Στην Αθήνα είχε πάει μια χωριατοπούλα κι είχε ζήσει κοντά στ’ αδέρφια της μερικά χρόνια. Όταν ήρθε μετά στο χωριό, δεν άφηνε ευκαιρία να μη δείξει πως είναι η πρωτευουσιάνα και η μορφωμένη του χωριού με τους καλούς τρόπους.
Μια μέρα εκαβαλίκεψε το γάιδαρο να πάει στον κήπο τους. Αμα έφτασε εκεί, άρχισε να του λέει:
– Εφτάξαμε. Στάσου, σε παρακαλώ, να κατεβώ. Στάσου. Μα ο γάιδαρος επήγαινε χωρίς να δίδει σημασία.
Κι η κοπελιά συνέχισε με τις ίδιες ευγένειες:
– Στάσου, σε παρακαλώ, να κατεβώ. Δε με ακούς; Ένας χωριανός της, που έσκαφτε στο διπλανό περιβόλι και άκουσε «τους καλούς τρόπους» της κοπέλας, της είπε ταραχισμένος:
– Α δεν του πεις, κακομοίρα, «πσου!» θα σε πάει στη Χώρα, μόνο να το κατέχεις.
Μια μέρα εκαβαλίκεψε το γάιδαρο να πάει στον κήπο τους. Αμα έφτασε εκεί, άρχισε να του λέει:
– Εφτάξαμε. Στάσου, σε παρακαλώ, να κατεβώ. Στάσου. Μα ο γάιδαρος επήγαινε χωρίς να δίδει σημασία.
Κι η κοπελιά συνέχισε με τις ίδιες ευγένειες:
– Στάσου, σε παρακαλώ, να κατεβώ. Δε με ακούς; Ένας χωριανός της, που έσκαφτε στο διπλανό περιβόλι και άκουσε «τους καλούς τρόπους» της κοπέλας, της είπε ταραχισμένος:
– Α δεν του πεις, κακομοίρα, «πσου!» θα σε πάει στη Χώρα, μόνο να το κατέχεις.
Πατεριανάκης Μαρίνος – Βόνη Ηρακλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου