Γκρέιπφρουτ, Ο καρπός της δίαιτας

του Ηλία Κάνταρου

Το γκρέιπφρουτ φημίζεται για θεραπευτικές ιδιότητές, όμως θέλει προσοχή όταν συνδυάζεται με τη λήψη φαρμάκων
Με φανατικούς φίλους ή εχθρούς, το δημοφιλές αυτό εσπεριδοειδές με την ξινόπικρη γεύση δεν περνάει επ' ουδενί απαρατήρητο. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β, C και πλείστες άλλες ευεργετικές ιδιότητες, το γκρέιπφρουτ φημίζεται για τη λιποδιαλυτική του δράση. Είτε καταναλώνεται σκέτο (η προσθήκη κανέλας μειώνει την πικρή γεύση του) είτε ως χυμός, το φρούτο αυτό προτιμάται κυρίως από όσους ακολουθούν διατροφή χαμηλή σε θερμίδες. Αν και είναι ιδανικό για δίαιτες, ωστόσο πρέπει να καταναλώνεται με προσοχή. Και αυτό γιατί επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει, τελευταία, ότι ο χυμός του μπορεί να επηρεάσει σημαντικά (ενδεχομένως και αρνητικά) τη δράση αρκετών φαρμάκων.

Στις μέρες μας, ωστόσο, το Citrus paradisi, όπως ονομάζεται επιστημονικά το γκρέιπφρουτ, τις λιποδιαλυτικές ιδιότητες του οποίου όλοι εξυμνούν, καλλιεργείται ως επί το πλείστον στις ΗΠΑ, τη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση παγκοσμίως. Η κατ' άλλους φυσική μετάλλαξη της φράπας (από τη διασταύρωση φράπας και πορτοκαλιού), εκτός από τις ΗΠΑ, που έχουν το 41% της παγκόσμιας παραγωγής, καλλιεργείται συστηματικά επίσης σε Κίνα, Νότια Αφρική, Μεξικό, Ισραήλ, Ισπανία, Αυστραλία, Αργεντινή κ.λπ.

Το εξωτικό φρούτο
Mε καταγωγή που «παίζει» μεταξύ των νησιών Μπαρμπάντος, των Δυτικών Ινδιών και της Ασίας, το γκρέιπφρουτ -με τη χαρακτηριστική κιτρινωπή όψη- ήρθε στην Ευρώπη αρχικά ως καλλωπιστικό φυτό και μόλις στις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε να επιλέγεται για τους καρπούς του. Στη χώρα μας καλλιεργείται από τα τέλη της δεκαετίας του '60, αλλά ουδέποτε συστηματικά. Σήμερα, το βρίσκουμε σε μικρές εκτάσεις στις ίδιες ζώνες με τα άλλα εσπεριδοειδή, όπως στην Αργολίδα, τη Λακωνία, την Αρτα, στα Χανιά, στην Αιτωλοακαρνανία, την Ηλεία και την Κορινθία. Το γκρέιπφρουτ είναι αειθαλές δέντρο και το ύψος του φτάνει τα 5 - 6 μ., ενώ κάποιες ποικιλίες του αγγίζουν -σε ιδανικές συνθήκες- τα 15 μ.
Εχει πυκνό φύλλωμα που αποτελείται από σκούρα πράσινα ή γυαλιστερά φύλλα και καρπούς με μαλακή και χυμώδη σάρκα που έχουν κίτρινο, ροζ ή βαθύ κόκκινο χρώμα, ανάλογα με την ποικιλία. Γενικά, οι καρποί του είναι μεγαλύτεροι απ' όλα τα άλλα εσπεριδοειδή. Ενδεικτικά, το βάρος τους κυμαίνεται από 200 έως 500 γρ., ενώ σε ορισμένες ποικιλίες φτάνουν τα 2 κιλά(!). Οι ποικιλίες του ταξινομούνται σε δύο ομάδες: τα κοινά ή λευκά και τα αιματόχρωμα. Στη χώρα μας καλλιεργούνται διάφορες ποικιλίες, οι συνιστώμενες όμως από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τους νότιους νομούς της Πελοποννήσου και την Κρήτη είναι οι έγχρωμες (ένσπερμες) Red Blush και Star Ruby και οι άσπερμες λευκόσαρκες, ιδιαίτερα η March Seedless.
Βιολογικά και όχι κερωμένα
Η καλλιέργεια του γκρέιπφρουτ έχει τους γνωστούς περιορισμούς των λοιπών εσπεριδοειδών: είναι δηλαδή ευαίσθητο στο κρύο και στις υψηλές θερμοκρασίες. Για τη φυσιολογική ανάπτυξή τους, όμως, απαιτούνται θερμοκρασίες μεταξύ 13 και 30 βαθμών Κελσίου - αν και αντέχουν και σε μικρότερες ή υψηλότερες θερμοκρασίες. Τα προβλήματα αρχίζουν να παρουσιάζονται πάνω από τους 38 βαθμούς Κελσίου (ιδιαίτερα όταν η θερμοκρασία αυτή συνδυάζεται με χαμηλή υγρασία) και κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου. Εκεί που διαφοροποιούνται, όμως, τα γκρέιπφρουτ είναι οι μεγαλύτερες ανάγκες τους σε θερμότητα. Στα ξηρά κλίματα, συγκριτικά με τα υγρά, το χρώμα των καρπών είναι πιο έντονο και λαμπερό, η γεύση τους πιο καλή, το μέγεθος μεγαλύτερο και η περιεκτικότητα σε χυμό υψηλότερη.
Ως καλλιέργεια έχει αρκετούς εχθρούς και ασθένειες, που όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν και με οικολογικά σκευάσματα. Σε γενικές γραμμές, θεωρείται μια επιβαρυμένη καλλιέργεια όσον αφορά τους ψεκασμούς με φυτοφάρμακα. Ιδίως τα εισαγόμενα γκρέιπφρουτ τις περισσότερες φορές είναι και «κερωμένα», δηλαδή μετά τη συγκομιδή έχουν απολυμανθεί με μυκητοκτόνα και επικαλύπτονται εξωτερικά με παραφίνη, για να μεγιστοποιηθεί ο χρόνος συντήρησής τους. Στην αγορά μπορούμε να βρούμε και βιολογικά γκρέιπφρουτ, εγχώρια αλλά και εισαγόμενα (τα βιολογικά, δεν έχουν απολυμανθεί, ούτε επικαλύπτονται εξωτερικά με παραφίνη). Τα εγχώρια τα βρίσκουμε από τα τέλη του Οκτωβρίου έως και τον Απρίλιο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες η αγορά τροφοδοτείται από εισαγόμενα. Το μέγεθος δεν παίζει καθοριστικό ρόλο στην ποιότητά τους. Οταν τα επιλέγουμε, θα πρέπει να είναι γυαλιστερά από τη φύση τους, να είναι βαριά για το μέγεθός τους, να μην έχουν αμυχές, να μην είναι μαλακά και να μην έχουν σκούρα σημεία. Σε θερμοκρασία περιβάλλοντος -εφόσον είναι φρεσκοκομμένα- μπορούν να διατηρηθούν για 2 - 3 εβδομάδες, ενώ στο οικιακό ψυγείο ο χρόνος αυτός διπλασιάζεται.
«Βόμβα υγείας» υπό προϋποθέσεις
Το «παραδοσιακό» αυτό διαιτητικό φρούτο είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών Α, Β, C, φυτικών ινών και ισχυρών αντιοξειδωτικών ουσιών. Το γκρέιπφρουτ βοηθάει πραγματικά στη μείωση του λίπους και της χοληστερίνης, κυρίως χάρη στην πηκτίνη, που συνδέεται με τη λιποδιάλυση. Ταυτόχρονα, έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, οι οποίες ηρεμούν το πεπτικό έλκος και συμβάλλουν στη θεραπευτική διαδικασία. Τέλος, είναι ευρύτερα γνωστό σε όσους ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή, ότι το γκρέιπφρουτ επηρεάζει τον τρόπο απορρόφησης πολλών φαρμάκων από τον οργανισμό. Λόγω, λοιπόν, του ότι ο χυμός του μπορεί να επηρεάσει το μεταβολισμό, άλλοι τον αποφεύγουν εντελώς και άλλοι συνδυάζουν επίτηδες τα φάρμακα με ένα ποτήρι από αυτόν.

Πηγή>http://realfarm.gr/

Το κλάδεμα των εσπεριδοειδών (πορτοκαλιά μανταρινιά και λεμονιά) βιολογικής καλλιέργειας

Γίνεται τον Απρίλιο πριν την ανθοφορία μέχρι και την έναρξή της. Αφαιρούμε επιλεκτικά κάθε χρόνο όλα τα κλαδιά που εμποδίζουν την ηλιοφάνεια και τον αερισμό του δέντρου. Ο εσωτερικός χώρος στο δέντρο πρέπει να είναι καθαρός για να μη βρίσκουν ευοίωνες συνθήκες παραμονής μύκητες, παράσιτα και έντομα. Με το κλάδεμα η συλλογή των καρπών γίνεται ευκολότερη και το δέντρο έχει καλύτερη ηλιοφάνεια και καλύτερο αερισμό.