Το ελαιόλαδο βρίσκεται στον επίκεντρο της ελληνικής διατροφής και αναμφίβολα υπάρχει σε κάθε σπίτι. Είναι το λάδι που «αγαπά» την καρδιάς μας, καθώς είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες και υγιεινά λιπαρά. Το αγαπάμε όμως κι εμείς για τη γεμάτη και φρουτώδη γεύση του.
Δείτε μερικά από τα συχνότερα λάθη που κάνουμε στην επιλογή και τη χρήση του ελαιόλαδου, με αποτέλεσμα να υπονομεύουμε τη διατροφική του αξία.
1. Το αγοράζουμε σε πλαστικό ή γυάλινο μπουκάλι
Το οξυγόνο και το φως είναι οι δύο βασικότεροι «εχθροί» του ελαιόλαδου. Θα πρέπει να προτιμούμε τις αδιαφανείς συσκευασίες προκειμένου να αποφύγουμε την αλλοίωση του προϊόντος.
2. Το αποθηκεύουμε κοντά σε πηγές θερμότητας
Το ελαιόλαδο δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένο στη θερμότητα που παράγει η ηλεκτρική κουζίνα και στο φως που διαπερνά τα παράθυρα της κουζίνας. Οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τις πολυφαινόλες (είδος αντιοξειδωτικών ουσιών) του ελαιόλαδου και αλλοιώνουν τη γεύση του.
3. Το επιλέγουμε με βάση το χρώμα του
Το χρώμα του ελαιόλαδου δεν είναι ενδεικτικό της ποιότητάς του. Το ποιοτικό εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο μπορεί να έχει έντονο πράσινο έως χρυσαφένιο χρώμα.
4. Το κρατάμε για πολύ καιρό
Το ελαιόλαδο έχει μέση διάρκεια ζωής 24 μήνες. Θα καταλάβετε ότι έχει χαλάσει εάν έχει αλλοιωθεί σημαντικά η γεύση του.
Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν είναι καλό το ελαιόλαδο
Το καλό ελαιόλαδο είναι το α και το ω της ελληνικής διατροφής, αλλά δυστυχώς πολλές φορές πέφτουμε θύματα κάποιων επιτήδειων που νοθεύουν το λάδι.
Η παλιά διαφήμιση με τη γυναίκα που καταλάβαινε από μία σταγόνα λάδι αν είναι καλό το ελαιόλαδο, βασιζόταν στον παραδοσιακό κλασικό τρόπο γευσιγνωσίας που ισχύει ακόμα και σήμερα.
Βέβαια, πολλοί θεωρούν ότι το ελαιόλαδο δοκιμάζεται στο ψωμί, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Η ποιότητα του λαδιού φαίνεται με την όσφρηση και τη γεύση, αλλά όχι με το χρώμα.
Μάλιστα, οι γευσιγνώστες δοκιμάζουν το λάδι σε ειδικά ποτήρια μπλε χρώματος.
Για όσους θέλουν να δοκιμάσουν στο σπίτι, θα πρέπει να βάλουν λίγη ποσότητα ελαιόλαδου σε ένα γυάλινο ποτήρι λευκού κρασιού (κοίλο, που κλείνει προς το πάνω) για να αιχμαλωτιστούν τα αρώματά του.
Στη συνέχεια, κρατάμε με τη χούφτα το ποτήρι για περιπου 20 δευτερόλεπτα, προκειμένου να ζεσταθεί λίγο το λάδι και να απελευθερώσει τα αρώματά του.
Τα αρώματα ενός καλού ελαιόλαδου παραπέμπουν σε φρέσκια ελιά και σε αρώματα χορταριών και φύλλων.
Αν όμως το λάδι είναι κακής ποιότητας, οι μυρωδιά είναι βαριά και όχι ευχάριστη.
Πίνουμε μία γουλιά από το λάδι, χωρίς όμως να την καταπιούμε. Παίρνουμε μία ανάσα από το στόμα, νιώθουμε τη γεύση του ελαιόλαδου και μετά το καταπίνουμε.
Το καλής ποιότητας λάδι αφήνει μια ελαφρά πικράδα στο στόμα και μια αίσθηση ελαφρού καψίματος στο λαιμό, σαν να είναι πικάντικο. Η αίσθηση της πίκρας και του καψίματος οφείλονται στην ελαιοκανθάλη, μια ισχυρής αντιφλεγμονώδη ουσία του ελαιόλαδου.
Μία καταπληκτική ιδιότητα που ίσως δεν γνωρίζετε
Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του τεχνολογικού πανεπιστημίου του Μονάχου TUM) έδειξε ότι τα «φυτικά» έλαια και ειδικά το ελαιόλαδο μπορούν να ρυθμίσουν το αίσθημα της πείνας μετά από την κατανάλωση τους.
Εργαστηριακές ομάδες του πανεπιστημίου του Μονάχου και της Βιέννης, με την επιμέλεια των καθηγητών Peter Schieberle και Veronica Somoza, αντίστοιχα, μελέτησαν τέσσερα διαφορετικά εδώδιμα λίπη και έλαια: λαρδί, λίπος βουτύρου, κραμβέλαιο και ελαιόλαδο.
Για μία περίοδο τριών μηνών, οι συμμετέχοντες της μελέτης έφαγαν 500γρ γιαούρτι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, τα οποία εμπλουτίστηκαν με ένα από τα παραπάνω λίπη ή έλαια σε καθημερινή βάση, ως συμπλήρωμα στην κανονική διατροφή τους.
«Το ελαιόλαδο είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στον κορεσμό» είπε ο καθηγητής Schieberle, επικεφαλής της έδρας TUM της χημείας τροφίμων και διευθυντής του γερμανικού ερευνητικού κέντρου για τη χημεία τροφίμων. «Η ομάδα του ελαιολάδου παρουσίασε υψηλότερη συγκέντρωση της ορμόνης σεροτονίνη στο αίμα, μια ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τον κορεσμό. Ακόμα οι συμμετέχοντες δήλωσαν πως βρήκαν το γιαούρτι που ήταν εμπλουτισμένο με ελαιόλαδο πολύ χορταστικό.» Κατά τη διάρκεια της έρευνας, κανένας από τους συμμετέχοντες δεν παρουσίασε αύξηση στο ποσοστό σωματικού λίπους ή στο σωματικό βάρος τους.
Τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά, καθώς το κραμβέλαιο και το ελαιόλαδο εμπεριέχουν παρόμοια λιπαρά οξέα. Οι ερευνητές αποφάσισαν να στρέψουν την προσοχή τους σε ένα εντελώς διαφορετικό συστατικό, στις αρωματικές ενώσεις που εμπεριέχονται στο ελαιόλαδο. Στο δεύτερο μέρος της έρευνας, η μια ομάδα κατανάλωνε γιαούρτι εμπλουτισμένο με αρωματικές ενώσεις ελαιολάδου και το άλλο πλήρες γιαούρτι.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η συνολική ημερήσια πρόσληψη της ομάδας που κατανάλωνε ελαιόλαδο παρέμεινε η ίδια, ενώ η άλλη ομάδα κατανάλωνε 176 θερμίδες περισσότερες ημερησίως, παρ όλο που τα δύο διαφορετικά είδη γιαουρτιού είχαν τις ίδιες θερμίδες. Επίσης, επισημάνθηκε πως η ομάδα που κατανάλωνε το γιαούρτι με τις αρωματικές ενώσεις ελαιολάδου υιοθέτησε αυτή τη διατροφική συνήθεια στο καθημερινό διαιτολόγιο, ενώ η ομάδα που κατανάλωνε το πλήρες γιαούρτι δεν συνέχισε να το καταναλώνει μετά το τέλος της έρευνας. Επιπλέον, η ομάδα που κατανάλωνε το πλήρες γιαούρτι είχε μικρότερη συγκέντρωση της ορμόνης σεροτονίνη στο αίμα.
Το πόση ώρα μετά το γεύμα διαρκεί το αίσθημα κορεσμού εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, αλλά η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Όσο πιο γρήγορα πέφτει η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα, τόσο πιο γρήγορα τα σωματικά κύτταρα απορροφούν τη γλυκόζη από το αίμα, και τόσο πιο σύντομα θα έρθει πάλι το αίσθημα της πείνας. Στο επόμενο μέρος λοιπόν της έρευνας, οι ερευνητές προσδιόρισαν ποιες από αυτές τις αρωματικές ενώσεις του ελαιολάδου είναι πιο αποτελεσματικές στο να αποτρέπουν την απορρόφηση της γλυκόζης.
Γι αυτή την έρευνα χρησιμοποιήθηκε ελαιόλαδο από την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Αυστραλία. Οι ερευνητές κατάφεραν να προσδιορίσουν δύο συστατικά τα οποία μειώνουν την απορρόφηση της γλυκόζης από το αίμα στα ηπατικά κύτταρα, την εξανάλη και την Ε2-εξανάλη.
Επίσης, ανακάλυψαν πως το Ιταλικό ελαιόλαδο περιείχε μεγαλύτερη συγκέντρωση από αυτές τις δυο αρωματικές ενώσεις. «Τα ευρήματά μας έδειξαν πως οι αρωματικές ενώσεις είναι ικανές να ρυθμίζουν τον κορεσμό», κατέληξε ο καθηγητής Schieberle. «Ελπίζουμε ότι αυτή η έρευνα θα ανοίξει τον δρόμο για την ανακάλυψη νέων, μειωμένης περιεκτικότητας σε λίπος, τροφίμων που θα αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού».
Πόσες ελιές πρέπει να τρώτε καθημερινά για να μην πάθετε καρκίνο
Μία νέα έρευνα επιστημόνων του τμήματος Μοριακής και Γονιδιακής Έρευνας του Ινστιτούτου Baker της Μελβούρνης, αποκαλύπτουν τον τρόπο για να προστατεύετε τον οργανισμό σας από τον καρκίνο.
Δεν απαιτεί σχολαστικότητα, λήψη φαρμάκων ή την ενσωμάτωση ειδικών συνηθειών στην καθημερινότητα.
Το μόνο που πρέπει να κάνετε, είναι να καταναλώνετε 3-4 ελιές τη μέρα ή 3 κουταλιές της σούπας ωμό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (50 ml).
Όπως εξηγούν οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ομογενή Τομ Καραγιάννη, διευθυντή του Τμήματος Μοριακής και Γονιδιακής Έρευνας του Ινστιτούτου Baker, μία πολυφαινόλη που περιέχει η ελιά, η υδροξυτυροσόλη, καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους.
Συγκεκριμένα, στοχεύει στα καρκινικά ερυθρολευχαιμικά κύτταρα Κ562 αλλά όχι τα μονοπυρηνικά κύτταρα του περιφερικού αίματος.
«Είναι γενικώς παραδεκτό ότι η πλούσια σε ελιές μεσογειακή διατροφή παρέχει 10-20 mg φαινολών. Αν υποθέσουμε ότι απορροφώνται επαρκώς, τότε το αντιοξειδωτικό αποτέλεσμα θα είναι επαρκές», επισημαίνει ο δρ Καραγιάννης.
Η υδροξυτυροσόλη εκτός από την ελιά υπάρχει και στο κρητικό δίκταμο, τη λεβάντα, τη λουίζα, τα σταφύλια, τα χαρούπια και την αγριομυρτιά, ενώ η αντικαρκινική δράση της είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί λόγω του μεγάλου αριθμού των αποδείξεων που υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου