Το θερμοκήπιο ειναι μια εξειδικευμένη κατασκευή, σχεδιασμένη για να μεγαλώνουν φυτά κατα την διάρκεια όλου του χρόνου. Ενα διαφανές ή ημιδιαφανές κάλυμμα επιτρέπει στο ηλιακό φώς να εισέρχεται, το οποίο θερμαίνει το θερμοκήπιο κατα την διάρκεια της ημέρας. Οταν ανεβαίνει η θερμοκρασία, απαιτείται εξαερισμός. Οταν είναι κρύες οι νύχτες ή οι μέρες, ενα σύστημα θερμάνσεως ειναι απαραίτητο για να διατηρεί την επιθυμητή θερμοκρασία.
Μετά την αρχική επένδυση για γή και την οικοδόμηση του θερμοκηπίου, το κύριο έξοδο θα είναι για θέρμανση και εργασία. Εάν ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του ειναι το εργατικό δυναμικό, τότε η θέρμανση γίνεται το μεγαλύτερο έξοδο. Αλλα έξοδα ειναι γιά χωμα, καλλιέργεια, λίπασμα, διάφορα φάρμακα κατά των ασθενειών, γλάστρες, σπόρους και βολβούς. Ο εκάστοτε ιδιοκτήτης του θερμοκηπίου πρέπει να αναπτύξει μιά αγορά για τα προϊόντα του και να επιδοθή με προσοχή σε λεπτομέρειες που θα επιφέρουν θετικό αποτέλεσμα στην ποιότητα των φυτών του.
Οι καλλιέργειες που θα καλλιεργηθούν θα επηρεαστούν απο το πού και σε ποιόν θα πωληθούν. Η εμπορία περιλαμβάνει την χονδρική πώληση σε ανθοπωλεία και ανθοκομικά κέντρα, ή την λιανική πώληση κατ' ευθείαν στον καταναλωτή.
Ενα θερμοκήπιο, πρέπει να βρίσκεται σε θέση που να εκμεταλλεύεται πλήρως τον ήλιο, να του παρέχεται νερό για το πότισμα και να χρησιμοποιούνται ανεμοθραύστες (εάν χρειάζεται).Ενα ξεχωριστό μικρό οίκημα μπορεί να χρησιμοποιηθή για αποθήκευση εργαλείων και προμηθειών, για να παρέχει χώρο εργασίας και ίσως για να στεγάσει το σύστημα θερμάνσεως.
Το μέγεθος του θερμοκηπίου πρέπει να σχεδιασθή καλά. Εάν η ερασιτεχνική ή επαγγελματική προσπάθεια αποδειχθή επιτυχής, γρήγορα το θερμοκήπιο θα είναι μιά πραγματικότητα. Σχεδιάζομε το μέγεθος, την τοποθεσία και τον αυλόγυρο του θερμοκηπίου έτσι ώστε να είναι δυνατή μιά μελλοντική επέκταση.
Τα μεγαλύτερα θερμοκήπια είναι περισσότερο αποτελεσματικά και περισσότερο οικονομικά απο τα μικρά γιατί κοστίζουν λιγότερο ανα τετραγωνικό μέτρο και το περιβάλλον μπορει να διατηρηθεί πιό ομοιόμορφο. Τα συστήματα θερμάνσεως και εξαερισμού ειναι τα πιό ακριβά κονδύλια που διαθέτονται για ένα θερμοκήπιο. Το κόστος τους ανα μονάδα επιφανείας είναι μικρότερο σε μεγάλα θερμοκήπια.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
Υπάρχουν πολλά είδη σκελετών θερμοκηπίων.Μπορείτε να διαλέξετε έναν ο οποίος είναι ευχάριστος και πρακτικός για σάς. Ο σκελετός μπορεί να είναι απο ξύλο, ατσάλι ή αλουμίνιο. Το κάλυμμα μπορεί να είναι γυαλί, πλαστικό φύλλο ή Fiberglass, κάθε ένα διατιθέμενο σε διαφορετικά μεγέθη και ποιότητες.
Ενα λαοφιλές και χαμηλού κόστους θερμοκήπιο είναι εκείνο που έχει σκελετό απο σωλήνες (θολωτό στύλ, τύπου Toll).Η θεμελίωση είναι μιά σειρά απο σωλήνες παραχωμένους στο έδαφος, για να υποστηρίξουν τα μέρη του θόλου.
Τα μέρη της οροφής μπορεί να είναι φτιαγμένα απο ατσάλι ή σωλήνες αλουμινίου ή μπορεί να είναι σκεπαστός θόλος.
Το κάλυμμα είναι ενα πλαστικό φύλλο μονής η διπλής στρώσεως ειδικό για θερμοκήπια που κατακρατεί την υπεριώδη ακτινοβολία, πάχους 0,15 mm ή βαρύτερο. Το πλαστικό φύλλο είναο κατάλληλο για ένα ή δύο χρόνια, ανάλογα με την ποιότητα του υλικού και τον καιρό. Μιά πλαστική ταινία σε διπλή στρώση φουσκωμένη με αέρα, μπορεί να ελαττώσει το κόστος θερμάνσεως 30% περίπου.
Για πιό ανθεκτικό κάλυμμα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ενα ειδικό για θερμοκήπια Fiberglass. Το Fiberglass ειναι διαθέσιμο σε διάφορες ποιότητες που έχουν διάρκεια ζωής απο λίγα χρόνια μέχρι ίσως και 20 χρόνια.
Υπάρχουν διάφορα σχέδια για θερμοκήπια με σκελετό απο ξύλο τα οποία μπορούν να καλυφθούν απο πλαστικό Film ή Fiberglass. Το ξύλο σε επαφή με το έδαφος πρέπει να προστατευθή με μιά αντισηπτική ουσία όπως π.χ. άλατα χαλκού, κρεόζωτο, πενταχλωροφαινόλη, που είναι αβλαβείς ουσίες για τα φυτά.
Ενα καλής ποιότητος θερμοκήπιο μπορεί να κατασκευασθή με γερά θεμέλια και στερεό σκελετό. Ενα φθηνό θερμοκήπιο μπορεί να κατασκευασθή με έναν προσωρινό σκελετό για να δώσει εποχιακή προστασία στα φυτά.
Ενα γυάλινο θερμοκήπιο ειναι η τρίτη δυνατότητα. Το γυαλί και το αλουμίνιο ή το ατσάλι συνδυάζονται για να δώσουν ενα μεγάλης διάρκειας ωραίο θερμοκήπιο. Το γυαλί, το σκληρό αλουμίνιο (Ντουραλουμίνιο) ή ο ατσάλινος σκελετός και η γερή στέρεη θεμελίωση κάνουν την αρχική επένδυση υψηλή.Πάντως η ετήσια συντήρηση είναι πολύ μικρότερη.
Εφόσον το γυάλινο θερμοκήπιο είναι ενας χώρος επιδείξεως, ο αρχάριος θα βρεί το φθηνότερο προσωρινό θερμοκήπιο που του ταιριάζει σαν πρώτη κατασκευή, κατασκευάζοντάς το απο πλαστικό ή απο Fiberglass.
Δύο πρόσθετα δομικά στοιχεία είναι: Το κυρίως θερμοκήπιο και ο ψυχρός σκελετός.Αυτά είναι χαμηλότοιχα σκελετά μέ κάλυμμα για να δίνουν στα φυτά προστασία κατα την διάρκεια του ψυχρού καιρού της ανοίξεως. Ενα κυρίως θερμοκήπιο έχει μιά πηγή θερμάνσεως μέσα στο έδαφος. Ενας ψυχρός σκελετός 1χ2 μέτρα ή ένα κυρίως θερμοκήπιο μπορεί να χρησιμοποιηθή για πλεονέκτημα σαν αρχή φυτεύσεως λαχανικών και ανθοφόρων φυτών.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΘΕΡΜΑΝΣΕΩΣ
Το θερμοκήπιο μπορεί να θερμανθή με ατμό, ζεστό νερό, ή θερμό αέρα. Το σύστημα μπορεί να καίει ένα οποιοδήποτε απο τα συμβατικά καύσιμα. Το σύστημα θερμάνσεως πρέπει να είναι πλήρως αυτοματοποιημένο και όσον το δυνατόν ανεξάρτητο απο την υπόλοιπη κατασκευή.
Ενας θερμοστάτης χρησιμοποιείται για να ελέγχει την λειτουργία του καυστήρα. Ο ανεμιστήρας σε ένα καυστήρα θερμού αέρα πρέπει να συνδεθή έτσι ώστε να λειτουργεί συνεχώς για να διατηρεί σταθερή την θερμοκρασία του αέρα μέσα στο θερμοκήπιο.
Δύο μικρότερες μονάδες θερμάνσεως αντί της μιάς μεγάλης, δίνουν κάποια ασφάλεια σε περίπτωση που μιά μονάδα θερμάνσεως παύσει να λειτουργεί. Μιά μικρή ηλεκτρική γεννήτρια είναι καλό να υπάρχει για περίπτωση διακοπής του ρεύματος. Οι μονάδες θερμάνσεως πρέπει να ρίχνουν τα καυσαέρια προς τα έξω, εάν καίνε αέριο. Πρέπει να υπάρχει και η πρόβλεψη για μιά είσοδο αέρα κοντά στην μονάδα θερμάνσεως ώστε το οξυγόνο να είναι διαθέσιμο για καύση.
Το μέγεθος του καυστήρα καθορίζεται απο την ακόλουθη εξίσωση:
όπου: Μ: είναι το μέγεθος του καυστήρα σε BTU/ώρα
Ε: είναι η συνολική επιφάνεια για θέρμανση σε τετραγωνικά μέτρα
θ2 - θ1 : η νυχτερινή διαφορά θερμοκρασίας μέσα και έξω απο το θερμοκήπιο σε βαθμούς Κελσίου,
α: συντελεστής θερμικής απώλειας.__
Ο συντελεστής θερμικής απώλειας είναι 0,7 για διπλό φύλλο φύλλο πλαστικό που έχει μεταξύ του αέρα και 1,2 για απλή στρώση γυαλιού, Fiberglass ή πλαστικό φύλλο. Αυτές οι τιμές πρέπει να αυξηθούν κατα 0,3 για μικρά θερμοκήπια ή για ανεμόπληκτες θέσεις.
ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΣ - ΣΚΙΑΣΗ
Ο εξαερισμός είναι ουσιώδης για την παραγωγή καλής ποιότητος φυτών. Η θερμοκρασία δεν πρέπει να ανεβαίνει πολύ ψηλά και πρέπει να υπάρχει μιά παροχή διοξειδίου του άνθρακος. Ο εξαερισμός μπορεί να εξασφαλισθή με φυσική κυκλοφορία του αέρος, χρησιμοποιώντας παράθυρα πλευρικά και οροφής ή με μηχανικά μέσα χρησιμοποιώντας αντλητικούς ανεμιστήρες και εσωτερικά ανοίγματα, θερμοστάτες και ηλεκτρικά μοτέρ χρησιμοποιούνται για τον αυτοματισμό του εξαερισμού.
Το σύστημα εξαερισμού πρέπει να είναι ικανό να αλλάζει τον αέρα μιά φορά το λεπτό σε ένα μεγάλο θερμοκήπιο, και να τον αλλάζει μιάμιση φορά κάθε λεπτό σε μικρά θερμοκήπια.
Οι απαιτήσεις για εξαερισμό τον χειμώνα είναι περίπου 25% αλλαγή του αέρα το λεπτό. Δύο ανεμιστήρες, με τον ένα να έχει δύο ταχύτητες, χρησιμοποιούνται συχνά. Η μικρή ταχύτητα του ενός ανεμιστήρα είναι αρκετή για τον χειμώνα.Μηχανοποιημένα εσωτερικά ανοίγματα είναι τοποθετημένα στον απέναντι τοίχο.
Ο όγκος ενός θερμοκηπίου είναι: Μήκος χ Πλάτος χ Υψος και δίνεται σε κυβικά μέτρα. Η βαθμίδα του ανεμιστήρα θα είναι σε κυβικά μέτρα ανα λεπτό.
Υλικά σκιάσεως, όπως είναι τα: ύφασμα, κινούμενη λεπτή ταινία καλύψεως, ασβέστης και νερό, και διάλυμα λευκού γαλακτώδους χρώματος, χρησιμοποιούνται για να ελαττώσουν την ένταση του φωτός και για να κόψουν την ηλιακή θερμότητα το καλοκαίρι. Ελάττωση του φωτός είναι απαραίτητη για τα φυτά εκείνα που μεγαλώνουν καλύτερα σε χαμηλό φώς.
Πολλές απο τις λειτουργίες των φυτών ελέγχονται απο την διάρκεια της ημέρας. Μερικά φυτά όπως η πετούνια, το Κινέζικο άνθος και η βολβώδης Μπιγκόνια ανθίζουν συνήθως στις μεγάλες μέρες του καλοκαιριού (μακροήμερα φυτά) και άλλα οπως τα Χρυσάνθεμα ή η Ποϊνσέττια, ανθίζουν στις μικρές μέρες του φθινοπώρου ή τον χειμώνα (βραχυήμερα φυτά).Αλλα φυτά όπως το γαρύφαλλο, τριαντάφυλλο, κρίνα και αειθαλής Μπιγκόνια ανθίζουν ανεξάρτητα απ΄την διάρκεια της ημέρας (ουδέτερα φυτά).
Ενας διαχειριστής θερμοκηπίου πρέπει να προστατεύει τα βραχυήμερα φυτά με ένα αδιαπέραστο απ' το φώς κάλυμμα, για να υποκινήσει την άνθηση οταν οι μέρες είναι μεγάλες. Τεχνητό φώς χρησιμοποιείται στα μακροήμερα φυτά για να υποκινήσει την ανθοφορία κατα τους χειμερινούς μήνες.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ
Ενα καλώς σχεδιασμένο σύστημα θερμάνσεως και εξαερισμού επιτρέπει στον χειριστή του θερμοκηπίου να διατηρεί την πιό κατάλληλη και οικονομική θερμοκρασία για την ανάπτυξη των φυτών. Οι βραδυνές θερμοκρασίες του θερμοκηπίου διατηρούνται γενικώς στους 10 με 21 βαθμούς C, ανάλογα με το είδος του φυτού. Η θερμοκρασία επιτρέπεται να ανέβει 1 με 3 βαθμούς κατα την διάρκεια της ημέρας πριν απο την έναρξη του εξαερισμού.
Το αποτέλεσμα της θερμοκρασίας στην ανάπτυξη διαφοροποιείται ανάλογα με τα φυτά. Καλλιέργειες πολλών σποροφύτων αρχίζουν σε υψηλή θερμοκρασία και κατόπιν αναπτύσσονται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αυτό ισχύει σε ετήσια λαχανικά και ανθοφόρα φυτά που βλαστάνουν στους 21 - 24 βαθμούς C
αναπτύσσονται στους 18 βαθμούς C και τελειώνουν στους 13 βαθμούς C.
Το νερό που ειναι κατάλληλο για πόσιμο, είναι ότι πρέπει για χρήση σε ένα θερμοκήπιο. Νερό απο λίμνες και πηγάδια ειναι κατάλληλο υπο τον όρο να μην περιέχει υψηλή ποσότητα αλάτων.
Οταν ποτίζετε τα φυτά,μεταχειρισθήτε μιά ικανοποιητική ποσότητα νερού για να υγραίνεται όλος ο όγκος του εδάφους και λίγο περισσότερο έτσι ώστε η περίσσεια του νερού να διηθείται σιγά - σιγά. Αυτή η διήθηση βοηθά στο να αποφεύγεται η δημιουργία αλάτων απο το νερό ή το λίπασμα που χρησιμοποιείται. Η συχνότητα του ποτίσματος εξαρτάται απο το μέγεθος των φυτών, την θερμοκρασία και την ικανότητα συγκρατήσεως του νερού της καλλιέργειας.
Το νερό παρέχεται με το χέρι με ένα ποτιστήρι ή με λάστιχο ποτίσματος. Ψεκατικοί σωλήνες ή πορώδεις πλαστικοί σωλήνες χρησιμοποιούνται για τό πότισμα ανθοφόρων καλλιεργειών. Σωλήνες που στάζουν μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν (στάγδην άρδευση).Τέτοια συστήματα ποτίσματος μπορούν να αυτοματοποιηθούν, χρησιμοποιώντας ένα χρονοδιακόπτη που ποτίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα ή χρησιμοποιώντας μηχανικά συστήματα που λειτουργούν όταν το έδαφος ξεραίνεται.
Το πότισμα με την μέθοδο της τριχοειδούς αγωγιμότητας σε γλάστρες φυτών ειναι δυνατόν να γίνει τοποθετώντας τα σε ένα στρώμα άμμου που παραμένει διαρκώς υγρή. Τελευταίως ενας τύπος φυσικού τάπητος ή συνθετικών ινών χρησιμοποιήθηκε αντί της άμμου.
ΕΔΑΦΗ - ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Τα φυτά μπορούν να μεγαλώσουν σε διάφορους τύπους εδαφών, μείγματα εδαφών ή μείγματα οργανικής ουσίας και προσθέτων υλικών χωρίς έδαφος. Το μείγμα της καλλιέργειας πρέπει να είναι ομοιόμορφης υφής, να κατακρατεί αρκετό νερό, να στραγγίζει καλά, να είναι πορώδες και καλώς αεριζόμενο και να είναι απαλλαγμένο απο έντομα και μύκητες εδάφους. Δεν ειναι ανάγκη να έχει θρεπτικές ουσίες, γιατί αυτές μπορούν να προμηθευτούν και με την λίπανση.
Η καλλιέργεια γίνεται με εδάφη που διαφέρουν: απο το γόνιμο έδαφος χωρίς πρόσθετα, μέχρι ποικιλίες απο μείγματα που μπορεί να περιέχουν αδρή αμμο, τύρφη, περλίτη, φλοιό και κομμάτια ξύλου, λάσπη ή χουμοποιημένα φύλλα. Οταν χρησιμοποιείται έδαφος, διαλέξτε ενα αμμώδες παχύ χώμα ή παχύ χώμα, κατα προτίμηση ένα που περιέχει οργανική ουσία. Να προσέχετε εδάφη που περιέχουν ζιζάνια, γιατί αυτά μπορούν να προξενήσουν ζημιές στα φυτά σας.
Να απολυμαίνετε τα εδάφη και τις καλλιέργειες πριν την χρησιμοποίησή τους, για να μειώσετε το πρόβλημα των εντόμων του εδάφους, τις ασθένειες και τους σπόρους των ζιζανίων. Η απολύμανση με ατμό ειναι η πιό αποτελεσματική μέθοδος, αλλά και αρκετά χημικά σκευάσματα μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά. Τα μείγματα παρασκευάζονται απο τον κάτοχο ή διαχειριστή του θερμοκηπίου ή αγοράζονται έτοιμα. Τα μείγματα του εμπορίου ειναι συχνά πιό οικονομικά γιατί ειναι ήδη αποστειρωμένα, έτοιμα για χρήση και μπορεί να περιέχουν και λίγο λίπασμα.
Η σωστή χρησιμοποίηση των λιπασμάτων είναι ενα άλλο μέρος της αναπτύξεως κάτω απο συνθήκες θερμοκηπίου. Τα τέστς εδαφών πρέπει νά γίνονται σε μείγματα με μεγάλες ποσότητες εδαφών.Γενικά μείγματα χωρίς έδαφος περιέχουν λίγα θρεπτικά στοιχεία.
Οι μοντέρνες μέθοδοι θερμοκηπίου χρησιμοποιούν υδατοδιαλυτά λιπάσματα. Αυτά χρησιμοποιούνται κατα την διάρκεια του ποτίσματος. Τέτοιας μορφής λιπάσματα ειναι αμέσως διαθέσιμα στα φυτά.
Τα υδατοδιαλυτά πλήρη λιπάσματα προμηθεύουν στα φυτά άζωτο, φωσφόρο και κάλιο. Μερικά μπορει να περιέχουν και άλλα θρεπτικά στοιχεία. Μείγματα χωρίς καθόλου έδαφος έχουν την ανάγκη προσθήκης και μερικών ιχνοστοιχείων σε πολύ μικρές ποσότητες για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φυτών.
Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή της υγρής λιπάνσεως ποικίλουν απο απλές συσκευές μετρήσεως της συγκεντρώσεως του λιπάσματος στο διάλυμα, μέχρι συσκευές επεξεργασίας της αναλογίας οι οποίες ρυθμίζονται σε ορισμένες συγκεντρώσεις λιπάσματος.
ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΑ
Εμπορικώς, τα Χρυσάνθεμα παράγονται κατα την διάρκεια όλου του χρόνου, ρυθμίζοντας κατάλληλα την διάρκεια της ημερας για να ενθαρρύνουμε την αύξηση ή την άνθηση, ανάλογα με τις απαιτήσεις. Πολλές ποικιλίες είναι διαθέσιμες για καλλιέργεια θερμοκηπίου.
Οι τύποι των ανθέων ποικίλλουν απο μονά έως πλήρως διπλά, χωρίς καμπύλες, σε ινώδη ή αραχνωτά ή με σχήμα ανεμώνης. Το μέγεθος των ανθέων ποικίλλει σε διάμετρο απο τύπους λιγότερους των 2 cm έως 20 με 25 cm και παραπάνω.Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες φυτών: από νάνους συμπαγείς τύπους έως ψηλά φυτά που είναι κατάλληλα για το κόψιμο ανθέων. Ολοι οι τύποι των χρυσανθέμων πωλούνται καθόλη την διάρκεια του χρόνου.
Οι φυσιολογικές ημερομηνίες ανθήσεως των χρυσανθέμων αρχίζουν απο τα τέλη Αυγούστου ως αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου. Οι καλλιέργειες ομαδοποιούνται σε ομάδες με απόκριση ομάδων βασιζόμενη στον αριθμό των εβδομάδων μικρών ημερών που απαιτούνται για την έναρξη της ανθήσεως. Η απόκριση των ομάδων ποικίλλει απο 7 έως και 14 εβδομάδες.
Οι καλύτεροι τύποι για κόψιμο ανθέων και για καλλιέργεια σε γλάστρες ειναι εκείνοι που ανήκουν στις ομάδες φυτών των 9-10 και 11 εβδομάδων. Μια συγκομιδή χρειάζεται 16-20 εβδομάδες απο την φύτευση έως το κόψιμο διαφορά που οφείλεται στην εποχή και στην ομάδα που ανήκει ο τύπος που καλλιεργείται.
Τα Χρυσάνθεμα μεγαλώνουν καλύτερα σε πορώδες καλώς στραγγιζόμενο έδαφος μετρίως εύφορο. Οι έμποροι ανθέων χρησιμοποιούν μιά νυχτερινή θερμοκρασία γύρω στους 16 βαθμούς C.
Τα μονόβλαστα άνθη φυτεύονται σε διαστήματα 10χ15 ή 15χ15 cm. Τα πολύβλαστα άνθη φυτεύονται σε διαστήματα 18χ18 ή 20χ20 cm. Το "κορυφολόγημα" του φυτού γίνεται όταν έχει ύψος 10 με 15 cm και επιτρέπομε σε δύο ή τρείς βλαστούς να αναπτυχθούν.
Τα φυτά σε γλάστρες έχουν συνήθως τρία ή τέσσερα μοσχεύματα, σε κάθε γλάστρα διαμέτρου 15 cm και κορυφολογούνται μιά φορά λίγο μετά απο την εγκατάστασή τους. Οι έμποροι μοσχευμάτων προμηθεύουν στους πελάτες τους ποικιλίες κατάλληλες για τον χώρο που διαθέτουν αυτοί.
ΠΟΪΝΣΕΤΤΙΕΣ
Οι Ποϊνσέττιες μεγαλώνουν κατα κύριο λόγο σαν Χριστουγεννιάτικα φυτά. Πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα απο τον Ιούνιο μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Ριζοβλαστάνουν σε ένα μίγμα άμμου και περλίτη μέσα σε 21 με 24 μέρες. Μερικοί καλλιεργητές φυτεύουν κατευθείαν σε γλάστρες σε μίγμα εδάφους.
Το καλοκαίρι, οι Ποϊνσέττιες μπορούν να μεγαλώνουν κάτω απο γυαλί που σκιάζεται για να μειώσει τις θερμοκρασίες. Πρέπει να έχουν άφθονο ήλιο όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν στα μέσα Σεπτεμβρίου.
Οι Ποϊνσέττιες θα ανθίσουν στα μέσα Δεκεμβρίου άν δέχονται μόνο φυσιολογικό φως και έχουν θερμοκρασία περιβάλλοντος 15,5 με 16,5 βαθμούς C. Αν έχουν μεγαλώσει ικανοποιητικά και τα βράκτια εχουν αναπτύξει καλό χρώμα στις αρχές Δεκεμβρίου, η θερμοκρασία μπορεί να κατεβεί στους 12,5-14,5 βαθμούς C. Πάντως οποιοδήποτε φώς το βράδυ, ακόμη και ένα κοντινό φώς του δρόμου, μπορεί να καθυστερήσει την άνθηση.
Το υπόστρωμα καλλιέργειας για τις Ποϊνσέττιες πρέπει να είναι πορώδες, καλώς στεγγιζόμενο και ελαφρώς όξινο με ένα PH απο 6,0 έως 6,5. Υδατοδιαλυτά υγρά ή βραδείας ενεργείας λιπάσματα χρησιμοποιούνται για τις διάφορες καλλιέργειες.
Οι διάφορες καλλιέργειες Ποϊνσέττιας ειναι συνηθισμένου τύπου ή μονόκλωνες.Τα χρώματά της είναι, το γνωστό κόκκινο, άσπρο, ρόζ ή ποικιλία χρωμάτων. Ρυθμιστές αυξήσεως μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φυτά που πολλαπλασιάζονται νωρίς, για να αποφευχθή υψηλή ανάπτυξη.
ΝΤΟΜΑΤΕΣ
Οι Ντομάτες θερμοκηπίων είναι μια πιθανή σοδιά λαχανικών, ειδικά για εμπορία τοπικών αγορών. Οι Ντομάτες μεγαλώνουν σε έδαφος και ψηλώνουν 1,8 m και παραπάνω. Τα εδάφη πρέπει να είναι ελαφρώς όξινα (PH 6,5), να είναι αμμώδη έως πηλώδη, να έχουν καλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και να είναι καλώς στραγγιζόμενα. Πρίν απο την φύτευση πρέπει το έδαφος να αναμιχθή με χαλίκι για να αποστραγγίζει καλά και για να μπορεί να απολυμανθή με ατμό.
Μιά καλή λίπανση επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας ενα πλήρες λίπασμα. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική λίπανση απο τον Νοέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο, όταν το φώς ειναι πολύ λίγο και οι θερμοκρασίες δύσκολα μπορούν να ελεγχθούν.
Οι Ντομάτες θερμοκηπίου ειναι πολύ οικονομικές οταν μεγαλώνουν σαν φθινοπωρινή σοδιά απο τον Οκτώβριο έως τον Ιανουάριο ή σαν ανοιξιάτικη σοδιά απο τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Οι φθινοπωρινές παράγουν 2,5 με 4,5 Kgr ανα φυτό ενώ η ανοιξιάτικη σοδιά μπορεί να παράγει 4,5 έως 9 Kgr ανά φυτό.
Ο σπόρος σπέρνεται και τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση μέσα σε 3 με 4 εβδομάδες.Μεταφυτεύονται πρώτα σε σακουλάκια και όταν είναι 8 έως 10 cm ψηλά, φυτεύονται στο έδαφος. Η απόσταση φυτεύσεως είναι 45 με 75 cm μακρυά το ένα απο το αλλο, δίνοντας ετσι σε κάθε φυτό χώρο 0,4 με 0,5 τετραγωνικά μέτρα. Οταν πια φυτευθούν και εγκατασταθούν, τους βάζουμε χούμο για να μειώσουμε την συνεκτικότητα του εδάφους χρησιμοποιώντας υπολείμματα στάχεων καλαμποκιού, άχυρο ή σανό.
Τα πλάγια κλαδιά αφαιρούνται καθώς αναπτύσσονται για να παράγομε ένα μόνο κορμό σε κάθε φυτό. Τα άνθη κτυπώνται ελαφρά καθημερινά για να εξασφαλίσουμε την γονιμοποίηση ούτως ώστε κάθε άνθος να παράγει και ένα καρπό.
Οι Ντομάτες απαιτούν νυκτερινή θερμοκρασία 15,5 με 16,5 βαθμούς C. Πρέπει δε να αερίζονται ελεύθερα για να παραμένει το φύλλωμα στεγνό. Ο έλεγχος της υγρασίας εχει μεγάλει σημασία, γιατί τα ώριμα φυτά παράγουν πολύ υγρασία.
Πρέπει να δίδεται μεγάλη προσοχή στον έλεγχο των προσβολών απο έντομα και μύκητες γιατί οι ασθένειες που προκαλούνται αλλά και οι ιώσεις που προσβάλλουν συχνά τα φυτά αυτά προξενούν σοβαρά προβλήματα και μειώνουν την αποδοτικότητα.
ΕΤΗΣΙΑ ΦΥΤΑ
Η παραγωγή μονοετών ανθέων και λαχανικών για την άνοιξη, ειναι μια πολύ σπουδαία χρήση των θερμοκηπίων κατα τους μήνες απο τον Ιανουάριο έως και τον Μάϊο. Αυτά τα φυτά πολλαπλασιάζονται με σπόρο που σπέρνεται σε χωράφια και κατόπιν μεταφυτεύονται. Οι καλλιεργητές θερμοκηπίων χρησιμοποιούν γι' αυτό τον σκοπό διάφορα εδάφη ή υποστρώματα αναπτύξεως. Το υπόστρωμα αναπτύξεως πρέπει να είναι ελαφρώς όξινο, καλώς αεριζόμενο και να κατακρατεί νερό. Ενα τέτοιο υπόστρωμα με αυτή την υφή επιτρέπει στα φυτάρια να μεταφερθούν και μεταφυτευθούν με την ελάχιστη δυνατή ζημιά στο ριζικό σύστημα.
Ο χρόνος βλαστήσεως διαφέρει για κάθε φυτό, αλλά τα περισσότερα φυτά βλαστάνουν σε θερμοκρασίες 21 έως 24 βαθμούς C. Παραδείγματα απαιτουμένου χρόνου βλαστήσεως είναι: 6 με 8 ημέρες για απλά Χρυσάνθεμα και Ζίννιες, 10 με 14 ημέρες για τις Πετούνιες και τα Αντίρρινα, 14 με 21 ημέρες για τις Μπιγκόνιες, Βροβαλλίες και Σάλβιες και 20 με 25 ημέρες για τα Σκουλαρίκια της Βασίλισσας και τις Λοβήλιες.
Μερικά φυτάρια μεγαλώνουν αργότερα απο τα άλλα και αυτό πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν στον καθορισμό της ημερομηνίας σποράς. Η θερμοκρασία του θερμοκηπίου είναι ενας άλλος παράγοντας που επηρεάζει την ταχύτητα αναπτθξεως.
Τα φυτάρια μεταφυτεύονται μολις ειναι δυνατή η διαχείρησή τους χωρίς να παθαίνουν ζημιά, το οποίο συμβαίνει 10 με 14 μέρες μετά την βλάστηση. Μόλις μεταφυτευθούν, ποτίζονται και τοποθετούνται σε θερμοκρασία 15 με 18 βαθμούς C. Εάν η αύξησις είναι ταχύτατη, μειώνουμε την θερμοκρασία του θερμοκηπίου ή μετακινούμε τα φυτά σε μέρος πιό κρύο. Αμέσως μετα την μεταφύτευση λιπαίνουμε ελαφρά.
Μερικά έντομα που προσβάλλουν τα νεαρά φυτάρια είναι: Αφίδες, θρίπες, μύγες, σκουλήκια ενώ στο έδαφος παραμονεύουν κίνδυνοι απο τους μύκητες: Rhizoctonia, Pythium, και Fusarium.
ΑΛΛΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Το να πετύχουμε την άνθηση ανοιξιάτικων βολβών, είναι κάτι το εύκολο με ένα θερμοκήπιο.Φυτεύουμε τους βολβούς σε γλάστρες τον Οκτώβριο ή Νοέμβριο χρησιμοποιώντας ενα καλώς στραγγιζόμενο χώμα. Μ΄αυτόν τον τρόπο μπορούν να καλλιεργηθούν: Τουλίπες, Νάρκισσοι,Υάκινθοι, Κρόκκοι και άλλα φυτά.
Μετά την φύτευση σε γλάστρες, θάβομε τις γλάστρες κατω απο μερικές ίντσες άμμου. Ενα επιπρόσθετο σκέπασμα απο άχυρο ή άλλο κατάλληλο υλικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αργότερα για να καθυστερήσει το πάγωμα. Εάν υπάρχει διαθέσιμος χώρος ψυχρής αποθηκεύσεως σε 1 με 3 βαθμούς C, τότε οι βολβοί μπορούν να αποθηκευθούν εκεί. Μιά τέτοια αποθήκευση κάνει ευκολώτερη την μεταφορά των γλαστρών στο θερμοκήπιο σε σχέση με τις γλάστρες που θάβονται έξω απο το θερμοκήπιο.
Μετά απο μιά περίοδο 6 εβδομάδων ριζοβολίας, οι γλάστρες μπορούν να μεταφερθούν μέσα στο θερμοκήπιο σε μιά θερμοκρασία 13 με 15 βαθμούς C. Η θερμοκρασία μπορεί να υψωθεί άν υπάρχει ανάγκη.
Τουλίπες που υπέστησαν αυτό τον χειρισμό θα ανθίσουν σε 4 με 5 εβδομάδες. Για να έχομε τουλίπες ή ίριδες ανθισμένες τον Δεκέμβριο ή νωρίς τον Ιανουάριο, οι βολβοί πρέπει να υποστούν μια προφυτευτική μεταχείριση σε σχέση με την θερμοκρασία για να επιταχύνομε το άνοιγμα των ανθέων. Ο απαιτούμενος χρόνος για την άνθηση ποικίλλει ανάμεσα σε διαφορετικές ποικιλίες και γίνεται μικρότερος καθόσον η κανονική εποχή ανθήσεως πλησιάζει. Οι Νάρκισσοι, Υάκινθοι, Κρόκκοι και άλλοι βολβοί πρέπει να χειρισθούν με παρόμοιο τρόπο με τις τουλίπες.
Πηγή:http://www.angelfire.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου