Πρόκειται για ένα ψάρι που αρκετοί το θεωρούν πολύ καλό μεζέ και άλλοι όταν το βγάλουν,το πετούν.Εγώ ανήκω στους πρώτους και γι αυτό και αποφάσισα να γράψω το άρθρο,θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας τις όποιες εμπειρικές μου γνώσεις.
Ψάρι κατ εξοχήν φυτοφάγο και λαίμαργο που όμως χτυπά το αγκίστρι πολύ επιπόλαια,χρειάζεται έναν ιδιαίτερο τρόπο ψαρέματος.
Ψαρεύεται σε όλα τα βάθη, με καλάμι απίκο,απο δεκαεξάρι εως εικοσιπεντάρι αόρατο παράμαλλο,φελλό που να βυθίζεται στα τρία γραμμάρια και ερμάτισμα με βαρύδια φακές συνολικού βάρους 2,5 γραμμαρίων. Χρειαζόμαστε αρκετή ευαισθησία (0,5 γραμμ) για να καταλάβουμε το τσίμπημα του ψαριού και με το πρώτο ελαφρύ βούλιαγμα του φελλού,να καρφώσουμε αμέσως.
Απο την στιγμή που θα καρφωθεί στο αγκίστρι,θα διαπιστώσετε ότι είναι ψάρι μαχητικότατο που χαρίζει αρκετές και γερές δόσεις αδρεναλίνης με το τράβηγμα του.
Προτείνω σαλαγκιά η αγκιστράκι νούμερο 14. Προσωπικά,χρησιμοποιώ την σαλαγκιά την οποία όμως ακολουθεί 5 εκατοστά πιό κάτω στο παράμαλλο και μιά άλλη σαλαγκιά λίγο μεγαλύτερη (Νο 10 η 8) η οποία λειτουργεί ως κλέφτης και καρφώνει την κοιλιά του ψαριού την ώρα που έχει ήδη χτυπήσει στη μικρή σαλαγκίτσα και έχει αρχίσει να απομακρύνεται.Στην μεγαλύτερη σαλαγκιά,δεν βάζω ζύμη.
Τα μεσόνερα προς την επιφάνεια,είναι η περιοχή του βυθού που θα βρούμε τα μεγαλύτερα του είδους πιό εύκολα, στις φωτεινές ώρες της μέρας,χωρίς όμως να αποκλείεται και το σούρουπο,με τα μεγέθη όμως να μετριάζονται.
Ψαρεύεται πιό εύκολα σε ηρεμα νερά επειδή αντιλαμβανόμαστε καλύτερα την επιπόλαιη τσιμπιά του παρακολουθώντας το φελλό.Και στον κυματισμό όμως δεν θα έχουμε θέμα αν χρησιμοποιήσουμε ποιό ογκώδη φελλό ανάλογα καλοζυγισμένο.
Ο βυθός θα πρέπει να είναι βραχώδης η με διάσπαρτες πέτρες και πρασινάδες που αποτελούν την τροφή του.
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο ξαγκίστρωμα διότι αν τρυπηθείτε απο τα αγκάθια της ράχης,της κοιλιάς η απο ένα μικρό που έχει στο μέτωπο,θα αναγκαστείτε να υπομείνετε αρκετό πόνο για μισή ώρα περίπου,λόγω της τοξίνης που περιέχει.
Πάντα,εχω μαζί μου μιά πετσέτα με την οποία το κρατώ και ένα μικρό μυτοτσήμπιδο για να το ξαγκιστρώσω, να το πιάσω απο το στόμα και να το ρίξω στο φορητό ψυγείο.
Το αντίδοτο για τον πόνο αν τσιμπηθείτε,είναι η καύτρα του τσιγάρου η λίγη χλωρίνη πάνω στο τσίμπημα.
Για το ψάρεμα του γερμανού φτιάχνω μιά ζύμη που έχει αποδειχτεί ότι είναι πολύ αποτελεσματική και και γιά άλλα είδη όπως ο σαργός και ο κέφαλος.
ΣΥΝΤΑΓΗ:
Στο μούλτι:
1 φλυτζάνα τηγανόλαδο,απο το προηγούμενο τηγάνισμα.
λίγο τυρί προαιρετικά.
3 σαρδέλες φρέσκες.
3 σκελίδες σκόρδο
1 βανίλια (σκόνη)
λίγους σπόρους γλυκάνισο
λίγο γάλα
1 αβγό
λίγη γλυστρίδα
μισή φλυτζάνα θαλασσινό νερό
Τα χτυπάμε όλα μαζί καλά και στη συνέχεια τα ζυμώνουμε με μισή φλυτζάνα πίτερα η φρυγανιά και άσπρο αλεύρι φτηνό,όσο πάρει μέχρι να γίνει η ζύμη λίγο σκληρή.Διατηρείται στη συντήρηση.Εγώ την χωρίζω απευθείας σε μπάλες-μερίδες,μία για κάθε ψάρεμα και την δένω σε σακουλάκια.
Επιστρέφοντας στο σπίτι,καλό είναι να καθαρίσουμε τα ψάρια αμέσως.Θα χρειαστούμε απλά,ένα μεγάλο ψαλίδι.
Πιάνοντας το ψάρι απο τα βράγχια,ψαλιδίζουμε πρώτα τα αγκάθια της πλάτης σύριζα.
Στην συνέχεια το περιστρέφουμε προσεχτικά και ψαλιδίζουμε τα αγκάθια της κοιλιάς μέχρι το κεφάλι.
Κάπου εδώ,χρειάζεται λίγη προσοχή διότι απο την πίεση, μπορει να λερώσουμε επειδή πετάγονται τα εντόσθια και ποιός ακούει μετά τη συμβία...
Αμέσως μετά κόβουμε το κεφάλι αφαιρώντας και το μετωπιαίο αγκάθι.Συνεχίζουμε αφαιρώντας με το δάχτυλο τα εντόσθια και τρίβουμε λίγο την κοιλιά κάτω απο τρεχούμενο νερό για να φύγει η μαύρη πέτσα.
Αφού τα ξεπλύνουμε,το επόμενο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε.είναι, να τα συσκευάσουμε σε σακούλα και να τα βάλουμε στην κατάψυξη, η να τα αλατίσουμε και να τα κρατήσουμε στην συντήρηση σε τρυπητό σκεύος ώστε να στραγγίσουν, να αλευρωθούν και να τηγανιστούν πάντα με ελαιόλαδο και σε μέτρια φωτιά μέχρι να ροδίσουν και απο τις δύο πλευρές.
Οσο πιό στεγνά είναι τα ψάρια,τόσο λιγότερο αλεύρι κολλά πάνω τους πριν το τηγάνισμα,αποροφώντας έτσι λιγότερο λάδι.
Μιά πλαστική σακούλα με αρκετό αλευρι κάνει πολύ καλή δουλειά όταν ρίξουμε μέσα όλα τα ψαράκια μας και ανακινώντας την καλά,αλευρώσουμε ομοιόμορφα την τηγανιά μας.
Συνοδέψτε τα με σκορδαλιά, σαλάτα η βρασμένα λαχανικά,και παγωμένη μπύρα.
Εναλλακτικά,τα ψάρια μπορούν να μπούν στο φούρνο,λαδωμένα και απο τις δύο πλευρές και πασπαλισμένα με ρίγανη,θυμάρι πιπέρι καγιέν,πάπρικα και λίγο αλάτι.
Σημ.:Τα "μυρωδάτα"απο τις πρασινάδες της θάλασσας εντόσθια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μαλάγρα, σωταρισμένα στο μεταχειρισμένο τηγανόλαδο,και ανακατεμένα με λίγο γάλα,πίτερα και μπόλικη ψηλή άμμο.
Καλό καλοκαίρι!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου