.

................Η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών είναι μιά ισχυρότατη ασπίδα κατά του κορωνοιού..................Κοτέτσι:10 τετραγωνικά,σταύλο: 20 τετραγωνικά,κήπο: 100 τετραγωνικά,15 ρίζες ελιές κι ένα πηγαδάκι.Αυτά είναι που χρειάζονται για να αποκτήσουμε τη βάση για αυτάρκεια ...........Τουτη η γής θα προκόψει μόνο όταν ο άνθρωπος αποστασιοποιηθεί απο τη χρήση του χρήματος.Φαντάσου φίλε μου να έχεις λεφτά αλλά να έχουν χαθεί απο τη γή όλα τα ζώα,όλα τα ψάρια ,όλα τα πουλιά και όλα τα δέντρα και τα φυτά.Τότε τί θα μπορείς να αγοράσεις με τα λεφτά σου??.... . ............................ ........ ........ .. ......................... ........... ......

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Η Καλλιέργεια της αγκινάρας

Αποτέλεσμα εικόνας για αγκινάρα φωτο

Η αγκινάρα για να ευδοκιμήσει, χρειάζεται ήπιους χειμώνες με μέση θερμοκρασία 15-20 βαθμούς κελσίου, καθώς δεν είναι καθόλου ανθεκτική στον παγετό.
Τα εδάφη που χρειάζεται η καλλιέργεια, είναι αμμοπηλώδη  ,γόνιμα ,με καλή αποστράγγιση. Μπορεί να ευδοκιμήσει και σε άλλους τύπους εδαφών  δίνοντας όμως χαρακτηριστικά μειωμένη παραγωγή.
Προετοιμασία εδάφους: Πριν τη φύτευση τους καλοκαιρινούς μήνες είναι απαραίτητο να γίνει στο έδαφος ένα βαθύ όργωμα περί τα 40cm, με ένα καλό φρεζάρισμα και τη στρωμάτωση να ακολουθούν της διαδικασίας . Αμέσως μετά, επέρχεται εισαγωγή καλά χωνεμένης κοπριάς  και βασικής λίπανσης.
Η φύτευση γίνεται περί το τέλος του καλοκαιριού κ μέχρι το Σεπτέμβρη σε γραμμές αποστάσεων περίπου 1,5 μ και 1μ επί των γραμμών. Φυτεύονται μικρά ξηρόφυτα που είτε έχουν δημιουργηθεί από τον ίδιο τον παραγωγό από προηγούμενη καλλιέργεια είτε αγοράστηκαν απευθείας από φυτώριο  για εξοικονόμηση χρόνου. Εκτός από τα ξηρόφυτα οι αγκινάρες μπορούν να φυτευτούν και απευθείας ως σπέρματα αλλά και με τη μέθοδο των παραφυάδων που θα αναλυθεί παρακάτω.
Όπως προαναφέρθηκε τα φυτά αγκινάρας χρειάζεται  να βοηθηθούν με προσθήκη καλά χωνεμένης κοπριάς . Στη συνέχεια την περίοδο της άνοιξης θα χρειαστεί 1-2 φορές να λιπανθεί το έδαφος με άζωτο, ενώ κατά το φθινόπωρο χρησιμοποιείται λίπανση των τριών βασικών στοιχείων άζωτο- φώσφορο –κάλιο. Αμέσως μετά τη φύτευση ένα καλό πότισμα είναι απαραίτητο.
Το πότισμα στη συγκεκριμένη καλλιέργεια θα πρέπει να είναι τακτικό χωρίς όμως να γίνονται υπερβολές καθώς τα φυτά δεν αγαπούν την περίσσεια υγρασίας στο έδαφος.
Απαραίτητη προϋπόθεση για επίτευξη σωστών αποδόσεων ,αποτελεί σαφώς η απομάκρυνση τυχών ζιζανίων με οποιονδήποτε τρόπο ,ενώ την καλλιέργεια προσβάλλουν αφίδες καθώς και το ωΪδιο της ντομάτας.

Η συγκομιδή λαμβάνει χώρα από το Νοέμβρη και φτάνει να γίνεται σταδιακά ως και το Μάιο κ αυτό διότι τα φυτά δεν δίνουν όλη μαζί την παραγωγή αλλά σε στάδια ανά 15 ημέρες περίπου.
Συγκομίζονται οι ανθοκεφαλές του φυτού προσεκτικά και προτού ανοίξουν.
Το καλοκαίρι, μετά τη συγκομιδή και της τελευταίας κεφαλής το υπέργειο τμήμα του φυτού, στο οποίο πιθανώς να έχει ήδη επέλθει αποξήρανση, κόπτεται ως το επίπεδο του εδάφους ενώ ταυτόχρονα το φυτό θέτει το υπόγειο τμήμα του σε λήθαργο τους μήνες αυτούς. Φυσιολογικά αν δεν επέμβουμε στην καλλιέργεια , ο λήθαργος θα τερματιστεί το φθινόπωρο οπότε και τα φυτά θα βλαστήσουν. Από τους βλαστούς που θα προκύψουν διατηρούμε μόνο 3 σε κάθε φυτό.
Όμως τα φυτά αγκινάρας παρόλο που αποτελούν πολυετή καλλιέργεια(διαρκεί 3-4 έτη)  αν δεν ανανεωθούν θα μειώνουν σταδιακά κάθε χρόνο την παραγωγή τους λόγω γηρασμού. Έτσι για να διατηρηθεί η καλλιέργεια ,ανανεώνεται κάθε χρόνο με νέα φυτά.
Αν ο παραγωγός δεν επιθυμεί να αγοράζει συνεχώς νέα φυτά, μπορεί να ανανεώσει την καλλιέργειά του με άλλους τρόπους ,αρκεί βέβαια να γνωρίζει πως οι τρόποι αυτοί απαιτούν χρόνο και υπομονή.
Για την ανανέωση των φυτών , αρχικά  οι αγκινάρες στις οποίες έχει ήδη αποκοπεί το υπέργειο τμήμα  ποτίζονται, με σκοπό να επέλθει άρση του ληθάργου του υπόγειου τμήματος ώστε να βλαστήσουν.
Στη συνέχεια οι βλαστοί που θα προκύψουν αφήνονται για λίγο πάνω στο φυτό ώστε να αυξηθούν φυσιολογικά και στη συνέχεια εκριζώνονται και διαχωρίζονται σε τμήματα, έτσι ώστε το κάθε τμήμα να διαθέτει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ( τμήμα ριζώματος και οφθαλμούς) που θα το καταστήσουν ιδανικό ξηρόφυτο. Τα ξηρόφυτα θα διατηρηθούν σε υγρό περιβάλλον και θα φυτευτούν την ερχόμενη σεζόν.
Η παραπάνω διαδικασία θα μπορούσε να αντικατασταθεί ,αν αντί να εκριζωθούν οι παραγόμενοι βλαστοί ,παρέμεναν στο φυτό ως ότου αυξηθούν τόσο ώστε να χρησιμοποιηθούν ως παραφυάδες. Οι παραφυάδες αφού ενσωματωθούν στο έδαφος και δώσουν επίκτητες ρίζες με τη γνωστή μέθοδο, αποκόπτονται από το μητρικό φυτό κατά τον Οκτώβρη και φυτεύονται άμεσα χωρίς καθόλου αποθήκευση.
Οι αποδόσεις της καλλιέργειας κυμαίνονται γύρω στα 1500 κιλά ανά στρέμμα ενώ
Το κόστος αγγίζει σύμφωνα με παραγωγούς τα 150 με 200 ευρώ ανά στρέμμα.
Τα κέρδη σύμφωνα με τους ίδιους δεν είναι σταθερά ,καθώς οι τιμές που πιάνει το προϊόν στην αγορά, είναι άμεσα εξαρτώμενες από την εποχή και συνεπώς τη ζήτηση. Έτσι οι πρώιμες σε παραγωγή αγκινάρες πιάνουν τιμές γύρω στο 1 με 1,5 ευρώ ,ενώ όσο προχωράμε προς το καλοκαίρι οι τιμές πέφτουν περίπου στα 0,7- 0,6 ευρώ και ακόμα χαμηλότερα το φθινόπωρο.
Ευθαλία Παυλίδου
Πηγή:http://www.agrocapital.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου