Η Γκουάβα

Η γκουάβα κατάγεται απο την τροπική Αμερική και καλλιεργείται ευρέως στην Ινδία, Χαβάη, Φλώριδα, Νοτια Αφρική , Βραζιλία, Κούβα, Νεα Ζηλανδία και Φιλιππίνες. Στην Ελλάδα, καλλιεργείται σε περιορισμένη έκταση. Ο καρπός της τρώγεται ως νωπός αλλά χρησιμοποιείται και για την παρασκευή μαρμελάδας , ζελέ, χυμού και άλλων παρόμοιων προιόντων. Είναι πλούσιος σε βιταμίνη C, της οποίας η περιεκτικότητα κυμαίνεται απο 10-2000mgr/100gr καρπού ανάλογα με την ποικιλία, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και την καλλιεργητική τεχνική.
Η γκουάβα ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και η λατινική ονομασία είναι Psidium guajava. Συχνά, σχηματίζει παραφυάδες στην βάση του κορμού. Τα φύλλα είναι αντίθετα, ωοειδή, μαλακά και ανοικτοπράσινου χρωματισμού. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα και φέρονται σε τρέχουσα βλαστηση ανα ένα ή υπο μορφή ταξιανθίας. Ο καρπός είναι ράγα με σχήμα αχλαδόμορφο ή σφαιρικό. Ο φλοιός εχει χρώμα κίτρινοπράσινο. Η σάρκα είναι μαλακή, υπόξινη ή γλυκιά , αρωματική με πολλούς μικρούς σπόρους.

Πολλές ποικιλίες της γκουάβας είναι αυτογόνιμες αλλά υπάρχουν και κάποιες που είναι αυτόστειρες. Η αυτοστειρότητα κάποιων ποικιλιών αντιμετωπίζεται με την συγκαλλιέργεια δύο ή τριών ποικιλιών που να συνανθούν και να είναι συμβιβαστές. Η μεταφορά γίνεται με την βοηθεία μελισσών.
Πολλαπλασιασμός. Οι ποικιλίες της γκουάβας, των οποίων οι καρποί προορίζονται για βιομηχανική επεξεργασία, πολλαπλασιάζονται με σπόρο γιατι το 70% των σποροφύτων διατηρούν τα γενικά χαρακτηριστικά του μητρικού φυτού. Οι φρέσκοι σπόροι φυτρώνουν σε ποσοστό 90% σε χρονικό διάστημα 2 εβδομάδων, οταν στρωματωθούν σε απολυμασμένο υπόστρωμα με θερμοκρασία 30ο C. Οι σπόροι διατηρούν την βλαστικότητα τους για ένα χρόνο στους 8ο C σε χαμηλή σχετική υγρασία. Τα σπορόφυτα είναι έτοιμα για μεταφύτευση μετά απο 6 μήνες όταν έχουν ύψος 30 εκατοστών περίπου. Οι δέ ποικιλίες, των οποίων οι καρποί προορίζονται για επιτραπέζια χρήση, πολλαπλασιάζονται αγενώς με εμβολιασμό των επιθυμητών ποικιλιών επί σποροφύτων υποκειμένων ή με φυλλοφόρα μοσχεύματα βλαστών ή με μοσχεύματα ριζών ή και πολλαπλασιασμό in vitro.
Ποικιλίες. Οι ποικιλίες της γκουάβα είναι διπλοειδείς αλλα υπάρχουν και τριπλοειδείς που παράγουν ασπερμους καρπούς. Οι σπουδαιότερες ποικιλίες είναι οι banaras, chittidar, smooth green, alahabad, supreme , red indian, Nagpur seedless, safeda, ruby, Vietnamese pear.

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις. Η γκουάβα ανέχεται μία ευρεία ποικιλία κλιμάτων που δεν σημειώνονται παγετοί. Ως κατάλληλη θερμοκρασία θεωρείται εκείνη που βρίσκεται μεταξύ 23ο -28ο C, ενώ σε χαμηλές θερμοκρασίες υφίσταται σοβαρές ζημιές. Η βροχόπτωση πρέπει να κυμαίνεται απο 1000 εως 2000 χιλιοστά το χρόνο ομοιόμορφα κατανεμημένη καθόλη την διάρκεια του χρόνου. Η γκουάβα αναπτύσσεται και καρποφορεί ικανοποιητικά σε ευρεία ποικιλία εδαφών απο τα αμμώδη μέχρι τα αργιλλώδη. Θεωρείται αρκετά ανεκτική στα αλατούχα εδάφη. Το ΡΗ του εδάφους πρέπει να είναι απο 4,5-8,2. Σε καλά εδάφη και με σωστή καλλιεργητική φροντίδα, τα δέντρα μπαίνουν νωρίς σε καρποφορία και είναι πολύ παραγωγικά. Τα εδάφη θα πρέπει να αποστραγγίζονται καλά.

Καλλιεργητικές φροντίδες. Αφορούν το πότισμα οπου άν και θεωρείται φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, αναπτύσσεται, καρποφορεί και παράγει καρπούς καλύτερης ποιότητας οταν ποτίζεται ιδιαίτερα κατα τις ξερικές περιόδους. Η λίπανση συνίσταται σε παροχή μικτού λιπάσματος 10-4- 10 σε αναλογία 10 κιλά ανά έτος ανά 5 εκατοστά του κορμού του δέντρου. Η παροχή ιχνοστοιχείων χαλκού, ψευδαργύρου, μαγνησίου και βορίου γίνεται δύο φορές το χρόνο κατα τα δύο πρώτα χρόνια απο την εγκατάσταση της φυτείας άν υπάρχει έλλειψη αυτών.
Διαμορφώνεται κυρίως σε σχήμα κυπελλοειδές και συνίσταται στην διατήρηση του σχήματος της κόμης των δέντρων, στην απομάκρυνση των παραφυάδων, λαιμάργων, προσβεβλημένων και ξερών βλαστών και σε ανανέωση του καρποφόρου ξύλου. Επίσης συνίσταται και αραίωμα της υγιούς βλάστησης για την αύξηση του ηλιακού φωτός και του αερισμού στο εσωτερικό μέρος της κόμης των δέντρων , παράγοντες που ευνοούν την καρποφορία και την υγιεινή των δέντρων.

Ωρίμανση, συγκομιδή.

Ο καρπός της γκουάβα είναι ώριμος όταν ο φλοιός αποκτήσει κίτρινο χρωματισμό και η σάρκα είναι ελαφρά μαλακή. Οι καρποί συγκομίζονται με το χέρι και κατα χέρια όταν ωριμάσουν. Πρέπει η συλλογή να γίνεται με προσοχή για να μήν μωλωπίστούν οι καρποί. Η περίοδος συγκομιδής των καρπών διαρκεί 8-10 εβδομάδες. Η απόδοση κατά στρέμμα ανέρχεται στους 1,2-2,2 τόνους κατα το 3ο έτος της ηλικίας της φυτείας και ανέρχεται σε 4-5 τόνους κατα το 5ο έτος της ηλικίας αυτής.

Βασισμένο σε σύγγραμα του Καθηγητού Ποντίκη Κωνσταντίνου ,καθηγητού της Δενδροκομίας στην Ανωτάτη Γεωπονικη Σχολή Αθηνών.

Γραμματέα Αναστασία
Γεωπόνος ΓΠΑ
anastagra@yahoo.gr

Πηγή:http://www.sitiapress.gr