Φύτευση λαχανικών στον κήπο
Η φύτευση λαχανικών στον κήπο είναι σίγουρα μια απαιτητική διαδικασία, διότι θα πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο πριν από τη φύτευση ή σπορά των φυτών, όσο και κατά τη εξέλιξη της καλλιέργειας. Παρόλα αυτά είναι μια από τις πιο όμορφες, δημιουργικές κι ευχάριστες ενασχολήσεις διότι εκτός από το αίσθημα της δημιουργίας μας προσφέρει τροφές εύγευστες και υγιείς, απαλλαγμένες από βλαβερές χημικές ουσίες.
Επιλογή των λαχανικών που θέλουμε
Από τον Μάρτη και μετά ξεκινάμε τη σπορά ή τη φύτευση των λαχανικών που θα δώσουν καρπούς από τα μέσα της άνοιξης και όλο το καλοκαίρι. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία ειδών που μπορούμε να επιλέξουμε για το λαχανόκηπο μας. Τα συνηθέστερα λαχανικά είναι η τομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά και το αγγούριδιότι είναι σχετικά εύκολα στην καλλιέργεια τους και ιδιαίτερα αγαπητά. Επιπλέον, συχνά συναντούμε κολοκύθια, ραδίκια, βλίτα και σπανάκι ή διάφορα ψυχανθή όπως φασολάκι και μπιζέλι. Ιδιαίτερα δημοφιλή επίσης σε λαχανόκηπους είναι κι ο άνηθος, μαϊντανός, σέλινο, δυόσμος, ρίγανη και βασιλικός καθώς, πεπόνια και καρπούζια.
Εργασίες πριν τη φύτευση των λαχανικών
Πριν από τη φύτευση των λαχανικών θα πρέπει να έχουμε οργώσει το χώμα καλά και βαθιά. Ακόμη, ταυτόχρονα με το ανακάτεμα του εδάφους καλό είναι να ενσωματώσουμε κόμποστ ή χωνεμένη κοπριά, με σκοπό τον εμπλουτισμό του εδάφους με οργανική ουσία. Μετά θα ακολουθήσει η σπορά του σπόρου ή η μεταφύτευση των φυταρίων στο έδαφος.
Προσοχή! Όταν προσθέτουμε κοπριά λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της φύτευσης των λαχανικών σας, στο έδαφος, θα πρέπει να είναι καλά χωνεμένη. Η χρήση φρέσκιας (αχώνευτης) κοπριάς λίγο πριν τη φύτευση θα προκαλέσει εγκαύματα και καταστροφή των μικρών φυταρίων. Η αχώνευτη κοπριά θα πρέπει να ενσωματώνεται στο έδαφος κατά το φθινόπωρο και η σπορά να γίνεται την επόμενη άνοιξη.
Σπορά ή φύτευση σπορόφυτων στο λαχανόκηπο
Μπορούμε να σπείρουμε τους σπόρους από τα λαχανικά που επιλέξαμε απ’ ευθείας στο έδαφος ή σε μικρά ατομικά ή ομαδικά γλαστράκια ή σε μικρά πλαστικά σακουλάκια. Εάν ακολουθηθεί ο δεύτερος τρόπος, προτιμότερο είναι τα γλαστράκια να τοποθετηθούν σε προστατευμένα σημεία από τους ανέμους και τις βροχές. Μετά από κάποια περίοδο και αφού τα σπορόφυτα έχουν ήδη 2-3 φύλλα, θα πρέπει να μεταφυτευτούν στην οριστική τους θέση μέσα στο λαχανόκηπο. Βέβαια, υπάρχουν και τα έτοιμα σπορόφυτα για μεταφύτευση που τα βρίσκουμε στα φυτώρια και είναι εξίσου καλά και ποιοτικά.. Έτοιμα σπορόφυτα ίσως να μην βρείτε για όλα τα λαχανικά είδη που θέλετε, άλλα τουλάχιστον για τα περισσότερο διαδεδομένα (τομάτες, μελιτζάνες, βασιλικό κ.α.)
Αυτόματο πότισμα και αφαίρεση ζιζανίων
Μετά τη σπορά ή τη μεταφύτευση θα ακολουθήσουν τακτικά ποτίσματα, χωρίς υπερβολικές ποσότητες νερού διότι ίσως δημιουργηθούν συνθήκες για ανάπτυξη διάφορων ασθενειών. Τα νεαρά σπορόφυτα είναι ιδιαίτερα ευπαθή σε διάφορες ασθένειες που προκαλούν συνήθως σήψεις των ριζών και του στελέχους και τελικά νέκρωση του φυταρίου. Η εγκατάσταση αυτόματου ποτίσματος είναι απαραίτητη διότι με αυτό τον τρόπο το πότισμα γίνεται σε σταθερά χρονικά διαστήματα αλλά και δεν βρέχονται τα στελέχη και τα φύλλα των φυτών.
Πολύ γρήγορα μαζί με τα λαχανικά θα αρχίσουν να εμφανίζονται και διάφορα ζιζάνια. Έτσι, σε τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να τα αφαιρούμε σκαλίζοντας ελαφρά και προσεκτικά το χώμα γύρω από τα λαχανικά με ένα σκαλιστήρι ή ακόμα και με το χέρι.
Καλλιέργεια διαφορετικών ειδών στο λαχανόκηπο
Γνωρίζοντας ότι κάθε λαχανικό έχει τις δικές του απαιτήσεις καλό είναι να υπάρχουν κάποια κενά διαστήματα μεταξύ των λαχανικών διαφορετικών ειδών. Διατηρώντας αποστάσεις μεταξύ των φυταρίων του ίδιου είδους αλλά και διαφορετικών ειδών επιτυγχάνουμε καλύτερη διείσδυση της ηλιακής ακτινοβολίας, μείωση της υπερβολικής υγρασίας και προστασία των φυτών από διάφορες προσβολές.
Υποστήλωση των φυτών που χρειάζονται
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι όσο μεγαλώνουν τα φυτά τότε ίσως μερικά από αυτά, κυρίως οι τομάτες, τα αγγούρια, τα φασολάκια θα χρειαστούν υποστήλωση.Υποστυλώνουμε όσα φυτά είναι πολύ λεπτά ή είναι φυτεμένα σε περιοχές με πολλούς ανέμους, ώστε να τα προστατέψουμε. Η υποστύλωση γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή για να μην σπάσουν οι τρυφεροί βλαστοί των φυτών.
Παρακολούθηση πληθυσμών εντόμων και έξαρση ασθενειών.
Υπάρχουν διάφοροι εχθροί και ασθένειες που προσβάλλουν τα φυτά σε ένα λαχανόκηπο. Όταν δούμε ότι κάποιο φυτό είναι ασθενικό και δεν αναπτύσσεται παρόμοια με τα γειτονικά του τότε καλό είναι να το αφαιρούμε για προληπτικούς λόγους. Εάν υπάρχουν πάνω στα φύλλα αφίδες ή άλλα έντομα χρησιμοποιούμε κάποιο βιολογικό σκεύασμα ή αφήνουμε τη φύση να δράσει από μόνη της καθώς υπάρχουν πάρα πολλοί φυσικοί εχθροί των βλαβερών αυτών εντόμων. Άλλωστε βασικός σκοπός μας δεν είναι να εξαλείψουμε τα έντομα και τους άλλους οργανισμούς, που προακλούν ζημιές στο λαχανόκηπο μας, αλλά να μειώσουμε τους πληθυσμούς τους στο επίπεδο αυτό που δεν θα επηρεάζουν την ποιότητα και την ποσότητα των παραγώμενων καρπών και προϊόντων.
Οι εργασίες στο λαχανόκηπο ξεκινούν από το έδαφος!
Ο χώρος που έχει επιλεγεί καθαρίζεται από ζιζάνια ή από τα υπολείμματα προηγούμενων καλλιεργειών, αν είχε ξαναχρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη φυτών. Για την καταστροφή των ζιζανίων μπορούν να χρησιμοποιηθούν βιολογικά ζιζανιοκτόνα. Από το χώρο του λαχανόκηπου πρέπει να αφαιρεθούν και όλα τα σκληρά αντικείμενα, που πιθανών υπάρχουν, όπως πέτρες, ξύλα, πλαστικά, σκουπίδια.
Για να ενισχυθεί η γονιμότητα του εδάφους, προσθέτουμε σε αυτό καλά χωνεμένη κοπριά ή ώριμο κόμποστ. Ποσότητα 3-5 Kg κοπριάς ή κόμποστ για κάθε m2 του λαχανόκηπου είναι ιδανική για την καλλιέργεια τομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς και πατάτας. Σε αυτό το στάδιο ένα φρεζάρισμα είναι απαραίτητο, προκειμένου να ενσωματωθεί η κοπριά ή το κομπόστ στο έδαφος. Για τους μικρούς λαχανόκηπους το φρεζάρισμα μπορεί να αντικατασταθεί από τσάπισμα. Σαν διαδικασία είναι φυσικά πιο κουραστική, αλλά έχει παρόμοια αποτελέσματα.
Στη συνέχεια, με τσουγκράνισμα ισοπεδώνεται η περιοχή του λαχανόκηπου. Τα περάσματα με την τσουγκράνα πρέπει να γίνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και να είναι αρκετά ώστε να γίνει το έδαφος επίπεδο. Τέλος, απομακρύνονται οι μεγάλοι σβόλοι χώματος από την επιφάνεια του εδάφους.
Οριοθέτηση των χώρων φύτευσης.
Στο λαχανόκηπο πρέπει να καθοριστούν οι θέσεις που θα φυτευτεί το κάθε λαχανικό. Ο λαχανόκηπος μπορεί να χωριστεί σε σειρές ή σε τετράγωνα, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί τον παραγωγό. Η τομάτα, η μελιτζάνα, η πιπεριά και η πατάτα χρειάζονται ηλιοφάνεια, οπότε απαιτείται προσοχή για να μη σκιάζει το ένα λαχανικό το άλλο.
Αποφεύγεται η συγκαλλιέργεια τομάτας-πατάτας.
Έχει παρατηρηθεί ότι όταν καλλιεργούνται μαζί τομάτες και πατάτες, δεν υπάρχει καλή παραγωγή και τα φυτά είναι πιο ευάλωτα σε εχθρούς και ασθένειες. Έτσι καλό είναι στο λαχανόκηπο οι θέσεις φύτευσης των λαχανικών αυτών να μην είναι γειτονικές.
Γύρω από το λαχανόκηπο αλλά και ανάμεσα από τα λαχανικά πρέπει να προβλέπεται χώρος για τη φύτευση ετήσιων ανθοφόρων και αρωματικών φυτών. Πολλά από αυτά τα φυτά προσελκύουν ωφέλημα έντομα που τρέφονται από τα έντομα -εχθρούς των λαχανικών. Επιπλέον τα άνθη τους, προσελκύουν τις μέλισσες που βοηθούν στη μεταφορά της γύρης και στην επικονίαση.
Φύτευση λαχανικών στον κήπο
Η καταλληλότερη εποχή για τη φύτευση των καλοκαιρινών λαχανικών εξαρτάται από την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες. Συνήθως αρχές Απριλίου, αφού έχει περάσει ο κίνδυνος για παγετούς, είναι η ιδανικότερη εποχή για τη φύτευση τομάτας, μελιτζάνας και πιπεριάς. Οι πατάτες για καλοκαιρινή παραγωγή φυτεύονται από το Μάρτιο μέχρι τις αρχές Μαϊου. Στο λαχανόκηπο φυτεύονται είτε έτοιμα φυτά τομάτας, πατάτας, πιπεριάς, μελιτζάνας από τα φυτώρια, είτε σπορόφυτα που έχουν σπαρθεί νωρίτερα σε προστατευμένο εσωτερικό χώρο και έχουν αποκτήσει 4-5 φύλλα. Για την παραγωγή πατάτας φυτεύονται κόνδυλοι που έχουν αρχίσει να βλαστάνουν. Αν οι κόνδυλοι είναι μεγάλοι μπορούν να διαιρεθούν σε δύο ή περισσότερα κομμάτια.
Προετοιμασία λαχανόκηπου για τη φύτευση
Υπάρχουν δύο τρόποι να φυτευτούν τα νεαρά λαχανικά στο λαχανόκηπο:
- με την τσάπα σκάβονται τα αυλάκια που θα αποτελέσουν τις γραμμές φύτευσης, σε βάθος λίγο μεγαλύτερο από το γλαστράκι που είναι φυτεμένα τα λαχανικά. Στη συνέχεια σε κάθε αυλάκι τοποθετούνται τα νεαρά λαχανικά. Τα αυλάκια γεμίζουν πάλι με το χώμα τους, ώστε τα φυτά να είναι καλυμμένα μέχρι το λαιμό.
- με σπάγκο που από τη μία μεριά είναι στερεωμένος σε πασσαλάκι και από την άλλη έχει μία μεγάλη πρόκα (σκοινί οριοθέτησης φύτευσης) χαράσσονται οι γραμμές φύτευσης. Σε κάθε γραμμή ανοίγονται λάκκοι στα σημεία που θα φυτευτούν τα νεαρά λαχανικά, με βάθος λίγο μεγαλύτερο από το γλαστράκι στο οποίο βρίσκονται. Σε κάθε λάκκο φυτεύεται ένα φυτό και ο λάκκος γεμίζει με χώμα.
Μετά τη φύτευση το χώμα γύρω από τις ρίζες πιέζεται ελαφρά για να έρθει το ριζικό σύστημα σε καλή επαφή με το χώμα. Ακολουθεί πότισμα με αρκετή ποσότητα νερού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου