Βαρκάρης ήταν ο κυρ-Μιχάλης,άνθρωπος απλός , πάντα πρόσχαρος και μελετημένος στις κουβέντες του.Το σπιτικό του φτωχικό στην άκρη του χωριού δίπλα στη θάλασσα,έμοιαζε νά,χει στην αυλή του όλα τα καλά του Θεού .Και η βάρκα του,εκεί δίπλα στο κύμα,μικρή παμπάλαια και χιλιομπαλωμένη,μα πάντα έτοιμη για την επόμενη μεγάλη της έξοδο στην γαλανή.
Κάποτε,ήρθε στο χωριό για διακοπές ο "αμερικάνος".Ενας άνθρωπος με πολλά λεφτά που έφυγε μικρός για την Αμερική και κυνήγησε κι αυτός το "αμερικάνικο όνειρο".
Ετυχε, κάνοντας τη βόλτα του στα σοκάκια του χωριού, να περάσει δίπλα απο το φτωχικό του κυρ Μιχάλη.
Αφού έριξε μιά εξεταστική ματιά,γύρω γύρω,το βλέμμα του σταμάτησε στην παλιά βαρκούλα και στον κυρ Μιχάλη που καθόταν δίπλα της πάνω σε ένα γιαλοκούτσουρο και χουζούρευε στον ασκιανό της .
Φούσκωσε σαν λαγόψαρο,πήρε ύφος τσιπούρας και λέει με γνήσια αμερικάνικη προφορά στον κυρ Μιχάλη:
-Γκουτ μόρνινγκ πατριώτη!
-Καλημέρα και σε σένα, του απαντά ο κυρ Μιχάλης, πάντα χαμογελαστός.
Τέλ μι (Πές μου) του λέει.Βλέπεις τη θάλασσα που είναι λάδι,γιατί κάθεσαι και δεν σηκώνεσαι να βγείς με τη βάρκα αμέσως για ψάρεμα?
-Γιατί? Τον ρωτά ο κυρ Μιχάλης με αγαθοσύνη.
-Γιατί,έτσι θα βγάλεις ψάρια,θα τα πουλήσεις στην αγορά,θα πάρεις χρήματα και θα αγοράσεις μεγαλύτερη βάρκα.Τι βάρκα είναι αυτή που έχεις τώρα? Δέν βλέπεις το χάλι της?
Κι άν το κάνω αυτό,τί θα γίνει? Ρωτά και πάλι ήσυχα ο κυρ Μιχάλης.
Κοκκίνησε λίγο ο αμερικάνος απο την οργή και του απαντά:
-Μα, έτσι, θα βγάζεις πολύ περισσότερα ψάρια και θα πάρεις ακόμα πιό μεγάλη βάρκα με τα λεφτά που θα κερδίζεις.
-Και μετά?
-Μετά, του απαντά φανερά εκνευρισμένος ο αμερικάνος,θα σταματήσεις να δουλεύεις,θα πάρεις ένα μεγάλο καίκι,θα βάλεις άλλους να δουλεύουν για σένα,κι εσύ θα κάθεσαι!!
Σκέφτηκε λίγο ο κυρ Μιχάλης τις κουβέντες του ξένου,ανασηκώθηκε απο το κούτσουρο και του λέει:
Αφού μωρέ και τώρα κάθομαι. Γιατί να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που μου λές αφού και πάλι θα κάνω αυτό που κάνω τώρα?
Μενελαος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου