Μια πρώτη εικόνα για το τι θα συμβεί αν εξαφανιστεί ο άνθρωπος απο τη γή,πήραμε χθές το βράδυ στο χωριό.Ήταν εννιά και δέκα το βράδυ,ώρα απαγόρευσης κυκλοφορίας,και καθώς οδηγούσαμε βιαστικά προς το σπίτι ,εκεί μπροστά μας στην μέση του κεντρικού δρόμου,περπατούσε αργά ένας μεγάλος μεγάλος άρκαλος. Αφοβος και γεμάτος περιέργεια,μας παρατηρούσε για αρκετά δευτερόλεπτα καθώς σταματήσαμε το αυτοκίνητο και χαμηλώσαμε τα φώτα. Δεν τρόμαξε ούτε με το κορνάρισμα.Μόνο όταν άνοιξα το παράθυρο και άρχισα να τον... παρακαλώ, αποφάσισε να μας κάνει τη χάρη και να φύγει απο τη μέση.Και πάλι όμως κοντοστάθηκε στην άκρη και μας περιεργάζονταν.Συνεχίσαμε σιγά σιγά την πορεία μας για εκατό μέτρα περίπου,ως που μπροστά μας είδαμε να τρέχουν στην μέση και πάλι του έρημου δρόμου,άλλοι δύο μικρότεροι.Μάλλον είχαμε συνάντηση με μιά αρκαλο-οικογένεια, ευτυχισμένη απο την απουσία των ανθρώπων!
Μενέλαος.
Παλια παλια, ειχανε τη κακη συνηθεια να φοβεριζουνε τα κοπελιδακια!Μεχρι να μεγαλωσουνε να ανοιξουνε τα μαθια ντως, και να καταλαβουνε το κοσμο, οτι τως ελεγανε οι μεγαλοι τα πιστευγανε!
Καθε καλοκαιρι τα ιδια και τα ιδια απο τσοι μαναδες!
Μεσα στα τσιτσιλα τση μερας, πχοιο κοπελι εκοιμωτανε?
Κιανενα!
Το μεσημεργιανο υπνο τα κοπελια τονε αποφευγανε σα το …διαολο το λιβανι! Ουλα ξανοιγανε να καμουνε παρεα με αλλα γειτονακια απο κατω απο ενα δεντρο και να παιζουνε.
Ερχοτανε ομως η μανα και ηλεγε αγριωπα αγριωπα …
-Αμετε κοπελια στα σπιθια σας, γιατι οπου να “ναι θα περασει ο Μεσημερας και θα σας ε παρει!
-Ηντα “ναι μανα εκειοσας ο Μεσημερας?
-Ειναι παιδι μου ενας γερος που εχει στη ραχη ντου ενα σακι και περνα ουλες τσοι γειτονιες τα μεσημεργα.
Αμα ιδει κιανενα κοπελι να μη κοιμαται, και να ναι οξω, το τσακωνει και το βανει στο σακι και το παιρνει!
Θελανε δε θελανε τα κοπελια, ητονε η ηλικια τεθεια που τα πιστευγανε!
Ετσα το βρηκανε βολικο και οι μεγαλοι,ειδικα οι μαναδες που δε νε μπορουσανε να κουλαντρισουνε τα κοπελια ντως και δεν εχανανε την ευκαιρια να πετουνε τη φοβερα με το Μεσημερα!
Πλακα πλακα ομως, στη περιοχη μας υπαρχει Μεσημερας!
Ειναι ενας βραχωδης ογκος, κατακορυφος πετρινος γκρεμος, που καθε μεσημερι μετα τσοι 12 δεν κανε ασκιανο..
Αυτος βριχνεται Ανατολικα τση Μπομπιας.
Οι μεγαλοι αθω τσοι παντες μας, Γαλιανοι και Σκουρβουλιανοι, τον ειχανε και παρατηρουσανε την ωρα στο χωραφι ποτε ητανε καλα να κατσουνε για κολατσο, αναλογα που ητονε η ασκιαναδα ν- του.
Κατεχανε απο το βραχο εκειονα ποτες πηγαινε 12 να φανε για μεσημερι..
Αλλο φοβητρο τω κοπελιδιω, φοβερο και τρομερο, ητονε και ο αρκαλος!
Αμα λεγανε στα κοπελια…
-Ανεμαζωξου ποδε, γιατι εδα θα ν-ερθει ο αρκαλος και θα σε φαει..
Τα κοπελια τα επχιανε τρικουκουνος!
Τον αρκαλο τα κοπελια δεν τον ειχανε ποτες θορωντας, αλλα τονε φανταζοτανε αγριο σα το λιονταρι!
Ο αρκαλος ομως, ο ασβος που λενε, κιαμια σχεση δεν ειχενε με τη φημη που του ειχανε κολησει!
Εχουνε ζαβαλε λιγοστεψει οι αρκαλοι, αλλα ειναι μαθως ακακα ζωακια.
Σκαβουνε στο χωμα ενα λαγουμι και κανουνε τη φωλια ντως.
Τη τρυπα εκεινα τη λεγανε αρκαλια.
Οι αρκαλοι τρωνε οτι βρουνε για να επιβιωσουνε,
Απο βατραχους καλογεννουσεςς, μποντικους, φιδια, πουλια.
Αυτα τους αρεσουνε πχια καλα..
Αμα δε βριχνουνε τσιτσι, πλακωνουν και τσοι χοχλιους η πανε σε χωραφι με πατατες και κανουνε λακους λακους μεχρι να βριχνουνε πατατες και να ρημαξουνε το χωραφι τ-αθρωπου!
Τρωνε και καρυδια σταφυλια, ριζες, γενικα..οτι τρωγεται!
Κειμενο – Γεωργιος Χουστουλακης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου