Γράφει ο Γιάννης Γερόπουλος.
"Η αφορμή γιά να ασχοληθώ με τις κατσίκες ήρθε πριν από χρόνια, όταν ήρθε ο γιος μας. Σκεφτηκαμε τότε τι γάλα θα έπρεπε να πίνει,. Και καταλήξαμε στο κατσικίσιο. Οι λόγοι είχαν να κάνουν με την αμφιλεγόμενη ποιότητα του γάλατος του εμπορίου και από την άλλη μεριά με την καλή ποιότητα ειδικά του γάλατος της κατσίκας.
Για το πρώτο, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Επειδή ο Homo sapiens είναι το μόνο είδος επάνω σε αυτόν τον πλανήτη που παίζει με τις λέξεις... υπάρχουν υποψίες ότι δεν πρόκειται ακριβώς για "γάλα" αλλά για ένα άσπρο υγρό που προέρχεται από το γάλα. Βεβαίως οι εμπορικοί κύκλοι που επεξεργάζονται το γάλα έχουν να αντιμετωπίσουν αντικειμενικά προβλήματα σχετικά με τη διατήρηση του, αυτά όμως τα προβλήματα δημιουργούνται κατά κανόνα από τη μεγάλη απόσταση μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Αν υπήρχε αμεσότερη σχέση του παραγωγού με τον καταναλωτή, ο περιορισμός του χρόνου από το άρμεγμα μέχρι το τραπέζι του νοικοκυριού θα σήμαινε και λιγότερα προβλήματα με την υγιεινή και την ασφάλεια. Αυτό βεβαίως θα έπρεπε να συνδυάζεται με την ύπαρξη μικρών και εύκολα ελεγχόμενων μονάδων, κυρίως σε οικογενειακή ή συλλογική κλίμακα. Απέχουμε όμως από μια τέτοια κατάσταση και η ανάγκη για τη συντήρηση του γάλατος για 3-4 μέρες, σε συνδυασμό με τους εμπορικούς τρόπους κατεργασίας (αφαίρεση κρέμας κλπ.) έχει σαν αποτέλεσμα ένα προϊόν που απέχει από το "φυσικό προϊόν". Το πράγμα γίνεται πιο περίπλοκο, αν σκεφτεί κανείς τη διατροφή και τις συνθήκες της μαζικής εκτροφής των ζώων στις μεγάλες μονάδες. Το σίγουρο είναι ότι σε καμιά περίπτωση το γάλα που θα παίρνουμε από τα δικά μας ζώα δεν θα μπορεί να συγκριθεί με το γάλα του εμπορίου.
Για το δεύτερο, το πράγμα σήκωνε συζήτηση. Προσπάθησα να βρω πληροφορίες σε κάθε κατεύθυνση, από βιβλία σχετικά με τη διατροφή διάφορων πληθυσμών ή ομάδων, μέχρι την παραδοσιακή διατροφή ανθρώπων της υπαίθρου που έχουν καλή υγεία. Αυτό είχε να κάνει με το είδος του ζώου, αν θα είναι δηλαδή πρόβατο, κατσίκα ή αγελάδα. Το πρόβατο έχει γάλα με πολλά λιπαρά και κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτός ο λόγος, μαζί με το μαλλί του, ήταν ο λόγος της επιβίωσης κάποιων ανθρώπινων νεολιθικών ομάδων στους κρύους χειμώνες. Η αγελάδα έχει. γάλα με παρόμοια χημική σύσταση με το ανθρώπινο, αλλά η χημική σύσταση (ανάλυση εργαστηρίου), δηλ. η δομική συγγένεια δεν σημαίνει απαραίτητα και λειτουργική συγγένεια, καθώς προέκυψε και. μια άλλη πληροφορία, ότι το μέγεθος του ζώου έχει σημασία (με την έννοια ότι πρέπει να πλησιάζει το μέγεθος του ανθρώπινου σώματος για να είναι οι πρωτεϊνες του συγγενείς με τις δικές μας).
Αρκετοί γιατροί θεοωρούν το αγελαδινό γάλα σημαντικά υπεύθυνο για παιδικές (τουλάχιστο) τροφικές αλλεργίες. Η κατσίκα είναι ένα ζώο μικρό και εύκολο στην φροντίδα και την εκτροφή. Από το βάθος της γνωστής ιστορίας οι Έλληνες είχαν κατσίκες, με το γάλα τους βασικό στη διατροφή τους. Κι αν κρίνουμε από τον πολιτισμό που ανέπτυξαν, με τη μεσογειακή διατροφή τους δεν τα πήγαν κι άσχημα! Το Αιγαίο Πέλαγος, η κοιτίδα αυτού του πολιτισμού, πήρε το όνομά του από την κατσίκα. Βέβαια αυτό είχε βαρύ τίμημα, επειδή το γίδι στη μαζική κτηνοτροφία αποδεκατίζει τα δάση κι αυτό εξηγεί τη μεγάλη αποδάσωση στους κλασσικούς χρόνους. Σίγουρα πάντως η περιορισμένη οικόσιτη κτηνοτροφία δεν κάνει τέτοια ζημιά. Εκεί ήρθε η ώρα να θυμηθώ κάτι που παρατήρησα στα ταξίδια μου στην ελληνική ύπαιθρο. Στην επαφή μου με τους κτηνοτρόφους των βουνών που έχουν διάφορα ζώα (πρόβατα, γίδια, αγελάδες), παρατήρησα ότι οι. οικογένειες κρατούν για τα γαλακτοκομικά τους το γίδινο γάλα, όχι το πρόβειο ή το αγελαδινό. Κάποιοι ανατολικοί λαοί τρώνε μόνο το γάλα της κατσίκας (οι Ινδοί π.χ. έχουν την αγελάδα ιερό ζώο αλλά δεν έπιναν το γάλα της, ενώ από τα ζωικά προϊόντα έτρωγαν το πρόβειο γιαούρτι και το γίδινο γάλα). Η κατσίκα επίσης είναι .από τη φύση της επιλεκτική στη διατροφή της, πράγμα που οδηγεί αναπόφευκτα σε μια σκέψη ότι και το γάλα της θα είναι "ανώτερο".
'Επειτα από όλα αυτά... καταλήξαμε στην κατσίκα.
Εκτροφή
Οι κατσίκες είναι ζώα ανθεκτικά και έξυπνα. Ζουν 8-12 χρόνια. Συνήθως ζευγαρώνουν το φθινόπωρο. Η θηλυκιά έχει ωορηξία κάθε 18-21 μέρες, με γόνιμη περίοδο από μερικές ώρες μέχρι 2-3 μερες. Η κύηση κρατά 5 μήνες. Συνήθως γεννούν 2 μικρά, αλλά τα μονά ή τριπλά δεν είναι σπάνια. Η κατσίκα έχει γαλακτική περίοδο κανονικά 10 μήνες μετά τη γέννα, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις καλοαναθρεμμένων ζώων που έχουν σχεδόν συνεχή παραγωγή όλο το χρόνο. Ο αρσενικός (τράγος) έχει μια δυνατή μυρωδιά όταν ζευγαρώνει και με κατάλληλο χειρισμό μπορεί να μην είναι επικίνδυνα επιθετικός (για τις θηλυκές). Σε μικρό κοπάδι μπορεί να μην υπάρχει τράγος, αν μπορεί να βρεθεί στη γειτονιά. Είναι σημαντικό να μπορεί να βρεθεί γρήγορα, επειδή ο γόνιμος χρόνος της θηλυκιάς είναι σύντομος.
Τα μικρά είναι προτιμότερο να γίνονται 8-10 μηνών πριν ζευγαρώσουν. Το σωματικό βάρος είναι σημαντικότερος παράγοντας από την ηλικία και θα καθορίσει την υγεία και την απόδοση του ζώου. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που είναι προτιμότερο τα ζώα να χωρίζονται σε δυο τουλάχιστον χώρους (ανάλογα και με άλλους παράγοντες). Αν περάσει σημαντικά η ηλικία των 10 μηνών χωρίς το ζώο να ζευγαρώσει, ίσως δεν θα είναι ιδιαίτερα παραγωγικό στη διάρκεια της ζωής του.
Οι κατσίκες χωρίς κέρατα είναι πρακτικά προτιμότερες. Πολλοί συνιστούν την αποκεράτωση, μια διαδικασία που γίνεται σε πολύ μικρή ηλικία στα μικρά που σχεδιάζουμε να κρατήσουμε και έχουν κέρατα. Η διαδικασία δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επώδυνη ή επικίνδυνη για το ζώο, αλλά μερικοί δεν την αποδέχονται.
Φροντίζουμε να κρατούμε καλά ζώα και να απομακρύνουμε τα ανεπιθύμητα. Γενικά ένα καλό ζώο έχει ευρωστία και καλή υγεία, είναι παραγωγικό (σε ποσότητα και ποιότητα), έχει αποδεκτό χαρακτήρα (όχι σημαντική επιθετικότητα απέναντι στα άλλα) και εύκολο μαστό για το άρμεγμα.
Διατροφή
Ο χρυσός κανόνας είναι: καλή τροφή και καλός τρόπος ζωής σημαίνει υγιή ζώα και καλή παραγωγή, ποσοτικά και ποιοτικά. Στο δικό μας κλίμα υπάρχουν φυσικές τροφές για τις οικόσιτες κατσίκες όλο το χρόνο. Χορτάρι, τριφύλλι (μηδική), βίκος, κλαδέματα από κτήματα και κήπους, περισσεύματα κουζίνας κλπ. Σημαντική είναι η ισορροπία ξηρής και χλωρής τροφής. Η ξηρή τροφή (σανός, τριφύλλι, βίκος) δίνει ενέργεια και η χλωρή (πράσινη ύλη) βιταμίνες και ζωτικά στοιχεία και ενισχύει την γαλακτοπαραγωγή. Η δύσκολη περίοδος είναι το ξηροθερμικό καλοκαίρι όταν το πράσινο είναι δυσεύρετο, αλλά με κάποιον προγραμματισμό (πράσινο από δέντρα, ή από ποτιστικά κτήματα) το πρόβλημα αντιμετωπίζεται. Τη διατροφή συμπληρώνουν άλλα διαθέσιμα φυτικά υλικά που μπορούν να αξιοποιηθούν, όπως πίτουρο, βήττα, σπόροι (κριθάρι, καλαμπόκι), φλούδες αμυγδάλων, κλπ. Υπάρχουν βέβαια στο εμπόριο εξειδι κευμένες τροφές, αλλά η δική μας λογική είναι η φυσική διατροφή, η εκμετάλλευση των πρώτων υλών που υπάρχουν διαθέσιμες στο κτήμα και η ανεξαρτησία από τους μηχανισμούς του εμπορίου.
Σημαντική είναι η παροχή φρέσκου και καθαρού νερού. Οι κατσίκες, σε αντίθεση με τα πρόβατα, δεν ανέχονται βρώμικη τροφή ή νερό. Σημαντικά επίσης είναι για τις παραγωγικές κατσίκες τα άλατα. Εκτός από το αλάτι, υπάρχουν στο εμπόριο "τούβλα" αλάτων που μπορούμε να έχουμε κρεμασμένα για να γλείφουν τα ζώα.
Οι κατσίκες ζουν σε όλα τα κλίματα. Μέχρι τη θερμοκρασία των -5 βαθμών τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα θα ζήσουν χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Δεν χρειάζονται ειδικές εγκαταστάσεις, μόνο χώρο καθαρό, χωρίς υγρασία, με καλό αερισμό. Το αδιαπέραστο δάπεδο (π.χ. τσιμέντο) πρέπει να αποφεύγεται. Πρέπει να υπάρχει ένας χώρος προστατευμένος και ένας χώρος περιφραγμένος όπου θα κινούνται ελεύθερα. Παρά τον ανταγωνι σμό για την τροφή, έχουν ομαδικό ένστικτο και προτιμούν να έχουν την παρέα μιας τουλάχιστον άλλης.
Ο αρσενικός (τράγος) είναι καλύτερα να μένει σε ξεχωριστό διπλανό χώρο, υπάρχουν όμως και αρσενικά χωρίς ιδιαίτερη επιθετικότητα που μπορούν να ζουν στον ίδιο χώρο αν αυτός είναι αρκετά μεγάλος.
Υγεία
Οι περισσότεροι κτηνίατροι θα επί- μείνουν ότι κάποια φάρμακα πρέπει να δίνονται σε τακτά διαστήματα (όπως π.χ. μια αποπαρασίτωση μια φορά το εξάμηνο). Κατά τη γνώμη μου, το σημαντικότερο ζήτημα δεν είναι στην "εξασφάλιση" της υγείας του ζώου ή της δικής μας υγείας, ούτε στην ασφάλεια των σκευασμάτων γιατί δεν έχουν παρενέργειες, παρόλο που και αυτά είναι ζητήματα που κάποτε ίσως να έχουν τη σημασία τους. Το ζήτημα είναι ότι, από τη στιγμή που εμείς ενισχύουμε τεχνητά το ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου, αυτό εξασθενεί. Πάντα φροντίζω να έχω υγιή και δυνατά ζώα και να απομακρύνω από το κοπάδι μου τα ζώα με μειωμένη ζωοτικότητα και προβληματική υγεία. Έτσι δεν έχω προβλήματα, ώστε να καταφύγω στην φαρμακευτική υποστήριξη ή σε άλλα τεχνητά μέσα. Το γάλα
Σ’ όλον τον κόσμο το γάλα της κατσίκας καταναλώνεται περισσότερο από των άλλων ζώων. Πάντα για το γάλα η υγιεινή, η καθαριότητα, η χαμηλή θερμοκρασία και ο σύντομος χρόνος είναι κρίσιμοι παράγοντες.
Τα τρία λιπιδικά οξέα που δίνουν στα προϊόντα της κατσίκας τη διακριτική τους γεύση είναι το καπρικό, το καπρυλικό και το καπροϊκό οξύ. Το κατσικίσιο γάλα έχει πρωτεΐνη και λίπος πιο εύπεπτα από το γάλα της αγελάδας. Αυτό είναι σημαντικό για τα μωρά (άνθρωπο και ζώα), τα παιδιά, τους έφηβους και γενικά τα ευαίσθητα άτομα. Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε γλυκερινικούς αιθέρες σε σχέση με της αγελάδας, πράγμα πολύ σημαντικό για το νεογέννητο, δηλ. για την πρώτη ηλικία. Έχει καλύτερες ρυθμιστικές ιδιότητες, πράγμα καλό για τα έλκη και τραύματα. Θεωρείται πλήρες υποκατάστατο για τις αλλεργίες στο αγελαδινό γάλα.
Η φυσική του ομογενοποίηση είναι προτιμότερη, όσον αφορά στην ανθρώπινη υγεία, από τη μηχανική ομογενοποίηση του αγελαδινού. Όταν τα λιποσώματα διασπώνται μηχανικά, ένα ένζυμο, η ξανθίνη, ελευθερώνεται και διαπερνά το εντερικό τοίχωμα. Όταν φτάσει στο ρεύμα του αίματος, δημιουργεί "ουλές" στην καρδιά και στις αρτηρίες, πράγμα που προκαλεί το σώμα να ελευθερώσει χοληστερόλη στο αίμα ώστε να αφήσει ένα προστατευτικό στρώμα λιπιδίων στις προσβεβλημένες περιοχές. Αυτό οδηγεί σε αρτηριοσκλήρωση.
Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα του κατσικίσιου γάλατος είναι η σταθερή σύσταση στη διάρκεια όλης της γαλακτικής περιόδου, πράγμα που επιτρέπει σταθερό χειρισμό και χρήση των προϊόντων που προέρχονται από αυτό. Η επεξεργασία του γάλατος είναι μεγάλο κεφάλαιο και δεν μπορεί να συζητηθεί εδώ. Το γάλα καταναλώνεται φρέσκο (για ασφάλεια βράζεται), γίνεται τυρί, βούτυρο, γιαούρτι, χρησιμοποιείται σε φαγητά και γλυκά. Το κατσικίσιο βούτυρο είναι από τις καταπληκτικότερες τροφές για τα παιδιά και τους αναπτυσσόμενους και αδύναμους οργανισμούς. Πολλά φημισμένα τυριά σε όλον τον κόσμο γίνονται ειδικά από το γάλα της κατσίκας και έχουν εξαιρετική γεύση και φανατικούς φίλους. Το κατσικίσιο γιαούρτι δύσκολα ωριμάζει και γίνεται μαλακό, είναι όμως ιδιαίτερα εύπεπτο και νόστιμο. Σαπούνι και άλλα προϊόντα για το σώμα με κατσικίσιο γάλα έχουν εξαιρετική υφή και είναι φιλικά προς το δέρμα.
Σύγκριση κατσικίσιου, αγελαδινού και ανθρώπινου γάλατος (στη χημική σύσταση).
Κατσίκα Αγελάδα Άνθρωπος
Πρωτεΐνη % 3.0 3.0 1.1
Λίπος % 3.8 3.6 4.0
Θερμίδες/100 ml 70 69 68
Βιταμίνη Α (i.u/gram fat) 39 21 32
Βιταμίνη Β (mg/1ΟΟ ml) 68 45 17
Ριβοφλαβίνη (mg/100 ml) 210 159 26
Βιταμίνη C
(mg ασκορβικού οξέος/100 ml) 2 2 3
Βιταμίνη D (i.u./gram fat) 0.7 0.7 0.3
Ασβέστιο 0.19 0.18 0.04
Σίδηρος 0.07 0.06 0.2
Φώσφορος 0.27 0.23 0.06
Χοληστερόλη (mg/100 ml) 12 15 20
Σημ. Στοιχεία για το γάλα πήραμε από την American Diary Goat Association (www.adga.com).
Επίλογος
Είναι χρήσιμο, πρακτικό και εύκολο να έχει κανείς μερικές κατσίκες στο κτήμα του. Είναι πάρα πολλά που έχει κανείς να μάθει στην πράξη, τόσο από την επαφή με ανθρώπους της φύσης που παραδοσιακά ασχολούνται με την εκτροφή ζώων, όσο και ψάχνοντας για πληροφορίες από βιβλία και άλλες πηγές όταν χρειαστεί.
Η κατσίκα είναι ζώο πολύ κατάλληλο γι’ αυτόν που νοιάζεται για την ποιότητα της τροφής του και τη διατροφική του ανεξαρτησία. Ζώο μικρό, εύκολο, βολικό, είναι ένα θαυμάσιο συμπλήρωμα για το κτήμα, γιατί με λίγο κόπο και με την αξιοποίηση φυτικής ύλης που σε μια χώρα σαν τη δική μας υπάρχει γενικά άφθονη, θα συμβάλει στον εμπλουτισμό της διατροφής με προϊόντα της καλύτερης ποιότητας. Σημαντική είναι και η ποσότητα κοπριάς, την οποία κομποστοποιούμε μαζί με άλλα υλικά, πράγμα που συμβάλλει στη γονιμότητα και στην ανακύκλωση της ύλης μέσα στο κτήμα, πάντα στη λογική μιας "ολοκληρωμένης διαχείρισης" του αγροτικού χώρου.
Επίσης, και θέλω αυτό να το σημειώσω είναι μια δραστηριότητα που μπορεί να γίνει συλλογικά, μέσα στα πλαίσια της γειτονιάς και που θα μάς κάνει περισσότερο υγιείς, περισσότερο ανεξάρτητους και περισσότερο κοινωνικούς.
Πηγή>http://www.topikopoiisi.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου