Το καλοκαίρι έχουμε πολύ νόστιμα φρούτα. Ας δούμε βασικές οδηγίες για την καλλιέργειά τους
ΚΑΡΠΟΥΖΙ
Ο βασιλιάς του καλοκαιριού που μπορεί να καλλιεργηθεί εύκολα στο λαχανόκηπο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που παράγουν καρπούς με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και γλυκύτητα αλλά όλοι παραμένουν δροσιστικοί εξαιτίας της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε νερό.
Για την καλλιέργειά του επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος πλούσιο σε οργανική ουσία και έτσι πριν τη σπορά το έδαφος εμπλουτίζεται με κόμοστ ή κοπριά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους περίπου 2 m και τα φυτά της κάθε γραμμής έχουν απόσταση 1-1,5. Σε κάθε θέση σπέρνονται 2-3 σπόροι σε βάθος 3-4 cm. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν θα γίνει αραίωμα ώστε σε κάθε θέση να αναπτυχθεί τελικά ένα φυτό. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό και με αρκετό νερό όσο το φυτό αναπτύσσεται και όσο μεγαλώνουν οι καρποί, αλλά πιο αραιό κατά την ωρίμανση των καρπουζιών. Φυσικά η αφαίρεση των ζιζανίων είναι απαραίτητη καθ’ όλη την καλλιέργεια. Η συγκομιδή γίνεται σταδιακά, ώστε να κόβονται μόνο τα καρπούζια που είναι στο σωστό στάδιο ωρίμανσης. Τα καρπούζια συγκομίζονται όταν ο έλικας έχει ξεραθεί.
Tip: Όταν οι βλαστοί της καρπουζιάς αποκτήσουν τέσσερα φύλλα και πάνω, κορφολογούνται (κόβεται η κορυφή τους) ώστε να μείνουν με τέσσερα φύλλα. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται κι άλλοι πλάγιοι βλαστοί που θα δώσουν καρπούς.
ΚΑΡΠΟΥΖΙ
Ο βασιλιάς του καλοκαιριού που μπορεί να καλλιεργηθεί εύκολα στο λαχανόκηπο. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που παράγουν καρπούς με διαφορετικά μεγέθη, χρώματα και γλυκύτητα αλλά όλοι παραμένουν δροσιστικοί εξαιτίας της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε νερό.
Για την καλλιέργειά του επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος πλούσιο σε οργανική ουσία και έτσι πριν τη σπορά το έδαφος εμπλουτίζεται με κόμοστ ή κοπριά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους περίπου 2 m και τα φυτά της κάθε γραμμής έχουν απόσταση 1-1,5. Σε κάθε θέση σπέρνονται 2-3 σπόροι σε βάθος 3-4 cm. Όταν τα φυτά μεγαλώσουν θα γίνει αραίωμα ώστε σε κάθε θέση να αναπτυχθεί τελικά ένα φυτό. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό και με αρκετό νερό όσο το φυτό αναπτύσσεται και όσο μεγαλώνουν οι καρποί, αλλά πιο αραιό κατά την ωρίμανση των καρπουζιών. Φυσικά η αφαίρεση των ζιζανίων είναι απαραίτητη καθ’ όλη την καλλιέργεια. Η συγκομιδή γίνεται σταδιακά, ώστε να κόβονται μόνο τα καρπούζια που είναι στο σωστό στάδιο ωρίμανσης. Τα καρπούζια συγκομίζονται όταν ο έλικας έχει ξεραθεί.
Tip: Όταν οι βλαστοί της καρπουζιάς αποκτήσουν τέσσερα φύλλα και πάνω, κορφολογούνται (κόβεται η κορυφή τους) ώστε να μείνουν με τέσσερα φύλλα. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται κι άλλοι πλάγιοι βλαστοί που θα δώσουν καρπούς.
ΠΕΠΟΝΙ
Εξίσου δημοφιλές με το καρπούζι, το πεπόνι μπορεί επίσης να καλλιεργηθεί στο λαχανόκηπο. Έχει κι αυτό πολλές ποικιλίες με καρπούς με διαφορετικό σχήμα, μέγεθος και γεύση.
Όπως και το καρπούζι σπέρνεται σε ηλιόλουστα και ζεστά σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος με πολύ καλή αποστράγγιση και πλούσιο σε οργανική ουσία. Έτσι και στο πεπόνι είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός του εδάφους πριν τη σπορά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 1,5 m και τα φυτά κάθε γραμμής έχουν απόσταση 0,8-1 m. Σε κάθε θέση σπέρνονται 4-5 σπόροι σε βάθος 2-3 cm. Η διαδικασία δε διαφέρει πολύ από το καρπούζι και έτσι όταν τα φυτά αποκτήσου ύψος 10-20 cm θα αραιωθούν ώστε σε κάθε θέση να μείνουν 1-2 φυτά. Η άρδευση πρέπει να γίνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα και να αραιώνει όταν τα πεπόνια πλησιάζουν στην ωρίμανση και τη συγκομιδή. Τα πεπόνια συγκομίζονται και αυτά σταδιακά. Όταν είναι στο κατάλληλο στάδιο ωρίμανσης ο φλοιός τους έχει το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας τους, έχουν αποκτήσει το άρωμά τους και ο βλαστός πάνω στον οποίο αναπτύσσονται έχει αρχίσει να δημιουργεί σκασίματα.
Tip: Τόσο η απομάκρυνση των ζιζανίων όσο και το προσεκτικό σκάλισμα γύρω από τις ρίζες των πεπονιών είναι σημαντικά για την καλή και ποιοτική παραγωγή.
Εξίσου δημοφιλές με το καρπούζι, το πεπόνι μπορεί επίσης να καλλιεργηθεί στο λαχανόκηπο. Έχει κι αυτό πολλές ποικιλίες με καρπούς με διαφορετικό σχήμα, μέγεθος και γεύση.
Όπως και το καρπούζι σπέρνεται σε ηλιόλουστα και ζεστά σημεία του λαχανόκηπου. Χρειάζεται έδαφος με πολύ καλή αποστράγγιση και πλούσιο σε οργανική ουσία. Έτσι και στο πεπόνι είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός του εδάφους πριν τη σπορά. Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 1,5 m και τα φυτά κάθε γραμμής έχουν απόσταση 0,8-1 m. Σε κάθε θέση σπέρνονται 4-5 σπόροι σε βάθος 2-3 cm. Η διαδικασία δε διαφέρει πολύ από το καρπούζι και έτσι όταν τα φυτά αποκτήσου ύψος 10-20 cm θα αραιωθούν ώστε σε κάθε θέση να μείνουν 1-2 φυτά. Η άρδευση πρέπει να γίνεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα και να αραιώνει όταν τα πεπόνια πλησιάζουν στην ωρίμανση και τη συγκομιδή. Τα πεπόνια συγκομίζονται και αυτά σταδιακά. Όταν είναι στο κατάλληλο στάδιο ωρίμανσης ο φλοιός τους έχει το χαρακτηριστικό χρώμα της ποικιλίας τους, έχουν αποκτήσει το άρωμά τους και ο βλαστός πάνω στον οποίο αναπτύσσονται έχει αρχίσει να δημιουργεί σκασίματα.
Tip: Τόσο η απομάκρυνση των ζιζανίων όσο και το προσεκτικό σκάλισμα γύρω από τις ρίζες των πεπονιών είναι σημαντικά για την καλή και ποιοτική παραγωγή.
ΚΕΡΑΣΙΑ
Φυλλοβόλο δέντρο που εκτός από καρποφόρο έχει καλλωπιστική αξία στον κήπο, αφού ανθίζει πριν βγάλει φύλλα και σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης. Συνήθως ανθοφορεί κατά τον Μάρτιο-Απρίλιο, ανάλογα με την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες και οι καρποί συγκομίζονται από μέσα Μαΐου έως μέσα Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Για τη φύτευσή της επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία και προστατευμένα από ισχυρούς ανέμους. Η κερασιά αντέχει στο κρύο, όμως οι ανοιξιάτικοι παγετοί μπορεί να καταστρέψουν την παραγωγή της, αφού τα άνθη της καταστρέφονται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -2 oC. Σε ότι αφορά το έδαφος, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις αλλά αναπτύσσονται καλύτερα στα γόνιμα εδάφη ενώ δεν αντέχουν στα βαριά εδάφη και σε εκείνα που συγκρατούν πολλή υγρασία.
Φροντίδες: Η κερασιά έχει ανάγκη από τακτικό πότισμα που γίνεται πιο εντατικό κατά την περίοδο της άνοιξης μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού. Η προσθήκη καλά χωνεμένης κοπριάς ή κόμποστ στη βάση του δέντρου στο τέλος του χειμώνα (πριν την άνθιση) θα ενισχύσει την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής. Σημαντική είναι και η απομάκρυνση των ζιζανίων από τη βάση του δέντρου.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα της κερασιάς μπορεί να γίνει από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Πρόκειται για ένα αλαφρύ κλάδεμα κατά το οποίο αφαιρούνται τα κλαδιά που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό του δέντρου ή είναι καχεκτικά, κακοαναπτυγμένα ή προσβεβλημένα από εχθρούς και ασθένειες.
Φυλλοβόλο δέντρο που εκτός από καρποφόρο έχει καλλωπιστική αξία στον κήπο, αφού ανθίζει πριν βγάλει φύλλα και σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης. Συνήθως ανθοφορεί κατά τον Μάρτιο-Απρίλιο, ανάλογα με την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες και οι καρποί συγκομίζονται από μέσα Μαΐου έως μέσα Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Για τη φύτευσή της επιλέγονται ηλιόλουστα σημεία και προστατευμένα από ισχυρούς ανέμους. Η κερασιά αντέχει στο κρύο, όμως οι ανοιξιάτικοι παγετοί μπορεί να καταστρέψουν την παραγωγή της, αφού τα άνθη της καταστρέφονται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -2 oC. Σε ότι αφορά το έδαφος, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις αλλά αναπτύσσονται καλύτερα στα γόνιμα εδάφη ενώ δεν αντέχουν στα βαριά εδάφη και σε εκείνα που συγκρατούν πολλή υγρασία.
Φροντίδες: Η κερασιά έχει ανάγκη από τακτικό πότισμα που γίνεται πιο εντατικό κατά την περίοδο της άνοιξης μέχρι και τις αρχές του καλοκαιριού. Η προσθήκη καλά χωνεμένης κοπριάς ή κόμποστ στη βάση του δέντρου στο τέλος του χειμώνα (πριν την άνθιση) θα ενισχύσει την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής. Σημαντική είναι και η απομάκρυνση των ζιζανίων από τη βάση του δέντρου.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα της κερασιάς μπορεί να γίνει από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο. Πρόκειται για ένα αλαφρύ κλάδεμα κατά το οποίο αφαιρούνται τα κλαδιά που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό του δέντρου ή είναι καχεκτικά, κακοαναπτυγμένα ή προσβεβλημένα από εχθρούς και ασθένειες.
ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑ
Υπάρχουν πολλά είδη και ποικιλίες δαμασκηνιάς που παράγουν καρπούς κατάλληλους για αποξήρανση ή νωπή κατανάλωση όπως οι γνωστές βανίλιες. Ανθίζει όπως και η κερασιά από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τον Απρίλιο και οι καρποί είναι έτοιμοι για συγκομιδή από μέσα Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου.
Απαιτήσεις: Υπάρχουν τόσες ποικιλίες κατάλληλες για διάφορες συνθήκες που σε κάθε περιοχή της Ελλάδας είναι εφικτή η καλλιέργεια δαμασκηνιάς. Φυτεύεται σε υπήνεμα σημεία γιατί είναι ευαίσθητη στον αέρα, ενώ κινδυνεύει και από τους ανοιξιάτικους παγετούς. Οι απαιτήσεις σε έδαφος εξαρτώνται πολύ από την ποικιλία αλλά γενικά προτιμά τα βαθιά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία και με καλή αποστράγγιση.
Φροντίδες: Η δαμασκηνιά χρειάζεται τακτικό πότισμα ενώ οι απαιτήσεις της είναι μεγαλύτερες κατά τον Ιούνιο- Ιούλιο, οπότε το χώμα δεν πρέπει να παραμένει στεγνά. Αν δεν ποτίζεται τακτικά δημιουργεί καρπούς με σκισίματα. Την άνοιξη πρέπει να προστίθεται στο έδαφος κομπόστ ή κοπριά ή να εφαρμόζεται οργανικό αζωτούχο λίπασμα.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα είναι προτιμότερο να γίνεται στο τέλος του φθινοπώρου, όταν πέφτουν τα φύλλα, αλλά μπορεί να γίνει και μέχρι το τέλος του χειμώνα. Σε αυτό το κλάδεμα αφαιρούνται τα κλαδιά με πολύ μεγάλη ανάπτυξη (λαίμαργοι), αυτά που διασταυρώνονται ή αναπτύσσονται προς το εσωτερικό της κόμης και τα καχεκτικά, σπασμένα ή προσβεβλημένα κλαδιά.
ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ
Φυλλοβόλο καρποφόρο δέντρο που παράγει ένα από τα αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού, το βερίκοκο. Ανθίζει πολύ νωρίς, από τον Φεβρουάριο μέχρι το Μάρτιο και οι καρποί συγκομίζονται όλο το καλοκαίρι, από αρχές Ιουνίου μέχρι αρχές Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Η βερικοκιά χρειάζεται το κρύο του χειμώνα για να δημιουργήσει τους καρπούς της αλλά το καλοκαίρι θέλει ζεστά, ηλιόλουστα και υπήνεμα σημεία. Είναι πολύ ανθεκτική στο κρύο όχι όμως και στους ανοιξιάτικους παγετούς. Ευδοκιμεί σε βαθιά εδάφη με καλή αποστράγγιση ενώ δε συμπαθεί τα βαριά εδάφη και εκείνα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα.
Φροντίδες: Η βερικοκιά δεν έχει ιδιαίτερα βαθύ ριζικό σύστημα και γι αυτό χρειάζεται συχνό πότισμα ιδιαίτερα τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Αυτούς τους μήνες πρέπει να ποτίζονται και οι βερικοκιές που έχουν ήδη συγκομισθεί. Στις αρχές του χειμώνα καλό είναι να προστίθεται κοπριά ή κομπόστ στη βάση του δέντρου. Την άνοιξη εφαρμόζεται λίπανση με οργανικό αζωτούχο λίπασμα. Τα ζιζάνια πρέπει να απομακρύνονται από τη βάση του δέντρου. Στα μέσα της άνοιξης στις πολύ παραγωγικές ποικιλίες πρέπει να γίνεται αραίωμα των καρπών για πιο ποιοτική παραγωγή.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα ή κλάδεμα καρποφορίας είναι συνήθως ένα ελαφρύ κλάδεμα. Ο χρόνος που γίνεται εξαρτάται τόσο από την περιοχή όσο και από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου και μπορεί να γίνει είτε αμέσως μετά τη συγκομιδή, είτε κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Υπάρχουν πολλά είδη και ποικιλίες δαμασκηνιάς που παράγουν καρπούς κατάλληλους για αποξήρανση ή νωπή κατανάλωση όπως οι γνωστές βανίλιες. Ανθίζει όπως και η κερασιά από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τον Απρίλιο και οι καρποί είναι έτοιμοι για συγκομιδή από μέσα Ιουνίου μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου.
Απαιτήσεις: Υπάρχουν τόσες ποικιλίες κατάλληλες για διάφορες συνθήκες που σε κάθε περιοχή της Ελλάδας είναι εφικτή η καλλιέργεια δαμασκηνιάς. Φυτεύεται σε υπήνεμα σημεία γιατί είναι ευαίσθητη στον αέρα, ενώ κινδυνεύει και από τους ανοιξιάτικους παγετούς. Οι απαιτήσεις σε έδαφος εξαρτώνται πολύ από την ποικιλία αλλά γενικά προτιμά τα βαθιά εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία και με καλή αποστράγγιση.
Φροντίδες: Η δαμασκηνιά χρειάζεται τακτικό πότισμα ενώ οι απαιτήσεις της είναι μεγαλύτερες κατά τον Ιούνιο- Ιούλιο, οπότε το χώμα δεν πρέπει να παραμένει στεγνά. Αν δεν ποτίζεται τακτικά δημιουργεί καρπούς με σκισίματα. Την άνοιξη πρέπει να προστίθεται στο έδαφος κομπόστ ή κοπριά ή να εφαρμόζεται οργανικό αζωτούχο λίπασμα.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα είναι προτιμότερο να γίνεται στο τέλος του φθινοπώρου, όταν πέφτουν τα φύλλα, αλλά μπορεί να γίνει και μέχρι το τέλος του χειμώνα. Σε αυτό το κλάδεμα αφαιρούνται τα κλαδιά με πολύ μεγάλη ανάπτυξη (λαίμαργοι), αυτά που διασταυρώνονται ή αναπτύσσονται προς το εσωτερικό της κόμης και τα καχεκτικά, σπασμένα ή προσβεβλημένα κλαδιά.
ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ
Φυλλοβόλο καρποφόρο δέντρο που παράγει ένα από τα αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού, το βερίκοκο. Ανθίζει πολύ νωρίς, από τον Φεβρουάριο μέχρι το Μάρτιο και οι καρποί συγκομίζονται όλο το καλοκαίρι, από αρχές Ιουνίου μέχρι αρχές Αυγούστου.
Απαιτήσεις: Η βερικοκιά χρειάζεται το κρύο του χειμώνα για να δημιουργήσει τους καρπούς της αλλά το καλοκαίρι θέλει ζεστά, ηλιόλουστα και υπήνεμα σημεία. Είναι πολύ ανθεκτική στο κρύο όχι όμως και στους ανοιξιάτικους παγετούς. Ευδοκιμεί σε βαθιά εδάφη με καλή αποστράγγιση ενώ δε συμπαθεί τα βαριά εδάφη και εκείνα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα.
Φροντίδες: Η βερικοκιά δεν έχει ιδιαίτερα βαθύ ριζικό σύστημα και γι αυτό χρειάζεται συχνό πότισμα ιδιαίτερα τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο. Αυτούς τους μήνες πρέπει να ποτίζονται και οι βερικοκιές που έχουν ήδη συγκομισθεί. Στις αρχές του χειμώνα καλό είναι να προστίθεται κοπριά ή κομπόστ στη βάση του δέντρου. Την άνοιξη εφαρμόζεται λίπανση με οργανικό αζωτούχο λίπασμα. Τα ζιζάνια πρέπει να απομακρύνονται από τη βάση του δέντρου. Στα μέσα της άνοιξης στις πολύ παραγωγικές ποικιλίες πρέπει να γίνεται αραίωμα των καρπών για πιο ποιοτική παραγωγή.
Κλάδεμα: Το ετήσιο κλάδεμα ή κλάδεμα καρποφορίας είναι συνήθως ένα ελαφρύ κλάδεμα. Ο χρόνος που γίνεται εξαρτάται τόσο από την περιοχή όσο και από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου και μπορεί να γίνει είτε αμέσως μετά τη συγκομιδή, είτε κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ
Φυλλοβόλο, καρποφόρο δέντρο που εκτός από τους υπέροχους καρπούς της έχει ωραίο σχήμα και ντελικάτο φύλλωμα. Ανθίζει από τέλος Φεβρουαρίου μέχρι τις αρχές της άνοιξης και το ροδάκινα συγκομίζονται από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Απαιτήσεις: Η ροδακινιά είναι ευαίσθητη στο κρύο. Καταστρέφεται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -15 oC αλλά αρχίζει να ζημιώνεται αρκετά από θερμοκρασίες μικρότερες των -2 oC. Στους -5 oC τα άνθη της ροδακινιάς καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Σε ότι αφορά το έδαφος, ευδοκιμεί σε βαθιά και κυρίως με καλή αποστράγγιση εδάφη. Τα ασβεστώδη εδάφη δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια της ροδακινιάς.
Φροντίδες: Το πότισμα πρέπει να είναι τακτικό, ενώ τόσο η συχνότητα όσο και η ποσότητα της άρδευσης πρέπει να αυξάνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι, μέχρι να ωριμάσουν οι καρποί. Η ροδακινιά έχει αυξημένες ανάγκες σε άζωτο. Έτσι στις αρχές της άνοιξης πρέπει να εφαρμόζεται οργανική αζωτούχος λίπανση. Εμπλουτισμός του εδάφους με κόμποστ ή κοπριά στις αρχές του χειμώνα θα ευνοήσει την παραγωγή. Την άνοιξη γίνεται και αραίωμα των καρπών κατά το οποίο σε κάθε κλαδί αφήνεται συνήθως ένας καρπός κάθε 15 cm.
Κλάδεμα: Το κλάδεμα καρποφορίας γίνεται συνήθως κατά τον Φεβρουάριο με Μάρτιο και ο τρόπος εφαρμογής του εξαρτάται από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου. Συνήθως σε δέντρα με ελεύθερο σχήμα το κλάδεμα καρποφορίες επαναλαμβάνεται κάθε τρία ή και περισσότερα χρόνια.
Φυλλοβόλο, καρποφόρο δέντρο που εκτός από τους υπέροχους καρπούς της έχει ωραίο σχήμα και ντελικάτο φύλλωμα. Ανθίζει από τέλος Φεβρουαρίου μέχρι τις αρχές της άνοιξης και το ροδάκινα συγκομίζονται από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Απαιτήσεις: Η ροδακινιά είναι ευαίσθητη στο κρύο. Καταστρέφεται όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους -15 oC αλλά αρχίζει να ζημιώνεται αρκετά από θερμοκρασίες μικρότερες των -2 oC. Στους -5 oC τα άνθη της ροδακινιάς καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Σε ότι αφορά το έδαφος, ευδοκιμεί σε βαθιά και κυρίως με καλή αποστράγγιση εδάφη. Τα ασβεστώδη εδάφη δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια της ροδακινιάς.
Φροντίδες: Το πότισμα πρέπει να είναι τακτικό, ενώ τόσο η συχνότητα όσο και η ποσότητα της άρδευσης πρέπει να αυξάνονται την άνοιξη και το καλοκαίρι, μέχρι να ωριμάσουν οι καρποί. Η ροδακινιά έχει αυξημένες ανάγκες σε άζωτο. Έτσι στις αρχές της άνοιξης πρέπει να εφαρμόζεται οργανική αζωτούχος λίπανση. Εμπλουτισμός του εδάφους με κόμποστ ή κοπριά στις αρχές του χειμώνα θα ευνοήσει την παραγωγή. Την άνοιξη γίνεται και αραίωμα των καρπών κατά το οποίο σε κάθε κλαδί αφήνεται συνήθως ένας καρπός κάθε 15 cm.
Κλάδεμα: Το κλάδεμα καρποφορίας γίνεται συνήθως κατά τον Φεβρουάριο με Μάρτιο και ο τρόπος εφαρμογής του εξαρτάται από το σχήμα μόρφωσης του δέντρου. Συνήθως σε δέντρα με ελεύθερο σχήμα το κλάδεμα καρποφορίες επαναλαμβάνεται κάθε τρία ή και περισσότερα χρόνια.
Πηγή> gardenguide.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου