Θερμοκήπιο

Τι είναι; εισαγωγή:

Το θερμοκήπιο είναι μια εξειδικευμένη κατασκευή, σχεδιασμένη για να μεγαλώνουν φυτά κατά την διάρκεια όλου του χρόνου. Έναδιαφανές ή ημιδιαφανές κάλυμμα επιτρέπει στο ηλιακό φώς να εισέρχεται, το οποίο θερμαίνει το θερμοκήπιο κατά την διάρκεια της ημέρας. Ήταν ανεβαίνει η θερμοκρασία, απαιτείται εξαερισμός. Όταν είναι κρύες οι νύχτες ή οι μέρες, ένα σύστημα θερμάνσεως είναι απαραίτητο για να διατηρεί την επιθυμητή θερμοκρασία. 

Μετά την αρχική επένδυση για Γή και την οικοδόμηση του θερμοκηπίου, το κύριο έξοδο θα είναι για θέρμανση και εργασία (Για προχωρημένες και εξειδικευμένες εγκαταστάσεις αυτονομίας ζητήστε μας να σας στείλουμε το σχετικό PDF για το project Back to Green). Εάν ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του είναι το εργατικό δυναμικό, τότε η θέρμανση γίνεται το μεγαλύτερο έξοδο. Αλλά έξοδα είναι για χώμα, καλλιέργεια, λίπασμα, διάφορα φάρμακα κατά των ασθενειών, γλάστρες, σπόρους και βολβούς. Ο εκάστοτε ιδιοκτήτης του θερμοκηπίου πρέπει να αναπτύξει μια αγορά για τα προϊόντα του και να επιδοθεί με προσοχή σε λεπτομέρειες που θα επιφέρουν θετικό αποτέλεσμα στην ποιότητα των φυτών του.

Οι καλλιέργειες που θα καλλιεργηθούν θα επηρεαστούν από το πού και σε ποιόν θα πωληθούν. Η εμπορία περιλαμβάνει την χονδρική πώληση σε ανθοπωλεία και ανθοκομικά κέντρα, ή στην λαχαναγορά ή την λιανική πώληση κατ' ευθείαν στον καταναλωτή.

Ένα θερμοκήπιο, πρέπει να βρίσκεται σε θέση που να εκμεταλλεύεται πλήρως τον ήλιο, να του παρέχεται νερό για το πότισμα και να χρησιμοποιούνται ανεμοθραύστες (εάν χρειάζεται). Ένα ξεχωριστό μικρό οίκημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αποθήκευση εργαλείων και προμηθειών, για να παρέχει χώρο εργασίας και ίσως για να στεγάσει το σύστημα θερμάνσεως.

 

Το μέγεθος του θερμοκηπίου πρέπει να σχεδιαστή καλά. Εάν η ερασιτεχνική ή επαγγελματική προσπάθεια αποδειχτεί επιτυχής, γρήγορα το θερμοκήπιο θα είναι μια πραγματικότητα. Σχεδιάζουμε το μέγεθος, την τοποθεσία και τον αυλόγυρο του θερμοκηπίου έτσι ώστε να είναι δυνατή μια μελλοντική επέκταση.

Τα μεγαλύτερα θερμοκήπια είναι περισσότερο αποτελεσματικά και περισσότερο οικονομικά από τα μικρά γιατί κοστίζουν λιγότερο ανά τετραγωνικό μέτρο και το περιβάλλον μπορεί να διατηρηθεί πιο ομοιόμορφο. Τα συστήματα θερμάνσεως και εξαερισμού είναι τα πιο ακριβά κονδύλια που διαθέτονται για ένα θερμοκήπιο. Το κόστος τους ανά μονάδα επιφανείας είναι μικρότερο σε μεγάλα θερμοκήπια.

 

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Υπάρχουν πολλά είδη σκελετών θερμοκηπίων. Μπορείτε να διαλέξετε έναν ο οποίος είναι ευχάριστος και πρακτικός για σάς. Ο σκελετός μπορεί να είναι από ξύλο, ατσάλι ήαλουμίνιο. Το κάλυμμα μπορεί να είναι γυαλί, πλαστικό φύλλο ή Fiberglass, κάθε ένα διατιθέμενο σε διαφορετικά μεγέθη και ποιότητες.

Ένα λαοφιλές και χαμηλού κόστους θερμοκήπιο είναι εκείνο που έχει σκελετό από σωλήνες (θολωτό στυλ, τύπου Toll).Η θεμελίωση είναι μια σειρά από σωλήνες παραχωμένους στο έδαφος, για να υποστηρίξουν τα μέρη του θόλου.

Τα μέρη της οροφής μπορεί να είναι φτιαγμένα από ατσάλι ή σωλήνες αλουμινίου ή μπορεί να είναι σκεπαστός θόλος.

Το κάλυμμα είναι ένα πλαστικό φύλλο μονής η διπλής στρώσεως ειδικό για θερμοκήπια που κατακρατεί την υπεριώδη ακτινοβολία, πάχους 0,15 mm ή βαρύτερο. Το πλαστικό φύλλο είναι ο κατάλληλο για ένα ή δύο χρόνια, ανάλογα με την ποιότητα του υλικού και τον καιρό. Μια πλαστική ταινία σε διπλή στρώση φουσκωμένη με αέρα, μπορεί να ελαττώσει το κόστος θερμάνσεως 30% περίπου.

Για πιο ανθεκτικό κάλυμμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ειδικό για θερμοκήπια Fiberglass. Το Fiberglass είναι διαθέσιμο σε διάφορες ποιότητες που έχουν διάρκεια ζωής από λίγα χρόνια μέχρι ίσως και 20 χρόνια.

Υπάρχουν διάφορα σχέδια για θερμοκήπια με σκελετό από ξύλο τα οποία μπορούν να καλυφθούν από πλαστικό Film ή Fiberglass. Το ξύλο σε επαφή με το έδαφος πρέπει να προστατευτεί με μια αντισηπτική ουσία όπως π.χ. άλατα χαλκού, κρεόζωτο, πενταχλωροφαινόλη, που είναι αβλαβείς ουσίες για τα φυτά.

Ένα καλής ποιότητος θερμοκήπιο μπορεί να κατασκευάσω με γερά θεμέλια και στερεό σκελετό. Ένα φθηνό θερμοκήπιο μπορεί να κατασκευαστή με έναν προσωρινό σκελετό για να δώσει εποχιακή προστασία στα φυτά.

 

Ένα γυάλινο θερμοκήπιο είναι η τρίτη δυνατότητα. Το γυαλί και το αλουμίνιο ή το ατσάλι συνδυάζονται για να δώσουν ένα μεγάλης διάρκειας ωραίο θερμοκήπιο. Το γυαλί, το σκληρό αλουμίνιο (Ντουραλουμίνιο) ή ο ατσάλινος σκελετός και η γερή στερεά θεμελίωση κάνουν την αρχική επένδυση υψηλή. Πάντως η ετήσια συντήρηση είναι πολύ μικρότερη.

Εφόσον το γυάλινο θερμοκήπιο είναι ένας  χώρος επιδείξεως, ο αρχάριος θα βρει το φθηνότερο προσωρινό θερμοκήπιο που του ταιριάζει σαν πρώτη κατασκευή, κατασκευάζοντάς το από πλαστικό ή από Fiberglass.

Δύο πρόσθετα δομικά στοιχεία είναι: Το κυρίως θερμοκήπιο και ο ψυχρός σκελετός. Αυτά είναι χαμηλότοιχα σκελετά με κάλυμμα για να δίνουν στα φυτά προστασία κατά την διάρκεια του ψυχρού καιρού της ανοίξεως. Ένα κυρίως θερμοκήπιο έχει μια πηγή θερμάνσεως μέσα στο έδαφος.  Ένας ψυχρός σκελετός 1X2 μέτρα ή ένα κυρίως θερμοκήπιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλεονέκτημα σαν αρχή φυτεύσεως λαχανικών και ανθοφόρων φυτών.

 

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΘΕΡΜΑΝΣΕΩΣ

Το θερμοκήπιο μπορεί να θερμανθεί με ατμό, ζεστό νερό, ή θερμό αέρα. Το σύστημα μπορεί να καίει ένα οποιοδήποτε από τα συμβατικά καύσιμα. Το σύστημα θερμάνσεως πρέπει να είναι πλήρως αυτοματοποιημένο και όσον το δυνατόν ανεξάρτητο από την υπόλοιπη κατασκευή.

Ένας θερμοστάτης χρησιμοποιείται για να ελέγχει την λειτουργία του καυστήρα. Ο ανεμιστήρας σε ένα καυστήρα θερμού αέρα πρέπει να συνδεθεί έτσι ώστε να λειτουργεί συνεχώς για να διατηρεί σταθερή την θερμοκρασία του αέρα μέσα στο θερμοκήπιο.

Δύο μικρότερες μονάδες θερμάνσεως αντί της μιας μεγάλης, δίνουν κάποια ασφάλεια σε περίπτωση που μια μονάδα θερμάνσεως παύσει να λειτουργεί. Μια μικρή ηλεκτρική γεννήτρια είναι καλό να υπάρχει για περίπτωση διακοπής του ρεύματος. Οι μονάδες θερμάνσεως πρέπει να ρίχνουν τα καυσαέρια προς τα έξω, εάν καίνε αέριο. Πρέπει να υπάρχει και η πρόβλεψη για μια είσοδο αέρα κοντά στην μονάδα θερμάνσεως ώστε το οξυγόνο να είναι διαθέσιμο για καύση.

Το μέγεθος του καυστήρα καθορίζεται από την ακόλουθη εξίσωση:

Μ = α * Ε* (Θ2-Θ1)

όπου: Μ: είναι το μέγεθος του καυστήρα σε BTU/ώρα

Ε: είναι η συνολική επιφάνεια για θέρμανση σε τετραγωνικά μέτρα

θ2 - θ1 : η νυχτερινή διαφορά θερμοκρασίας μέσα και έξω απο το θερμοκήπιο σε βαθμούς Κελσίου,

α: συντελεστής θερμικής απώλειας.__

Ο συντελεστής θερμικής απώλειας είναι 0,7 για διπλό φύλλο πλαστικό που έχει μεταξύ του αέρα και 1,2 για απλή στρώση γυαλιού, Fiberglass ή πλαστικό φύλλο. Αυτές οι τιμές πρέπει να αυξηθούν κατα 0,3 για μικρά θερμοκήπια ή για ανεμόπληκτες θέσεις.

---

ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΣ - ΣΚΙΑΣΗ

Ο εξαερισμός είναι ουσιώδης για την παραγωγή καλής ποιότητος φυτών. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να ανεβαίνει πολύ ψηλά και πρέπει να υπάρχει μια παροχή διοξειδίου του άνθρακος. Ο εξαερισμός μπορεί να εξασφαλιστεί με φυσική κυκλοφορία του αέρος, χρησιμοποιώντας παράθυρα πλευρικά και οροφής ή με μηχανικά μέσα χρησιμοποιώντας αντλητικούς ανεμιστήρες και εσωτερικά ανοίγματα, θερμοστάτες και ηλεκτρικά μοτέρ χρησιμοποιούνται για τον αυτοματισμό του εξαερισμού.

Το σύστημα εξαερισμού πρέπει να είναι ικανό να αλλάζει τον αέρα μια φορά το λεπτό σε ένα μεγάλο θερμοκήπιο, και να τον αλλάζει μιάμιση φορά κάθε λεπτό σε μικρά θερμοκήπια.

Οι απαιτήσεις για εξαερισμό τον χειμώνα είναι περίπου 25% αλλαγή του αέρα το λεπτό. Δύο ανεμιστήρες, με τον ένα να έχει δύο ταχύτητες, χρησιμοποιούνται συχνά. Η μικρή ταχύτητα του ενός ανεμιστήρα είναι αρκετή για τον χειμώνα. Μηχανοποιημένα εσωτερικά ανοίγματα είναι τοποθετημένα στον απέναντι τοίχο.

Ο όγκος ενός θερμοκηπίου είναι: Μήκος χ Πλάτος χ Όψης και δίνεται σε κυβικά μέτρα. Η βαθμίδα του ανεμιστήρα θα είναι σε κυβικά μέτρα ανά λεπτό.

Υλικά σκιάσεως, όπως είναι τα: ύφασμα, κινούμενη λεπτή ταινία καλύψεως, ασβέστης και νερό, και διάλυμα λευκού γαλακτώδους χρώματος, χρησιμοποιούνται για να ελαττώσουν την ένταση του φωτός και για να κόψουν την ηλιακή θερμότητα το καλοκαίρι. Ελάττωση του φωτός είναι απαραίτητη για τα φυτά εκείνα που μεγαλώνουν καλύτερα σε χαμηλό φώς.

Πολλές από τις λειτουργίες των φυτών ελέγχονται από την διάρκεια της ημέρας. Μερικά φυτά όπως η πετούνια, το Κινέζικο άνθος και η βολβώδης Μπιγκόνια ανθίζουν συνήθως στις μεγάλες μέρες του καλοκαιριού (μακροήμερα φυτά) και άλλα όπως τα Χρυσάνθεμα ή η Ποϊνσέττια, ανθίζουν στις μικρές μέρες του φθινοπώρου ή τον χειμώνα (βραχυήμερα φυτά). Άλλα φυτά όπως το γαρύφαλλο, τριαντάφυλλο, κρίνα και αειθαλής Μπιγκόνια ανθίζουν ανεξάρτητα από  την διάρκεια της ημέρας (ουδέτερα φυτά).

Ένας διαχειριστής θερμοκηπίου πρέπει να προστατεύει τα βραχυήμερα φυτά με ένα αδιαπέραστο απ' το φώς κάλυμμα, για να υποκινήσει την άνθηση όταν οι μέρες είναι μεγάλες. Τεχνητό φώς χρησιμοποιείται στα μακροήμερα φυτά για να υποκινήσει την ανθοφορία κατά τους χειμερινούς μήνες.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

Ένα καλώς σχεδιασμένο σύστημα θερμάνσεως και εξαερισμού επιτρέπει στον χειριστή του θερμοκηπίου να διατηρεί την πιο κατάλληλη και οικονομική θερμοκρασία για την ανάπτυξη των φυτών. Οι βραδινές θερμοκρασίες του θερμοκηπίου διατηρούνται γενικώς στους 10 με 21 βαθμούς C, ανάλογα με το είδος του φυτού. Η θερμοκρασία επιτρέπεται να ανέβει 1 με 3 βαθμούς κατή την διάρκεια της ημέρας πριν από την έναρξη του εξαερισμού.

Το αποτέλεσμα της θερμοκρασίας στην ανάπτυξη διαφοροποιείται ανάλογα με τα φυτά. Καλλιέργειες πολλών σποροφύτων αρχίζουν σε υψηλή θερμοκρασία και κατόπιν αναπτύσσονται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αυτό ισχύει σε ετήσια λαχανικά και ανθοφόρα φυτά που βλαστάνουν στους 21 - 24 βαθμούς C αναπτύσσονται στους 18 βαθμούς C και τελειώνουν στους 13 βαθμούς C.

Το νερό που είναι κατάλληλο για πόσιμο, είναι ότι πρέπει για χρήση σε ένα θερμοκήπιο. Νερό από λίμνες και πηγάδια είναι κατάλληλο υπό τον όρο να μην περιέχει υψηλή ποσότητα αλάτων.

Όταν ποτίζετε τα φυτά, μεταχειριστείτε μια ικανοποιητική ποσότητα νερού για να υγραίνεται όλος ο όγκος του εδάφους και λίγο περισσότερο έτσι ώστε η περίσσεια του νερού να διηθείται σιγά - σιγά. Αυτή η διήθηση βοηθά στο να αποφεύγεται η δημιουργία αλάτων από το νερό ή το λίπασμα που χρησιμοποιείται. Η συχνότητα του ποτίσματος εξαρτάται από το μέγεθος των φυτών, την θερμοκρασία και την ικανότητα συγκρατήσεως του νερού της καλλιέργειας.

Το νερό παρέχεται με το χέρι με ένα ποτιστήρι ή με λάστιχο ποτίσματος. Ψεκαστικοί σωλήνες ή πορώδεις πλαστικοί σωλήνες χρησιμοποιούνται για το πότισμα ανθοφόρων καλλιεργειών. Σωλήνες που στάζουν μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν (στάγδην άρδευση).Τέτοια συστήματα ποτίσματος μπορούν να αυτοματοποιηθούν, χρησιμοποιώντας ένα χρονοδιακόπτη που ποτίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα ή χρησιμοποιώντας μηχανικά συστήματα που λειτουργούν όταν το έδαφος ξεραίνεται.

Το πότισμα με την μέθοδο της τριχοειδούς αγωγιμότητας σε γλάστρες φυτών είναι δυνατόν να γίνει τοποθετώντας τα σε ένα στρώμα άμμου που παραμένει διαρκώς υγρή. Τελευταίως ένας τύπος φυσικού τάπητος ή συνθετικών ινών χρησιμοποιήθηκε αντί της άμμου.

 

Φωτισμός που αντλεί την ενέργεια του κατά την διάρκεια της ημέρας!

ΕΔΑΦΗ - ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

Τα φυτά μπορούν να μεγαλώσουν σε διάφορους τύπους εδαφών, μείγματα εδαφών ή μείγματα οργανικής ουσίας και προσθέτων υλικών χωρίς έδαφος. Το μείγμα της καλλιέργειας πρέπει να είναι ομοιόμορφης υφής, να κατακρατεί αρκετό νερό, να στραγγίζει καλά, να είναι πορώδες και καλώς αεριζόμενο και να είναι απαλλαγμένο από έντομα και μύκητες εδάφους. Δεν είναι ανάγκη να έχει θρεπτικές ουσίες, γιατί αυτές μπορούν να προμηθευτούν και με την λίπανση.

Η καλλιέργεια γίνεται με εδάφη που διαφέρουν: από το γόνιμο έδαφος χωρίς πρόσθετα, μέχρι ποικιλίες από μείγματα που μπορεί να περιέχουν αδρή άμμο, τύρφη,περλίτη, φλοιό και κομμάτια ξύλου, λάσπη ή χουμοποιημένα φύλλα. Όταν χρησιμοποιείται έδαφος, διαλέξτε ένα αμμώδες παχύ χώμα ή παχύ χώμα, κατά προτίμηση ένα που περιέχει οργανική ουσία. Να προσέχετε εδάφη που περιέχουν ζιζάνια, γιατί αυτά μπορούν να προξενήσουν ζημιές στα φυτά σας.

Να απολυμαίνετε τα εδάφη και τις καλλιέργειες πριν την χρησιμοποίησή τους, για να μειώσετε το πρόβλημα των εντόμων του εδάφους, τις ασθένειες και τους σπόρους των ζιζανίων. Η απολύμανση με ατμό είναι η πιό αποτελεσματική μέθοδος, αλλά και αρκετά χημικά σκευάσματα μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά. Τα μείγματα παρασκευάζονται από τον κάτοχο ή διαχειριστή του θερμοκηπίου ή αγοράζονται έτοιμα. Τα μείγματα του εμπορίου είναι συχνά πιό οικονομικά γιατί είναι ήδη αποστειρωμένα, έτοιμα για χρήση και μπορεί να περιέχουν και λίγο λίπασμα.

Η σωστή χρησιμοποίηση των λιπασμάτων είναι ένα άλλο μέρος της αναπτύξεως κάτω από συνθήκες θερμοκηπίου. Τα τεστ εδαφών πρέπει να γίνονται σε μείγματα με μεγάλες ποσότητες εδαφών. Γενικά μείγματα χωρίς έδαφος περιέχουν λίγα θρεπτικά στοιχεία.

Οι μοντέρνες μέθοδοι θερμοκηπίου χρησιμοποιούν υδατοδιαλυτά λιπάσματα. Αυτά χρησιμοποιούνται κατά την διάρκεια του ποτίσματος. Τέτοιας μορφής λιπάσματα είναι αμέσως διαθέσιμα στα φυτά.

Τα υδατοδιαλυτά πλήρη λιπάσματα προμηθεύουν στα φυτά άζωτο, φωσφόρο και κάλιο. Μερικά μπορεί να περιέχουν και άλλα θρεπτικά στοιχεία. Μείγματα χωρίς καθόλου έδαφος έχουν την ανάγκη προσθήκης και μερικών ιχνοστοιχείων σε πολύ μικρές ποσότητες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φυτών.

Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή της υγρής λιπάνσεως ποικίλουν από απλές συσκευές μετρήσεως της συγκεντρώσεως του λιπάσματος στο διάλυμα, μέχρι συσκευές επεξεργασίας της αναλογίας οι οποίες ρυθμίζονται σε ορισμένες συγκεντρώσεις λιπάσματος.

 

ΝΤΟΜΑΤΕΣ

Οι Ντομάτες θερμοκηπίων είναι μια πιθανή σοδιά λαχανικών, ειδικά για εμπορία τοπικών αγορών. Οι Ντομάτες μεγαλώνουν σε έδαφος και ψηλώνουν 1,8 m και παραπάνω. Τα εδάφη πρέπει να είναι ελαφρώς όξινα (PH 6,5), να είναι αμμώδη έως πηλώδη, να έχουν καλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και να είναι καλώς στραγγιζόμενα. Πριν από την φύτευση πρέπει το έδαφος να αναμιχτεί με χαλίκι για να αποστραγγίζει καλά και για να μπορεί να απολυμανθεί με ατμό.

Μια καλή λίπανση επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας ένα πλήρες λίπασμα. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική λίπανση από τον Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο, όταν το ηλιακό φώς  είναι πολύ λίγο και οι θερμοκρασίες δύσκολα μπορούν να ελεγχθούν.

Οι Ντομάτες θερμοκηπίου είναι πολύ οικονομικές όταν μεγαλώνουν σαν φθινοπωρινή σοδιά από τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο ή σαν ανοιξιάτικη σοδιά από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Οι φθινοπωρινές παράγουν 2,5 με 4,5 Kgr ανά φυτό ενώ η ανοιξιάτικη σοδιά μπορεί να παράγει 4,5 έως 9 Kgr ανά φυτό.

Ο σπόρος σπέρνεται και τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση μέσα σε 3 με 4 εβδομάδες. Μεταφυτεύονται πρώτα σε σακουλάκια και όταν είναι 8 έως 10 cm ψηλά, φυτεύονται στο έδαφος. Η απόσταση φυτεύσεως είναι 45 με 75 cm μακριά το ένα από το άλλο, δίνοντας έτσι σε κάθε φυτό χώρο 0,4 με 0,5 τετραγωνικά μέτρα.  Όταν πια φυτευτούν και εγκατασταθούν, τους βάζουμε χούμο για να μειώσουμε την συνεκτικότητα του εδάφους χρησιμοποιώντας υπολείμματα στάχεων καλαμποκιού, άχυρο ή σανό.

Τα πλάγια κλαδιά αφαιρούνται καθώς αναπτύσσονται για να παράγουμε ένα μόνο κορμό σε κάθε φυτό. Τα άνθη κτυπιόνται ελαφρά καθημερινά για να εξασφαλίσουμε την γονιμοποίηση ούτως ώστε κάθε άνθος να παράγει και ένα καρπό.

Οι Ντομάτες απαιτούν νυκτερινή θερμοκρασία 15,5 με 16,5 βαθμούς C. Πρέπει δε να αερίζονται ελεύθερα για να παραμένει το φύλλωμα στεγνό. Ο έλεγχος της υγρασίας έχει μεγάλη σημασία, γιατί τα ώριμα φυτά παράγουν πολύ υγρασία.

Πρέπει να δίδεται μεγάλη προσοχή στον έλεγχο των προσβολών από έντομα και μύκητες γιατί οι ασθένειες που προκαλούνται αλλά και οι ιώσεις που προσβάλλουν συχνά τα φυτά αυτά προξενούν σοβαρά προβλήματα και μειώνουν την αποδοτικότητα.

ΕΤΗΣΙΑ ΦΥΤΑ

Η παραγωγή μονοετών ανθέων και λαχανικών για την άνοιξη, είναι μια πολύ σπουδαία χρήση των θερμοκηπίων κατά τους μήνες από τον Ιανουάριο έως και τον Μάιο. Αυτά τα φυτά πολλαπλασιάζονται με σπόρο που σπέρνεται σε χωράφια και κατόπιν μεταφυτεύονται. Οι καλλιεργητές θερμοκηπίων χρησιμοποιούν γι' αυτό τον σκοπό διάφορα εδάφη ή υποστρώματα αναπτύξεως. Το υπόστρωμα αναπτύξεως πρέπει να είναι ελαφρώς όξινο, καλώς αεριζόμενο και να κατακρατεί νερό. Ένα τέτοιο υπόστρωμα με αυτή την υφή επιτρέπει στα φυτάρια να μεταφερθούν και μεταφυτευθούν με την ελάχιστη δυνατή ζημιά στο ριζικό σύστημα.

Μερικά έντομα που προσβάλλουν τα νεαρά φυτάρια είναι:  Αφίδες, θρίπες, μύγες, σκουλήκια ενώ στο έδαφος παραμονεύουν κίνδυνοι από τους μύκητες: Rhizoctonia,Pythium, και Fusarium.

ΑΛΛΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

Το να πετύχουμε την άνθηση ανοιξιάτικων βολβών, είναι κάτι το εύκολο με ένα θερμοκήπιο. Φυτεύουμε τους βολβούς σε γλάστρες τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο χρησιμοποιώντας ένα καλώς στραγγιζόμενο χώμα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να καλλιεργηθούν: Τουλίπες, Νάρκισσοι, υάκινθοι,  Κρόκκοι και άλλα φυτά.

Μετά την φύτευση σε γλάστρες, θάβομε τις γλάστρες κάτω από μερικές ίντσες άμμου. Ένα επιπρόσθετο σκέπασμα από άχυρο ή άλλο κατάλληλο υλικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αργότερα για να καθυστερήσει το πάγωμα. Εάν υπάρχει διαθέσιμος χώρος ψυχρής αποθηκεύσεως σε 1 με 3 βαθμούς C, τότε οι βολβοί μπορούν να αποθηκευθούν εκεί. Μια τέτοια αποθήκευση κάνει ευκολότερη την μεταφορά των γλαστρών στο θερμοκήπιο σε σχέση με τις γλάστρες που θάβονται έξω από το θερμοκήπιο.

Μετά από μια περίοδο 6 εβδομάδων ριζοβολίας, οι γλάστρες μπορούν να μεταφερθούν μέσα στο θερμοκήπιο σε μια θερμοκρασία 13 με 15 βαθμούς C. Η θερμοκρασία μπορεί να υψωθεί αν υπάρχει ανάγκη.

Τουλίπες που υπέστησαν αυτό τον χειρισμό θα ανθίσουν σε 4 με 5 εβδομάδες. Για να έχομε τουλίπες ή ίριδες ανθισμένες τον Δεκέμβριο ή νωρίς τον Ιανουάριο, οι βολβοί πρέπει να υποστούν μια προφυτευτική μεταχείριση σε σχέση με την θερμοκρασία για να επιταχύνομε το άνοιγμα των ανθέων. Ο απαιτούμενος χρόνος για την άνθηση ποικίλλει ανάμεσα σε διαφορετικές ποικιλίες και γίνεται μικρότερος καθόσον η κανονική εποχή ανθήσεως πλησιάζει. Οι Νάρκισσοι, Υάκινθοι, Κρόκκοι και άλλοι βολβοί πρέπει να χειρισθούν με παρόμοιο τρόπο με τις τουλίπες.

   Θερμοκήπιο με φράουλα

Αυτόνομος τοπικός μετεωρολογικός σταθμός για χρήση του ιδιοκτήτη του Θερμοκηπίου

Περισσότερα>Αγροτικές ευκαιρίες .gr