωστόσο αυξάνεται ο συντελεστής φόρου για τα εισοδήματα από ενοίκια κατά 1%. Ομως, για τους περισσότερους αυτή η αλλαγή θα σημάνει μείωση της φορολόγησης κατά μερικές δεκάδες ευρώ το χρόνο.

5. Αναστολή Φόρου υπεραξίας ακινήτων

Αναστέλλεται για το χρονικό διάστημα από την 1η-1-2015 έως την 31η-12-2016 η εφαρμογή των ρυθμίσεων για την επιβολή φόρου στην υπεραξία που προκύπτει από τις πωλήσεις ακινήτων.

6. Αύξηση συντελεστή φορολόγησης εισοδημάτων από ακίνητα

Η αύξηση από 10% σε 11% του συντελεστή φορολόγησης για τα πρώτα 12.000 ευρώ του ετησίου εισοδήματος από ακίνητα που μπορεί να οδηγήσει σε επιβάρυνση μέχρι τα 120 ευρώ για έναν ιδιοκτήτη εκμισθούμενου ακινήτου. Επιπλέον, επιβάρυνση φέρνει και το γεγονός ότι από τη νέα χρονιά το ετήσιο εισόδημα ενός φορολογουμένου προέρχεται από ακίνητα στο σύνολό του ή κατά το μεγαλύτερο μέρος του (κατά ποσοστό άνω του 50%), εφόσον τα τεκμήρια διαβίωσης για τις κατοικίες, τα ΙΧ αυτοκίνητα και τα σκάφη που κατέχει προσδιορίζουν εισόδημα μεγαλύτερο του δηλωθέντος, το τεκμαρτό αυτό εισόδημα θα φορολογείται ως «κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα» με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ και με συντελεστή 33% πάνω από τα 50.000 ευρώ», όπως χαρακτηριστικά.

7. Φορολόγηση με τεκμαρτό εισόδημα φοιτητών και ανέργων
Όσοι φορολογούμενοι το 2014 ήταν φοιτητές ή άνεργοι μη εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ και είχαν εισοδήματα πολύ χαμηλά προερχόμενα από περιστασιακή απασχόληση ή απέκτησαν πολύ χαμηλά εισοδήματα από τόκους καταθέσεων θα φορολογούνται για τεκμαρτά εισοδήματα τα οποία θα προσδιορίζονται από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης. Οι φόροι που θα καλούνται να πληρώσουν θα υπολογίζονται με 26% από το πρώτο ευρώ των τεκμαρτών εισοδημάτων, για όσους έχουν αποκτήσει εισοδήματα από περιστασιακή απασχόληση και με 26% επί της πρόσθετης διαφοράς εισοδήματος που θα προσδιορίζουν τα τεκμήρια διαβίωσης, για όσους έχουν δηλώσει μόνο εισοδήματα από τόκους.

8. Φορολόγηση παροχών σε είδος

Από το 2015 θα παρακρατείται έξτρα φόρος από τους μισθούς υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα που λαμβάνουν παροχές σε είδος, εφόσον αυτές δεν αποσκοπούν στο να υποβοηθήσουν την εκτέλεση της εργασίας τους.

Πηγή>http://www.paseges.gr/

Παραγουάη: Πυροβολούν όσους αγρότες καλλιεργούν μεταλλαγμένα!

Να πυροβολούν όποιον αγρότη καλλιεργεί γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς απειλούν οι αντάρτες της οργάνωσης Λαϊκός Στρατός της Παραγουάης (Ejército del Pueblo Paraguayo, EPP), η οποία συνδέεται σύμφωνα με τις αρχές της Παραγουάης με την οργάνωση FARC της Κολομβίας.

Πάντως σε ένδειξη καλής θέλησης, οι αντάρτες απελευθέρωσαν χθες έναν όμηρο 17 ετών. Ο Άρλαν Φικ, γιος ενός ζευγαριού Βραζιλιάνων εποίκων που έχουν εγκατασταθεί στη βορειοδυτική Παραγουάη, απελευθερώθηκε χθες το βράδυ, έπειτα από 267 ημέρες ομηρίας, στην επαρχία Κονσεψιόν, 500 χλμ. βόρεια της πρωτεύουσας Ασουνσιόν, ανακοίνωσε σήμερα ο πρόεδρος της Παραγουάης Οράσιο Καρτές.

Ο νεαρός, ο οποίος είχε απαχθεί την 2α Απριλίου στο αγρόκτημα της οικογένειάς του στην Κονσεψιόν, μετέφερε ένα μήνυμα του EPP, με το οποίο η ένοπλη οργάνωση απειλεί ότι εφεξής θα εκτελεί τους γεωργούς οι οποίοι καλλιεργούν γενετικά τροποποιημένη σόγια ή γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι.

"Προσοχή, προσοχή: ο EPP απαγορεύει την καλλιέργεια (γενετικά τροποποιημένων ειδών) σόγιας, καλαμποκιού και άλλων προϊόντων (...) διότι είναι ιδιαίτερα τοξικά για την ανθρώπινη υγεία. Όποιος συλληφθεί να καλλιεργεί γενετικά τροποποιημένη σόγια ή γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι θα τουφεκίζεται", απειλεί η οργάνωση στην ανακοίνωσή της.

Ο Λαϊκός Στρατός της Παραγουάης, στον οποίο οι αρχές επιρρίπτουν την ευθύνη για 37 θανάτους αφότου άρχισε η δράση του το 2007, συνεχίζει να κρατάει όμηρο τον υπαξιωματικό της αστυνομίας Εδέλιο Μορίνιο, ο οποίος είχε απαχθεί τον Σεπτέμβριο.

"Δεν μου είπαν εάν και αυτός θα απελευθερωθεί", δήλωσε στους δημοσιογράφους ο νεαρός.

"Μου φέρθηκαν καλά. Μου έδιναν άφθονο νερό και τροφή", είπε ο Φικ, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά πως νοιώθει ότι "γεννήθηκε για δεύτερη φορά" με την απελευθέρωσή του.

Οι αρχές της Παραγουάης υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δεσμοί ανάμεσα στον EPP και στην οργάνωση Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας (FARC), η οποία βρίσκεται αυτή την περίοδο σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση στη Μπογκοτά.

Πηγή>http://www.paseges.gr/

Αγροτικά προιόντα και η περιεκτικότητα τους σε σίδηρο

Πολύ συχνά γίνεται συζήτηση για την περιεκτικότητα των τροφών σε σίδηρο ένα στοιχείο που το έχουν ανάγκη ιδιαίτερα οι γυναίκες.Παραθέτουμε ένα πίνακα που αναφέρει την περιεκτικότητα μερικών αγροτικών προιόντων σε σίδηρο.

Το όχημα του μέλλοντος! Κατασκευή άμαξας

Η κατασκευή ζωήλατου οχήματος είναι σχετικά απλή και το κόστος της (ανάλογα τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε) δεν ξεπερνά τα 600€ χωρίς να υπολογίσουμε τα υπόλοιπα παρελκόμενα προκειμένου να προσαρμοστεί στην ράχη του αλόγου και να σύρετε με ασφάλεια για τον αναβάτη, το άλογο και τους υπολοίπους. Στο κόστος δεν υπολογίζουμε τα εργατικά. Προϋπόθεση όλων όμως είναι να είναι εκπαιδευμένο το άλογο για να σέρνει την άμαξα.

Αρχικά ξεκινάμε να υπολογίζουμε τις διαστάσεις της άμαξας με βάση το όχημα με το οποίο θα μεταφέρουμε την άμαξα σε διάφορα μέρη πέρα από το κτήμα μας αν χρειαστεί. Αν έχουμε αγροτικό αυτοκίνητο με καρότσα και με αυτή υπολογίζουμε ότι θα την μετακινούμε, πρέπει οι εξωτερικές διαστάσεις της άμαξας (εξωτερικά των τροχών) να μην υπερβαίνουν το εσωτερικό πλάτος της καρότσας του αγροτικού. Θεωρούμε ότι η καρότσα μεταφοράς είναι πλάτος εσωτερικά 1,20 μέτρα.

Τα υλικά που χρησιμοποιούμε είναι μεταχειρισμένα κυρίως.
Οι ρόδες είναι από δίκυκλη μηχανή (μπροστινές) σε διαστάσεις 21΄΄ Χ 160 με δισκόφρενα που θα τις βρούμε μεταχειρισμένες περίπου από 30€ κάθε μία χωρίς λάστιχο. Με 100€ μπορούμε να βρούμε δύο καινούργια λάστιχα αν δεν ταιριάξουμε δύο όμοια μεταχειρισμένα. Οι σούστες είναι μεταχειρισμένες από αγροτικό αυτοκίνητο μήκους περίπου 1,20 μέτρα και κοστίζουν περίπου 50€ το σετ. Υπάρχει η δυνατότητα να αγοράσουμε μικρές σούστες αν θέλουμε από καρότσα ειδική για βάρκες αν θέλουμε μικρότερη διάσταση σούστας. Ο άξονας που θα συνδέει τους τροχούς μπορεί να είναι από σίδηρο 32 χιλιοστών stall 3 που χρησιμοποιούν στις οικοδομές. Το μήκος του θα είναι 1,20 μέτρα. Για να γίνει η προσαρμογή των τροχών επάνω του θα πρέπει να πάμε στον τόρνο και να μας τορνεύσει τα άκρα του με βάση την εσωτερική διάμετρο των ρουλεμάν του τροχού και να μας προσαρμόσει δύο παξιμάδια ασφαλείας στα άκρα.

Κατασκευή άμαξας

Αφού έχουμε τον άξονα και τις ρόδες προσαρμοσμένες μπροστά μας ξεκινάμε το χτίσιμο της άμαξας βάζοντας πρώτα επάνω τις σούστες. Για να γίνει η προσαρμογή θα χρειαστούμε ντίζα Μ10 που θα την κάνουμε σε σχήμα πετάλου και αυτό για να σφίξουν οι σούστες καλά πάνω στον άξονα μιας και τα δικά τους πέταλα (φουρκέτες) είναι για μεγαλύτερη διάσταση.
Έχουμε πλέον τον άξονα και τις σούστες δεμένες και θα χρειαστούμε 2 τμχ Χ 1,20 μέτρα και 2 τμχ Χ0,80 μέτρα σίδερο τύπου πι (Π) 50άρι για να κατασκευάσουμε ένα πλαίσιο γωνιασμένο που θα αποτελέσει το σασί της άμαξας. Από εκεί και πάνω πλέον σχεδιάζουμε την άμαξα ανάλογα με τα γούστα μας.

Εκείνο που θα πρέπει να έχουμε κατά νου από αυτή την φάση της κατασκευής και να το ελέγξουμε στο τέλος όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή είναι το κέντρο βάρος της άμαξας. Εφόσον μπουν και οι σωλήνες – τιμόνια θα πρέπει με το βάρος 160 κιλών περίπου (δύο ατόμων) καθισμένων στο κάθισμα, στο άκρο των τιμονιών να πέφτει βάρος λιγότερο από 30 κιλά έτσι ώστε να μην κουράζουμε το άλογο σηκώνοντας φορτίο. Όλη η δύναμη του πρέπει να είναι στην έλξη που δεν το κουράζει. Το κέντρο βάρος της άμαξας μπορεί να αλλάξει αν μετακινήσουμε τον άξονα πίσω ή εμπρός -ανάλογα- πάνω στις σούστες. Τοποθετούμε μια λαμαρίνα 1,5 χιλιοστών για πάτωμα με ενισχύσεις έτσι ώστε να μην ταλαντεύετε και τρομάζει το άλογο. Μπορεί να είναι και ξύλο.

Κατασκευάζουμε στην στράντζα ένα κουτί κλειστό από όλες τις πλευρές εκτός από την πάνω πλευρά που θα βάλουμε ένα μαξιλάρι ως κάθισμα ή θα κατασκευάσουμε ένα κάθισμα σε ταπετσιέρη και θα αποτελεί το καπάκι του κουτιού – καθίσματος που θα χρησιμεύει και σαν αποθηκευτικός χώρος. Οι διαστάσεις του θα είναι 0,60 ύψος (χωρίς το μαξιλάρι) 0,80 μήκος και 0,30 πλάτος. Φτιάχνουμε και την πλάτη με τα ίδια υλικά ενισχύοντας με δύο γωνιές 40 χιλιοστών όλη την κατασκευή του καθίσματος στο πίσω μέρος. Στο εμπρός μέρος του σασιού φτιάχνουμε ένα πλαίσιο ύψους 0,70 μέτρων και πλάτος όσο του σασιού και μπορούμε εσωτερικά να βάλουμε ξύλο, λαμαρίνα ή να κάνουμε κάποιους συνδυασμούς έτσι ώστε να βάζουμε μια μετόπη που μπορεί να είναι από ξύλο διακοσμημένη ανάλογα.

Τα τιμόνια που θα συνδέουν την άμαξα με το άλογο είναι διατομής 1 &1/2΄΄ σωλήνα υδρεύσεως βαρέως τύπου (όχι κατασκευών). Το μήκος τους είναι περίπου 2 μέτρα και στερεώνουν στην άμαξα στο κέντρο της και σε απόσταση μεταξύ τους 0,90 μέτρων ανάλογα με το μέγεθος του αλόγου. Πρέπει να βγαίνουν έτσι ώστε να είναι πιο εύκολη η μεταφορά της με άλλα μέσα. Συνήθως κολλιούνται στην άμαξα επάνω πολύ γερά, δύο τεμάχια μεγαλύτερης διατομής περίπου 0,50 μέτρων έτσι ώστε να μπαίνουν εσωτερικά τα τιμόνια και να σφίγγουν με περαστές βίδες.

Τα φρένα στην άμαξα μπορεί να είναι και αυτά από δίκυκλη μηχανή και τα προσαρμόζουμε με την βοήθεια μηχανικού για να είναι σωστά πάνω στον άξονα. Χρειάζονται ειδικά στις κατηφόρες για να βοηθάμε το άλογο και να μην το σπρώχνει το βάρος της άμαξας. Δεν υπολογίζουμε ότι με αυτά θα σταματήσουμε την άμαξα στην περίπτωση που το άλογο τρομάξει από κάτι γιατί οι δυνάμεις είναι πολύ μεγάλες και δεν υπάρχει ενδεχόμενο να σταματήσουμε σε αυτή την περίπτωση, ούτε πρέπει να υπολογίζουμε ότι θα εγκαταλείψουμε το όχημα και να προκαλέσουμε ατύχημα.

Αν αναζητήσουμε σχετικά στο διαδίκτυο ή τις υπηρεσίες θα βρούμε τι απαιτείται για να είμαστε νόμιμοι. Αναφέρω επιγραμματικά ότι μπορούμε να βγάλουμε άδεια ζωήλατου από την τροχαία και άδεια κυκλοφορίας από τον δήμο που θα κινείται. Για να προσαρμοστεί στο άλογο υπάρχουν έτοιμα σετ με συνθετικά ή δερμάτινα ζέματα ανάλογα με το ποσό που διαθέτουμε. Οι τιμές της αγοράς είναι περίπου από 400€ και πάνω.

Πηγή>: http://www.ftiaxno.gr/

Χαρουπιά

Η Χαρουπιά είναι το δέντρο εργοστάσιο, είναι ο χαμένος ελληνικός θησαυρός
Η χαρουπιά ή Κερωνία η έλλοβος, είναι δέντρο μεγάλο που μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα 13 μέτρα. Βρίσκεται αυτοφυής σε πολλές περιοχές της Μεσογείου και στην Ελλάδα, αλλά και καλλιεργείται σε φυτώρια για τον καλλωπισμό δρόμων και πάρκων.
Τα χαρούπια, οι καρποί του δέντρου είναι μακριά και στριφτά«φασόλια» πράσινου χρώματος όταν είναι άγουρα, που γίνονται καφέ και ξυλώδη όταν είναι ώριμα. Το εσωτερικό τους έχει ευχάριστη γλυκιά γεύση και περιέχει πολλά σκληρά σπόρια.
Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες κατατάσσονται σε δύο μεγάλες ομάδες: τα κοντοχάρουπα και τα μακροχάρουπα. Σημαντική όμως είναι η άγρια χαρουπιά (η κερωνία η έλλοβος), όπου οι καρποί της είναι πλούσιοι σε ζάχαρη.
Άλλες ονομασίες: Κερωνιά, Ξυλοκερατιά, Κουντουριδιά, Ψωμί του Άγιου Ιωάννη,κ.ά.
Λατινικό όνομα: Ceratonia siliqua.
Οικογένεια: Φαβίδες ή Χεδρωπά (Leguminosae).
Άνθιση-συλλογή-χρησιμοποιούμενα μέρη:
Τα άνθη βγαίνουν στα μέσα του φθινοπώρου όπου και συλλέγονται μαζί με τα φύλλα, και οι λοβοί στα τέλη Ιουλίου. Η συγκομιδή των καρπών της προηγούμενης χρονιάς στην αρχαιότητα ξεκινούσε με την εμφάνιση του αστερισμού του Κυνός, στα τέλη Ιουλίου. Το αλεσμένο περικάρπιο δίνει αλεύρι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά για ζωοτροφές αλλά και τους ανθρώπους, ενώ το ξύλο της είναι σκληρό και βαρύ, κατάλληλο για πολλές χρήσεις.
Τα πλούσια σε σάκχαρα χαρούπια σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως σαν ζωοτροφή και στη βιομηχανία. Οι καρποί της όμως υπήρξαν κάποτε πολύτιμοι και για τη διατροφή των ανθρώπων.
Διατροφική αξία
Τα χαρούπια είναι γλυκά, εύγευστα και θρεπτικά, και τάισαν πολύ κόσμο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Κι αυτό γιατί παρά την σκουρόχρωμη και ζαρωμένη σάρκα τους, περιέχουν πρωτεΐνες, βιταμίνες, μέταλλα όπως ασβέστιο και σίδηρο, κ.ά. Δέντρο εργοστάσιο, που θυμόμαστε σε περιόδους πολέμων και λιμών, που η τροφή είναι δυσεύρετη.
Περιέχουν σάκχαρο σε μεγάλη αναλογία (50%) από το οποίο το 30% είναι σταφυλοσάκχαρο, 10% πρωτεΐνη, και 6% λίπος. Επίσης περιέχουν βιταμίνες Α, και D,βιταμίνες της ομάδας Β και καροτίνη, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγγάνιο, χαλκό, χρώμιο, νικέλιο, λίγο ισοβουτυρικό οξύ (που ευθύνεται για την ελαφρώς δυσάρεστη μυρωδιά), ταννίνες, ινώδεις ουσίες όπως λιγνίνη (επιδρά κατασταλτικά στηχοληστερίνη, έχει θετικά αποτελέσματα κατά του διαβήτη και της παχυσαρκίας), βλέννα, κυτταρίνη και τουλάχιστον ακόμη 6 αντιοξειδωτικές ουσίες. Είναι εύπεπτα και δεν προκαλούν αλλεργίες.
Τα χαρούπια είναι και σήμερα χρήσιμα καθώς δεν περιέχουν γλουτένη, στην οποία πολλά άτομα είναι αλλεργικά. Επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία γλυκών.
χαρουπιά 659+89+56598
Άλλες χρήσεις:
Σαν σακχαρούχος καρπός μετά από ζύμωση και απόσταξη παρέχουν αλκοόλη σε ποσοστό 25%. Οι άγουροι λοβοί περιέχουν δεψικές και χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βαφή υφασμάτων. Οι σπόροι των χαρουπιών αποτελούν πολύτιμο βιομηχανικό υλικό. Από αυτούς εξάγεται κυτταρίνη που χρησιμοποιείται στην κατασκευή φωτογραφικών πλακών, στη χαρτοβιομηχανία και αλλού.
Επίσης εξάγεται κόμμι χρήσιμο και τη βιομηχανία τροφίμων, και τη φαρμακευτική. Το κόμμι κυκλοφορεί σαν πρόσθετη ουσία για τα τρόφιμα με την επισήμανση (Ε 410) και χρησιμεύει σαν μέσο πήξης. Από το δέντρο εξάγονται βαφικές και κολλητικές ουσίες κατάλληλες για την βυρσοδεψία, την υφαντουργία και τη βιομηχανία χαρτιού, το έλαιο των καρπών χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία. Η χαρουπιά είναι είδος δασικό, γεωργικό, βιομηχανικό και καλωπιστικό. Το ξύλο της χρησιμοποιείται σε ξύλινες διακοσμήσεις, το καρδιόξυλό της στην επιπλοποιεία, και τη βαρελοποιεία, δίνει ξυλάνθρακες αρίστης ποιότητας, ο φλοιός και τα φύλλα της χρησιμεύουν στη βαφική.
Στην Κύπρο που καλλιεργείται αδιάλειπτα, το 90% της παραγωγής εξάγεται σε διάφορες μορφές (χαρουπάλευρο, ολόκληρος καρπός, χαρουποπυρήνας, αλεσμένα, γόμα). Η χαρουπιά καλλιεργείται εύκολα και ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη εκτός από τα υγρά και τα άπορα, και μπορεί να αντέξει σε έκτακτες χαμηλές θερμοκρασίες 2o-3ο C κάτω από το μηδέν. Το δέντρο προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις γι’αυτό καλλιεργείται συχνότερα σε θερμές εύκρατες ζώνες. Οι σπόροι συγκομίζονται κατά τη θερινή περίοδο. Ένα ώριμο δέντρο που καλλιεργείται σε ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες και γόνιμο έδαφος μπορεί να αποδώσει έως και 400 κιλά φασόλια. Η καρποφορία της αρχίζει συνήθως το 6-7 έτος και συνεχίζεται για πολλά χρόνια.
Στην Κύπρο σήμερα κυριαρχούν τρεις ποικιλίες της χαρουπιάς, η Τηλλυρίας, τα κουντούρκα και τα κουμπωτά. Στην Ανώγυρα λειτουργεί Μουσείο Παστελιού, με στόχο την παρουσίαση του παραδοσιακού παστελιού με βασικό συστατικό του το χυμό των χαρουπιών.
Η Χαρουπιά ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι την καλλιεργούσαν για τους καρπούς της. Από τη λέξη κεράτιον όπως ονομαζόταν από παλιά ο καρπός της καθιερώθηκε και η λέξη καράτι, όταν το βάρος του σπόρου των χαρουπιών ορίστηκε σαν η πιο μικρή μονάδα μέτρησης για το χρυσό και τους πολύτιμους λίθους.
χαρούπιαΣτη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιούσαν το τσάι από κοπανισμένα χαρούπια για τα παιδιά που έπασχαν από βρογχίτιδα ή κοκκίτη. Στους δύσκολους καιρούς πολύς κόσμος φούρνιζε τους σπόρους, τους άλεθαν και ανακάτευαν τη σκόνη με το λιγοστό αλεύρι για την παρασκευή του απαραίτητου για την οικογένεια ψωμιού, και ακόμη μ’αυτό το αλεύρι αντικαθιστούσαν τον καφέ.
Βράζοντας τα χαρούπια παρασκεύαζαν “χαρουπόμελο” το οποίο και χρησιμοποιούσαν σαν κύρια γλυκαντική ουσία.
Ο φλοιός του δέντρου έχει ισχυρή στυπτική δράση, και χρησιμοποιήθηκε πολύ στο παρελθόν για την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων του πεπτικού όπως διάρροια, δυσεντερία, στον ερεθισμό του στομάχου και στις αλλεργίες, τον επίμονο βήχα, τα κρυώματα και τον πονόλαιμο.
Οι χαρουπιές έχουν ιδιότητες που υποστηρίζουν με πολλούς τρόπους την υγεία.
Τα χαρούπια αποσπώνται με τα χέρια ή με ραβδισμό από τα δέντρα και συγκεντρώνονται σε υπόστεγα ή σε ειδικούς κλιβάνους για να ξεραθούν και αποθηκεύονται. Η χαρουπιά προσβάλλεται από πολλά φυτικά παράσιτα και έντομα που η καταπολέμησή τους είναι αρκετά δύσκολη.
Οφέλη για την υγεία:
Δρα ως στυπτικό, καταπραϋντικό, μαλακτικό και καθαρτικό. Βοηθά σε προβλήματα μειωμένης λίμπιντο και δρα κατά της μείωσης του αριθμού των σπερματοζωαρίων. Βοηθά σε προβλήματα βρογχικού άσθματος. Ο πολτός του φρέσκου λοβού είναι ελαφρά ευκοίλιος, ενώ το αλεύρι από τους λοβούς θεραπεύει τη διάρροια, και ανακουφίζει σε ερεθισμούς της κοιλιάς. Σαν τσάι είναι καταπραϋντικό και μαλακτικό, επίσης στυπτικό. Αυτές οι δράσεις μοιάζουν αντιφατικές. Είναι όμως κλασικό χαρακτηριστικό της δράσης των φυτών όπου, τα μέρη τους επιδρούν διαφορετικά ανάλογα με το σημείο του φυτού και τον τρόπο παρασκευής τους. Οι σπόροι είναι στυπτικοί και καθαρτικοί. Ο φλοιός είναι έντονα στυπτικός. Χρήσιμα ακόμη θεωρούνται τα φύλλα και τα άνθη του φυτού, σε παθήσεις του φάρυγγα. Το αλεύρι χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία καλλυντικών για τη σύσφιξη και την ανάπλαση του δέρματος.
Ιδέες
Περιποίηση του δέρματος: Κάνει το δέρμα σφιχτό και στιλπνό, βοηθά στην ανόρθωση του γυναικείου στήθους. Βράζουμε ίση ποσότητα νερού και χαρουπιών (ποσότητα νερού που να σκεπάζει τα χαρούπια) για 30 λεπτά. Το φιλτράρουμε και κρατάμε το νερό. Πλενόμαστε, και λουζόμαστε με αυτό το νερό.
Χαρουπόμελο: Λέγεται το σιρόπι από χαρούπια. Χρησιμοποιείται εκτός από τα γλυκά, και σε προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος. Οι διαβητικοί δεν πρέπει να το χρησιμοποιούν, αν και τα προϊόντα από το υπόλοιπο δέντρο τους ωφελούν.
Προοπτικές
χαρουπιά!Αναδασώσεις: Η χαρουπιά είναι σπουδαίο διακοσμητικό φυτό. Είναι όμως ακόμη σπουδαιότερη σαν δασικό δέντρο. Εμποδίζει την εξάπλωση της φωτιάς, αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει με το πεύκο και είναι κατάλληλη για αναδασώσεις. Και όσο και αν ο εμπορικός ρόλος της χαρουπιάς στις μέρες μας έχει υποβαθμιστεί, ο περιβαλλοντικός της ρόλος είναι σπουδαίος γιατί μπορεί να επιβιώνει σε άγονα και ξηρικά ασβεστολιθικά εδάφη. Πολλές περιοχές οφείλουν στη χαρουπιά το πράσινο χρώμα τους, ενώ συγχρόνως το πλούσιο ριζικό της σύστημα συγκρατεί και προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση. Η χαρουπιά μπορεί να καλύψει εγκαταλελειμμένες ή άγονες και θαμνώδεις εκτάσεις, ακόμη και βραχώδη εδάφη. Οι αναδασώσεις στις εκτάσεις αυτές, μπορούν να σταματήσουν τις διαβρώσεις, να αλλάξουν τη φυσιογνωμία των περιοχών,να δώσουν νέες δυνατότητες και να κάνουν τα μέρη πιο ελκυστικά για τους επισκέπτες.
Το μεγαλύτερο μέρος της ψίχας των χαρουπιών που παράγονται σήμερα, χρησιμοποιείται για ζωοτροφή. Η αξία του σε αμυλαξία είναι μικρότερη όταν συγκριθεί με άλλες κτηνοτροφές (καλαμπόκι 780 μονάδες, κριθάρι 689 μονάδες και χαρούπι 500 μονάδες). Όμως η τιμή του το κάνει οικονομικότερη κτηνοτροφή, και όταν αναμιγνύεται με άλλες ζωοτροφές βελτιώνει τη γεύση τους με αποτέλεσμα να καταναλώνονται πιο ευχάριστα από τα ζώα.
Διάφορα Εθνικά και Ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδοτούν και προωθούν κατά καιρούς την επέκταση των φυτειών της χαρουπιάς.
Τα χαρούπια είναι τροφή ικανοποιητικά θρεπτική αφού περιέχει μεγάλο αριθμό μετάλλων, ιχνοστοιχείων, βιταμινών και πρωτεϊνών. Περιέχει ασβέστιο σε τριπλάσια αναλογία από τογάλα, (350 mg ανά 100 gr) σε σύγκριση με το γάλα (120 mg Ca ανά 100 gr), επίσης φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο, κάλιο, πυρίτιο κ.ά.)
χαρούπι - παράγωγαΤο παραδοσιακό κρητικό χαρούπι αξιοποιείται ξανά από τη μονάδα *”Creta Carob” που αναπτύσσεται στην περιοχή του Ρεθύμνου. Η επιχείρηση παίρνει τα χαρούπια από τους παραγωγούς της περιοχής και παράγει μια μεγάλη σειρά προϊόντων για την ανθρώπινη διατροφή: Χαρουπάλευρο, σιρόπι χαρουπιού, αλεσμένο χαρούπι για τσάι, υποκατάστατο του καφέ και του κακάο από επεξεργασμένη σκόνη χαρουπιού, παξιμάδια από χαρουπάλευρο. Τα προϊόντα κυκλοφορούν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η τιμή τους για τον καταναλωτή είναι εξαιρετικά προσιτή.
Που τα βρίσκουμε;
Στο εμπόριο, θα βρούμε τα χαρούπια σε μορφή πλάκας, σκόνης ή σαν σιρόπι, και λόγω των χαμηλών θερμίδων, σε γλυκά να αντικαθιστούν τη σοκολάτα ή τη ζάχαρη. Τα τελευταία χρόνια στα καταστήματα με είδη φυσικής διατροφής έχουν κάνει ξανά την εμφάνισή τους παράγωγα του χαρουπιού όπως το χαρουπόμελο και το χαρουπάλευρο.
Ξεχασμένοι θησαυροί όπως το χαρούπι υπάρχουν πολλοί, αρκεί να ενδιαφερθούμε να τους ψάξουμε…
ΠΗΓΗ   pentapostagma

Η Χαρουπιά ως δέντρο είναι γνωστότατο, φαίνεται να κατάγεται από τη Μικρά Ασίας και ίσως την Κυρηναία, τη σημερινή Βάρκα της Τρίπολης (παράλια της Βόρειας Αφρικής) απ’ όπου, κατά πάσα πιθανότητα μετανάστευσε, καλλιεργήθηκε και εγκλιματίστηκε και έγινε ιθαγενές πρώτα στα νησιά του Αιγαίου πελάγους και μετά στις λοιπές ελληνικές χώρες της Ευρώπης, όπου σε πάρα πολλές είναι αυτοφυές σήμερα. Αυτό το συμπεραίνουμε από το ότι ο Θεόφραστος, ο πρώτος που το αναφέρει λέει ρητά ότι επί της εποχής του φύτρωνε στην Συρία, την Ιωνία και στην Κνίδο και τη Ρόδο· και ότι οι μεν Ίωνες την αποκαλούσαν κερωνία, κάποιοι δε αιγυπτίαν συκήν «διημαρτηκότες» εσφαλμένως γιατί δεν φύτρωνε πουθενά στην Αίγυπτο. Εντούτοις αν και, κατά τη μαρτυρία του Θεόφραστου, δεν φύτρωνε τότε η ξυλοκερατέα στην Αίγυπτο, δεν είναι απίθανο τα ξυλοκέρατα να μεταφέρονταν μέσω αυτής από την Κυρηναία στην Ελλάδα, και γι’ αυτό να ονομάζονταν από κάποιους αιγύπτια σύκα.

Στην Ιταλία εισήχθη από τους Έλληνες, όπως αποδεικνύεται από τις ονομασίες που χρησιμοποίησαν οι Ρωμαίοι για το δέντρο και τον καρπό αυτό. Την ξυλοκερατέα την ονόμαζαν ceratonia, δηλαδή κερατωνίαν και τον καρπό siliqua graeca, δηλαδή ελληνικό λοβό.

Οπωσδήποτε το δέντρο αυτό πριν από τη γέννηση του Χριστού δε φαίνεται να ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο, μέχρι σήμερα, στα ευρωπαϊκά παράλια της Μεσογείου και ιδίως στα νησιά του Αιγαίου πελάγους και την Ελλάδα. Τα ξυλοκέρατα αναφέρονται ως χρησιμοποιούμενα, όπως και σήμερα, για τη διατροφή των ζώων και ιδιαίτερα των χοίρων, και ακόμη και τότε τη θεωρούσαν μετριότατη τροφή για τον άνθρωπος όπως συμπεραίνεται από την παραβολή του ασώτου, όπου αναφέρεται ότι αυτός «επεθύμει γεμίσαι την κοιλίαν αυτού από των κερατίων, ων ήσθιον οι χοίροι, και ουδείς εδίδου αυτώ ». Όπως αναφέρει ο Θεοφύλακτος φύτρωναν πάμπολλες ξυλοκερατιές στη Συρία και την Ιουδαία.

Και τότε ονομαζόταν συνηθέστερα κερατέα, και όχι με το ιωνικό όνομά της κερωνία· μετά πήρε την σημερινή ονομασία ξυλοκερατέα και χαρουπιά. Η τελευταία είναι αραβική (Kharrub), επικράτησε δε σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, γιατί φαίνεται ότι κατά το Μεσαίωνα που οι Άραβες ήταν οι κύριοι σχεδόν όλης της Μεσογείου, ώθησαν και επέκτειναν στα παράλια αυτής της θάλασσας την καλλιέργεια αυτού του δέντρου και τη χρήση αυτού του καρπού.

Έτσι σήμερα οι Γάλλοι το δέντρο το αποκαλούν Caroubier και τον καρπό caroube, carobe ή caroyge (όπως και féce de Pythagore) · οι Ιταλοί το ονομάζουν catoba ή carruba και το δέντρο carobo, carrabo ή carrubio· οι Ισπανοί το λένε Algarrobo και οι Άγγλοι carob-tree και τον καρπό carob-bean.

Εκτός όμως από το αραβικό όνομα επικράτησε στους Ευρωπαίους και η περίεργη ονομασία δέντρο φέρον τον άρτο του Αγίου Ιωάννη (γαλλικά arbre àpain de Saint Jean, αγγλικά Saint John’s bread tree, γερμανικά Joannis Brodbaum), η οποία φαίνεται να προέκυψε από εσφαλμένη παράδοση, κατά την οποία οι αναφερόμενες ακρίδες που αναφέρονται από τους ευαγγελιστές Ματθαίο και Μάρκο, τις οποίες έτρωγε ο βαπτιστής Ιωάννης στην έρημο με μέλι άγριο, δεν ήταν παρά ξυλοκέρατα.

Σήμερα η ξυλοκερατιά συναντάται αυτοφυής ή καλλιεργούμενη σε όλα σχεδόν τα θερμά παράλια της Μεσογείου και ιδιαίτερα στη Συρία, την Κρήτη, τη Ρόδο, την Κύπρο και άλλα νησιά του Αιγαίου πελάγους, στη Λακωνία και άλλα μέρη της Ελλάδας, στη Σαρδηνία, την Σικελία, την Καλαβρία και άλλα μέρη της Ιταλίας, σε μερικά μέρη της μεσημβρινής Γαλλίας και την Κορσική, στην Ισπανία και την Πορτογαλία καθώς και σε όλα σχεδόν τα παράλια της Αφρικής, δηλαδή το Μαρόκο, την Αλγερία, την Τύνιδα, την Τρίπολη και την Αίγυπτο.. Από τους Ισπανούς μετανάστευσε και στο Μεξικό και σε μερικά μέρη της Νότιας Αμερικής.

Περιγραφή

Η ξυλοκερατέα ανήκει στην τάξη των Ελλοβοκάρπων, στην οικογένεια των Καισαλπινοειδών και στο γένος Κερωνία, του οποίου αποτελεί το μοναδικό είδος. Είναι δέντρο μακρόβιο, μετρίου μεγέθους, αειθαλές, αναπτυσσόμενο αργά, που φυτρώνει στα πιο άγονα, πετρώδη και ξηρά εδάφη και δεν αντέχει το κρύο πάνω από τους -7^ο έως -8^οC. κατά το δριμύ ψύχος του 1879-1880 σε πολλές ξυλοκερατιές στην Αθήνα διερράγη ο κορμός τους.

Έχει φύλλα σύνθετα από 4, 6, ή 8 φυλλαράκια, ωοειδή, ακέραια, λεία, σκυτώδη, βαθιά πράσινα, άνθη μικρά, κοκκινα σε μορφή βοτρύων, πολύγαμα, δηλαδή υπάρχουν δέντρα που έχουν μόνο αρσενικά άνθη και άλλα που έχουν μόνο θηλυκά και άλλα που έχουν αρσενικά και ερμαφρόδιτα (άνθη που έχουν τα αρσενικά και τα θηλυκά όργανα).

Πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτό καθώς είναι η βάση της καλλιέργειας αυτού του δέντρου για την παραγωγή καρπού.

Ο καρπός της χαρουπιάς, δηλαδή το ξυλοκέρατο, είναι λοβός πεπλατυσμένος, μακρύς 10-20 και πλατύς 2-3 εκ., σκυτώδης, υπομέλας, και περισσότερο ή λιγότερο σε μορφή κέρατου (γι’ αυτό και ονομάστηκε κεράτιον από τους αρχαίους), γεμάτος από σάρκα σακχαρώδη που περιβάλλει τους σκληρούς, κεραμόχροους σπόρους που βρίσκονται μέσα του κατά μήκος  και σε σειρά. Καλύπτει πάρα πολλές ανάγκες του ανθρώπου όπως θα δούμε. 

Υπάρχουν ελάχιστες ποικιλίες της χαρουπιάς. Κατά τους καλλιεργητές είναι:

α) η άκαρπος, που στην πραγματικότητα δεν είναι ποικιλία αλλά απλά αυτή που έχει αρσενικά άνθη και χρησιμεύει ως υποκείμενο για μπόλιασμα·

β) η άγρια, που έχει ξυλοκέρατα, λεπτά, τοξοειδή, ξυλώδη, μακριά 10-15εκ., που ωριμάζουν πιο νωρίς από τις άλλες ποικιλίες και είναι σχεδόν άχρηστα· χρησιμεύει σαν καλλωπιστικό δέντρο (δεντροστοιχιών) και ως υποκείμενο για μπόλιασμα·

γ) η ημιάγρια (Ceratonia siliqua vulgaris – Risso), που έχει άφθονους αλλά ινώδεις καρπούς που είναι χρήσιμοι μόνο για διατροφή των ζώων και για απόσταξη·

δ) η ήμερη (Ceratonia siliqua lalissima-Risso) η κατά προτίμηση καλλιεργούμενη που έχει λιγότερους καρπούς από την προηγούμενη, αλλά μακρούς, πλατείς, παχείς, πολύ σακχαρώδεις, γι’ αυτό και αποσταζόμενους, που τρώγονται ευχάριστα όχι μόνο από τα ζώα αλλά και από τους ανθρώπους.

Φυσικό περιβάλλον - Καλλιέργεια

Η χαρουπιά ευδοκιμεί σε κλίματα που φυτρώνουν χωρίς πρόβλημα τα εσπεριδοειδή, αλλά συναντάται αυτοφυής και σε ψυχρότερες χώρες· ωστόσο δεν την βρίσκουμε πέρα από τη ζώνη που περιλαμβάνει την ελιά.

Προτιμά τα ασβεστούχα χώματα, φυτρώνει και στα πιο πετρώδη και ξερά εδάφη και είναι ευεργέτημα για τις χώρες που είναι άγονες, γιατί παρέχει σχετικά άφθονο και θρεπτικό καρπό κατάλληλο για τη διατροφή ζώων και ανθρώπων. Δεν αναπτύσσεται όμως τόσο καλά όπως στα γόνιμα και σχετικά δροσερά μέρη, όπου αυξάνεται πολύ γρήγορα.

«Είναι», λέγει ο πολύς Γασπαρίνος (*), «απίστευτη η ταχύτητα με την οποία αυξάνει αυτό το δέντρο με το σκληρότατο ξύλο στα εκλεκτά εδάφη. Οι ενός χρόνου χαρουπιές σ’ αυτά τα εδάφη αποκτούν κορμό ύψους 3 έως 4μ., διαμέτρου δε 22 εκ.». Την παρατήρηση αυτή, την οποία πήρε από την περιγραφή του Fisclier, τη βρίσκουμε πολύ υπερβολική, γιατί σε γόνιμα και αρδευόμενα καλά εδάφη στο εδώ Δενδροκομείου, είδαμε σπέρνοντας χαρουπιά ότι αυτές αναπτύσσονται με σχετική πράγματι ταχύτητα, αλλά ποτέ με τόση όση περιγράφει ο Fischer. Ούτε οι Αίλαντοι ή οι Ευκάλυπτοι μέσα σ’ ένα χρόνο δεν αποκτούν έστω και τρία μέτρα, αν και θεωρούνται από τα ταχύτατα αναπτυσσόμενα σε γόνιμα εδάφη.

Είναι βέβαιο ότι η χαρουπιά, που είναι δέντρο που αναπτύσσεται αργά, σε γόνιμο έδαφος αναπτύσσεται σχετικά γρηγορότερα, όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλα σχεδόν τα φυτά. Δεν ευδοκιμεί στα ελώδη και υγρά εδάφη.

Πολλαπλασιασμός

Η χαρουπιά πολλαπλασιάζεται μόνο με τη σπορά και τον εμβολιασμό. 

Η σπορά τους γίνεται κατά προτίμηση τον Απρίλιο όταν δεν υπάρχει πια φόβος να προσβληθούν από τους όψιμους παγετούς της άνοιξης.

Για το σκοπό αυτό οι σπόροι που έχουν εξαχθεί από τους λοβούς, μουλιάζονται για 3 ή 4 μέρες, σε νερό που ανανεώνεται καθημερινά. Σπέρνονται ή επί τόπου κάθε τρείς ή τέσσερις, ή πεταχτά σε σπορεία που έχουν προετοιμαστεί σε βαθιά σκάφη και με γενναία λίπανση.

Επειδή η χαρουπιά έχει ρίζα κάθετη και σε μεταφύτευση δύσκολα ριζώνει, η επί τόπου σπορά της είναι προτιμότερη, γιατί έτσι αποκτούν τη θέση στην οποία πρόκειται να μείνουν και να καρποφορήσουν τα δέντρα.

Στα ξερά κλίματα η διατήρηση της κάθετης ρίζας έχει μεγάλη σημασία, γιατί αυτή εισδύει νωρίτερα στα κατώτερα στρώματα του εδάφους και αντλεί το νερό από αυτά, το οποίοι δεν έχουν ή δεν είναι αρκετό στα επιπόλαια στρώματα, όπου, τουλάχιστο στα πρώτα χρόνια περιορίζονται οι ρίζες των μεταφυτευόμενων δέντρων. Μετά από μήνες ή ένα χρόνο από την επιτόπου σπορά αφαιρούνται τα φυτά που κρατιέται μόνο το πιο εύρωστο σε κάθε θέση σποράς.

Αυτές που έχουν σπαρθεί σε πρασιές αμέσως μόλις αποκτήσουν ύψους 4-5 εκ. βοτανίζονται και αραιώνονται, αφαιρούνται τα μικρότερα και τα ασθενέστερα, έτσι ώστε αυτές που θα απομείνουν στην πρασιά να έχουν μεταξύ τους απόσταση 5-10 εκ. Πριν και μετά την αραίωση οι πρασιές ποτίζονται και τα ποτίσματα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι, κάθε 15 μέρες τουλάχιστον.  Τέσσερις ή πέντε μέρες μετά από κάθε πότισμα οι πρασιές πρέπει να βοτανίζονται για να μην πνίξουν τα νεαρά φυτά τα αναπτυσσόμενα παρασιτικά χόρτα. Τον Αύγουστο μονοβεργίζονται, δηλαδή αφαιρούνται με κοφτερό μαχαίρι οι αναφυόμενοι βλαστοί από τα πλάγια του κεντρικού άξονα έτσι ώστε να αναπτυχθεί γρήγορα ο κορμός του.

Πηγές: Ελληνική Γεωργία Δεκέμβριος 1894

Photo: http://en.wikipedia.org/wiki/Ceratonia_siliqua

Διαβάστε ακόμη: Φτιάχνω χαρουπάλευρο και χαρουπόμελο

- See more at: http://www.ftiaxno.gr/2013/03/blog-post_3287.html#sthash.xzwvXDjU.dpuf


Ο μεγαλύτερος εχθρός της χαρουπιάς είναι η ποντίκα η οποία κατατρώγει τη φλούδα των βλαστών των δέντρων, με επακόλουθο την ξήρανση τους. Από τα διάφορα έντομα που την προσβάλλουν, ο Myelois ceratoniae Zell θεωρείται η μεγαλύτερη μάστιγα. Επίσης τα Τζιτζικάκια (leafhoppers), ο Αλευρώδης και το Λεκάνιο (Lecanius elongatuus), δυνατό να προκαλέσουν ζημιές στα δέντρα.

Ποντίκα
Η Ποντίκα αποτελεί ένα σημαντικό εχθρό στον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα της Κύπρου, αφού προκαλεί πάμπολλες και ποικίλες ζημιές με σοβαρό οικονομικό αντίκτυπο. Μερικές από τις συνηθισμένες ζημιές που προκαλεί είναι: α) ξύνει και πληγώνει τους κορμούς και βλαστούς δέντρων, β) κατατρώγει τους καρπούς, καταναλώνει και καταστρέφει αποθηκευμένες ζωοτροφές, γ) τρέφεται με αυγά και νεογνά πουλερικών, δ) καταστρέφει συστήματα άρδευσης και πλαστικά θερμοκηπίου, μεταδίδει νόσους σε παραγωγικά ζώα κ.α. Οι ζημιές που προκαλεί η ποντίκα δεν περιορίζονται μόνο στη γεωργία και στην κτηνοτροφία, αλλά επεκτείνονται και σε άλλους τομείς, αφού μπορεί να καταστρέψει κτηριακές εγκαταστάσεις, ηλεκτρικά καλώδια, να τραφεί με αυγά νεοσσούς άγριων πτηνών και ζώων, να καταναλώσει τροφή ανθρώπινης κατανάλωσης, κ.α. Η δραστηριότητα της και οι ζημιές που προκαλεί μπορούν ακόμη να επεκταθούν σε νοικοκυριά , εστιατόρια και ξενοδοχειακές μονάδες. Επομένως, η έντονη παρουσία και δραστηριότητα της ποντίκας στο νησί καθώς και οι ποικίλες ζημιές που προκαλέι, δεν αποτελούν πρόβλημα μόνο στον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα, αλλά επεκτείνονται ως ένα πρόβλημα που απασχολεί ολόκληρη την κυπριακή κοινωνία, ιδιαίτερα εάν ληφθεί υπόψη ότι είναι φορέας σοβαρών ανθρωπογενών νόσων και μπορεί να βλάψει τη δημόσια υγεία. Αυταπόδεικτα, ο αποτελεσματικός περιορισμός της έντονης δραστηριότητας της ποντίκας και των ζημιών που προκαλεί σε μια γεωγραφική περιοχή είναι μια επίπονη και συνεχής προσπάθεια. Ο πολύ γρήγορος πολλαπλασιασμός του ζώου και οι ιδιάζουσες κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν, σχεδόν ολόχρονα στο νησί, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό, καθότι μερικοί μήνες αδράνειας αρκούν για να αυξηθούν σημαντικά οι πληθυσμοί του σε βαθμό που μπορεί να προκαλέσει έντονα προβλήματα και σοβαρές οικονομικές ζημιές. Από την άλλη, μια επιτυχημένη εκστρατεία περιορισμού του πολλαπλασιασμού και της δραστηριότητας της πόντικας και των ζημιών που προκαλεί απαιτεί μεθοδικότητα και οργάνωση που να στοχεύουν κατά κύριο λόγο σε προληπτικά μέτρα που να αποθαρρύνουν τον πολλαπλασιασμό και τη δραστηριότητα της και κατά δεύτερον σε μέτρα καταπολέμησης.
Προστασία χαρουπόδεντρων από την ποντίκα Η περιτύλιξη μέρους του κορμού με λαμαρίνα ή άλλο υλικό, παρεμποδίζει την αναρρίχηση της ποντίκας στα χαρουπόδεντρα και διασφαλίζει, σε ικανοποιητικό βαθμό, την προστασία της. Περιγραφή Τεχνικής (1) Κλαδέψτε το δέντρο κατά τρόπο ώστε οι κλάδοι να μην εφάπτονται ή να βρίσκονται πολύ κοντά στο έδαφος έτσι ώστε να μην αποτελούν σημεία αναρρίχησης της πόντικας πάνω στα δέντρα. (2) Περιτυλίξτε τον κορμό με λαμαρίνα, ξεκινώντας από ύψος γύρω στα 50-100εκ. από το επίπεδο του εδάφους έτσι ώστε να καλύπτεται πλήρως ο κορμός του δέντρου. Χρησιμοποιήστε πολύ λεπτό φύλλο λαμαρίνας, έτσι ώστε να κάμπτεται εύκολα. Το φύλλο της λαμαρίνας θα πρέπει να έχει ύψος, τουλάχιστον, 50 εκ. (3) Η λαμαρίνα στερεώνεται στον κορμό με μικρά καρφιά. Επιβεβαιωθείτε ότι η λαμαρίνα είναι καλά προσκολλημένη στον κορμό και δεν υπάρχουν χαραμάδες από τις οποίες μπορεί να περάσει το τρωκτικό. (4) Συνεχίστε να διατηρείται τα δέντρα της σε καλή κατάσταση και ελέγχετε τη λαμαρίνα.
Περιορισμός των πληθυσμών της ποντίκας σε περιοχές με χαρουπιές (α) Προστατέψτε τους φυσικούς εχθρούς της ποντίκας που είναι το ανθρωποπούλι, το σιαχίνι και τα αετόμορφα πουλιά. (β) Χρησιμοποιήστε τρωκτικοκτόνα δολώματα, τα οποία κυκλοφορούν στο εμπόριο σε διάφορες μορφές (κόκκοι σιτηρών, κύβοι παραφίνης, πάστες, ταμπλέτες κ.α.).
Περιγραφή Τεχνικής (1) Τοποθετήστε τα τρωκτικοκτόνα δολώματα, σε σταθμούς δολώσεως (είτε έτοιμους από το εμπόριο, είτε αυτοσχέδιους), με τρόπο ώστε να αποτρέπεται η πρόσβαση στα άγρια ή παραγωγικά ζώα. (2) Οι αποστάσεις μεταξύ των σταθμών δολώσεως, μπορεί να έχουν ακτίνα από 100-300m ανάλογα με τους πληθυσμούς της ποντίκας. (3) Οι σταθμοί δολώσεως μπορούν να τοποθετηθούν κάτω από θάμνους και άγρια βλάστηση, σε όχτους, πάνω στα δέντρα, κ.α. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι σταθεροί και να μην κινούνται, καθότι αυτό μπορεί να εκφοβίσει το τρωκτικό να εισέλθει εντός του σταθμού. (4) Ελέγχει την κατανάλωση του τρωκτικοκτώνου δολώματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα και προσθέστε νέα δολώματα αναλόγως. (5) Εάν σε κάποιο σταθμό ή σταθμούς δολώσεως δεν παρατηρείται κατανάλωση του δολώματος μετά από 2-3 ελέγχους, μετακινήστε τον/την σε άλλη τοποθεσία. (6) Η τοποθέτηση τρωκτικοκτόνων δολωμάτων στους σταθμούς σε μια τοποθεσία τερματίζεται όταν σταματήσει πλήρως ή μειωθεί δραστικά η κατανάλωση της, σε σχέση με τις πρώτες εφαρμογές. Παροτρύνονται οι χρήστες των βιοκτόνων της να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, να λαμβάνουν όλα τα προστατευτικά μέτρα κατά τη χρήση τους και να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες που αναγράφονται στις ετικέτες των σκευασμάτων.

Πηγή>http://www.gaiapedia.gr/

Η διατροφική αξία της γαλοπούλας

Κρέας γαλοπούλας
Η γαλοπούλα αποτελεί αναμφισβήτητα για πολλούς το κύριο μενού του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού. Εκτός αυτού όμως η κατανάλωσή της είναι αυξανόμενη και εκτός αυτής της εποχής καθώς αποτελεί ένα νόστιμο κρέας. Αποτελεί τροφή με χαμηλά λιπαρά ενώ συγκαταλέγεται στη λίστα των πιο υγιεινών και θρεπτικών επιλογών, με μικρή θερμιδική απόδοση αλλά με μεγάλη διατροφική αξία και ευεργετική δράση. Η γαλοπούλα κατάγεται απ’ την Αμερική και οι πρώτοι που την εξημέρωσαν ήταν οι Αζτέκοι. Στην Ελλάδα έφτασε τον 16ο-17ο αιώνα. Στη χώρα μας η μαύρη γαλοπούλα εκτρέφεται κυρίως στο νομό των Σερρών (80%), ενώ η διατροφή της περιλαμβάνει καλαμπόκι και τριφύλλι. Εκτρέφεται κυρίως για το νόστιμο κρέας της, τα αυγά και τα πούπουλά της.
Οι πολλές θρεπτικές της ιδιότητες, την καθιστούν ιδανική επιλογή για ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες, όπως είναι τα παιδιά. Ανάμεσα σε αυτές, περιλαμβάνονται και πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, πολλές βιταμίνες (Β6, Β3,Β2, Β12), σίδηρος που ανεβάζει τον αιματοκρίτη, φώσφορο για γερά οστά και δόντια καθώς και κάλιο γνωστό για την καρδιολογική του δράση. Πλούσιο είναι ακόμη το κρέας της γαλοπούλας σε τρυπτοφάνη, ένα αμινοξύ που συμβάλλει στην παραγωγή της σεροτονίνης, η οποία χαρίζει αίσθημα χαλάρωσης και ευφορίας στον οργανισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σεροτονίνη συμμετέχει στη ρύθμιση της διάθεσης, της όρεξης και του ύπνου, ενώ η έλλειψη της συνδέεται με την εκδήλωση κατάθλιψης. Η γαλοπούλα ανήκει έτσι στις τροφές που βοηθούν στην καταπολέμηση της κατάθλιψης.
Την σωστή ανάπτυξη και λειτουργία του οργανισμού διασφαλίζει ακόμη το κρέας της γαλοπούλας, καθώς περιέχει 74% εύπεπτες πρωτεΐνες, ενώ είναι πλούσια και σε βασικά αμινοξέα. Ακόμη, ο ψευδάργυρος αυξάνει την άμυνα του οργανισμού, το φώσφορο και το μαγνήσιο δρουν καταπραϋντικά και ηρεμιστικά, μειώνοντας τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Αξίζει να αναφερθεί πως το λευκό κρέας, αποτελεί μέσης περιεκτικότητας πηγή πουρινών. Οι πουρίνες είναι προϊόν του καταβολισμού των πρωτεϊνών, και οι οποίες όταν βρίσκονται σε περίσσεια στον οργανισμό μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένο ουρικό οξύ και ουρική αρθρίτιδα. Συνεπώς, άνθρωποι που πάσχουν από ουρική αρθρίτιδα ή έχουν αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα, επωφελούνται της κατανάλωσης λευκού κρέατος με ταυτόχρονο περιορισμό στην κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
Το κρέας της παρέχει από 120 έως 240 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, ανάλογα με το εάν καταναλώνεται με ή χωρίς το δέρμα της. Γενικά αποτελεί μια από τις πιο διαιτητικές επιλογές κρέατος χάρη στη χαμηλή περιεκτικότητά της σε λίπος και χοληστερίνη.
Διατροφικά στοιχεία γαλοπούλας ανά 100 gr.
Θερμίδες 187 kcal/100gr
ΠΡΩΤΕΪΝΗ 28,57gr 46%
ΛΙΠΟΣ 7,22gr 9%
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ 0gr 0%
ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ 85mg 28%
ΑΣΒΕΣΤΙΟ 32mg 3%
ΣΙΔΗΡΟΣ 2,33mg 29%
ΜΑΓΝΗΣΙΟ 24mg 6%
ΦΩΣΦΟΡΟΣ 204mg 29%
ΚΑΛΙΟ 290mg 8%
ΝΑΤΡΙΟ 79mg 3%
ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ 4,46mg 41%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β1 0,06mg 5%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β12 0,37mg 15%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β2 Ριβοφλαβίνη 0,25mg 19%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β3 Νιασίνη 3,65mg 23%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β6 0,36mg 28%
Φολικό οξύ 9,00mcg 2%
ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ε 0,64mg 4%

Τα ποσοστά είναι σύμφωνα με τις US συνιστώμενες ημερήσιες συστάσεις για ενήλικες. Πηγή: Diet Analysis Plus.

Πηγή>www.gaiapedia.g

Ασθένειες της ντομάτας

Περονόσπορος

Προσβολή ντομάτας από Περονόσπορο

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Phytophthora infestans. Ο περονόσπορος προσβάλλει όλα τα υπέργεια όργανα του φυτού. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα κατώτερα φύλλα. Εμφανίζονται υποκίτρινες κηλίδες (λαδιές) που σε λίγο χρόνο μαυρίζουν και ξεραίνονται. Στο κάτω μέρος των φύλλων και στην περιοχή αυτών των κηλίδων σχηματίζεται λευκή εξάνθηση. Στους μίσχους και τους βλαστούς εμφανίζονται επίσης παρόμοιες νεκρωτικές περιοχές. Στους καρπούς τα συμπτώματα ξεκινούν γύρω από τον ποδίσκο. Το μέγεθος της ζημιάς μεγαλώνει εξαιτίας δευτερογενούς προσβολής από άλλους μικροοργανισμούς με αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή του καρπού. Ο σωστός σχεδιασμός της καλλιέργειας αποτελεί τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των ασθενειών, ιδιαίτερα στα πλαίσια της βιολογικής γεωργίας. Κατά την εγκατάσταση μιας καλλιέργειας βιολογικής τομάτας πρέπει να αποφεύγεται η γειτνίαση με καλλιέργεια πατάτας και άλλης καλλιέργειας τομάτας, να χρησιμοποιούνται ποικιλίες ή υβρίδια ανθεκτικά σε διάφορες ασθένειες και στις περιπτώσεις που γίνεται μεταφύτευση να γίνεται επιλογή των υγιών νεαρών φυτών. Σε έντονες προσβολές, τα φυτά ψεκάζονται με χαλκό ή κατάλληλα χαλκούχα σκευάσματα που επιτρέπονται στη βιολογική γεωργία. Επίσης, η χρησιμοποίηση του ανταγωνιστικού μύκητα Penicillium aurantiogriseum έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη των κηλίδων του παθογόνου.

Pythium spp

Προσβεβλημένες ντομάτες από Pythium

Το παθογόνο βρίσκεται στο έδαφος και προσβάλλει όλα τα μέρη του φυτού και προκαλεί τήξεις των νεαρών φυταρίων και σήψεις στους καρπούς και στις ρίζες. Το σημείο προσβολής έχει χρώμα αρχικά λευκοκίτρινο και τελικά καστανό. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας στα προσβεβλημένα σημεία δημιουργείται πλούσιο λευκό μυκήλιο και πάνω σε αυτό σχηματίζονται τα ζωοσπόρια, που αποτελούν τα μολύσματα που μεταφέρονται με τηβροχή, το νερό άρδευσης, τον άνθρωπο και τα εργαλεία. Βασικό προληπτικό μέτρο αποτελεί η άμεση απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών από την καλλιέργεια. Ως θεραπευτικό μέτρο αναφέρεται η εφαρμογή θειοχαλκίνης (γαλαζόπετρα) με ριζοπότισμα.

Φυτοφθόρα

Προσβολή ντομάτας από Φυτοφθόρα

Τα είδη φυτοφθόρας που προσβάλλουν την ντομάτα είναι η Phytophthora capsici, Phytophthora parasitica, Phytophthora citrophthora και Phytophthora criptogea. Οι μύκητες του γένους Phytophthora προσβάλουν τα φυτά σ’ όλα τα στάδια αναπτύξεως τους και προκαλούν τήξη των φυταρίων τους, έλκος του λαιμού (υδατώδης επιμήκης κηλίδα που σύντομα γίνεται πρασινο-καστανή ή καστανή), σηψιρριζίες, προσβολές φύλλων και σήψη καρπών. Τα παθογόνα είναι μύκητες εδάφους που επιβιώνουν στο έδαφος για πολλά χρόνια με τα ωοσπόριά τους. Μπορούν ακόμη να διαχειμάσουν σαν μικκύλιο, μέσα στους προσβεβλημένους ιστούς. Για να αναπτυχθούν και να μολύνουν έχουν ανάγκη μεγάλης εδαφικής υγρασίας. Για την πρόληψη της ασθένειας απαραίτητη είναι η αποφυγή επαφής των καρπών με το έδαφος με κατάλληλη υποστύλωση των φυτών, η αμειψισπορά τουλάχιστον 3 ετών με κολοκυνθοειδή και είδη άλλων οικογενειών, πλην των σολανωδών, ενώ για την βιολογική καταπολέμηση χρησιμοποιούνται σκευάσματα ανταγωνιστικών μυκήτων όπως τα: Bio-Fungus (Trichoderma spp.), Trichopel, Trichoject, Trichodowels και Trichoseal (T. harzianum και T. viride) και βακτηρίων, όπως το Mycostop.

Ριζοκτόνια

Προσβολή ριζικού συστήματος ντομάτας από Ριζοκτόνια

Προσβολή καρπών ντομάτας από Ριζοκτόνια

Πρόκειται για ασθένεια που οφείλεται στον μύκητα Rhizoctonia solani. Το παθογόνο προσβάλλει τα φυτά σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους και μεταδίδεται με τη βροχή, το νερό αρδεύσεως, τα καλλιεργητικάεργαλεία, το έδαφος και το πολλαπλασιαστικό υλικό. Η προσβολή του στα ανεπτυγμένα φυτά εκδηλώνεται στη βάση του στελέχους, και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, με τη μορφή μικρών κηλίδων οι οποίες εξελίσσονται σε ελαφρά βυθισμένες ερυθρο - καστανές μέχρι καστανές νεκρωτικές περιοχές με σαφή όρια και ξηρής συστάσεως. Τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν καχεξία, συχνά χλώρωση, καρούλιασμαφύλλων και τελικά, αν το έλκος περιβάλλει το στέλεχος, αποξηραίνονται. Στους καρπούς, που βρίσκονται κοντά ή ακουμπούν στο έδαφος, η προσβολή εκδηλώνεται με το σχηματισμό στην αρχή σκληρών κηλίδων χρώματος σκουριάς. Οι κηλίδες μεγαλώνουν, συχνά κατά συγκεντρικούς κύκλους, βαθμιαίως βυθίζονται, γίνονται καστανές, μαλακότερες και σχίζονται ακτινοειδώς στο κέντρο. Ως προληπτικοί τρόποι αντιμετώπισης προτείνονται η αποφυγή επαφής των καρπών στο έδαφος, με κατάλληλη υποστύλωση των φυτών και η μείωση της υγρασίας του σπορείου και του αγρού με αραιή φύτευση και σωστή χρήση του νερού άρδευσης (δόση, συχνότητα). Η βιολογική καταπολέμηση του μύκητα γίνεται με χρήση του ανταγωνιστή μύκητα Trichoderma harzianum.

Φελλώδης σηψιρριζία

Προσβολή ριζικού συστήματος ντομάτας από Φελλώδης σηψιρριζία

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα Pyrenochaeta lycopersici. Αρχικά τα φυτά παρουσιάζουν ασθενικό πράσινο χρώμα ή χλώρωση του φυλλώματος και καθυστέρηση της ανάπτυξης τους. Τα φύλλα στη συνέχεια συστρέφονται προς τα κάτω και συχνά νεκρώνονται. Στις ρίζες των φυτών παρουσιάζεται καστανός μεταχρωματισμός και σήψη και στις παλαιότερες ρίζες σχηματίζονται κηλίδες, οι οποίες εξελισσόμενες προκαλούν τη διόγκωση και αποφέλλωση των προσβεβλημένων ιστών. Τελικά οι προσβεβλημένες ρίζες σαπίζουν, το φυτό χάνει το μεγαλύτερο μέρος του ριζικού του συστήματος και γίνεται εξαιρετικά χλωρωτικό, καχεκτικό και συχνά μαραίνεται και αποξηραίνεται. Μέθοδοι αντιμετώπισης της ασθένειας περιλαμβάνουν την ηλιοαπολύμανση, το παράχωμα του λαιμού των ελαφρά μολυσμένων φυτών, για να διευκολυνθεί η ανάπτυξη νέων ριζών και την αμειψισπορά τουλάχιστον 3 ετών με κολοκυνθοειδή (πλην της αγγουριάς) και με είδη άλλων οικογενειών, πλην των σολανωδών.

Σκληροτινίαση

Προσβολή καρπών ντομάτας από Σκληροτινίαση

Προσβεβλημένο στέλεχος ντομάτας από Σκληροτινίαση

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στον μύκητα εδάφους Sclerotinia sclerotiorum. Η μόλυνση εμφανίζεται συχνά στην περιοχή του λαιμού των φυτών, ως υδατώδης μεταχρωματισμός των ιστών που σύντομα εξαπλώνεται προς το στέλεχος πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και στη ρίζα. Τελικά η προσβεβλημένη περιοχή σχίζεται. Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υψηλής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού χρώματος (μικκύλιο) με μαύρα στίγματα (σπόρια). Στους καρπούς σχηματίζονται υδατώδεις εκτεταμένες κηλίδες που σύντομα αποκτούν ανοικτό καστανό χρώμα και εμφανίζουν μαλακή υγρή σήψη. Κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας, το βαθύ όργωμα του εδάφους, η άμεση απομάκρυνση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων φυτών και η αμειψισπορά 3-4 των με σιτηρά. Η βιολογική καταπολέμηση γίνεται με χρήση ανταγωνιστικών μυκήτων (Trichoderma harzianum, T.coningii, Penicillium vermiculatum).

Σκληροτίαση

Προσβολή ριζικού τμήματος ντομάτας από Σκληροτίαση

Προσβολή ντομάτας από Σκληροτίαση

Η προσβολή της ασθένειας αυτής οφείλεται στον μύκητα Sclerotium rolfsii. Το παθογόνο αυτό εντοπίζεται στο έδαφος και προσβάλλει όλα τα μέρη του φυτού (ρίζα και υπέργειο τμήμα) και σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του. Προκαλεί ακόμα τήξεις σπορίων και μετασυλλεκτικές σήψεις στους καρπούς. Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται μυκήλιο λευκού χρώματος με καστανά στίγματα (σπόρια του μύκητα). Η ασθένεια ευνοείται από συνθήκες κακής στράγγισης του εδάφους, χαμηλού pH και υψηλής θερμοκρασίας (30-35^oC). Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος.

Αδρομυκώσεις

Προσβεβλημένα φύλλα ντομάτας από Βερτισίλλιο

Προσβεβλημένη φυτεία ντομάτας από Φουζάριο

Χαρακτηριστικό σύμπτωμα των αδρομυκώσεων είναι ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που εμφανίζεται σε επιμήκη ή εγκάρσια τομή του στελέχους. Ο μεταχρωματισμός αυτός είναι εμφανής στιςρίζες, αλλά μπορεί να επεκτείνεται και σ’ όλο το μήκος των στελεχών, ακόμη και μέχρι τα αγγεία των καρπών της τομάτας. Η περίσσεια αζώτου, η μικρή φωτοπερίοδος και η έλλειψη φωτισμού κάνουν τα φυτά περισσότερο ευπαθή στην προσβολή.

Βερτισίλλιο (Verticillium dahliae): Πρόκειται για παθογόνα που ζουν στο έδαφος. Τα φυτά που έχουν προσβληθεί εμφανίζουν το σύνδρομο του βραδέως μαρασμού, ενώ πολλές φορές εμφανίζεται με μορφή ημιπληγίας. Στα αρχικά στάδια η ασθένεια εκδηλώνεται με μαρασμό μεμονωμένων φυλλιδίων ή φύλλων. Στο έλασμα των κατώτερων φύλλων εμφανίζεται αρχικά χλώρωση μεταξύ των νευρώσεων και εν συνεχεία νέκρωση των χλωρωτικών ιστών, μαρασμός και πτώση φύλλων. Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώνονται αργότερα και στα ανώτερα φύλλα. Κύριο μέτρο αντιμετώπισης είναι η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας του εδάφους και βελτίωση της στράγγισής του. Απομάκρυνση και καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας (τα μικροσκληρώτια του μύκητα επιβιώνουν στο έδαφος απουσία ξενιστών για περισσότερα από 10 χρόνια) και ηλιοαπολύμανση εδάφους κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η βιολογική καταπολέμηση περιλαμβάνει τη χρησιμοποίηση διαφόρων ανταγωνιστών (βακτήρια της ριζόσφαιρας και ενδοριζόσφαιρας – του γένους Bacillus – και μύκητες – Talaromyces flavus).

Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. lycopersici): Ο μύκητας προκαλεί προφυτρωτικές και μεταφυτρωτικές τήξεις και αδρομύκωση. Η ασθένεια εκδηλώνεται με το τυπικό σύνδρομο των αδρομυκώσεων, δηλαδή με νέκρωση των αγγείων του ξύλου στα οποία παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός μέχρι του ύψους του 6 - 8^ου κόμβου του φυτού και χλώρωση στα κατώτερα φύλλα που συνοδεύεται από μειωμένη σπαργή, αρχικά, και μόνιμο μαρασμό αργότερα. Ο μύκητας επιβιώνει στο έδαφος με τη μορφή χλαμυδοσπορίων. Βασικός τρόπος αποφυγής τέτοιων μολύνσεων είναι η χρησιμοποίηση μη αλατούχου νερού άρδευσης, ενώ η βιολογική του καταπολέμηση μπορεί να γίνει με μη παθογόνα στελέχη του μύκητα Fusarium oxysporum.

Φουζάριο(Fuzarium oxysporym f. sp. radicis lycopersici): Προκαλεί σήψη λαιμού και ριζών, η οποία εκδηλώνεται με απότομο μαρασμό και βαθμιαία ξήρανση των φύλλων. Στο λαιμό των αναπτυγμένων φυτών παρατηρείται μια καστανή σήψη του φλοιώδους ιστού, η οποία συνήθως γίνεται αντιληπτή μόνο μετά την αφαίρεση, με ένα μαχαίρι, του φλοιού του στελέχους. Επίσης, στην περιοχή του λαιμού παρατηρείται ένας καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου που προχωρεί σε απόσταση συνήθως 5 - 10cm πάνω από τη βάση του στελέχους. Στην αρχή παρατηρείται μαρασμός των φύλλων της κορυφής, και στη συνέχεια μάραμα των κατώτερων φύλλων, κιτρίνισμα που αρχίζει απ’ την κορυφή του ελάσματος και τελικά ξήρανση. Τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τη χλωρή λίπανση με ενσωμάτωση μαρουλιού, σπανακιού κ.ά., την αμειψισπορά (τουλάχιστον διετή), με κολοκυνθοειδή, μαρούλι και άλλα είδη εκτός σολανωδών, την αποφυγή φύτευσης σε κρύο έδαφος και άρδευσης με πολύ ψυχρό νερό, το παράχωμα του λαιμού των ελαφρά προσβεβλημένων φυτών για δημιουργία νέων ριζών και τη χρησιμοποίηση ανταγωνιστικών μυκήτων (Trichoderma harzianum, T. viride, Penicillium chrysogenum) και μη παθογόνων στελεχών του F. oxysporum, για βιολογική καταπολέμηση.

Αλτερναρίωση

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Αλτερναρίωση

Προσβολή ντομάτας από Αλτερναρίωση

Τα δύο είδη παθογόνων που ευθύνονται για την ασθένεια αυτή είναι οι Alternaria solani και Alternaria alternata. Το Alternaria solani προσβάλλει τα φυτά της ντομάτας σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του. Αρχικά εμφανίζονται στα κατώτερα παλιά φύλλα με τη μορφή καστανού χρώματος κυκλικών ή γωνιωδών κηλίδων, που παρουσιάζουν συγκεντρικούς κύκλους. Αντίστοιχες κηλίδες και επιπλέον βυθισμένες μπορεί να εμφανιστούν σε όλα τα μέρη του φυτού, ακόμα και στους καρπούς. Στην περίπτωση του Alternaria alternata, τα συμπτώματα είναι μετασυλλεκτικά πάνω στους καρπούς. Συγκεκριμένα στην αρχή οι κηλίδες είναι υδαρείς και γκρίζου χρώματος, ενώ στη συνέχεια καστανές, ελαφρά βυθισμένες και με εξάνθηση μαυρού χρώματος. Το παθογόνο εντοπίζονται στο έδαφος, στα υπολείμματα από προηγούμενη καλλιέργεια, σε μολυσμένους σπόρους, μολυσμένα φυτάρια κατά τη φύτευση και σε ζιζάνια. Η μόλυνση ξεκινάει με σπόρια του μύκητα, που μεταφέρονται τον άνεμο, βροχή ή με τον ίδιο τον άνθρωπο. Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή βλάστησης των σπορίων του μύκητα. Ως προληπτικά μέτρα αναφέρονται η χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού (σπόρου ή νεαρά φυτάρια κατά τη φύτευση). Ακόμα η σωστή θρέψη των φυτών, συντελεί στην ανθεκτικότητα των φυτών στην προσβολή από τα παθογόνα. Η χρήση ποικιλιών ή υβριδίων ανθεκτικών στην ασθένεια και η καταστροφή υπολειμμάτων προηγούμενης καλλιέργειας φυτών ντομάτας, μελιτζάνας και πατάτας κρίνεται αναγκαία στη περίπτωση αποφυγής της προσβολής.

Βοτρύτης

Προσβολή ντομάτας από Βοτρύτη

Προσβολή φύλλου ντομάτας από Βοτρύτη

Η ασθένεια που προκαλεί ο μύκητας Botrytis cinerea είναι γνωστή ως βοτρύτιδα ή φαιά σήψη ή τεφρά σήψη και προσβάλλει λαιμούς, στελέχη, φύλλα, καρπούς, μίσχους σε φυτά κάθε ηλικίας και ευνοείται από την υψηλήυγρασία του περιβάλλοντος. Η υψηλή σχετική υγρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας δημιουργεί μεγάλο αριθμό κονιδίων, τα οποία βλαστάνουν και προκαλούν νέες μολύνσεις. Οι ιστοί γίνονται μαλακοί, συρρικνώνονται νεκρώνονται και καλύπτονται από την γκριζοπράσινη εξάνθηση του μύκητα που αποτελείται από τους κονιδιοφόρους και τα κονίδια. Τα φυτά που έχουν μολυνθεί μαραίνονται και ξηραίνονται. Στα στελέχη δημιουργείται καστανό έλκος που αρχικά είναι μικρό και όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γίνεται μεγάλο. Συνοδεύεται από τη χαρακτηριστική γκρίζα εξάνθηση. Στα φύλλα σχηματίζονται πρασινο-κάστανες μέχρι ανοιχτοκάστανες κηλίδες, των οποίων οι ιστοί είναι μαλακοί. Οι κηλίδες αυτές εμφανίζονται συνήθως στην περιφέρεια των φύλλων και κατά την εξέλιξη της ασθένειας νεκρώνονται, σχίζονται και στη συνέχεια τα φύλλα ξηραίνονται. Στους καρπούς της τομάτας η προσβολή μπορεί να εκδηλωθεί και με τη μορφή μικρών δακτυλιοειδών κηλίδων, διαμέτρου 3 - 8mm, υπόλευκου χρώματος με νεκρωτικό στίγμα στο κέντρο που θυμίζει νύγμα από έντομο. Τρόποι αντιμετώπισης περιλαμβάνουν τη μείωση της υγρασίας στον αγρό: με αραιή φύτευση και γραμμές φύτευσης που κατευθύνονται από βορρά προς νότο, κατάλληλο κλάδεμα, έγκαιρο ξεφύλλισμα, την ισορροπημένη λίπανση(ασβέστωση όξινων εδαφών και δημιουργία σχέσεως Ca/P≥2 στους μίσχους των φύλλων για μείωση της ευπάθειας των φυτών στο παθογόνο) και την τήρηση καλής υγιεινής στην καλλιέργεια.

Ωΐδιο

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Ωΐδιο

Η ασθένεια αυτή οφείλετα στα είδη Leveillula taurica (ατελής μορφή) και Oidiopsis taurica (τέλεια μορφή). Το παθογόνο προσβάλλει κυρίως τα ώριμα φύλλα και αναπτύσσεται περισσότερο σε ξηρές περιοχές. Πάνω στα φύλλα σχηματίζονται συνήθως κιτρινοπράσινες ή κίτρινες ακανόνιστες ή γωνιώδεις κηλίδες και κάτω από ευνοϊκές συνθήκες μπορεί να σχηματιστεί υπόλευκη εξάνθηση στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Σε έντονες προσβολές οι κηλίδες αυξάνουν σε μέγεθος, συνενώνονται, και το έλασμα των φύλλων μαραίνεται και αποξηραίνεται. Το θειάφισμα των φυτών δίνει πολύ καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της ασθένειας συτής.

Κλαδοσπορίωση

Προσβολή φύλλου ντομάτας από Κλαδοσπορίωση

Η κλαδοσπορίωση οφείλεται στα είδη Fulvia fulva και Cladosporium fulvum. Το παθογόνο προσβάλει τα φύλλα, στα οποία αρχικά παρατηρούνται κυκλικές ή ακανόνιστες κιτρινοπράσινες ή κίτρινες κηλίδες με ασαφή όρια στην πάνω επιφάνεια του ελάσματος. Στην κάτω επιφάνεια η περιοχή των κηλίδων καλύπτεται από την εξάνθηση του παθογόνου, η οποία έχει χρώμα ανοιχτοκαστανό ή ελαιοκαστανό και υφή βελούδου. Οι κηλίδες συχνά ενώνονται και καταλαμβάνουν μεγάλο τμήμα του ελάσματος. Με την εξέλιξη της προσβολής, τα φύλλα γίνονται κατσαρά μαραίνονται και πέφτουν. Για την αντιμετώπιση προτείνεται μείωση της υγρασίας, αποφυγή άρδευσηςμε καταιονισμό, αμειψισπορά με άλλα φυτά και βιολογική καταπολέμηση με χρησιμοποίηση του σκευάσματος Trichodex (Trichoderma harzianum).

Βακτηριακό έλκος

Προσβολή στελέχους ντομάτας από Βακτηριακό έλκος

Προσβολή ντομάτας από Βακτηριακό έλκος

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στο βακτήριο Clavibacter michiganensis. Η εμφάνισή του είναι σποραδική αλλά μπορεί να είναι πολύ καταστρεπτική. Όλοι οι τύποι της καλλιέργειας τομάτας είναι επιρρεπείς σε σοβαρές απώλειες. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η μάρανση των φυτών. Οι ιστοί των αγγείων κηλιδώνονται από τα προσβεβλημένα στελέχη και μπορεί να εκκρίνεται κίτρινο υγρό. Η εντεριώνη επίσης αποχρωματίζεται και γίνεται αλευρώδης. Η μάρανση των φύλλων συνοδεύεται από φωτεινές ραβδώσεις που εκτείνονται από τον μίσχο κατά μήκος του στελέχους. Στους καρπούς δημιουργούνται κηλίδες με σχήμα σαν μάτι πουλιού, μεγέθους 3 - 4mm. Κύριο προληπτικό μέτρο αποτελεί απολύμανση των σπόρων με εμβάπτιση σε ζεστό νερό για 25min. Σε περίπτωση εκδήλωσης προτείνεται η ξερίζωση των προσβεβλημένων φυτών με όσο το δυνατό περισσότερο ριζικό σύστημα, άρδευση με σταγόνες και 3ετής αμειψισπορά με φυτά που δεν προσβάλλονται από την ασθένεια.

Βακτηριακή στιγμάτωση

Προσβολή φύλλου ντομάτας από Βακτηριακή στιγμάτωση

Προσβολή ντομάτας από Βακτηριακή στιγμάτωση

Αρκετά διαδεδομένη ασθένεια στην Ελλάδα, που εντοπίζεται στη ντομάτα και την πιπεριά και οφείλεται στο παθογόνο βακτήριο Pseudomonas syringae pv. capsici. Η ασθένεια προσβάλλει όλα τα μέλη του φυτού. Σταφύλλα σχηματίζονται σκουρόχρωμες γωνιώδεις κηλίδες που περιβάλλονται από κίτρινη άλω και στα στελέχη και στους μίσχους ακανόνιστες καστανές κηλίδες. Στους καρπούς σχηματίζονται μικρές κηλίδες (1-2 mm), ανυψωμένες, σκούρες καφέ έως μαύρες, μερικές φορές με σκούρο πράσινο περίγυρο. Το παθογόνο παραμένει στο έδαφος στην περιοχή του ριζικού συστήματος και εξαπλώνεται σε ιδανικές συνθήκες (25^oC, 80% σχετική υγρασία). Η άρδευση των φυτών θα πρέπει να γίνεται με σταγόνες και όχι με καταιονισμό ή με αυλάκια, για την αποφυγή διαβροχής των φυτών. Ιδιαίτερα τα ασθενικά φυτά θα πρέπει να σταματήσουν να αρδεύονται για την αποφυγή διάδοσης των παθογόνων. Στην περίπτωση εντοπισμού της ασθένειας στην καλλιέργεια θα πρέπει μετά τη τελευταία συγκομιδή των φυτών να καταστραφούν. Η 3ετής αμειψισπορά με φυτά, που δεν προσβάλλονται από την ασθένεια κρίνεται αναγκαία. Οι χρησιμοποιούμενοι σπόροι πρέπει να είναι υγιείς ή διαφορετικά να γίνεται προληπτική απολύμανση τους με εμβάπτιση των σπόρων σε ζεστό νερό (50^oC) για διάρκεια περίπου 25 λεπτών. Ακόμη θετικό θεωρείται η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας.

Βακτηριακή κηλίδωση

Προσβολή ντομάτας από Βακτηριακή κηλίδωση

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στο βακτήριο Xanthomonas campestris pv. vesicatoria. Τα συμπτώματα είναι ίδια με της βακτηριακής στιγμάτωσης, όσον αφορά τα φύλλα, τους μίσχους και τα στελέχη, ενώ διαφέρουν στις κηλίδες του καρπού. Εδώ οι κηλίδες είναι μεγαλύτερες, καφέ, τραχείς, με ανυψωμένες άκρες αλλά βυθισμένο κέντρο. Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι ο ίδιος με τη βακτηριακή στιγμάτωση.

Βακτηριακή μάρανση

Προσβολή στελέχους ντομάτας από Βακτηριακή στιγμάτωση

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στο βακτήριο Ralstonia solanaceatum. Τα φυτά κατά τη διάρκεια της ημέρας παρουσιάζουν μάρανση, ενώ τη νύχτα επανέρχονται. Στην περιοχή του λαιμού του φυτού παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός στο κέντρο του βλαστού (αγγεία ξύλου). Για την αντιμετώπισή του, κυρίως πρέπει να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα, όπως εκρίζωση και καταστροφή προσβεβλημένων φυτών, αποφυγή άρδευσης μεαυλάκια και αμειψισπορά για 5 - 7 χρόνια.

Νέκρωση εντεριώνης

Προσβολή ντομάτας από Νέκρωση εντεριώνης

Προσβολή στελέχους ντομάτας από Νέκρωση εντεριώνης

Η ασθένεια αυτή οφείλεται στα βακτήρια Pseudomonas viridiflava, Pseudomonas corrugate, Pseudomonas cichorri, Pseudomonas fluorescens biovars και Erwinia carotovora. Το παθογόνο προσβάλλει αρχικά τα ώριμα και παλιά φύλλα, προκαλώντας ξήρανση. Η προσβολή παρατηρείται στο φυτό με την καταστροφή της κεντρικής περιοχής (εντεριώνης) του βλαστού, των μίσχων των φύλλων και των ποδίσκων των καρπών. Στη συνέχεια η εντεριώνη καταστρέφεται και οι βλαστοί, οι μίσχοι και οι ποδίσκοι εμφανίζονται κενοί εσωτερικά (κούφιοι). Για την καταπολέμηση της συγκεκριμένης ασθένειας προτείνεται περιορισμός της αζωτούχουλίπανσης, περιορισμός της υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και άμεση καταστροφή των μολυσμένων φυτών.

Ιός του κίτρινου καρουλίασματος των φύλλων της τομάτας

Προσβολή φύλλων και καρπών ντομάτας από TYLCV

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας (TYLCV) είναι νανισμός των φυτών και κατσάρωμα των νεαρών φύλλων της κορυφής. Όταν τα φυτά προσβληθούν σε μεγαλύτερο στάδιο ανάπτυξης, σταματούν να μεγαλώνουν και να αναπτύσσουν καινούριους σταυρούς. Μοναδικός τρόπος μεταφοράς του ιού είναι με τον αλευρώδη του καπνού. Κύριο προληπτικό μέτρο αποτελεί η αποφυγή μόλυνσης των φυτών με χρήση διχτιού σκίασης για αποφυγή εισόδου του αλευρώδη. Ακόμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν ανθεκτικές ποικιλίες και υβρίδια.

Ιός του κηλιδωτού μαρασμού της ντομάτας

Προσβολή ντομάτας από Ιό κηλιδωτού μαρασμού της ντομάτας

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Ιό κηλιδωτού μαρασμού της ντομάτας

Ο ιός (TSWV) αυτός εκτός από την ντομάτα, προσβάλλει τη πιπεριά, τη μελιτζάνα και τον καπνό. Η μετάδοση του ιού σε πιπεριά και ντομάτα γίνεται με τον θρίπα της Καλιφόρνιας, ενώ σε φυτά καπνού η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με τον θρίπα του καπνού. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της συγκεκριμένης προσβολής είναι ο σχηματισμός γκρίζων κηλίδων πάνω στα φύλλα. Τα φύλλα στη συνέχεια καρουλιάζουν και νεκρώνονται. Οι καρποί από τα προσβεβλημένα φυτά παρουσιάζουν κηλίδες κατά ομόκεντρους κύκλους. Οι νέες βλαστήσεις είναι ξερές και τα φυτά παρουσιάζουν νανισμό. Εάν η προσβολή εκδηλωθεί σε νεαρά φυτά, τότε αυτά μετά από λίγες εβδομάδες καταστρέφονται. Κύρια προληπτικά μέτρα αποτελούν η καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών και των ζιζανίων τόσο στην περιοχή του σπορείου όσο και στην καλλιέργεια. Στην περίπτωση που έχει εντοπιστεί ο ιός σε κάποια περιοχή καλό είναι να αποφεύγεται η καλλιέργεια 2-3 χρόνια. Τέλος θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την καταπολέμηση των φορέων του ιού, δηλαδή του θρίπα. Μετά το τέλος της καλλιέργειας σε περιοχές που υπάρχουν αντίστοιχα συμπτώματα προτείνεται η αγρανάπαυση του εδάφους για τουλάχιστον 1 μήνα μέχρι την επόμενη καλλιέργεια για περιορισμό του πληθυσμού των φυτών.

Ιός του θαμνώδους νανισμού της ντομάτας

Η συγκεκριμένη ίωση (ΤΒSV) δεν είναι αρκετά συνηθισμένη στην Ελλάδα, αλλά μπορεί να προσβάλλει την ντομάτα, μελιτζάνα και πιπεριά. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι η νέκρωση του κορυφαίου μεριστώματος (περιορισμός της βλαστικής ανάπτυξης), ο νανισμός των φυτών και η υποβάθμιση της παραγωγής καρπών (ποσοτικά και ποιοτικά). Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται μέσω άλλων μολυσμένων φυτών (με το χυμό των φυτών) ή ακόμα και με μολυσμένο σπόρο. Ο συγκεκριμένος ιός παρουσιάζει ανθεκτικότητα στην υψηλή θερμοκρασία και επιβιώνει πάνω στα φυτικά υπολείμματα και στο έδαφος για 5-7 μήνες μέχρι να προσβάλλει την επόμενη καλλιέργεια. Κύρια προληπτικά μέτρα αποτελούν η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου, εφαρμογή αμειψισποράς στην καλλιέργεια ντομάτας, μελιτζάνας και πιπεριάς (τουλάχιστον 1 χρόνο) και άμεση καταστροφή προσβεβημένων φυτών.

Ιός του μωσαϊκού του καπνού

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Ιό του μωσαϊκού του καπνού

Προσβολή καρπών ντομάτας από Ιό του μωσαϊκού του καπνού

Η συγκεκριμένη ίωση (TMV) είναι αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα και προσβάλλει όλα τα σολανώδη λαχανικά με εξαίρεση τη μελιτζάνα η οποία παρουσιάζει ανθεκτικότητα μεγάλη. Έχουν εντοπιστεί διάφορες φυλές του παθογόνου με διαφορετική εμφάνιση συμπτωμάτων πάνω στα φυτά και διαφορετικούς ξενιστές. Μία φυλή του ιού προκαλεί χλώρωση των νεύρων των φύλλων, μείωση της βλαστικής ανάπτυξης του φυτού και παραμόρφωση των φύλλων (καρούλισμα, κατσάρωμα και νημάτωση). Άλλη φυλή πάλι προκαλεί βυθισμένες νεκρώσεις στα νεύρα, τους βλαστούς και τους μίσχους των φύλλων και νεκρωτικές κηλίδες σε φύλλα καικαρπούς. Τέλος, παρουσιάζονται και συμπτώματα ποικιλόχρωσης στα φύλλα, νανισμού των φυτών και μεγάλες κυκλικές νεκρωτικές κηλίδες στους καρπούς. Η μετάδοση της ασθένειας γίνεται με τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια των καλλιεργητικών φροντίδων της καλλιέργειας, με μολυσμένο σπόρο, με επαφή μολυσμένων φυτών καλλιέργειας ή ζιζανίων - ξενιστών σε υγιή φυτά. Κύρια προληπτικά μέτρα αποτελούν η χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου, εφαρμογή αμειψισποράς στην καλλιέργεια ντομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς, πατάτας και καπνού, άμεση καταστροφή προσβεβλημένων φυτών ή άλλων ζιζανίων - ξενιστών του ιού, απολύμανση τουεδάφους με ατμό και προσοχή κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των καλλιεγητικών φροντίδων των φυτών.

Ιός του μωσαϊκού της αγγουριάς

Προσβολή καρπών ντομάτας από Ιό του μωσαϊκού της αγγουριάς

Προσβολή φύλλου ντομάτας από Ιό του μωσαϊκού της αγγουριάς

Η ίωση (CMV) αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη στην Ελλάδα. Τα φυτά που έχουν προσβληθεί νωρίς είναι κίτρινα, θαμνώδη, έχει ανακοπεί η ανάπτυξή τους και εμφανίζουν κηλίδες στα φύλλα. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι νημάτωση (περιορισμός των ελασμάτων των φύλλων κατά μήκος του κεντρικού νεύρου μόνο) το οποίο αποκαλείται «κορδόνι παπουτσιού». Τα πολύ προσβεβλημένα φυτά έχουν λίγους μικρούς καρπούς με καθυστερημένη ωρίμανση. Για την αντιμετώπισή του χρήσιμα είναι μόνο τα προληπτικά μέτρα. Απαραίτητη είναι η μείωση των αφίδων, μείωση των ζιζανίων τα οποία αποτελούν εστία εξάπλωσης του ιού, απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών, απομόνωση της καλλιέργειας ντομάτας αγρού από τις γειτονικές καλλιέργειες χρησιμοποιώντας για φράχτη καλλιέργειες ψηλές και ανθεκτικές όπως το καλαμπόκι.

Ιός του μωσαϊκού της ντομάτας

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Ιό του μωσαϊκού της ντομάτας

Το πιο κοινό σύμπτωμα της ίωσης αυτής (ΤοΜV) είναι διάστικτες περιοχές στα φύλλα χρώματος ανοιχτού έως σκούρου πράσινου. Τα φυτά που προσβάλλονται νωρίς έχουν καθυστερημένη ανάπτυξη και είναι χλωρωτικά. Μπορεί επίσης να συμβεί κατσάρωμα των φύλλων και παραμόρφωση καθώς επίσης και ραβδώσεις στο μίσχο. Στους καρπούς μπορεί να εμφανιστεί μωσαϊκό και παραμορφώσεις, το εσωτερικό σύμπτωμα είναι καφέτιασμα των αγγείων. Στα φυτά που προσβάλλονται νωρίς, τα άνθη είναι στείρα και έτσι σε μεταγενέστερο στάδιο προσβολής δεν φέρουν καρπούς. Ο έλεγχος του ιού μπορεί να γίνει με αμειψισπορά, απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών, και χρήση ανθεκτικών ποικιλιών.

Ιός του ίκτερου των νεύρων της ντομάτας

Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της προσβολής των φυτών από τον ιό (ΤVYV) είναι ο σχηματισμός κυκλικών, κίτρινων κηλίδων επάνω στους καρπούς, οι οποίες εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες με περικάρπιο σπογγώδους υφής. Παρουσιάζεται επίσης και κιτρίνισμα ή ξήρανση των φύλλων. Για την πρόληψη, αποφεύγεται η επαφή των καλλιεργειών με μολυσμένα φυτά.

Ιός Υ της πατάτας

Προσβολή φύλλων ντομάτας από Ιό Υ της πατάτας

Ο ιός PVY εμφανίζεται πολύ συχνά στις ντομάτες, ειδικά σε περιοχές όπου καλλιεργείται πατάτα. Τα κοινά στελέχη του ιού προκαλούν μωσαϊκό και στίγματα στα φύλλα. Τα νεκρωτικά στελέχη προκαλούν νεκρώσεις των ιστών κατά μήκος των νεύρων των φύλλων (οι οποίες φαίνονται καλύτερα στην κάτω πλευρά του φύλλου) και συνεπώς νέκρωση σε όλο το φύλλο. Ο ιός μεταδίδεται από διάφορα είδη αφίδων. Ως μέτρα αντιμετώπισης είναι τα προληπτικά μέτρα, όπως μείωση των αφίδων κατά την διάρκεια της ανάπτυξης των μεταφυτευμένων φυτών και απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών.

Πηγή>http://www.gaiapedia.gr/