Ρεβύθια καλλιέργεια

Η σπορά του ρεβυθιού παλαιότερα γινόταν μόνο την Άνοιξη (από15 Φεβρουαρίου έως 15 Μαρτίου).Σήμερα με τη δημιουργία νέων μικρόσπερμων ποικιλιών ανθεκτικών στις χαμηλές θερμοκρασίες (μέχρι -10 ο C) κτηνοτροφικού ρεβυθιού η σπορά μπορεί να γίνει από το Φθινόπωρο.


- Ένα βαθύ όργωμα και δισκοσβάρνισμα είναι αρκετά για να γίνει η εγκατασταση του σπόρου του ρεβυθιού.
- Η λίπανση γίνεται με 6-7 μονάδες φωσφόρου. Άζωτο δεν συνιστάται να εφαρμόζεται πλην των
περιπτώσεων εκείνων όπου διαπιστώνεται παντελής έλλειψη αζωτοβακτηρίων στο έδαφος. Επίσης, δεν
συνιστάται να προστίθεται Κ στο έδαφος πλην των περιπτώσεων των πολύ αμμωδών και φτωχών σε
κάλιο εδαφών.
- Η χρησιμοποιούμενη ποσότητα σπόρου είναι 18-20 κιλά για τις μεγαλόσπερμες και 14-16 κιλά για τις
μικρόσπερμες και μεσόσπερμες ποικιλίες.
- Σε περιπτώσεις που στο έδαφος δεν υπάρχει ο κατάλληλος πληθυσμός των αζωτοδεσμευτικών
βακτηρίων συνιστάται εμβολισμός με αζωτοβακτήρια από το εμπόριο.
- Οι αποστάσεις σποράς πρέπει να είναι 20-25 εκατοστά μεταξύ των γραμμών.
- Το ρεβύθι μπορεί να καλλιεργηθεί σε ποικιλία εδαφών από τα ελαφρά αμμώδη μέχρι και τα
αργιλλώδη. Τα εδάφη δεν πρέπει να νεροκρατούν. Είναι ευαίσθητη καλλιέργεια στα αλατούχα και στα
αλκαλικά εδάφη.
- Το φύτρωμα του σπόρου αρχίζει από θερμοκρασία 3-5ο C.
- Είναι φυτό πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία. Η άρδευσή του όμως στην περίοδο της άνθησης και
καρποφορία αυξάνει κατά πολύ στις αποδόσεις.

ΖΙΖΑΝΙΟΚΤΟΝΙΑ

Κατάλληλα ζιζανιοκτόνα για τη φθινοπωρινή σπορά είναι :
1) Cyanazine (Blandex 50%) με προφυτρωτική εφαρμογή με 250 γραμμάρια δραστικής ουσίας/στρέμμα.
Καταπολεμά πολλά ζιζάνια.
2) Diclofop methyl (illoxan 36 EC) εφαρμόζεται μεταφυτρωτικά όταν τα φυτά της αγριόβρωμης βρίσκονται
στο στάδιο των 2-4 φύλλων. Συνιστώμενη δόση 110 γραμ. δραστικής ουσίας/στρέμμα.
3) Fluazifop - butul (Fusilade 25 EC) πολύ αποτελεσματικό για καταπολέμηση αγρωστωδών ζιζανίων στα
ρεβύθια. Εφαρμόζεται μεταφυτρωτικά.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ
Τα ρεβύθια δεν τινάζουν σπόρους στο χωράφι και γι’ αυτό αφήνονται τα φυτά να ξεραθούν εντελώς
μέχρι να ρίξουν τα φύλλωμά τους. Ο θερισμός και ο αλωνισμός των φυτών στα ρεβύθια γίνεται ταυτόχρονα.
Χρησιμοποιούνται οι κοινές θεριζοαλωνιστικές μηχανές σιταριού με κατάλληλη ρύθμιση των κοσκίνων και του
αέρα καθώς και των στροφών του τυμπάνου της μηχανής (αριθμός στροφών 400-450)

ΕΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

α) Βρούχος. Είναι έντομο αποθήκης και προσβάλλει το σπόρο σε αυτήν. Έχει 3-4 γενεές το έτος.
β) Φυλλορήκτης. Προσβάλλει τα φύλλα του φυτού.
γ) Πράσινο σκουλήκι. Είναι το ίδιο σκουλήκι που προσβάλλει το βαμβάκι, καλαμπόκι, τομάτα κ.α.
Από τις ασθένειες κυριότερη είναι η ασκοχύτωση. Οφείλεται σε μύκητα. Οι πρώτες μολύνσεις στον αγρό
μπορούν να προέλθουν από τρεις πηγές :
1) Από σπορά μολυσμένου σπόρου.
2) Από μολυσμένα φυτικά υπολείμματα προηγούμενων ετών που υπάρχουν στον αγρό.
3) Από γειτονικές μολυσμένες καλλιέργειες ρεβυθιών.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

Απολύμανση του σπόρου με μυκητοκρόνα όπως το Benlate-T, Thiabendazole.
Αμειψισπορά διετής ή τριετής με σιτάρι ή άλλα ψυχανθή που δεν προσβάλλονται από την ασκόχυτα όπως η φακή, τα κουκιά, ο βίκος.

Ψεκασμός του φυλλώματος με μυκητοκτόνα όπως το Zineb, Maneb, Captan, Chlorothalonix.

Κατάλληλη εποχή σποράς.

Σε ανοιξιάτικη σπορά τα ρεβύθια προσβάλλονται λιγότερο συχνά από ότι σε
φθινοπωρινή.
Ανθεκτικές ποικιλίες.

ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΡΠΟΥ ΡΕΒΥΘΙΟΥ

Πρωτεϊνη 21%
Λίπος 5%
Κυτταρίνη 4%
Τέφρα 5%
Νερό 11%
 
Το ρεβύθι αναφέρεται ότι αποτελεί καλό προηγούμενο για το βαμβάκι και ότι ανάμεσα στα
ψυχανθή κατέχει εξέχουσα θέση και σαν καλό προηγούμενο του σιταριού.
 
Τα ρεβύθια καλλιεργούνται συνήθως ξηρικά. Κάτω όμως από πολύ ξερές συνθήκες η άρδευση
των ρεβυθιών προκαλεί βελτίωση των αποδόσεων. Σε περίπτωση άρδευσης θα πρέπει το χωράφι να μην υπεραρδεύεται και να νεροκρατεί γιατί αυτό εκτός των άλλων προάγει και τις
φουζαριώσεις.



Πηγή:www.kespy.gr