Στο 90 % των θερμοκηπίων σε όλη την Ελλάδα έχουν παροπλιστεί οι θερμάνσεις κάθε μορφής διότι λόγω των χαμηλών τιμών των προιόντων θεωρούνται πλέον όχι απλά ασύμφορες αλλά απαγορευτικές.
Εξαίρεση αποτελούν μόνο οι εγκαταστάσεις που λειτουργούν με νερό απο θερμές πηγές,αυτές όμως είναι ελάχιστες.
Στην κεντρική και στην βόρεια Ελλάδα,χρησιμοποιούν τα θερμοκήπια,όχι για να καλλιεργήσουν στο καταχείμωνο αλλά να κερδίσουν πρωιμότητα κατά τους πρώτους μήνες της άνοιξης.
Ετσι,το βάρος της παραγωγής των εκτός αλλά και εντός εποχής κηπευτικών πέφτει στην νότια και νησιωτική Ελλάδα,και σε περιοχές που ο χειμώνας είναι πολύ πιό ήπιος.
Σε πολλά μέρη στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη,μια απλή αλλά γερή και σύγχρονη κατασκευή θερμοκηπίου είναι ικανή να δώσει ακόμα και τους πιό κρύους μήνες του έτους,πολύ μεγάλες ποσότητες προιόντων ,χωρίς θέρμανση, αρκεί βέβαια ο παραγωγός να διαθέτει τις γνώσεις που απαιτούνται για την σωστή διαχείριση των εγκαταστάσεων του.
Αρκετοί είναι οι τρόποι με τους οποίους θα διατηρήσουμε την εσωτερική θερμοκρασία του θερμοκηπίου μας σε υψηλά επίπεδα σε σχέση πάντα με την εξωτερική θερμοκρασία περιβάλλοντος,αντιμετωπίζοντας έτσι μιά απότομη κακοκαιρία.
Ο άνεμος είναι ο βασικός παράγοντας αυξομείωσης της θερμοκρασίας γι αυτό και σε περιόδους απότομου και δυνατού κρύου,θα πρέπει να τον περιορίσουμε.Οχι όμως τελείως.
Τα φυτά στο εσωτερικό του θερμοκηπίου έχουν μεγάλη ανάγκη απο την ανανέωση του αέρα.Εφαρμόζουμε λοιπόν την τακτική των Ολλανδών:
Διατηρούμε κλειστούς τους αερισμούς όσο διαρκεί η κακοκαιρία και καθημερινά,στις 11 με 11,30 το πρωί,ανοίγουμε διάπλατα τις οροφές αλλά και τα πλαινά παράθυρα όπου υπάρχουν.
Διατηρούμε ανοιχτούς τους αερισμούς για δύο ώρες περίπου ώστε να έχουμε πλήρη ανανέωση του αέρα μέσα στο χώρο.
Κατ,αυτό τον τρόπο,επιτυγχάνουμε και την απότομη και γρήγορη απομάκρυνση των υδρατμών.
Παράλληλα ποτίζουμε τα φυτά με λιγότερο ίσως νερό από το συνηθισμένο αλλά ποτέ δεν αφήνουμε την καλλιέργεια να διψάσει.
Με αυτό,καταφέρνουμε να διατηρούμε ζεστή την ρίζα του φυτού κατά την διάρκεια της επερχόμενης νύχτας και αποφεύγουμε την ξυλίαση στον κορμό.Δεν αφήνουμε δηλαδή την ψίχα στο εσωτερικό του κορμού να γίνει σαν σφουγγάρι.
Δεν χρησιμοποιούμε όμως καθόλου κρυσταλικά λιπάσματα διότι αυτό θα παγώσει τη ρίζα.Αντίθετα,λιπαίνουμε μόνο με οργανικά υγρά λιπάσματα, εκχυλίσματα απο φύκια,χούμους,και κατα προτίμηση καλιούχα σκευάσματα.
Δεν ραντίζουμε και δεν κάνουμε διαφυλλικές λιπάνσεις.Τα σταγονίδια σε συνδιασμό με το κρύο δημιουργούν εγκαύματα στα φύλλα και μεγάλο στρές στο φυτό.
Ακόμα και στα υγρά λιπάσματα,ακολουθούμε πάντα τον κανόνα που λέει:
Στον ήλιο,κάνουμε αζωτούχες λιπάνσεις και στη συννεφιά καλλιούχες.
Κατά την διάρκεια της νύχτας που η θερμοκρασία πέφτει περισσότερο δεν θέλουμε την ακινητοποίηση του αέρα στο χώρο μας.Γι αυτό διαχειριζόμαστε τους αερισμούς μας ως εξής:
Κλείνουμε τελείως τις οροφές,και εντοπίζουμε την κατεύθυνση του ανέμου εξωτερικά.
Αν πχ φυσά βοράς,τότε χαμηλώνουμε τους βορινούς αερισμούς κατά 95%.
Τρια δάχτυλα αερισμού πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά.
Κλείνουμε το ανατολικό πλαινό παράθυρο κατά 70 % και το δυτικό κατά 80%.
Ο αερισμός του νότου πρέπει να κλείσει κατά 60%.
Κατ,αυτό τον τρόπο δημιουργούμε ένα φυσικό κυκλώνα και επιτυγχάνουμε την μικρή εσωτερική κυκλοφορία του αέρα που θα βοηθήσει και στην διατήρηση λίγο μεγαλύτερης θερμοκρασίας απο την εξωτερική.
Σε περίπτωση υπερβολικής χιονόπτωσης καμία κατασκευή δεν αντέχει το βάρος του χιονιού.Ειναι λοιπόν προτιμότερο να σχίσουμε το νάυλον της οροφής αφήνοντας το χιόνι να πέσει, διότι θα χάσουμε έτσι την καλλιέργεια,αλλά θα διατηρήσουμε το ακέραιο της πανάκριβης κατασκευής μας για την επόμενη καλλιέργεια.
Οι συμβουλές που δίνονται στο άρθρο,είναι καθαρά εμπειρικές.
Για πιό εξειδικευμένες πληροφορίες,απευθυνθήτε στο γεωπόνο σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου