H γευστική εισβολή των εξωγήινων… ροδάκινων

Agronews|  

Έχουν σχήμα φουτουριστικό που θυμίζει ιπτάμενο αντικείμενο αλλά η καταγωγή τους είναι πολύ παλιά και η γεύση τους γλυκιά.

Ο λόγος για τα ροδάκινα Ούφο (ή "λουκουμάδες" ή πλακέ στην Ελλάδα) είναι πραγματικά νόστιμα. Είναι ζουμερά, γλυκά, με μικρό κουκούτσι κι έχουν τη λεπτή γεύση του λευκόσαρκου ροδάκινου.

Τρώγονται απολαυστικά: το πλακέ σχήμα τους επιτρέπει να τα δαγκώσεις γύρω γύρω χωρίς να τρέχουν οι χυμοί. Είναι ένα φρούτο υπέροχο. Και, βέβαια, ακριβό. Στις γειτονιές του, εκεί στα βόρεια το βρίσκεις 4-4,50 ευρώ, σε λαϊκή της Αθήνας φτάνει τα 5,90 ευρώ και μόνο στον υποψιασμένο μανάβη με τα ακριβά.

Αρχαίες κινεζικές ρίζες
Η ποικιλία pan tao έχει τις ρίζες της στην αρχαία prunum persica και φαίνεται να ήταν γνωστή στην Κίνα πριν τουλάχιστον από 200 χρόνια. Στην πατρίδα της οικογένειας των ροδακίνων τα λατρεύουν και τα αποκαλούν «φιλί του φεγγαρόφωτος». Το ροδάκινο pan tao έχει χαμηλότερη οξύτητα από αυτό που γνωρίζουμε, είναι πιο γλυκό, με νύξεις αμύγδαλου στη γεύση του, ενώ έχει και λιγότερο χνούδι. Έφτασε στις Η.Π.Α στα τέλη του 19ου αιώνα. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε αρχικά να ευδοκιμήσει εκτός Κίνας. Μια ερευνητική ομάδα στο New Jersey ανέλαβε μια μακρόχρονη προσπάθεια επιλογής των ανθεκτικότερων στο κρύο δέντρων και τελικά κατάφερε να δημιουργήσει, με φυσική εξέλιξη, μια νέα ποικιλία με μπουμπούκια ικανά να αντέξουν τους ανοιξιάτικους παγετούς των περιοχών που παραδοσιακά καλλιεργούν ροδάκινα. Την ονόμασαν Saturn γιατί τους θύμιζε τα δαχτυλίδια του Κρόνου.



Ποικίλες ονομασίες
Οι ονομασίες του υπέροχου καινούργιου φρούτου με το ανατρεπτικό σχήμα οργίασαν. Έγινε διάσημο με την ονομασία doughnut γιατί στους Αμερικανούς θύμιζε τον γνωστό στρογγυλό λουκουμά. Saucer, hat peach, UFO, paraguayo είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες ονομασίες του. Και φυσικά, οι Αμερικανοί παρέφθειραν το «pan tao» σε pinto! Στην Ευρώπη, οι πρώτοι που συγκινήθηκαν με τη νέα ποικιλία και τις διασταυρώσεις της ήταν οι Ισπανοί. Τα ροδάκινα paraguayo καμαρώνουν σε όλα τα μανάβικα της Ισπανίας και σε πολλά της Ιταλίας. Στην Ελλάδα δεν τα καλλιεργούσε κανείς μέχρι πριν από 7 χρόνια. Ξεκίνησε η καλλιέργειά του στη Βέροια. Εκτός από τα λευκόσαρκα paraguayos καλλιεργούνται και τα platerinas, τα αντίστοιχα νεκταρίνια με το ίδιο σχήμα.

(Πηγή: Αθηνόραμα)