Με τη βοήθεια θεριζοαλωνιστικής μηχανής που έφτασε στο Κάτω Χωριό Ιεράπετρας , απο το Ασήμι Ηρακλείου, έγινε εχθές ο θερισμός του δίκοκκου σιταριού - της αρχαίας ζέας- που είχαν σπείρει πιλοτικά στις αρχές του χειμώνα τα αδέρφια Μιχάλης και Αντρέας Παπαδοπετράκης , το οποίο θα χρησιμοποιηθεί στην εκδήλωση ‘’Αλωνέματα 2014’’ που οργανώνει για μια ακόμη χρονιά στις πηγές του Κεφαλοβρυσίου ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλαμαύκας.
Την πρώτη, καλλιέργεια της ξεχασμένης και απαγορευμένης από το 1928 ζέας , ξεκίνησαν για πρώτη φορά στο Κάτω Χωριό Ιεράπετρας, ο 35χρονος περιβαλλοντολόγος Μιχάλης Παπαδοπετράκης, με τον 33χρονο αδερφό του Ανδρέα, ο οποίος έχει τελειώσει τις σπουδές του και εργάζεται ως μηχανικός τηλεπικοινωνιών.
Η προσπάθεια των δύο ανήσυχων αδερφών ,να μπούνε στον κλάδο των εναλλακτικών καλλιεργειών, είχε ξεκινήσει πριν τέσσερα χρόνια με την καλλιέργεια βιολογικής αλόης και με την ενθάρρυνση του πατέρα τους εφέτος επεκτάθηκαν στην καλλιέργεια του δίκοκκου αρχαίου σιταριού , της ζέας.
‘’Ξεκινήσαμε την πρότυπη αυτή καλλιέργεια της ζέας στην Ιεράπετρα, αφού μάθαμε πάρα πολλά για την θρεπτική της αξία και για τη μικρή περιεκτικότητα της σε γλουτένη. Γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολη η ζέα στην αποφλοίωση της γιατί δεν είναι όπως τα συνηθισμένα στάρια, όμως εμείς θα επιμείνουμε , θα την ξανασπείρουμε μετά τις πρώτες βροχές, και θα μάθουμε τους συντοπίτες μας να τρώνε ψωμί ζέας τώρα που οι μεγαλύτεροι φούρνοι της περιοχής έμαθαν να τη χρησιμοποιούν ‘’, μας είπε ο Αντρέας Παπαδοπετράκης.
‘’Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη ζήτηση στο αλεύρι ζέας , που καλύπτεται με εισαγωγές απο το εξωτερικό. Τη δική μου παραγωγή την έχω πουλήσει πριν ακόμα ολοκληρώσω το θερισμό’’, πρόσθεσε ο Αντρέας Παπαδοπετράκης.
Στο Κάτω Χωριό ενώ ο χειριστής της θεριζοαλωνιστικής μηχανής δούλευε, έφταναν απο τα γύρω χωριά για να δούν το μηχάνημα που κατάργησε το δρεπάνι και να μάθουν για το αρχαίο σιτάρι που μπήκε και πάλι στη ζωή μας.
‘’Έχω σπείρει και εγώ στην Επισκοπή σιτάρι και άλλα δημητριακά αλλά όχι ζέα. Τώρα όμως που είδα την καλλιέργεια του Αντρέα Ππαδοπετράκη στο Κάτω Χωριό, αποφάσισα να σπείρω το Φθινόπωρο , ένα απο τα χωράφια που έχω με αυτό το αρχαίο στάρι. Σιγά -σιγά βλέπω ότι μεγαλώνει ο αριθμός των συγχωριανών μου, που επιστρέφουν στην καλλιέργεια των σιτηρών, γιατί θέλουν να έχουν το δικό τους ντόπιο αλεύρι , να φτιάχνουν το δικό τους χωριάτικο ψωμί και παξιμάδι και να μην έχουν τα χωράφια τους άδεια και αναξιοποίητα’’, μας είπε ο χωματουργός και ερασιτέχνης γεωργός Μανόλης Μιχαλάκης.
‘’Στην Ανατολική Κρήτη γενικότερα βλέπουμε ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων γεωργών που επιστρέφουν στις καλλιέργειες των παππούδων τους
Στο Ηράκλειο και στο Λασίθι εκτιμώ ότι τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί η παραγωγή όλων των σιτηρών, ενώ βλέπω ότι εκείνοι που ανακαλύπτουν καθημερινά τη ζέα δεν την εγκαταλείπουν λόγω της θρεπτικής της αξίας , των ιδιοτήτων της αλλά και της τιμής της , καθώς σήμερα θεωρείται το ακριβότερο δημητριακό, το οποίο αν καλλιεργηθεί σωστά μπορεί να δώσει και ένα καλό εισόδημα στον παραγωγό’’, μας είπε ο ιδιοκτήτης και χειριστής της θεριζοαλωνιστικής μηχανής Γιώργος Χειμωνάκης απο το το Νότο του ν. Ηρακλείου.
Η ξεχασμένη εδώ και δεκαετίες καλλιέργεια της ζέας, επιστρέφει δειλά- δειλά στην κρητική ύπαιθρο. Είναι ένα σιτηρό, που μπορεί να αξιοποιήσει τις εγκαταλελειμμένες ορεινές και ημιορεινές περιοχές της Κρήτης , αν βέβαια το επιτρέψουν τα αδέσποτα και ανεπιτήρητα κοπάδια των αιγοπροβάτων, που σε κάποιες περιπτώσεις , όπως για παράδειγμα στο Κάτω Χωριό και στην Καλαμαύκα Ιεράπετρας, το εξαφάνισαν από τη γή πριν προλάβει να αναπτυχθεί.
Αν ξεπεραστούν τα προβλήματα της ανεξέλεγκτης βόσκησης μέσα στην αγροτική ζώνη , οι αγρότες που θα επιχειρήσουν να το καλλιεργήσουν χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις και με ελάχιστο κόστος, θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν ένα ικανοποιητικό συμπλήρωμα στο οικογενειακό τους εισόδημα.
ΖΕΑ Η ΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο, αναφέρει μεταξύ άλλων η βιολόγος κ Αγγελική Μήλιου..
Στην Αιθιοπία πριν από 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. Έχει επιζήσει επίσης σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού .
Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος Αναφορά γίνεται για τη ζέα και στην Παλαιά Διαθήκη . Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει. αλλά για τους Ρωμαίους ήταν βασική τροφή εκστρατείας
Οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι .
Το δίκοκκο σιτάρι σήμερα χρησιμοποιείται για παραγωγή ενός είδους ψωμιού που έχει μεγάλη ζήτηση ιδίως στην Ιταλία την Ελβετία και εσχάτως στην Ελλάδα. Επίσης, από το αλεύρι του γίνονται ζυμαρικά, μπισκότα και άλλα αρτοσκευάσματα.
Το αλεύρι ζέας δεν έχει αλλεργιογόνες ιδιότητες που έχουν άλλα είδη σταρένιου αλευριού.Αν και περιέχει γλουτένη, αυτή είναι σε μικρή ποσότητα και είναι ελάχιστα αλλεργιογόνος και πολύ εύπεπτη.
Η Γλουτένη βρίσκεται παντού στη σύγχρονη διατροφή και κρατάει σε «υπνηλία» τον εγκέφαλο μας. Οι αρχαίοι, δεν έβαζαν στο στόμα τους σιτάρι γιατί δεν υπήρχε. Καλλιεργούσαν το δημητριακό ζέα, πλούσιο σε μαγνήσιο που θεωρείται η τροφή του εγκεφάλου.
Η ζέα περιέχει μεγάλες ποσότητες ανόργανων στοιχείων και κυρίως μαγνησίου. Εκτιμάται ότι περιέχει 10-20 φορές περισσότερο μαγνήσιο από το κοινό σιτάρι.
Η ιδιότητα αυτή του δίνει τη δυνατότητα να είναι ένα τρόφιμο που θεωρείται ότι έχει αντικαταθλιπτικά αποτελέσματα. Σημαντική, επίσης, είναι η περιεκτικότητά του σε βιταμίνες, κυρίως της ομάδας Β', και σε σάκχαρα βραδείας διάσπασης.
Επίσης, περιέχει προβιταμίνη Α που ενεργεί στην καλή όραση και την πρόληψη της ξηροδερμίας. Ακόμη, περιέχει βιταμίνη Ε, που είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό.
Λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες και σε σύνθετες ουσίες αμινοξέων, με την κατανάλωσή του από τον άνθρωπο μειώνεται η χοληστερίνη στο αίμα.
Το σιτάρι αυτό ευνοεί την καλή κυκλοφορία του αίματος.
Λόγω του ότι ο γλυκαιμικός δείκτης του είναι 40, το σιτηρό αυτό ρυθμίζει τη γλυκαιμία του αίματος και γι' αυτόν τον λόγο συνιστάται στη διατροφή των διαβητικών.
Είναι πολύ πλούσιο σε πρωτεΐνες, που φθάνει στο 13-20%, σε αντίθεση με το κοινό σιτάρι που έχει 11-12%. Το δίκοκκο σιτάρι περιέχει δύο φορές περισσότερα λιπίδια από το κοινό σιτάρι και μάλιστα περιέχει πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που συγκρίνονται με αυτά που περιέχει το ελαιόλαδο.
Στη Βαυαρία χρησιμοποιείται επίσης για την παραγωγή μίας πολύ γνωστής μπίρας. Πέρα των άλλων, το δίκοκκο σιτάρι έχει πολύ καλή γεύση και άρωμα.
Τα μακαρόνια ζέας περιέχουν 40% περισσότερο μαγνήσιο και είναι πολύ πιο ελαφριά από τα κοινά ζυμαρικά. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.
Πηγή>http://www.radiovereniki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου