Κάθε χρόνο οι αγκινάρες φύτρωναν μόνες τους αλλά φέτος τίποτα. Μήπως να κάνω ευχέλαιο;

Όπου φτωχός κι η μοίρα του αλλά και η ανομβρία του! Δεν μας έφταναν όλα που συμβαίνουν στη χώρα, δεν λέει κι επιπλέον να βρέξει. Τα δέντρα δεν ποτίζονται, οι άνθρωποι δεν μπορούν να σπείρουν, οι αγκινάρες δεν αναβλαστάνουν. Καλά τα ευχέλαια, δε λέω, αλλά επειδή «συν Αθηνά και χείρα κίνει», ποτίστε τις αγκινάρες σας για να σπάσει ο λήθαργος των βλαστοφόρων οφθαλμών της βάσης. Στη συνέχεια οι οφθαλμοί αφήνονται να εκβλαστήσουν και να δώσουν τις παραφυάδες. Μόλις αυτές αποκτήσουν 3-5 φύλλα, γεγονός που συμβαίνει άλλες χρονιές συνήθως κατά τον Οκτώβριο - Νοέμβριο, αποκόπτονται προσεκτικά από το παλιό φυτό μαζί με τη δική τους νέα θυσανώδη ρίζα καθώς και με τμήμα της σαρκώδους ρίζας του παλιού φυτού. Οι παραφυάδες φυτεύονται αμέσως στη νέα μόνιμη θέση τους. Πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι την πρώτη χρονιά μετά την εγκατάσταση των νέων φυτών η παραγωγή ανθοκεφαλών είναι περιορισμένη. Μετά τη συγκομιδή και της τελευταίας ανθοκεφαλής από ένα φυτό (περίπου κατά το Μάιο), κόβετε όλο το υπέργειο μέρος του φυτού στο επίπεδο του εδάφους και αφήνετε το υπόγειο να περάσει τη θερμή περίοδο σε κατάσταση λήθαργου
πηγή>τα μυστικα του κηπου.