Τα μυστικά που... κρύβουν οι καρυδιές

Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μία μεγάλη ζήτηση στην αγορά για ξηρούς καρπούς και δη καρύδια και αυτό έχει κάνει πολλούς να στραφούν στην καλλιέργεια της καρυδιάς.

 Οι φυτεύσεις των δενδρυλλίων της καρυδιάς γίνονται τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Ωστόσο, πριν φυτέψει κανείς καρυδιές θα πρέπει να λάβει υπόψη του ορισμένα στοιχεία, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για την επιτυχία της καλλιέργειας αυτής. Αυτά αφορούν: το κλίμα, το έδαφος του αγρού, την δυνατότητα ποτίσματος, την ύπαρξη ανοιξιάτικων παγετών, την επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας, τον επικονιαστή, αλλά και την ποιότητα των δενδρυλλίων που θα αγοράσει.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι φυτεύονται 15-20 φυτά το στρέμμα, το κόστος εγκατάστασης ενός καρυδεώνα ανέρχεται σε 250-350 ευρώ το στρέμμα. Τα φυτά σε πλήρη ανάπτυξη έχουν ένα ετήσιο κόστος 300-400 ευρώ το στρέμμα. Στο κόστος αυτό περιλαμβάνονται τα έξοδα για τις λιπάνσεις, την φυτοπροστασία, το κλάδεμα, την συγκομιδή.

Η παραγωγή ενός καρυδεώνα ανά στρέμμα ανέρχεται σε 400-500 κιλά. Οι τιμές παραγωγού στην αγορά κυμαίνονται για το καρύδι με κέλυφος, 2,5-3 ευρώ το κιλό και για την ψίχα καρυδιού 10-12 ευρώ το κιλό. Οι πλαγιόκαρπες ποικιλίες όπως είναι η Chandler έχει περιεκτικότητα σε ψίχα που φθάνει το 50- 52%. Με βάσει τα στοιχεία αυτά, η καλλιέργεια της καρυδιάς δίνει εισόδημα 700 -1300 ευρώ το στρέμμα.

Η καρυδιά προτιμά τα σχετικά ήπια κλίματα. Γενικά, το πολύ υγρό κλίμα ευνοεί την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών. Οι παγετοί την άνοιξη ζημιώνουν τους βλαστούς της ενώ  είναι ευαίσθητη στους όψιμους παγετούς. Επίσης οι υψηλές θερινές θερμοκρασίες άνω των 40οC σε συνδυασμό με την έντονη ηλιακή ακτινοβολία, προκαλούν εγκαύματα στο περικάρπιο των καρπών και συρρίκνωση έως καταστροφή της ψίχας.

Οι ποικιλίες της καρυδιάς απαιτούν ένα σύνολο χειμερινού ψύχους που κυμαίνεται από 700-1500 ώρες στο εύρος των 0-7 βαθμών Κελσίου. Οι αμερικανικές ποικιλίες απαιτούν 700-1000 ώρες ενώ οι γαλλικές 1000-1500 ώρες χειμερινού ψύχους

Η καρυδιά είναι ανθεκτική στην ξηρασία λόγω του ότι οι ρίζες της έχουν κατακόρυφη ανάπτυξη. Για να είναι αποδοτική όμως η καλλιέργειά της, τους θερινούς μήνες πρέπει να προβλεφτεί άρδευση.

Είναι δένδρο ιδιαίτερα απαιτητικό σε ηλιακό φως και γι’ αυτό θα πρέπει να εγκατασταθεί σε χώρο που να μη σκιάζεται. Μπορεί να καλλιεργηθεί και σε πεδινές περιοχές ή και σε περιοχές με μεγαλύτερα υψόμετρα από τα 1000-1100 μ., βέβαια σε τέτοια υψόμετρα, θα πρέπει να φυτέψουμε ορισμένες ποικιλίες όπως είναι η Fernor ή η Franquette.

Τα πιο κατάλληλα εδάφη για την καλλιέργεια της καρυδιάς είναι τα μέσης συστάσεως, δηλαδή αυτά που έχουν ισορροπημένη περιεκτικότητα σε θρεπτικά στοιχεία, ικανοποιητικό βάθος και έχουν καλή στράγγιση

Η επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας στο συγκεκριμένο περιβάλλον, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία της εγκατάστασης ενός νέου καρυδεώνα. Τα κριτήρια που πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του πριν επιλέξει την ποικιλία καρυδιάς που θα καλλιεργήσει είναι τα εξής:

• Η ποιότητα και η εμπορικότητα των καρυδιών

• Η παραγωγικότητα των δέντρων

• Η προσαρμογή τους στο συγκεκριμένο υψόμετρο

• Η εποχή της άνθησης και η αντοχή της ποικιλίας στους ανοιξιάτικους παγετούς

• Ο χρόνος εισόδου σε καρποφορία

• Η ανάπτυξη του δέντρου και η πυκνότητα φυτεύσεως

• Ο τρόπος καρποφορίας: Θα πρέπει να επιλέξει κανείς μεταξύ μίας πλαγιόκαρπης ή μίας ακρόκαρπης ποικιλίας.Σήμερα υπάρχει ζήτηση για πλαγιόκαρπες ποικιλίες όπως είναι η CHANDLER, η FERNOR, LARA, κ.ά. επειδή μπαίνουν ενωρίτερα σε καρποφορία, συνήθως από τον 3ο-4ο χρόνο, ενώ φυτεύεται μεγαλύτερος αριθμός δέντρων, που φθάνει τα 15-20 φυτά το στρέμμα, ενώ οι ακρόκαρπες αποκτούν μεγαλύτερες διαστάσεις και φυτεύονται σε πυκνότητες από 8-10 φυτά το στρέμμα.

Οι πλαγιόκαρπες έχουν υψηλότερη παραγωγικότητα από τις ακρόκαρπες και παρουσιάζουν ομοιομορφία καρπών και καλύτερη ποιότητα. Κατά την φύτευση των δέντρων, χρησιμοποιούνται σε ποσοστό 10% φυτά μίας άλλης ποικιλίας σαν επικονιαστής της κύριας ποικιλίας λόγω της «διχογαμίας» που παρουσιάζεται στις καρυδιές (ετεροχρονισμός των αρσενικών με τα θηλυκά άνθη).

Πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η επιλογή πιστοποιημένων φυτών από το ΚΕΠΠΥΕΛ. Σύμφωνα λοιπόν με την ισχύουσα νομοθεσία ο φυτωριούχος απαγορεύεται να διαθέτει πολλαπλασιαστικό υλικό κατώτερο από την κατηγορία C.A.C., δηλαδή πρέπει να είναι τουλάχιστον «φυτικό υλικό ελαχίστων προδιαγραφών» και στα δενδρύλλια πρέπει να υπάρχουν σχετικές ετικέτες, είτε κατά δένδρο, είτε ομαδικά(δέματα των 5 ή 10 δένδρων). Το είδος του υποκειμένου πρέπει να είναι η Juglans regia δηλαδή η κοινή καρυδιά και όχι η μαύρη καρυδιά ή υβρίδια μαύρων καρυδιών λόγω του κινδύνου της μετάδοσης του ιού CLRV).

Οι πλαγιόκαρπες ποικιλίες φυτεύονται σε αποστάσεις 8Χ8 ή 7Χ7 μέτρα. Πριν από το φύτεμα των δέντρων πρέπει ο καλλιεργητής να κάνει ανάλυση στο έδαφος σε ένα εδαφολογικό εργαστήριο, ώστε η λίπανση που θα γίνει να είναι η κατάλληλη.

Κάσσανδρος Γάτσιος
Γεωπόνος SYMAGRO Επιστημονικό &Τεχνολογικό Πάρκο Ηπείρου, www.symagro.com

Πηγή:http://www.ethnos.gr/