Σέσκουλο καλλιέργεια

Οικογένεια: Χηνοποδιοειδή (Chenopodiaceae)

Γένος: Βέτα (Beta)

Εποχή σποράς: από Νοέμβριο μέχρι Μάρτιο σε ηλιόλουστα σημεία και από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο σε περιοχές με περιορισμένο φωτισμό

Αποστάσεις σποράς: 20-30 εκατοστά, ανάλογα με το είδος

Είδος Χώματος: πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία με αρκετή υγρασία

Ωρίμανση: σε 40 ως 60 ημέρες, ανάλογα με την εποχή της καλλιέργειας και την ποικιλία

Πότισμα: αρκετό, καθώς πρέπει το χώμα να είναι συνέχεια υγρό

Ασθένειες και εχθροί: οι κυριότεροι εχθροί του είναι τα σαλιγκάρια και οι γυμνοσάλιαγκες

Γνωστές ποικιλίες: το πλατύφυλλο σέσκουλο τύπου Fordhook Giant, το Rhubarb chard με τους εντυπωσιακούς βαθυκόκκινους μίσχους και το Bright lights με τις πολύχρωμες αποχρώσεις.
Ακόμα τα ποικίλα αυτοφυή άγρια σέσκουλα, που βρίσκονται κυρίως σε παραθαλάσσιες περιοχές.

Οι λαχανίδες ή σέσκλα είναι φυτά της οικογενείας των χηνοποδωδών που μοιάζουν εξαιρετικά με τα παντζάρια. Η διαφορά έγκειται, στο ότι αυτές έχουν ποιο μεγάλα φύλλα, κοτσάνια πλατυτέρα και πρασινωπά και δεν κάνουν ρίζες χονδρές ούτε σαρκώδεις όπως εκείνα.

Καλλιεργούνται μόνο για τα φύλλα τους, τα οποία τρώγονται βρασμένα.

Οι λαχανίδες αντέχουν πολύ στο κρύο και για αυτό θεωρούνται ως χορταρικά του χειμώνα.

Ευδοκιμούν σε χώματα δροσερά, βαθιά και γόνιμα ή πολύ κοπρισμένα.

Η σπορά τους γίνεται κατά Μάρτιο- Απρίλιο ή Αύγουστο-Σεπτέμβριο, απ’ ευθείας επί τόπου είτε σε σπορεία. Κατά την πρώτη περίπτωση η σπορά γίνεται σε προετοιμασμένες βραγιές, στα πεταχτά ή κατά γραμμές και πάντοτε αραιά. Οι σπόροι σκεπάζονται πολύ ελαφρά με κοπρόχωμα και ποτίζονται, αφού προηγουμένως πατηθούν λίγο. Τα ποτίσματα εξακολουθούν τακτικά μέχρις να βλαστήσουν. Όταν τα νέα φυτά αποκτήσουν 4-5 φύλλα αραιώνονται κατ’ αποστάσεις 15-20 πόντους και σκαλίζονται.

Κατά τη δεύτερη περίπτωση, η σπορά γίνεται σε καλοκοπρισμένο σπορείο, και αφού βλαστήσουν και αποκτήσουν σχετικό ανάστημα, μεταφυτεύονται σε βραγιές η σε σειρές, κατά αποστάσεις 30-40 πόντους. Η τελευταία μέθοδος είναι προτιμότερη, γιατί αποκτούν περισσότερο φύλλωμα.

Οι καλλιεργητικές περιποιήσεις αποτελούνται από 2-3 σκαλίσματα και ποτίσματα άφθονα, για να αποκτάται μεγάλο και τρυφερό φύλλωμα. Για το σκοπό αυτό είναι πολύ αξιοσύστατη η χρήση νιτρικού νατρίου 14-16 οκ. στο στρέμμα, σε τρεις δόσεις, πάντοτε, κατά τα σκαλίσματα.

Η συγκομιδή αρχίζει το φθινόπωρο και εξακολουθεί μέχρι της επομένης ανοίξεως. Για τη κατανάλωση κόβονται τα μεγαλύτερα φύλλα διαδοχικώς ή ξεριζώνονται και χρησιμοποιούνται ολόκληρα τα φυτά, από το λαιμό και επάνω.

Παραγωγή σπόρου.

Προς παραγωγή σπόρου, πρέπει να διαλέγονται τα πιο ζωηρά φυτά, τα οποία διατηρούνται ανέπαφα ή μεταφυτεύονται το φθινόπωρο σε κατάλληλο μέρος. Κατά το επόμενο καλοκαίρι όταν καρποφορήσουν, κόβονται οι καρποφόροι κλαδίσκοι, και αφού ξηραθούν κοπανίζονται για να αποχωρισθούν οι σπόροι. Η βλαστική τους δύναμη διαρκεί 3-5 χρόνια.

Ποικιλίες.

Οι σπουδαιότερες ποικιλίες και πιο συνηθισμένες είναι:

Λαχανίδες κοινές. Κάνουν πολλά φύλλα, με κοτσάνια όμως στενά. Αντέχουν πολύ στο κρύο και την ξηρασία. Είναι η πιο εξαπλωμένη ποικιλία.

Λαχανίδες ξανθές. Τα φύλλα και τα κοτσάνια γίνονται πολύ μεγάλα και πλατειά, με χαρακτηριστικό ξανθό χρωματισμό. Τα κοτσάνια διατηρούνται υποπράσινα.

Λαχανίδες πράσινες. Τα φύλλα καθώς και τα κοτσάνια έχουν εξαιρετικό πλάτος και διατηρούν πράσινο βαθύ χρωματισμό. Πρόκειται περί εκλεκτής αλλά απαιτητικής ποικιλίας.

Ασθένειες.

Οι αρρώστιες των λαχανίδων, είναι οι ίδιες πού προσβάλλουν τα παντζάρια και καταπολεμούνται με τον αυτόν τρόπο.

ΣΕΣΚΟΥΛΟ (Beta vulgaris var.Cicla-Amaranthaceae)

• 60-90 σπόροι ανά γραμμάριο.
• 1,5-2,5 κιλά σπόρου ανά στρέμμα.
• 6-8 έτη διάρκεια βλαστικότητας σπόρου.
• αποστάσεις φύτευσης ανοιξιάτικη καλλιέργεια: 30-50 εκατοστά μεταξύ των γραμμών, 20-30 εκατοστά μεταξύ των φυτών της γραμμής (7-20 φυτά ανά τ.μ.). φθινοπωρινή καλλιέργεια: 40-60 εκατοστά μεταξύ των γραμμών, 30-40 εκατοστά μεταξύ των φυτών της γραμμής (6-10 φυτά ανά τ.μ.).• συγκομιδή: έναρξη 60-90 ημέρες από τη μεταφύτευση.
• απόδοση 2-3 τόνοι ανά στρέμμα.
• η γεύση του σέσκουλου είναι πιο πικρή από αυτή του εδώδιμου τεύτλου λίγο πιο πικάντικη και πιο νόστιμη. Περιέχει κυρίως βιταμίνη Κ, Α, Β2, Β6, Ε, C, Μαγνήσιο, Μαγγάνιο, Σίδηρο, Χαλκό, Ασβέστιο, πρωτεΐνες και Φωσφόρο.
• Μαγειρεμένα τα φύλλα, τα στελέχη αλλά και οι ρίζες του σέσκουλου προστατεύουν και προλαμβάνουν καρκίνους του πεπτικού συστήματος και κυρίως του εντέρου. Επίσης μειώνει δραστικά τα ποσοστά της ουρίας και της κρεατίνης έχοντας προστατευτικό ρόλο εναντίον ασθενειών των νεφρών (διαβήτης).

Πηγές: Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940- ftiaxno.gr 
            http://www.fitotech.gr/
            http://www.bostanistas.gr/