Πέρα από την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και ηθική
χρεωκοπία, το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας είναι η παντελής
έλλειψη φαντασίας και η απουσία ρηξικέλευθου πνεύματος.
Όταν η αλήστου μνήμης υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα
Μπιρμπίλη και ο τότε πρωθυπουργός και άνθρωπος που την ανέδειξε Γιώργος
Παπανδρέου εξήγγειλαν τα περί “πράσινης ανάπτυξης”, για πολλούς
επενδυτές που διέπραξαν το σφάλμα να τους πιστέψουν ξεκίνησε μια “Οδύσσεια” που
συνεχίζεται μέχρι αυτή τη στιγμή.
Μεταξύ αυτών ήταν και πολλοί αγρότες που
εγκατέλειψαν τις δουλειές τους για να επενδύσουν στις ΑΠΕ και
στα περίφημα “αγροτικά φωτοβολταϊκά”: επενδύσεις που υποτίθεται
θα έφερναν άφθονο και ξεκούραστο χρήμα.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν και που εξελίσσονται είναι γνωστά.
Μέσα στον “πράσινο” πυρετό, της ανάπτυξης και του χρήματος, κανείς
δεν ασχολήθηκε τότε να ψάξει εάν θα ήταν εφικτό κάποιο πρόγραμμα
παράλληλης εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας και καλλιέργειας της
ελληνικής γης.
Αυτό δηλαδή που κάνει ο Νταγκ Τζόουνς της Piedmont Biofarm
στην Καρολίνα των ΗΠΑ, αλλά και Ιάπωνες αγρότες όπου η αγροτική γη θεωρείται
πολύτιμο αγαθό και όχι μέσο εύκολου πλουτισμού.
Η ανάπτυξη της παράλληλης εκμετάλλευσης του ήλιου και της γης, το
επονομαζόμενο “solar sharing” είναι μια προοπτική που θα μπορούσαμε να
έχουμε ακολουθήσει και στην Ελλάδα, πριν να είναι πολύ αργά.
Τον περασμένο Απρίλιο στην Ιαπωνία το υπουργείο Γεωργίας, Δασών και
Αλιευμάτων ενέκρινε την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε
καλλιεργούμενες εκτάσεις στο βαθμό που δεν καλύπτουν το έδαφος, δεν
εμποδίζουν την καλλιέργεια των καρπών και δεν μειώνουν την παραγωγικότητα της
γης.
Αυτό επέτρεψε σε αγρότες όπως ο Μακότο Τακαζάουα που συμμετέχει στο
πρόγραμμα Kazusatsurumai Solar Sharing
Project να υλοποιήσει μια πραγματικά ρηξικέλευθη ιδέα.
Η ιδέα του solar sharing ανήκει στον Ακίρα Ναγκασίμα ο
οποίος το 2004 ως συνταξιούχος μηχανολόγος με σπουδές στη βιολογία έμαθε για το
“σημείο κορεσμού του φωτός”: η φωτοσύνθεση αυξάνεται αναλογικά
με το επίπεδο επίπεδο ακτινοβολίας. Ωστόσο σε ένα σημείο αυτό παύει να ισχύει.
Γνωρίζοντας ότι το πλεόνασμα ηλιακής ακτινοβολίας παύει να ωφελεί τα φυτά, ο
Ναγκασίμα σκέφτηκε να το εκμεταλλευτεί για την παραγωγή ενέργειας από τον
ήλιο.
Κατασκεύασε και κατοχύρωσε έτσι μια ειδική δομή, σαν
καφασωτό, που είναι εξοπλισμένη με φωτοβολταϊκά πάνελ, κάτω από την
οποία η γη είναι ελεύθερη να καλλιεργηθεί.
Τα φωτοβολταϊκά πάνω από την καλλιεργήσιμη γη
προσφέρουν και άλλα πλεονεκτήματα: παρέχουν σκιά σε ζώα κτηνοτροφίας, ενώ
διατηρούν την υγρασία του εδάφους μειώνοντας τις ανάγκες άρδευσης.
Για να διασφαλίσουν ότι η παραγωγική δραστηριότητα στη γη προηγείται
της παραγωγής των φωτοβολταϊκών, οι ιαπωνικές αρχές ζητούν από τους αγρότες
αναλυτικά στοιχεία για τα επίπεδα παραγωγής τους.
Εάν αυτά έχουν πέσει από ένα ορισμένο επίπεδο το φωτοβολταϊκό
αποσυναρμολογείται.econews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου