Η Φυσαλίδα μπορεί να χαρακτηριστεί ένα από τα πιο σοβαρά βοηθήματα για την πάθηση που αφορά Σακχαρώδη Διαβήτη ανεξάρτητα αν χρησιμοποιηθεί το φυτό ή φρούτο γιαυτόν το σκοπό.
Επίσης το ίδιο ισχύει για την πάθηση της Πνευμονίας.
Το φυτό της Φυσαλίδας αποξηραμένο σε μορφή αφεψήματος περιέχει συστατικά που βοηθούν προληπτικά αλλά και κατασταλτικά στην ασθένεια της Γρίπης και της Λαρυγγίτιδας.
Βοηθάει στην περίπτωση της που ακολουθείται διατροφικές μεθόδους με σκοπό την απώλεια βάρους, η σχετική δίαιτα καθώς 100 γραμμάρια καρπού δίνουν 53 θερμίδες και 1 γραμμάριο λίπους.
Οι καρποί είναι αρκετά χορταστικοί και μπορεί να τους προσθέσει άφοβα στην διατροφή αφού προσθέτει διατροφική πληρότητα χωρίς επιπλέον λίπη.
Η Φυσαλίδα είναι πλούσια σε Βιταμίνη Α. Τα 100 γραμμάρια περιέχει 720 διεθ. μονάδες της βιταμίνης Α,.
Η Βιταμίνη Α είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της καλής όρασης και επίσης για την υγεία του δέρματος, στη βελτίωση της ανοσοποιητικής λειτουργίας.
Είναι αντιοξειδωτική, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό μπορεί να εξουδετερώσει τα επιβλαβή αποτελέσματα των τοξινών , ως εκ τούτου βοηθάει στην θωράκιση του οργανισμού από καρκίνο και επίσης τις εκφυλιστικές ασθένειες όπως εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς και κυστική ίνωση.
Είναι πηγή βιταμίνης C. Τα 100 γραμμάρια καρπού μας προφέρει 11 χιλιοστόγραμμα της βιταμίνης C.
Η Βιταμίνη C είναι πραγματικά ένα υδατοδιαλυτό θρεπτικό συστατικό που απαιτείται για την παραγωγή κολλαγόνου (επιταχύνει την ικανότητα του σώματος να αποκαταστήσει τις πληγές), τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, βοηθώντας στην καλής κυκλοφορία του αίματος (προστασία από ασθένειες όπως αρτηροσκλήρωση, καθώς και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια), τον καταρράκτη, και επίσης, βελτιώνοντας τους μηχανισμούς άμυνας.
Η Φυσαλίδα περιέχει Βιταμίνη Β complex. Τα 100 γραμμάρια καρπου ααποτελείται από διαφορετικές ποσότητες από Β-βιταμίνες, που περιλαμβάνει Θειαμίνη (0.110 mg,), Ριβοφλαβίνη (0,040 χιλιοστόγραμμα), και Νιασίνη (2.800 χιλιοστόγραμμα,).
Ακόμα κι αν οι βιταμίνες Β-ενεργούν ως ομάδα, έχουμε ειδικούς λόγους:
Θειαμίνη είναι υπεύθυνη για την τήρηση της υγείας του κεντρικού νευρικού συστήματος (και επίσης ως εκ τούτου ονομάζεται βιταμίνη «αντι-στρες»),
Ριβοφλαβίνη καλείται να διευκολύνει την ανάπτυξη επισκευή και την των κυττάρων.
Νιασίνη είναι απαραίτητη για την επιδιόρθωση του DNA και τη διατήρηση των επιπέδων ενέργειας.
Φυσαλίδα, physalis,
Η Φυσαλίδα, physalis είναι γνωστή με διάφορα ονόματα όπως Cape gooseberry ή Ground-cherry, αλλά στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην νότια Κρήτη είναι γνωστή ως “Φραγκούλι”.
Είναι γνωστό ότι η φυσαλίδα κατάγεται από την Κεντρική και Νότια Αμερική.
Στην Κρήτη την συναντήσαμε σαν ένα άγριο αυτοφυές φυτό, που οι άνθρωποι που την γνώριζαν την πρόσφεραν και την προσφέρουν σαν ξεχωριστό δώρο φρούτο.
Είναι μέλος της οικογένειας που ανήκουν οι τομάτες και οι πατάτες, και παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τα φυτά αυτά.
Χρειάζεται ζεστό καιρό, όχι δυνατούς ανέμους και αρκετό νερό.
Εξαπλώνεται πολύ γρήγορα και πολλές φορές σε βάρος άλλων φυτών που βρίσκονται κοντά της γιαυτό μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένα δυνατό επεκτατικό φυτό.
Έχει θα μπορούσαμε να πούμε τριχωτά φύλλα, παχύ μίσχους, και, επίσης, εύθραυστα κίτρινα έως πορτοκαλί άνθη.
Τα άνθη του θαμνώδες αυτού φυτού που μέσα τους δημιουργείται ο καρπός έχουν χρώμα ανοικτού πράσινου, παίρνουν χρώμα φωτεινού κίτρινου που αφού ωριμάσουν πέφτουν στην γη.
Οι καρποί που αναπτύσσονται μέσα στο άνθος, που το χρώμα μπορεί να ποικίλει: κίτρινο, πορτοκαλί,κόκκινο, πορτοκαλί, μαζί με ορισμένες εξωτερικές μωβ γραμμές.
Μοιάζει με τοματίνι cherry μέσα σε ένα άνθος που πρέπει να ανοίξει κανείς για να το πάρει αλλά δεν έχει γεύση τομάτας και είναι γεμάτος με μικρούς σπόρους.
Όταν είναι ώριμος παίρνει χρώμα σαν κεχριμπάρι και έχει γλυκόξινη ιδιαίτερη γεύση. Την μοναδική γεύσης της την θυμάσαι για πάντα όταν την δοκιμάσεις ιδιαίτερα ωμή.
Ο καρπός θα μπορούσε να καταναλωθεί ωμός, κομμένος σε φέτες και επίσης σε σαλάτες, σάλτσες, αποξηραμένα και μαγειρεμένα, καθώς επίσης και σαν ζελέ, σε πάστες, σαν μαρμελάδα, πίτες αλλά και σε ανάμεικτους με άλλα φρούτα χυμούς, και ποτά.
Πηγή>http://www.mygreengaia.gr/
Πώς μπορούμε να συλλέξουμε σπόρους από τις ντομάτες μας και να τους συντηρήσουμε, ώστε να διατηρηθούν οι αγαπημένες μας ποικιλίες ως και τον επόμενο χρόνο; Η ντομάτα της οποίας τον σπόρο θα επιλέξουμε να κρατήσουμε, θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση ως προς τη γεύση και το πλούσιο άρωμά της.
Επίσης, αν τη ντομάτα την έχουμε καλλιεργήσει μόνοι μας, θα πρέπει να προσέξουμε να είναι πρώιμη ώστε οι απόγονοί της να δώσουν επίσης πρώιμο καρπό. Προτιμότερο είναι να επιλέξουμε σπόρο από τον καρπό ενός φυτού που είναι υγιές και έχει ζωηρά χρώματα, με ικανοποιητική ανάπτυξη για τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής μας. Ο καρπός που διάλεξα εγώ είναι από μια ιδιαίτερη ντομάτα (Physalis peruviana), αρκετά διαδομένη στην νότια Αμερική, λόγω του ότι είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνη C. Προσοχή, δεν πρέπει να συγχέεται με την κινέζικη λατέρνα (Physalis alkekengi), που ανήκει στην ίδια οικογένεια αλλά δεν τρώγεται. Η συγκεκριμένη ντομάτα έχει χαρακτηριστικό περίβλημα, που όταν παίρνει χάρτινη υφή καταλαβαίνουμε ότι είναι ώριμη. Λόγω της εμφάνισης και της γλυκιάς της γεύσης χρησιμοποιείται ως γαρνιτούρα σε φαγητά και επιδόρπια.
Όταν επιλέξουμε τον καρπό από τον οποίο θα κρατήσουμε σπόρους και είναι αρκετά ώριμος, θα τον αφαιρέσουμε από το φυτό και θα τον τεμαχίσουμε στην μέση, μέσα σε ένα πιατάκι.
Ύστερα, με τη χρήση ενός κουταλιού, θα πάρουμε τα σπόρια από τον καρπό και θα τα τοποθετήσουμε σε ένα ποτήρι, που θα έχουμε γεμίσει με χλιαρό νερό.
Θα τοποθετήσουμε το ποτήρι με τα σπόρια σε ένα ζεστό σημείο για 1 έως 3 μέρες, ιδανικά κοντά σε κάποιο παράθυρο. Ακόμα μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα σελοφάν πάνω από το ποτήρι και να του ανοίξουμε δύο τρύπες με μια οδοντογλυφίδα. Αυτό θα επιταχύνει τη ζύμωση που θα καθαρίσει τα σπόρια από τη μεμβράνη τους. Επίσης με τη ζύμωση θα αναπτυχθούν τα απαραίτητα ένζυμα, που θα προστατεύσουν τα σπόρια από πιθανές παθήσεις. Θα πρέπει να ανακατεύουμε το νερό με τα σπόρια καθημερινά. Εάν παρατηρήσουμε ένα στρώμα μούχλας στην επιφάνειά του, δεν είναι ανησυχητικό, ωστόσο θα πρέπει να αφαιρέσουμε το νερό από το ποτήρι και να το γεμίσουμε πάλι με φρέσκο.
Η φάση της ζύμωσης δεν είναι υποχρεωτική. Είναι όμως μια φυσική διαδικασία για να εγγυηθούμε την καλή υγεία των σπόρων, επομένως και την αυξημένη πιθανότητα βλαστικότητάς τους.
Η φάση της ζύμωσης δεν είναι υποχρεωτική. Είναι όμως μια φυσική διαδικασία για να εγγυηθούμε την καλή υγεία των σπόρων, επομένως και την αυξημένη πιθανότητα βλαστικότητάς τους.
Όταν πια έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της ζύμωσης θα καθαρίσουμε τα σπόρια μας με ένα μικρό σουρωτήρι, κάτω από μια βρύση, μέχρι να αφαιρεθούν όλα τα υπολείμματα από πάνω τους.
Ύστερα θα τα τοποθετήσουμε σε ένα πανί μέχρι να στεγνώσουν. Θα τα αφήσουμε σε ένα σκοτεινό σημείο με αρκετό αερισμό, ώστε να μη βλαστήσουν κατά τη διαδικασία της ξήρανσης. Τα σπόρια μας θα είναι εντελώς στεγνά όταν τα πιέζουμε και, αντί να λυγίζουν, σπάνε. Θα τα φυλάξουμε σε αεροστεγώς κλειστά σκεύη. Ικανοποιητικά είναι τα σελοφάν-τσαντάκια (zip-lock) και τα βάζα που κλείνουν αεροστεγώς.
Με ετικέτες θα σημειώσουμε την ποικιλία τους, αν μας είναι γνωστή, και την ημερομηνία που τα συλλέξαμε. Μαζί με τους σπόρους μπορούμε να τοποθετήσουμε και ελάχιστο ρύζι, ώστε να απορροφήσει πιθανή υγρασία. Θα αποθηκεύσουμε τα σπόρια μας σε ένα σκοτεινό και δροσερό μέρος, όπως ένα υπόγειο για παράδειγμα, ώστε να αντέξουν για περισσότερο καιρό. Τα σπόρια της ντομάτας, αν διατηρηθούν σε καλές συνθήκες, μπορούν να αντέξουν για 3 ως 5 χρόνια. Δεν θα παραλείψουμε να μοιράσουμε ή να ανταλλάξουμε όσα σπόρια ενδεχομένως δεν έχουμε ανάγκη, ώστε να είναι πιο πιθανό να διατηρηθούν οι αγαπημένες μας γεύσεις στον χρόνο.
Πηγή>http://www.bostanistas.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου